Η Χίλαρι Κλίντον και η Έλεν ντε Τζένερις ήταν δύο μόνο από τις δεκάδες χιλιάδες κόσμου που εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους σε ένα μικρό αγόρι, όταν αυτό αποκάλυψε σε σελίδα στο Facebook την ανασφάλεια που νιώθει γύρω από τη σεξουαλικότητά του.
Η «εξομολόγησή» του έγινε στη Humans of New York, τη σελίδα που έγινε γνωστή από τον τρόπο που καταγράφει τις ζωές των Νεοϋορκέζων.
Μία φωτογραφία συνοδεύεται από μία λεζάντα με λίγα λόγια από την ιστορία της ζωής του εικονιζόμενου και με αυτό τον απλό τρόπο ο κάθε ένας μοιράζεται τα χαρακτηριστικά του και τα βιώματα που θεωρεί ότι τον κάνουν ξεχωριστό.
Η φωτογραφία της περασμένης Παρασκευής όμως ήταν σπαρακτική. Σε αυτή, ένα αγόρι κάθεται δακρυσμένο στα σκαλοπάτια ενός σπιτιού. «Είμαι ομοφυλόφιλος και φοβάμαι ποιο θα είναι το μέλλον μου και ότι οι άνθρωποι δεν θα με συμπαθούν», γράφει η λεζάντα.
Η εικόνα και τα λόγια γεμάτα φόβο ήταν αρκετά για να δημιουργήσουν ένα κύμα αγάπης προς τον άγνωστο νεαρό.
Αμέσως χιλιάδες κόσμου εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους, ενώ μέχρι στιγμής η ανάρτηση έχει μοιραστεί περισσότερες από 57.000 φορές, συγκεντρώνοντας περισσότερα από 600.000 likes.
Αυτή είναι η αρχική ανάρτηση στο facebook όπου Χίλαρι Κλίντον και η Έλεν ντε Τζένερις σχολιάζουν στα σχόλια:
“I’m homosexual and I’m afraid about what my future will be and that people won’t like me.”
Εκτός από τον απλό κόσμο όμως, πολλοί ήταν και οι επώνυμοι που έσπευσαν να συμπαρασταθούν στο μικρό αγόρι, με πρώτη την υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον. «Η πρόβλεψη μίας ενήλικης. Το μέλλον σου θα είναι εκπληκτικό. Θα εκπλήξεις τον εαυτό σου με τις ικανότητες που έχεις και τα απίστευτα πράγματα που θα μπορέσεις να κάνεις. Βρες τους ανθρώπους που σε αγαπούν και πιστεύουν σε εσένα -θα υπάρχουν πολλοί από αυτούς», του έγραψε η Χίλαρι Κλίντον.
Το ίδιο συγκινητικό και ευαίσθητο ήταν και το μήνυμα της Έλεν ντε Τζένερις: «Όχι μόνο θα σε συμπαθήσουν οι άνθρωποι, αλλά θα σε αγαπήσουν κιόλας. Μόλις έμαθα για εσένα και σε αγαπώ ήδη», του έγραψε η παρουσιάστρια.
Η σελίδα στο facebook που έγινε αυτή η ανάρτηση είναι η Humans of New York.
Κλαίει με λυγμούς καθώς περπατά, τυλιγμένος με ένα παλτό και κρατώντας μόνο μια πλαστική σακούλα με αντικείμενα.
Συγκλονίζουν οι ιστορίες μικρών παιδιών που αναγκάζονται να φύγουν από την Ουκρανία μόνα τους, χωρίς καμία συνοδεία για να γλιτώσουν από την φρίκη του πολέμου.
Μετά την σοκαριστική ιστορία ενός 11χρονου, ο οποίος πέρασε τα ουκρανικά σύνορα με προορισμό τη γειτονική Σλοβακία έχοντας γραμμένο στο χέρι του έναν αριθμό τηλεφώνου, το CNN παρουσιάζει ένα βίντεο στο οποίο φαίνεται ένα νεαρό αγόρι να περνάει τα σύνορα στην Πολωνία, περπατώντας μπροστά από μια ομάδα ενηλίκων.
«Προφανώς μόνος, κλαίει με λυγμούς καθώς περπατά, τυλιγμένος με ένα παλτό και κρατώντας μόνο μια πλαστική σακούλα με αντικείμενα. Φαίνεται απίστευτα μικρός στο πεζοδρόμιο, στέκεται χωριστά από άλλες οικογένειες που εκκενώνουν», αναφέρει το CNN.
Δεν διευκρινίζεται πάντως αν ο μικρός έκανε το ταξίδι της προσφυγιάς μόνος του, ή μαζί με την οικογένειά του η οποία ακολουθεί πιο μπροστά ή πιο πίσω. Υπάρχουν όμως παιδιά που πραγματικά περνούν τα σύνορα μόνα τους.
Στο μεγάλο προσφυγικό κύμα από την Ουκρανία αναφέρθηκε ο παρουσιαστής του CNN Άντερσον Κούπερ τονίζοντας ότι αν και οι γείτονες χώρες έχουν προσφέρει ένα θερμό καλωσόρισμα δεν υπάρχει εμπειρία που να μπορεί να συγκριθεί με το να ξυπνάς ένα πρωί ως ένας ξένος ανάμεσα σε ξένους. «Δύσκολο να φανταστείς τι σημαίνει αυτό μέχρι να δεις αυτό το παιδί στα σύνορα με την Πολωνία να περπατά μπροστά από τους ενήλικες ολομόναχο».
Το παγωτό Viennetta θυμίζει κάτι από παλαιότερες εποχές, αφού ειδικά την δεκαετία του ’90 γνώρισε τεράστια επιτυχία. Πως όμως παρασκευάζεται αυτή η λαχταριστή τούρτα παγωτό που λατρεύουν μικροί και μεγάλοι;
Το βίντεο που τραβήχτηκε στα εργαστήρια της παγωτοβιομηχανίας Algida θα σας ανοίξει την όρεξη!
Δείτε και την διαφήμιση της δεκαετίας του ’90 που θα σας ξυπνήσει αναμνήσεις:
Ρεπορτάζ στο εντυπωσιακό πάρκο των 210 στρεμμάτων στο Δέλτα Φαλήρου που δημιουργεί το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Ρέντσο Πιάνο. Δεν είναι ένας από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες του κόσμου. Δεν είναι ο τελευταίος αναγεννησιακός. Δεν παραμερίζει την ατομική του προβολή. Δεν υποτάσσεται στις ιδιαιτερότητες του εκάστοτε τοπίου σε συνδυασμό με την κατασκευή που ετοιμάζει κάθε φορά. Δεν κινείται στα άκρα της αρχιτεκτονικής. Στην πραγματικότητα ο Ιταλός αρχιτέκτονας δεν είναι τίποτα από όλα τα παραπάνω. Τίποτα από όλα αυτά ξεχωριστά. Είναι όλα αυτά μαζί.
Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης
Φωτογραφίες-βίντεο: Γιάννης Κέμμος
Αυτός που με έκανε να σταθώ στην άκρη του τεχνητού λόφου που δημιούργησε στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και να αναρωτηθώ που σταματούν και που ξεκινούν τα ανθρώπινα όρια. Σε αυτή την περίπτωση o Πιάνο έχει τοποθετήσει τα όρια όπως ακριβώς θέλει.
Όταν μας κάνει να απορούμε, πώς είναι δυνατόν το στέγαστρο της Λυρικής Σκηνής να στηρίζεται πάνω σε τσιμεντένιες «οδοντογλυφίδες». Οι 30 κολόνες συγκρατούν -στα όρια της ανθρώπινης αλλά και της αρχιτεκτονικής λογικής- το 4.500 τόνων ενεργειακό στέγαστρο με τα 5.700 φωτοβολταϊκά πάνελ κολλημένα στην επιφάνειά του.
Ο αρχιτέκτονας Πιάνο υποκλίνεται στον άνθρωπο. Βυθίζει το κτίριο στο έδαφος, αποδεικνύοντας για μία ακόμα φορά ότι η ανθρωποκεντρική του ματιά παραμένει αδιαπραγμάτευτη. Δεν χτίζει για να αγγίξει το Θεό, δεν χτίζει για να ακουμπήσει τα σύννεφα, να φτιάξει ένα παλάτι για να υποδεχτεί πριγκίπισσες και πριγκιπόπουλα, κυρίες των τιμών, αυλικούς και παρα-αυλικούς. Αλλά για να προβάλει το ανθρώπινο, το προσιτό, την απλότητα της αρχιτεκτονικής, προτάσσοντας το μεγαλείο του τοπίου.
Αυτό που συναντά κανείς στο έργο που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2012 και ολοκληρώνεται στα μισά του 2016, είναι το φλερτ της στεριάς με τη θάλασσα. Εκεί τα όρια της πόλης της Καλλιθέας συναντούν εκείνα της θαλάσσιας πόλης του Φαλήρου.
Ένα από τα ελάχιστα έργα, η μελέτη του οποίου χρειάστηκε περισσότερο καιρό από την κατασκευή. Διάρκεια μελέτης: τέσσερα χρόνια. Κατασκευή: τρεισήμισι χρόνια.
Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ανέλαβε να μας κάνει να ξεχάσουμε τον παλιό ιππόδρομο και το Δέλτα Φαλήρου. Δώρισε 590.000.000 ευρώ για τη δημιουργία ενός πάρκου 210 στρεμμάτων, όπου θα στεγάζονται η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Εθνική Λυρική Σκηνή.
Όπως πρόσφατα είχε πει ο γενικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Φίλιππος Τσιμπόγλου σε συνέντευξή του στο newsbeast.gr, το όνειρό του είναι να δημιουργήσει μία ανθρώπινη αλυσίδα και κάθε βιβλίο που θα φεύγει από το παλιό κτίριο της Πανεπιστημίου, να φτάνει στο Φάληρο από χέρι σε χέρι. Συνδέοντας την ιστορία και το χθες της Εθνικής Βιβλιοθήκης με το σήμερα και το αύριο που συμβολίζουν οι νέες εγκαταστάσεις. Η αλήθεια όμως είναι ότι εάν βρεθείτε κάποια στιγμή στο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος, θα διαγράψετε μονομιάς από το λεξιλόγιό σας τη λέξη «χθες».
Το γιατί μας εξηγούν τόσο η Έλλη Ανδριοπούλου, εκτελεστική διευθύντρια στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος όσο και ο Θεόδωρος Μαραβέλιας, διευθυντής του τεχνικού τμήματος του Ιδρύματος:
– Κύριε Μαραβέλια θα ξεκινήσω, εκφράζοντάς την έκπληξή μου για κάτι που είδα κατά την περιήγησή μας στο χώρο του εργοταξίου με το αυτοκίνητο. Περνώντας από ένα σημείο μου είπατε ότι «εδώ πλένουν τις ρόδες των φορτηγών…»
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Το συγκεκριμένο έργο σε επίπεδο κατασκευής και μελέτης διέπεται από το διεθνές πρόγραμμα πιστοποίησης -το οποίο εφαρμόζεται στα πράσινα κτίρια των ΗΠΑ- και ονομάζεται Leed.
Περιλαμβάνει μία σειρά από πρακτικές που έχουν ως στόχο να εξασφαλίσουν ότι η δόμηση θα είναι φιλική προς το περιβάλλον, και θα ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές ενός πράσινου κτιρίου. Μία από τις προδιαγραφές αυτές είναι και αυτή που είδατε. Οι ρόδες των φορτηγών πλένονται με νερό, έτσι ώστε να μην μεταφέρουν χώμα και σκόνη στην ευρύτερη περιοχή, κατά την έξοδό τους από το εργοτάξιο.
Σε διαφορετική περίπτωση πολλές εκατοντάδες τόνοι λάσπης θα μεταφέρονταν στον αστικό ιστό. Από την πρώτη μέρα ανακυκλώνουμε τα οικοδομικά υλικά ακόμα και το νερό που χρησιμοποιούμε, το οποίο φιλτράρεται για να επαναχρησιμοποιηθεί.
– Κυρία Ανδριοπούλου ερχόμενος σε εσάς, θα ήθελα να μου πείτε σε ποιον ανήκει η ιδέα για τη δημιουργία του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Έλλη Ανδριοπούλου: Το έναυσμα για όλο αυτό που βλέπετε, ήταν ένα αίτημα της Εθνικής Βιβλιοθήκης το 1998 για τη δημιουργία νέων κτιριακών εγκαταστάσεων. Το αίτημα έφτασε το ίδρυμα, όπως συμβαίνει και με άλλα αντίστοιχα στο πλαίσιο των δωρεών που αναλαμβάνει κατά καιρούς. Ακολούθησε το αίτημα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, η οποία με τη σειρά της ζητούσε την αναβάθμιση του κτιρίου της.
Αν θέλουμε να προσωποποιήσουμε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, ο πρόεδρος του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, Ανδρέας Δρακόπουλος, ανιψιός του Σταύρου Νιάρχου, πρότεινε τη δημιουργία των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων στο χώρο που κάποτε βρισκόταν ο ιππόδρομος.
– Το Πάρκο θα είναι λοιπόν προσβάσιμο σε κάθε λογής τροχήλατο όχημα με εξαίρεση τα μηχανοκίνητα;
Έλλη Ανδριοπούλου: Έτσι ακριβώς. Έχει ήδη δημιουργηθεί ποδηλατόδρομος περιφερειακά του Κέντρου Πολιτισμού, ο οποίος θα ενώνεται με τον ποδηλατόδρομο που κατασκευάζεται στο Σύνταγμα.
– Θα μπορεί επομένως να έρχεται όποιος θέλει με τα πατίνια, το ποδήλατο, το καροτσάκι του, και να κάνει τη βόλτα του στο ιδανικό αυτό περιβάλλον κύριε Μαραβέλια;
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Προτεραιότητά μας ήταν να αποτελέσει το Κέντρο Πολιτισμού όχι απλώς ένα έργο, αλλά έναν μητροπολιτικό πόλο. Ένα από τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι η περιβαλλοντική ευαισθησία. Γι’ αυτό δημιουργήθηκε και το πάρκο, το οποίο έχει αναβαθμίσει ιδιαίτερα την περιοχή, διπλασιάζοντας το ποσοστό πρασίνου σε ολόκληρη την Καλλιθέα.
– Σε τι ποσοστό θα καλύπτεται το πάρκο από δέντρα και σε τι ποσοστό από κτιριακές εγκαταστάσεις;
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Η συνολική έκταση του πάρκου και των εγκαταστάσεων είναι 210 στρέμματα. Επιπλέον έχουν παραχωρηθεί 28 στρέμματα στο δήμο Καλλιθέας για τη δημιουργία του Πάρκου Αθλητισμού και Αναψυχής, το οποίο έχει ολοκληρωθεί και λειτουργεί ήδη.
Σε ό,τι αφορά τα 210 στρέμματα του Κέντρου Πολιτισμού, καλύπτονται από πράσινο σχεδόν σε ποσοστό 85%. Ακόμα και οι οροφές των κτιρίων έχουν φυτά. Εάν δηλαδή κοιτάξετε από ένα αεροπλάνο τις εγκαταστάσεις, θα παρατηρήσετε ότι το μόνο σημείο που δεν είναι φυτεμένο είναι το ενεργειακό στέγαστρο της Λυρικής Σκηνής, το οποίο καλύπτεται από φωτοβολταϊκά. Παρόλ’ αυτά ακόμα και κάτω από το στέγαστρο, το οποίο καλύπτει το κτίριο της Όπερας, η οροφή είναι και εκείνη γεμάτη φυτά.
Το στέγαστρο της Όπερας
– Κυρία Ανδριοπούλου η απόφαση να χρηματοδοτηθεί το έργο είχε ληφθεί το 2006. Παρόλ’ αυτά η υλοποίησή του ξεκίνησε το 2012. Η καθυστέρηση οφείλεται στην πανταχού παρούσα ελληνική γραφειοκρατία;
Έλλη Ανδριοπούλου: Επί της ουσίας δεν υπήρξε κάποια καθυστέρηση. Ο χρόνος που μεσολάβησε ήταν απαραίτητος για να ολοκληρωθούν οι τεχνικές μελέτες.
Η απόφαση ελήφθη από κοινού με την ελληνική πολιτεία, ενώ έχει υπογραφεί μία σύμβαση μεταξύ του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και του Δημοσίου. Η σύμβαση περιγράφει αναλυτικά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όλων των μερών, τόσο κατά τη διάρκεια της κατασκευής όσο και κατά τη λειτουργία του Κέντρου Πολιτισμού, το οποίο θα ανήκει ολοκληρωτικά στο ελληνικό Δημόσιο.
Κατασκευαστικά το έργο προχώρησε πολύ γρήγορα εάν σκεφτείτε ότι ο εργολάβος ανέλαβε καθήκοντα τον Οκτώβριο του 2012 και έως τα μέσα του 2016 το έργο θα έχει ολοκληρωθεί.
– Ποια είναι η σχέση του Δημοσίου με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος αναφορικά με την κατασκευή και τη λειτουργία του Κέντρου Πολιτισμού;
Έλλη Ανδριοπούλου: Η δωρεά του Ιδρύματος ανέρχεται στα 596.000.000 ευρώ, τα οποία αφορούν στη μελέτη, την κατασκευή και την παροχή εξοπλισμού. Η δωρεά περιλαμβάνει επιχορήγηση ύψους 5.000.000 ευρώ προς την Εθνική Βιβλιοθήκη και 5.000.000 προς την Εθνική Λυρική Σκηνή για τη μετάβασή τους στο Κέντρο Πολιτισμού έτσι ώστε να είναι σε ετοιμότητα να παρέχουν επιπλέον υπηρεσίες στο κοινό τους με βάση τις νέες δυνατότητες που τους δίνονται.
Όταν ολοκληρωθεί το έργο, η μία και μοναδική μετοχή του Οργανισμού «Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος Α.Ε.», θα μεταβιβαστεί στο ελληνικό Δημόσιο. Ο οργανισμός αποτελεί μη κερδοσκοπική εταιρεία ειδικού σκοπού, η οποία ιδρύθηκε για την υλοποίηση και τη λειτουργία του έργου. Μετά την παραχώρηση στο Δημόσιο, τον Ίδρυμα δεν θα έχει πλέον καμία διοικητική εμπλοκή.
Το εσωτερικό της Εθνικής Λυρικής ΣκηνήςΤο εσωτερικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
– Μετά την αποπεράτωση δηλαδή, το ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου τη διαχείριση των εγκαταστάσεων; Μήπως θα πρέπει να με ανησυχεί το συγκεκριμένο γεγονός; Και ρωτάω με επιμονή, δεδομένου ότι ένα τόσο μεγάλο έργο αποτελεί πολύ σημαντική παρακαταθήκη, την οποία πρέπει όλοι να διατηρήσουμε.
Έλλη Ανδριοπούλου: Με την παράδοση του έργου ο Οργανισμός του Κέντρου Πολιτισμού θα παραχωρηθεί σε ποσοστό 100% στο Δημόσιο, ενώ την εποπτεία αναλαμβάνει πλέον το υπουργείο Οικονομικών.
Ο Οργανισμός αυτός έχει συνάψει παρόλ’ αυτά όλες τις συμβάσεις και όσες θα χρειαστούν έως την παράδοση του έργου και αφορούν στη διαχείριση των εγκαταστάσεων. Έχει προετοιμάσει τη λειτουργία, και ο ίδιος Οργανισμός θα την υλοποιήσει, με τη διαφορά ότι το Κέντρο θα ανήκει πλέον στο ελληνικό Δημόσιο.
– Ποιος εγγυάται για την περεταίρω βιωσιμότητα και συντήρηση του έργου; Γιατί έχουμε πρόσφατο το παράδειγμα εγκαταστάσεων, οι οποίες δημιουργήθηκαν κατά το παρελθόν και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν.
Έλλη Ανδριοπούλου: Οι Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις δημιουργήθηκαν για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Τα κτίρια αυτά όμως δημιουργούνται για ήδη υπάρχοντες οργανισμούς με πολλά χρόνια ιστορίας.
Ωστόσο υπάρχει μία σύμβαση, η οποία έχει υπογραφεί με το Δημόσιο και περιγράφει τις προδιαγραφές λειτουργίας μετά την παράδοση του έργου. Το Δημόσιο είναι υποχρεωμένο με βάση αυτή τη σύμβαση πενταετούς διάρκειας να τις ακολουθήσει κατά γράμμα.
Ουσιαστικά έχουμε επιλέξει ήδη μέσα από διαγωνισμό, την εταιρεία ή τον εργολάβο για τη διαχείριση των εγκαταστάσεων, με βάση τις πολύ αυστηρές προδιαγραφές που έχουμε θέσει για τη συντήρηση του έργου ούτως ώστε κανείς να μην μπορεί να τις προσβάλει. Έτσι η συντήρηση του έργου ξεκινάει με κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Επίσης έχει συσταθεί Ειδική Συμβουλευτική Επιτροπή, στην οποία εκπροσωπούνται όλα τα συναρμόδια υπουργεία (Πολιτισμού, Παιδείας, Περιβάλλοντος, Οικονομικών), το γραφείο του Πρωθυπουργού, η Λυρική, η Βιβλιοθήκη, το Ίδρυμα αλλά και το Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Η επιτροπή αυτή συνεδριάζει κάθε μήνα για όλα τα θέματα που αφορούν στη λειτουργία και την προετοιμασία του έργου.
Έτσι, η ουσιαστική δουλειά γίνεται μέσα από τη συνεργασία με τους φορείς. Αυτό που μας έκανε εντύπωση ωστόσο, είναι ότι παρά τις αλλαγές κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια, κανείς δεν προσπάθησε να σταθεί εμπόδιο στην πρωτοβουλία μας. Η συνεισφορά όλων ήταν και παραμένει ιδιαίτερα θετική.
– Κύριε Μαραβέλια γιατί επιλέξατε τον τελευταίο των αναγεννησιακών και διάσημο αρχιτέκτονα, Ρέντσο Πιάνο, για την εκπόνηση της μελέτης του έργου και όχι κάποιον άλλο;
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Ξεκίνησε μία διαδικασία με τη διερεύνηση περίπου 30 αρχιτεκτόνων διεθνούς φήμης. Ο κατάλογος ξεκίνησε με τη συμμετοχή εκείνων που είχαν κερδίσει το «νόμπελ» αρχιτεκτονικής (βραβείο Πρίτσκερ). Η επιλογή του αναδόχου έγινε από μία αμερικανική συμβουλευτική εταιρεία, ώστε να μην έχει άμεση συμμετοχή το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και να είναι απολύτως διαφανής η διαδικασία.
Στο τελικό στάδιο προκρίθηκαν τρεις αρχιτέκτονες, οι οποίοι κλήθηκαν από το Διοικητικό Συμβούλιο να παρουσιάσουν τις προτάσεις τους. Ο Πιάνο ήταν εκείνος, ο οποίος είχε αντιληφθεί καλύτερα τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του έργου. Τον θυμάμαι χαρακτηριστικά να λέει ότι «αυτό το έργο δεν το βλέπω απλά ως ένα έργο. Με ενδιαφέρει να δημιουργηθούν οι συνθήκες για να γίνει η ναυαρχίδα της βιωσιμότητας».
Αν παρατηρήσετε αυτό που δημιούργησε ο Πιάνο, θα καταλάβετε ότι δεν υμνεί τον εαυτό του όπως κάνουν ενδεχομένως άλλοι συνάδελφοί του. Κατά κάποιο τρόπο τα κτίρια έχουν «ταπεινωθεί» έναντι του περιβάλλοντος. Κι αυτό γιατί το πάρκο έχει ανέβει πιο ψηλά από το ίδιο το έργο.
Έλλη Ανδριοπούλου: Ο ίδιος έχει «θάψει» ουσιαστικά τα κτίριά του κάτω από το πάρκο.
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Αυτός είναι ο ανθρωποκεντρισμός του Πιάνο. Γι’ αυτό και τον έχουμε ονομάσει ως τον τελευταίο των αναγεννησιακών της αρχιτεκτονικής. Η αναγέννηση ήταν εκείνη, η οποία προσέγγισε ξανά τον άνθρωπο έναντι άλλων αξιών που προέτασσαν κτίρια που θα ακουμπούσαν τον ουρανό ή το Θεό.
– Ακόμα και το τσιμέντο που χρησιμοποίησε έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες…
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Όλα τα είδη τσιμέντου, στο τέλος βάφονται με μία ειδική βαφή, η οποία εξασφαλίζει χρωματική ομοιομορφία. Ο Πιάνο δεν ήθελε κάτι τέτοιο. Ήθελε η κατασκευή να είναι όπως ακριβώς ήταν βγαίνοντας από το καλούπι: χωρίς καμία παρέμβαση.
Φτάσαμε στο σημείο να φέρουμε όλους τους ειδικούς του σκυροδέματος, για να πετύχουμε αυτό το αποτέλεσμα που βλέπετε. Γκρεμίσαμε 18 κολόνες και φτάσαμε σε οριακό σημείο, για να αποδειχθεί ότι τελικά ο Πιάνο είχε δίκιο. Έτσι μπορέσαμε να πετύχουμε το αποτέλεσμα που εκείνος επεδίωκε.
– Βλέποντας κανείς το ενεργειακό στέγαστρο της Όπερας θα έλεγε ότι μοιάζει να στηρίζεται πάνω σε ξύλινα καλαμάκια… Μία κατασκευή άκρως εντυπωσιακή στα όρια της κατασκευαστικής ακρότητας. Είναι όντως έτσι;
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Ο σχεδιασμός του Πιάνο υπήρξε όντως οριακός. Το στέγαστρο είναι μία κατασκευή, η οποία ξεπέρασε κατά πολύ τα κατασκευαστικά όρια. Πρόκειται για μία επιφάνεια 100 επί 100, η οποία στηρίζεται σε 30 κολόνες.
Σε ό,τι αφορά στην κατασκευή του κτιρίου, στηρίζεται ολόκληρο σε σεισμικούς μονωτές. Αυτό σημαίνει ότι δεν δέχεται φορτίσεις από σεισμό. Είναι σαν να βρίσκεται σε ζώνη Αγγλίας, όπου δεν εκδηλώνονται σεισμικά φαινόμενα.
– Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μόνο υπέργειες και όχι υπόγειες κατασκευές;
Η μοναδική υπόγεια κατασκευή είναι το υποσκήνιο της Όπερας με βάθος 15 μέτρων. Ακόμα και αυτή, επειδή το νερό ανεβαίνει σχεδόν σε απόσταση δύο μέτρων από την επιφάνεια του εδάφους, είναι σαν να βρίσκεται βαπτισμένη στη θάλασσα.
Να σας επισημάνω ότι το έδαφος του Φαλήρου, στο οποίο βρισκόμαστε είναι ένα από τα πιο ακατάλληλα και δύσκολα, και γι’ αυτό χρειάστηκε να το «εξυγιάνουμε», προκειμένου να μην υποστεί ρευστοποίηση. Έχουμε χρησιμοποιήσει 60 χιλιόμετρα χαλικοπασάλων, οι οποίοι κατεβαίνουν στο έδαφος και λειτουργούν όπως λειτουργεί η χύτρα ταχύτητας, εκτονώνοντας την πίεση του νερού.
– Κυρία Ανδριοπούλου, πότε θα παραδοθεί το έργο με βάση το χρονοδιάγραμμα;
Έλλη Ανδριοπούλου: Η κατασκευή θα τελειώσει μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2016. Κατόπιν με βάση τη σύμβαση, το Δημόσιο έχει περιθώριο 60 ημερών για να παραλάβει τη δωρεά. Αμέσως μετά η Βιβλιοθήκη και η Λυρική έχουν περιθώριο 8 μηνών έως ότου μετακομίσουν στις νέες εγκαταστάσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι εγκαταστάσεις θα είναι διαθέσιμες στο κοινό την άνοιξη του 2017.
– Θα υπάρξουν εγκαταστάσεις προς εμπορική εκμετάλλευση, πέρα από τις ήδη υπάρχουσες της Όπερας ή της Βιβλιοθήκης; Θα δημιουργηθούν καταστήματα στο χώρο;
Έλλη Ανδριοπούλου: Στο πάρκο του Κέντρου Πολιτισμού υπάρχουν αθλητικές εγκαταστάσεις. Ένας στίβος, υπαίθρια όργανα γυμναστικής και ποδηλατόδρομος. Επιπλέον έχει δημιουργηθεί παιδική χαρά, η οποία στην πραγματικότητα δεν θυμίζει σε τίποτα μία ανάλογη τυπική εγκατάσταση.
Επιπλέον συναντάμε ένα μικρό καφέ κοντά στον παιδότοπο, ένα καφέ στο μόνιμο κέντρο επισκεπτών και ένα ακόμα στο ισόγειο του κτιρίου μεταξύ Λυρικής και Βιβλιοθήκης, καθώς και το εστιατόριο στον πέμπτο όροφο της Λυρικής Σκηνής με θέα τη θάλασσα.
Ο παιδότοπος του Πάρκου Πολιτισμού
Τέλος θα υπάρχει ένα κατάστημα με είδη δώρων στο ισόγειο των κτιρίων. Επίσης θα υπάρχει και πάρκινγκ 1.000 θέσεων. Όλα αυτά θα τα διαχειρίζεται το Δημόσιο προκειμένου να συμπληρώνει έσοδα και να μην χρειάζεται να εκταμιεύονται πολλά χρήματα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
– Υπήρξε απόκλιση σχετικά με τον τελικό χρόνο παράδοσης του έργου;
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Όχι. Είναι μοναδικό το γεγονός ότι για ένα τόσο σύνθετο και μεγάλο έργο η απόκλιση από το αρχικό χρονοδιάγραμμα είναι της τάξεως των 3-4 μηνών και οφείλεται κυρίως στην ιδιαιτερότητα του σχεδιασμού του.
– Θυμάμαι πως όταν περνούσα από τη Συγγρού για να στρίψω στην Ποσειδώνος, έβλεπα στα δεξιά μου ένα χωράφι με αδρανή υλικά και σκουπίδια. Σε σχέση με την εικόνα που αντιμετωπίσατε στην αρχή, τι άλλαξε έως και σήμερα;
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Όταν έφυγε ο ιππόδρομος από το σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, το οικόπεδο είχε καταστεί μία μικρή χωματερή. Το γεγονός αυτό μας εξέπληξε δυσάρεστα όταν μπήκαμε μέσα για πρώτη φορά. Αναγκαστήκαμε να καθαρίσουμε χιλιάδες κυβικά χώματος, τα οποία αποφασίσαμε να μην τα πετάξουμε για λόγους περιβαλλοντικής ευαισθησίας.
Το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι κοσκινίσαμε το χώμα, όπως ακριβώς κοσκινίζουν οι γιαγιάδες το αλεύρι. Εκτός από τα μπάζα που βρήκαμε στο έδαφος, υπήρχαν στρώματα, καρέκλες, τηλεοράσεις, σκουπίδια κάθε λογής. Αποδείχθηκε ότι τεχνοοικονομικά ήταν πολύ σωστή απόφαση, γιατί μας στοίχισε πολύ λιγότερο σε σχέση με το εάν φέρναμε καινούργιο χώμα.
– Ποια είναι η χωρητικότητα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Βιβλιοθήκης;
Έλλη Ανδριοπούλου: Η Όπερα έχει δύο σκηνές. Την κεντρική αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος», η οποία θα έχει χωρητικότητα 1.400 θεατών και την εναλλακτική σκηνή, η οποία έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει έως και 450 άτομα. Ταυτόχρονα στον 6ο όροφο θα λειτουργεί η σχολή χορού της Λυρικής. Η συνολική χωρητικότητα και των δύο κτιρίων υπολογίζεται ότι μπορεί να ξεπεράσει τις 4.500 άτομα.
Το εσωτερικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
– Ως άνθρωπος που αγαπάει τη θάλασσα θα σας ρωτήσω για τη σχέση των κτιρίων με το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού. Ποια είναι λοιπόν η σχέση τους;
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Το στοιχείο που αναφέρατε είναι ένα από τα βασικά σημεία, στο οποίο στήριξε τη σύνθεσή του ο Πιάνο. Ξεκίνησε από μία επίπεδη έκταση, υψώνοντας ένα λόφο 16 μέτρων, πάνω στον οποίο «πάτησαν» οι εγκαταστάσεις. Στόχος του ήταν να αποδώσει την καλή-θέα (Καλλιθέα), μέσα από την επαφή του αστικού ιστού με τη θάλασσα. Επιπλέον δημιούργησε ένα κανάλι, το οποίο σε λίγους μήνες θα γεμίσει το νερό, ,με στόχο να επαναφέρει τη σχέση της πόλης με τη θάλασσα. Ας μην ξεχνάμε ότι η Καλλιθέα γεωλογικά και ιστορικά υπήρξε παραθαλάσσια περιοχή.
– Ποια είναι η εμπειρία που αποκομίσατε από τη συναλλαγή σας με το συγκεκριμένο έργο; Ποια γεύση σας αφήνει έως και αυτή τη στιγμή;
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Για εμένα ήταν ένα έργο ζωής. Έζησα ανεπανάληπτες εμπειρίες. Το έζησα από την πρώτη στιγμή, από τη στιγμή της σύλληψής του. Κάποια στιγμή ρώτησαν ένα καλουπατζή, το ίδιο που με ρωτάτε κι εσείς. Εκείνος απάντησε: «Εδώ δεν κάνω πλέον τον καλουπατζή, αλλά τον επιπλοποιό».
– Πόσα άτομα έχουν δουλέψει γι’ αυτό το έργο;
Θεόδωρος Μαραβέλιας: Τα άτομα που χτύπησαν κάρτα από την αρχή έως και σήμερα είναι περίπου 6.000.
– Πόσους εργαζόμενους θα απασχολήσει στο εξής;
Έλλη Ανδριοπούλου: Το προσωπικό της βιβλιοθήκης θα είναι περίπου 120 άτομα. Η Λυρική θα απασχολεί 550 άτομα, η εταιρεία του οργανισμού «Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος», γύρω στα 60 άτομα, ενώ πολλοί ακόμα θα εργαστούν στους τομείς της συντήρησης και της φύλαξης των εγκαταστάσεων. Αυτό σημαίνει ότι στο σύνολό τους οι εργαζόμενοι θα ξεπεράσουν τους 1.000.
– Περιγράψτε μας εάν θέλετε κι εσείς κυρία Ανδριοπούλου τη δική σας εμπειρία από τη συμμετοχή σας στο έργο…
Είναι κάτι μοναδικό και δεν περιγράφεται. Αυτό που για ‘μένα ήταν προϊόν έμπνευσης είναι η λεπτομέρεια που εφαρμόστηκε σε όλα τα επίπεδα του έργου και φυσικά ότι η δημιουργία του συνέπεσε με τα πιο δύσκολα χρόνια της χώρας. Είναι ασύγκριτη η αξία, να ξυπνάω το πρωί και να δουλεύω πάνω στο πιο δημιουργικό και ελπιδοφόρο σχέδιο, ενώ η χώρα μου περνάει πολύ δύσκολες καταστάσεις.
Πριν από μερικά χρόνια αποκτήσαμε φιλικές σχέσεις με μία οικογένεια γειτόνων μας, που γνωριζόμασταν μεν χρόνια, αλλά ποτέ δεν είχαμε κάνει παρέα. Με την πάροδο του χρόνου, αυτός ο άνθρωπος (θα τον αποκαλώ Λάκη) άρχισε να δίνει παραπάνω προσοχή στο 2χρονο γιο μου. Τον αγκάλιαζε κάθε φορά, που τον έβλεπε, τον φίλαγε και προσφερόταν να τον πάει βόλτα στις κούνιες ή στο πάρκο μαζί με το εγγόνι του. Σε ένα καλοκαιρινό πικνίκ στην παραλία, με ρώτησε αν μπορούσε να πάει με το γιο μου βόλτα κατά μήκος της ακτής. Δεν τον γνώριζα καλά, έτσι αρνήθηκα ευγενικά.
Κατά καιρούς ο Λάκης πέρναγε από το σπίτι μου και μου χτυπούσε την πόρτα, τάχα για να μας καλημερίσει και να μας ρωτήσει αν χρειαζόμασταν κάτι. Πολλές φορές μου πρότεινε να πάρει το γιο μου μαζί του βόλτα. Πάντα έβρισκα μια αιτία να αρνηθώ.
Μια μέρα, όταν το δεύτερο παιδί μου ήταν μόλις λίγων εβδομάδων και ο σύζυγός μου ήταν στη δουλειά, ο Λάκης χτύπησε το κουδούνι. Με ρώτησε πώς τα πάω με το μωρό και αν μπορούσε να πάρει το μεγάλο μου γιο σπίτι του να δει παιδικά με το εγγόνι του και μετά να μου τον έφερνε ο ίδιος σπίτι. Και πάλι, αρνήθηκα. Συνέχισε να επιμένει παρά την άρνησή μου.
Εκείνο το βράδυ μίλησα ανοιχτά στον άντρα μου για το Λάκη εξηγώντας του ότι είχα κακό προαίσθημα για εκείνον. Το ένστικτό μου, μου έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο Λάκης έδειχνε ανοιχτά μεγάλο ενδιαφέρον για το γιο μας. Είχε προσφερθεί πάρα πολλές φορές να τον «απομακρύνει από εμένα». Δεν είχαμε κανένα λόγο να ξεκόψουμε εντελώς μαζί του, αλλά συμφωνήσαμε να προσέχουμε πολύ, όταν ήταν κοντά στα παιδιά μας.
“Δεν ξέρω τί παίζει” είπα “αλλά να το δεις ότι κάποια μέρα θα ανακαλύψουμε ότι κάτι δεν πάει καλά με δαύτον”.
Λίγους μήνες αργότερα, ο Λάκης μας ξαναχτύπησε το κουδούνι, για να ζητήσει βοήθεια με τον υπολογιστή του. Δεν δούλευε και ο Λάκης τα είχε παίξει τελείως μιας και εργαζόταν από αυτό. Βλέπετε, ο άντρας μου είναι τεχνικός υπολογιστών, άρα το κατάλληλο άτομο, για να στραφεί για βοήθεια ο Λάκης. Μας άφησε σπίτι τον υπολογιστή του και ο σύζυγός μου καταπιάστηκε από την πρώτη στιγμή μαζί του, για να εξυπηρετήσει τον καλό μας το γείτονα. Οι υπόλοιποι καθόμασταν στο σαλόνι.
“Παναγία μου”, ούρλιαξε ο άντρας μου και έτρεξα πανικόβλητη μέσα να δω τί συνέβαινε. Αυτό, που είδα δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Το βλέμμα του, τα μάτια του, η έκφρασή του.
Κατάλαβα αμέσως ότι οι υποψίες μου επιβεβαιώθηκαν. Τα αρχεία του ήταν γεμάτα με παιδική πορνογραφία.
Ο υπολογιστής κατασχέθηκε αμέσως από την αστυνομία κατόπιν καταγγελίας μας. Βρέθηκαν 64 φωτογραφίες πορνογραφικού περιεχομένου και 7 αντίστοιχα βίντεο αγοριών μαζί με online συνομιλίες, στις οποίες ζητούσε φωτογραφίες νεαρών αγοριών και κοριτσιών από άλλα «αρπακτικά».
Ο Λάκης καταδικάστηκε σε επταετή φυλάκιση. Είναι πλέον ελεύθερος, αλλά με λερωμένο ποινικό μητρώο και καταγεγραμμένος παιδόφιλος.
Έχω σκεφτεί την ιστορία αυτή δεκάδες φορές τα τελευταία χρόνια. Τη μία πανικοβάλλομαι, την άλλη τον λυπάμαι, τη μία αηδιάζω, την άλλη φοβάμαι, τη μία θυμώνω, την άλλη στεναχωριέμαι για την κατάντια του.
Τί μπορεί να κάνει μια μητέρα σε όλα αυτά; Τί μπορεί να κάνει ένας γονέας, όταν αντιμετωπίσει μια κατάσταση σαν τη δική μας; Πώς μπορούμε να το μετατρέψουμε σε κάτι καλό αντί να μας τρώει ο θυμός ή ο φόβος;
Αυτό ήταν και το σημείο εκκίνησης μου. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να μπορέσω έστω να καταγράψω τις εμπειρίες μου και να βοηθήσω και άλλους γονείς να προστατέψουν τα παιδιά τους από τον κίνδυνο της σεξουαλικής κακοποίησης.
Εμπιστεύσου τη διαίσθησή σου.
Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί είπα όχι στα πολλά αιτήματα του Λάκη να πάρει βόλτα μαζί του το γιο μου. Τί θα είχε συμβεί αν είχα δεχτεί εκείνη την πρώτη φορά; Ή τη δεύτερη; Τί θα είχε γίνει αν του επέτρεπα να πάρει το γιο μου σπίτι του για παιδικά; Μπορεί το δικό μου παιδί να είχε πέσει θύμα κακοποίησης;
Αυτά τα «τί» και τα «αν» είναι που με βασανίζουν.
Αλλά δεν είπα ναι, γιατί από την πρώτη μέρα η διαίσθηση της μητέρας είναι αυτή, που μου υπαγόρευσε να κρατήσω το παιδί μου κοντά μου.
Φυσικά δεν μπορώ να είμαι βέβαιη για τα κίνητρα του Λάκη, αλλά θα είμαι για πάντα ευγνώμων για το μητρικό μου ένστικτο, που με οδήγησε σωστά και που δεν άφησε το γιο μου να πέσει στα δίχτυα ενός ανώμαλου.
Γονείς, εάν η διαίσθησή σας, σας λέει να αποφύγετε ένα άτομο ή μια κατάσταση, ίσως υπάρχει λόγος γι’ αυτό.
Ίσως να μη γίνει τίποτα. Ίσως να γίνει και να μην το μάθεις ποτέ. Ίσως να γίνει κάτι και να το μάθεις κάποτε. Σημασία έχει να ξέρεις ότι το παιδί σου είναι ο θησαυρός σου και πρέπει να κάνεις ό, τι μπορείς για να το σώσεις.
Να συζητάς με τα παιδιά σου.
Δεδομένου ότι ο γιος μου ήταν μόλις 2 ετών, όταν συνέβη το περιστατικό, δεν μπορούσα να του δώσω οδηγίες ή να τον κάνω να καταλάβει πότε κινδυνεύει ή όχι. Αυτό σημαίνει ότι μόνο εγώ και ο μπαμπάς του μπορούσαμε να τον προστατεύσουμε. Θα μπορούσε να πει ένα γεια ή να δώσει το χεράκι του στον κύριο Λάκη, αλλά επ’ ουδενί δεν μπορούσε να μείνει μόνος μαζί του.
Τώρα που τα παιδιά μου είναι μεγαλύτερα, προσπαθούμε να τους μάθουμε τα όρια, προκειμένου να αποτρέψουμε τη σεξουαλική κακοποίηση από ενήλικες ή ακόμα και από άλλα παιδιά.
Γνωρίζουν επίσης ότι μερικοί άνθρωποι είναι διανοητικά άρρωστοι με τρόπο, που τους υποχρεώνει να βλάπτουν τους άλλους. Και δεν γνωρίζουμε πάντα ποιος είναι ακίνδυνος ή όχι μέχρι να δούμε κάποιες ενδείξεις.
Πριν από την εμπειρία αυτή, η γνώμη μου για τους σεξουαλικούς παραβάτες είχε διαμορφωθεί μέσα από τις ταινίες και την τηλεόραση γενικά. Προφανώς, οι περισσότεροι από αυτούς δεν το κάνουν τόσο φανερά, δεν σταθμεύουν σε φορτηγάκια και δεν παρακολουθούν σχολεία και παιδικές χαρές. Αυτός ο άνδρας ήταν ένας άνθρωπος της εκκλησίας με παιδιά, εγγόνια, παντρεμένος και με καλές σχέσεις με τη γειτονιά.
Οι σεξουαλικοί εγκληματίες είναι παντού. Στα σχολεία, στις λαϊκές, στις εκκλησίες, στο δρόμο. Θα μπορούσαν να είναι προπονητές ή δάσκαλοι ή ακόμα και μέλη της ίδιας σου της οικογένειας.
Όταν το καταλάβουμε αυτό, θα είναι και πιο πιθανό να εκπαιδεύσουμε καλύτερα τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας να είναι πιο καχύποπτα και να προλαβαίνουν, πριν συμβεί το κακό.
Τα άτομα αυτά δρουν, όπως οι κυνηγοί. Μας παρατηρούν, μας παρακολουθούν και προσπαθούν να εντοπίσουν αδύναμα σημεία. Ήμουν μια νεαρή μαμά, όταν ο Λάκης έδειξε ενδιαφέρον για την οικογένειά μου. Προσπαθούσα να προσαρμοστώ σε μια ζωή με ένα μικρό παιδί και ένα νεογέννητο. Ήμουν εξαντλημένη. Ο Λάκης ήταν κάποιος, που προσπαθούσε να με ανακουφίσει, κάποιος που ήθελε να με βοηθήσει.
Εμφανίστηκε την κατάλληλη στιγμή και προσφέρθηκε να κάνει πράγματα που κανείς άλλος δεν προσφέρθηκε να κάνει.
Είναι απίθανο οι σεξουαλικοί παραβάτες να δράσουν απευθείας. Παίρνουν το χρόνο τους πριν εμπλακούν στη ζωή σου και των παιδιών σου, πριν δημιουργήσουν σχέσεις εμπιστοσύνης μαζί σου και προκαλέσουν ανεπανόρθωτες ζημιές.
Ήμουν υποψιασμένη για τα κίνητρα του Λάκη, αλλά τί θα είχε συμβεί αν δεν ήμουν, αν ήμουν μόνη μαμά χωρίς βοήθεια από κανέναν ή αν ήμουν άρρωστη ή απένταρη; Θα είχα πέσει στην παγίδα πιο εύκολα έτσι;
Ναι, η κακοποίηση δεν έχει κοινωνικοοικονομικά όρια, αλλά εκείνοι που στερούνται υποστήριξης και πόρων μπορεί να είναι ευκολότεροι στόχοι. Η επίγνωση των αδύνατων σημείων μας μπορεί να τους βοηθήσει να κάνουν τις νοσηρές τους φαντασιώσεις πιο εύκολα πραγματικότητα.
Θα χρησιμοποιήσω την εμπειρία αυτή ώστε να εκπαιδεύσω την οικογένειά μου και να αποφύγω τέτοιες μελλοντικές καταστάσεις. Θέλω να κάνεις το ίδιο και για την οικογένειά σου.
Ανεξάρτητα από το πόσο δυσάρεστο μπορεί να είναι, εμείς οι γονείς πρέπει να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά, να παρακολουθούμε τους άλλους, αλλά και τις καταστάσεις, που ενδεχομένως να είναι επικίνδυνες για κάθε παιδί. Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να προσεγγίσουμε ο ένας τον άλλο και να συζητάμε ανοιχτά και ξεκάθαρα.
Δεν μπορούν να προληφθούν όλα τα περιστατικά κακοποίησης από ενήλικες, αλλά η επαγρύπνηση και η εμπιστοσύνη στη διαίσθηση των γονέων μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία ενός ασφαλέστερου και καλύτερου κόσμου για τα παιδιά.
«Το θυμάμαι σαν να ήταν χθες όταν μου είπαν οτι ο γιος μου δεν θα έχει καμία ποιότητα στη ζωή του… μου είπαν απλά να τραβήξω την πρίζα…» λέει η Trisha Long Bell στη σελίδα του Facebook Love What Matters.
Ο γιος της Ezrah γεννήθηκε χωρίς παλμό, χτύπους καρδιάς και ο εγκέφαλος του δεν έπαιρνε οξυγόνο. Διαγνώσθηκε με πολλαπλή εγκεφαλική παράλυση. Αισθανόταν μόνη της και εντελώς αποτυχημένη καθώς το σώμα της δεν κατάφερε να προστατεύσει τον γιο της… Τότε η Bell κατάλαβε οτι είχε κάτι που δνε μπορούσε κανένας άλλος να παρέχει στο γιο της: το μητρικό γάλα.
«Ήξερα οτι αυτό έπρεπε να κάνω, δεν είχα αμφιβολίες όσο δύσκολο κι αν ήταν», έγραψε. «Πάλευε για τη ζωή του και έπρεπε να του δώσω ό,τι είχα! Δεν ήξερα αν το γάλα μου μπορούσε να τον βοηθήσει, αλλά είχα αρκετή πίστη.
Δεν είχα ιδέα πόσο γρήγορα θα μάθαινα τη δύναμη του Μητρικού Γάλακτος. Είναι πραγματικά αγνή ΜΑΓΕΙΑ! Και τώρα, 14 μήνες αργότερα, ξέρω οτι το γάλα μου έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην θεραπεία του παιδιού μου. ΤΟ ΞΕΡΩ. »
Μαζί με την ιστορία της η Bell δημοσίευσε και μια φωτογραφία του Ezrah να θηλάζει. «Τα σώματα τψν γυναικών είναι εκπληκτικά! Ο τρόπος με τον οποίο είμαστε τόσο δεμένες με τα παιδιά μας.
Ο τρόπος που το ίδιο το σώμα ξέρει τι πρέπει να κάνει κατά τον τοκετό. Ο τρόπος που θεραπεύει… Αυτή η φωτογραφία δείχνει πως το ΓΑΛΑ ΜΟΥ θεράπευσε τον μικρό του εγκέφαλο… Αυτή η φωτογραφία θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου.»
Η δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη έχει συνταράξει όλη την Ελλάδα και ειδικά στη Ρόδο, ο κόσμος είναι ακόμη συγκλονισμένος από την τραγική ιστορία της άτυχης κοπέλας, που βρέθηκε νεκρή πριν λίγες ημέρες στο νησί. Μήνυμα συμπαράστασης και από τον τοπικό Διαγόρα.
Η αναμέτρηση του Διαγόρα Ρόδου με τον Παμβουπρασιακό (2-1) έγινε στη… σκιά του τραγικού θανάτου της Ελένης Τοπαλούδη. Οι φίλοι των γηπεδούχων έστειλαν μήνυμα στήριξης στην οικογένεια της αδικοχαμένης 21χρονης που ήταν φοιτήτρια στη Ρόδο.
Ο αγώνας για την 11η αγωνιστική της Γ’ Εθνικής έγινε το μεσημέρι του Σαββάτου (08/18), με τον κόσμο στις κερκίδες να στέλνει το δικό του μήνυμα συμπαράστασης στην οικογένεια της άτυχης κοπέλας. “Καλό ταξίδι Ελενάρα!!! Κουράγιο στην οικογένεια σου… Gate 6”, έγραφε το πανό, που τοποθετήθηκε στις εξέδρες του γηπέδου.
Το πανό του Διαγόρα για την Τοπαλούδη
Το πανό των οπαδών του Απόλλωνα για την Ελένη Τοπαλούδη
Πανό για την 21χρονη φοιτήτρια Ελένη Τοπαλούδη που δολοφονήθηκε στη Ρόδο ανήτρησαν οι οπαδοί του Απόλλωνα Σμύρνης.
Στον χθεσινό αγώνα πόλο μεταξύ της ομάδας με τον Υδραϊκό, εμφανίστηκε στην εξέδρα των οπαδών το πανό το οποίο έγραφε “ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΧΙ-ΑΝΟΧΗ ΤΕΛΟΣ-ΕΛΕΝΗ ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΙ”
Σε ανάρτησή τους στο facebook οι οπαδοί γράφουν:
“Υδραϊκός – ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ
8-12
Μπράβο στην ομάδα πόλο, που συνεχίζει να μας κάνει περήφανους.
Δε φταίει το αλκοόλ, ούτε το ντύσιμο. Φταίει ο βιαστής και ο δολοφόνος. Ανοχή τέλος. Καμία άλλη Ελένη. Το όχι σημαίνει όχι. Καιρός να σταματήσουμε να μεταφράζουμε τα πράγματα όπως συμφέρουν τον καθένα.
Ο Κώστας Φορτούνης έστειλε το δικό του μήνυμα στον κόσμο του Ολυμπιακού, εν όψει του τελικού του Europa Conference League
Σε έξι μέρες από σήμερα θα διεξαχθεί ο τελικός του Europa Conference League στην «Opap Arena» (29/5, 22:00), με τη συμμετοχή του Ολυμπιακού και της Φιορεντίνα.
Ο αρχηγός των «ερυθρόλευκων», Κώστας Φορτούνης, έστειλε το δικό του μήνυμα στον κόσμο της ομάδας, ευχαριστώντας τους για την στήριξή τους όλη τη χρονιά και τόνισε πως τους περιμένει στο γήπεδο την ερχόμενη Τετάρτη για τον ιστορικό τελικό του Ολυμπιακού.
«Ευχαριστούμε τον κόσμο του Ολυμπιακού για την στήριξη του σε όλη τη χρονιά. Τον περιμένουμε στον τελικό, και όσοι θα βρίσκονται μέσα στο γήπεδο και όσοι δεν θα βρίσκονται εκεί, ώστε να έχουμε την απόλυτη στήριξη τους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Φορτούνης.
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ “ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ”ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ,ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΤΟ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙ ! ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ “ΕΛΛΑΣ” ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ! -ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΗ ΠΕΡΣΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΣΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. -ΤΗΝ ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΜΕΤΕΤΡΕΨΕ ΤΕΛΙΚΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. -ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΙΕΛΥΣΕ ΑΡΧΗΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ 1912-1913. -ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΑΣ. -ΤΟ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ Γ’ΡΑΪΧ ,ΚΑΘΥΣΤΕΡΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΝΙΚΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ “ΧΕΙΜΩΝΑ” -ΤΩΡΑ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ.ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΑΣΙΑΣ,ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ.
