Δυναμικά και με …άγριες διαθέσεις το νέο τραγούδι του Χρήστου Δάντη. Ο τραγουδιστής κυκλοφόρησε χθες το νέο του τραγούι με τίτλο «Κ@ργιολα σε μισώ» και ήδη έχει γίνει επιτυχία αλλά προκαλεί αντιδράσεις. Ήδη τοποθετήθηκε η Σοφία Βώσσου αλλά και η Άντζι Σαμίου.
Για το τραγούδι, ο Χρήστος Δάντης συνεργάστηκε με τον Dj Tokuc και κυκλοφορεί από την Digital Ray Recods.
Ακούστε και δείτε το βίντεο κλιπ:
H Σοφία Βώσσου έξαλλη, χρησιμοποίησε σκληρά λόγια για τον τραγουδιστή. «Πόσο θλίβομαι όταν βλέπω καλλιτέχνες που αγαπώ και σπουδαίες φωνές σαν αυτή του Χρήστου να καταντάνε έτσι. Ντοπή πια δεν είναι αυτή η Ελλάδα ντροπή όχι όχι» έγραψε η γνωστή τραγουδίστρια.
Με αφορμή μια άποψή μου που δημοσιεύτηκε στον in.gr την Πέμπτη και στην οποία εξέφραζα τον αποτροπιασμό μου για το δυστύχημα στην λεωφόρο Κηφισού το πρωί της Τετάρτης που στοίχισε τη ζωή σε δύο ανθρώπους ένας οδηγός φορτηγού μου έστειλε μια επιστολή στο in.gr
Δημοσιεύω αποσπάσματά της γιατί θεωρώ ότι έχουν μεγάλο ενδιαφέρον καθώς περιγράφουν εκ των έσω τις πολύ συχνά απάνθρωπες συνθήκες που εργάζονται αυτοί οι άνθρωποι, αλλά και τις παθογένειες του ελληνικού συστήματος που επιτρέπει να συμβαίνουν τέτοια τραγικά περιστατικά.
Γράφει λοιπόν ο οδηγός:
«Θα ήθελα να σας πληροφορήσω μιας και ζω τον κλάδο από εντός ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα παρουσιάζετε και ότι παρόλο που είμαι στο επάγγελμα περισσότερο από 25 χρόνια δεν έχω κλείσει κανένα σπίτι ούτε εγώ, ούτε η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων μου».
«Καλό θα ήταν πριν γενικεύστε να ερευνήσετε τον εργασιακό μεσαίωνα τον οποίο αντιμετωπίζουμε καθημερινά, τις ελάχιστες έως καθόλου ώρες ανάπαυσης λόγω τον εκβιασμών από την εργοδοσία και τον ελλιπή έως καθόλου έλεγχο από την Τροχαία για της ώρες ανάπαυσης».
«Είναι τουλάχιστον άδικο για όλους τους υπόλοιπους να γενικεύουμε και να μας βάζετε όλους στο ίδιο καζάνι».
«Σαφώς και ο συνάδελφος είναι εγκληματίας κατ’ εμένα και πρέπει να τιμωρηθεί αναλόγως, όπως επίσης θα έπρεπε την πρώτη φορά που πιάστηκε να του είχε αφαιρεθεί το δίπλωμα και να μην ξαναέπιανε τιμόνι».
«Ξέρετε πόσες περιπτώσεις ΙΧδων ξέρω που καθημερινά θερίζουν μηχανάκια (οδηγώ μοτοσικλέτα από τα 17 μου) και μένουν ατιμώρητοι; Όλο το σύστημα είναι σάπιο από όπου και να το πιάσουμε».
«Είμαι από τους τυχερούς που μόλις έβγαλα επαγγελματικό δίπλωμα ξεκίνησα τις διεθνείς μεταφορές και πραγματικά τρέμει η ψυχή μου κάθε φορά που αναγκάζομαι να οδηγήσω στο ελληνικό οδικό δίκτυο».
«Την περασμένη εβδομάδα πλήρωσα 400 ευρώ στην Γαλλία πρόστιμο γιατί είχα οδηγήσει 20 λεπτά παραπάνω από το 9ωρο που επιτρέπεται να οδηγώ καθημερινά. Κι έχω άπειρα παραδείγματα συναδέλφων που ενώ εντός Ελλάδας είναι όλα αυτά που περιγράφετε στο άρθρο σας, μόλις περάσουν τα σύνορα γίνονται υποδειγματικοί επαγγελματίες γιατί και αστυνόμευση υπάρχει και τα πρόστιμα και οι ποινές είναι εξοντωτικές».
«Έχω σταματήσει ο ίδιος σε μπλόκο Τροχαίας πριν μερικά χρόνια που δούλεψα για λίγο εσωτερική μεταφορά μετά από 18 ώρες σερί οδήγησης και είπα στους αστυνομικούς να με ακινητοποιήσουν γιατί δεν άντεχα άλλο έκλειναν τα μάτια μου και μου είπαν ότι επειδή το αμάξι ήταν με ψηφιακό ταχογράφο δεν είχαν το κατάλληλο εξοπλισμό να με ελέγξουν δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα».
«Αν δεν υπάρξει σοβαρός έλεγχος από την αστυνομία με εξοντωτικά πρόστιμα όχι μόνο για τους οδηγούς, αλλά και για τους ιδιοκτήτες δυστυχώς όλο αυτό θα συνεχίζεται».
Η Αννα Βίσση παρακολούθησε τον τελικό της Eurovision και αποθέωσε την Ελένη Φουρέιρα, για τη δεύτερη θέση που κατέκτησε στο διαγωνισμό για την Κύπρο.
«Το Ισραήλ μπορεί να κέρδισε την πρώτη θέση, με ένα υπέροχο- δίχως αμφιβολία- τραγούδι- αλλά είμαι τόσο συγκινημένη που η Κύπρος βρέθηκε τόσο κοντά και κέρδισε μεγάλη προσοχή και αγάπη χάρη σε αυτό το δυναμικό κορίτσι, τη Φουρέιρα, και το cool τραγούδι του αγαπημένου φίλου μου Αλεξ Παπακωνσταντίνου και των άλλων δημιουργών του», έγραψε η Βίσση στον λογαριασμό της στο Instragram.
«Μπράβο, συγχαρητήρια για τη σκληρή δουλειά, την πίστη και την εκρηκτική εμφάνιση! Η επιτυχία αυτού του καλοκαιριού είναι το Fuego», κατέληξε η Βίσση.
Μια άκρως συγκινησιακά φορτισμένη φωτογραφία δημοσίευσε ο Πέτρος Κωστόπουλος στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, το βράδυ του Σαββάτου 12 Μαΐου.
Ο Πέτρος Κωστόπουλος ταξίδεψε στην Αμερική για να δώσει το παρών σε μια πολύ σημαντική στιγμή για την κόρη του Αμαλία.
Μια μέρα πριν, η ίδια γιόρτασε τα γενέθλιά της: στα 21 της χρόνια, ένα όνειρο ζωής πραγματοποιήθηκε.
Η Αμαλία ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Αμερική φοιτώντας στο Πανεπιστήμιο του Berkley. Ο Πέτρος Κωστόπουλος μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Instagram δημοσίευσε μια φωτογραφία της στην οποία ποζάρει με τήβεννο στην τελετή αποφοίτησής της, χαμογελώντας στον φακό. Ο Πέτρος Κωστόπουλος έγραψε χαρακτηριστικά στη λεζάντα της φωτογραφίας: «Υπερήφανος για σένα. Επί 21 χρόνια. Και σήμερα περισσότερο από ποτέ».
«Δεν είναι πολλά τα όνειρά μου. Να κάνω μια καλή δουλειά θέλω πάλι, να αποκτήσω μια ασφάλεια, να προσπαθήσω να κάνω κάτι για το οποίο να μου πουν μπράβο τα παιδιά μου. Είναι το μόνο μπράβο που θέλω στη ζωή μου -από κανέναν άλλον. Και να μπορώ να περνάω μια ζωή όχι μίζερη. Θέλω να περάσω καλά τα υπόλοιπα χρόνια και όσο πιο ήρεμα γίνεται» έχει δηλώσει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο bovary.gr μιλώντας για τα μελλοντικά του όνειρα. Τα παιδιά του είναι η δύναμή του, οι επιτυχίες τους ένας σημαντικός λόγος για να χαμογελά.
Μεγάλη αύξηση παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ελαφιών στις δασικές περιοχές της Ρόδου, ενός ζώου που αποτελεί σύμβολο για το νησί.
Ενώ πράγματι τις περασμένες δεκαετίες ο αριθμός των ελαφιών είχε μειωθεί δραματικά (υπολογίζεται τότε ότι ήταν λιγότερα από 100), τα πράγματα έχουν αντιστραφεί.
Εδώ και δέκα χρόνια υπάρχει εντυπωσιακή αύξηση και ήδη, ανέρχονται σε αρκετές χιλιάδες. Για την καταγραφή τους μάλιστα, αναμένεται μέσα στις επόμενες μέρες να πραγματοποιηθεί σύσκεψη στο υπουργείο Περιβάλλοντος, στη διάρκεια της οποίας θα συζητηθούν και ζητήματα που αφορούν τα προβλήματα που δημιουργούνται στον πρωτογενή τομέα από τον υπερπληθυσμό των ελαφιών.
Όπως έγινε γνωστό στη σύσκεψη θα κληθούν μεταξύ άλλων να πάρουν μέρος η Αποκεντρωμένη διοίκηση Αιγαίου, ο δήμος Ρόδου, η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, η διεύθυνση δασών, και σε αυτήν θα προεδρεύσει ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σωκράτης Φάμελλος.
Σημειώνεται ότι ο κ. Φάμελλος με αφορμή την επίσκεψή του στη Ρόδο, στο πλαίσιο του αναπτυξιακού συνεδρίου της περιφέρειας που έγινε τον περασμένο μήνα ενημερώθηκε σε πρώτη φάση για το θέμα και γνωρίζει αρκετά γύρω από το τι συμβαίνει στο νησί.
Στη σύσκεψη θα συζητηθεί και η πρόταση εκπόνησης μελέτης για την καταγραφή του πληθυσμού των ελαφιών στο νησί, καθώς κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πόσα είναι σήμερα τα ελάφια.
Βέβαια κατά το παρελθόν, εκδηλώθηκε ενδιαφέρον προς την περιφέρεια για τη σύνταξη τέτοιας μελέτης από πανεπιστημιακό ίδρυμα, όμως το διάστημα των τριών ετών που θα διαρκέσει λειτουργεί αποτρεπτικά καθώς μετά τα τρία χρόνια και πάλι τα νούμερα θα είναι άκαιρα, αφού ο πληθυσμός θα έχει αυξηθεί ακόμα περισσότερο.
Παράλληλα τα 300.000 ευρώ που είναι και το κόστος της μελέτης είναι ποσό υπέρογκο που η περιφέρεια δεν μπορεί να καλύψει μόνη της, γι’ αυτό και αν τελικά συνταχθεί μελέτη θα πρέπει να μοιραστεί τη δαπάνη και με άλλους φορείς, στην περίπτωση που το υπουργείο δεν μπορεί να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση.
Πάντως το κυριότερο θα είναι αν τελικά εκπονηθεί κάποια μελέτη, να προταθούν και συγκεκριμένες λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος του υπερπληθυσμού στο νησί. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μεγαλύτερος αριθμός ελαφιών εντοπίζεται στους πρώην δήμους Ατταβύρου, Καμείρου και ειδικά της Νότιας Ρόδου, με τις υπηρεσίες να κάνουν λόγο για πληθυσμό περίπου 2000 ελαφιών αλλά οι εκτιμήσεις των κατοίκων είναι ότι ο πληθυσμός σήμερα πλησιάζει τα 15.000 ελάφια.
Σύμφωνα με τους ίδιους, κατεβαίνουν στα πεδινά, και ειδικά στα χωράφια με τα σπαρτά, και τις κηπευτικές καλλιέργειες, και μάλιστα παρατηρούνται κοπάδια των 50-60 ζώων.
Όσοι μπορούσαν να φτιάξουν περιφράξεις στο πλαίσιο των σχεδίων βελτίωσης το έκαναν και έσωσαν τις καλλιέργειές τους όμως οι περισσότεροι, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα καθώς έχουν και πολλά αγροτικά τεμάχια και μεγάλα.
Το φαινόμενο όμως έχει και την τραγική του όψη καθώς, εκτός από το ότι πολλά ελάφια παγιδεύονται στις συρμάτινες περιφράξεις, σημειώνονται πολλά τροχαία ατυχήματα, που προκαλούνται από τα ελάφια, τα οποία «ξεφυτρώνουν» καταμεσής του δρόμου κατά τη διάρκεια αναζήτησης τροφής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και τα ίδια να χάνουν τη ζωή τους αλλά και να προξενούν ζημιές στα αυτοκίνητα, βάζοντας σε κίνδυνο και ανθρώπινες ζωές…
Αξίζει να σημειωθεί ότι για να δοθούν αποζημιώσεις θα πρέπει να χαρακτηριστεί το ελάφι άγριο ζώο, κάτι το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει. Οι πληθυσμοί των ελαφιών δεκαετίες πριν ήταν μικροί και προστατεύονταν. Όμως, σήμερα αυξήθηκαν ανεξέλεγκτα με αποτέλεσμα να προκαλούν ζημιές, αφού είναι αδύνατο να βρουν επαρκή τροφή.
Σημειώνεται ότι οι κάτοικοι στα χωριά της νότιας Ρόδου όχι μόνο τα βλέπουν στα χωράφια τους αλλά και μέσα στις αυλές των σπιτιών, καθώς έχουν συνηθίσει την ανθρώπινη παρουσία και δε φοβούνται.
Το ελάφι της Ρόδου
Πολλές είναι οι λαϊκές ιστορίες που αναφέρονται στην προέλευση και παρουσία του ελαφιού στο νησί. Πολλοί ισχυρίζονται ότι το πλατόνι ήρθε στο νησί της Ρόδου με την άφιξη των Σταυροφόρων. Η θεωρία μάλιστα αυτή συσχετίζεται και με άλλα ιστορικά χαρακτηριστικά του νησιού.
Η Ρόδος αναφέρεται σε αρχαία κείμενα σαν «Οφιούσα», λέξη που σημαίνει, «η έχουσα πολλά φίδια». Σύμφωνα με την παραπάνω θεωρία οι Σταυροφόροι για να προστατέψουν τα στρατόπεδά τους από τα φίδια, εισήγαγαν το ελάφι και το χρησιμοποίησαν σαν φύλακα σε χώρους γύρω από αυτά.
Μία άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι τα ελάφια εισήχθησαν από τους Ενετούς την περίοδο που είχαν στην κατοχή τους το νησί.
Όμως η Ρόδος αναφέρεται σε αρχαία κείμενα και σαν «Ελαφούσα» που σημαίνει ότι είχε, την εποχή εκείνη πολλά ελάφια, που φυσικά υπήρχαν στο νησί πολύ πριν έρθουν όλοι αυτοί οι κατακτητές. Αρχαιολογικά ευρήματα ενδεικτικά της ύπαρξης ελαφιών στο Ανατολικό Αιγαίο μας φέρνουν πίσω ίσως και από την 6η προ Χριστού χιλιετία, όπως αναφέρουν σε μελέτη τους οι δασολόγοι Νίκος Θεοδωρίδης και Κωνσταντίνα Παπαστεργίου.
Το γεγονός ότι οι δύο παραλλαγές μικρών ελαφιών του γένους Dama (οι οποίες πολλές φορές θεωρούνται από μερικούς συγγραφείς σαν δύο διαφορετικά είδη), που έχουν ως τώρα διασωθεί βρίσκονται στην περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου (Ρόδος) και στα Δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας (Thermessos National Park, Αττάλεια) το Dama dama και στο Ιράν το Dama mesopotamica, ενισχύουν τη θεωρία ότι το ελάφι ξεκόπηκε και παρέμεινε στο νησί της Ρόδου όταν τα νερά της Μεσογείου κατέκλυσαν την περιοχή του Αιγαίου και δημιουργήθηκαν τα νησιά.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι και τα δύο είδη αντιπροσωπεύουν στοιχεία πανίδας που χαρακτηρίζονται από την υποτροπική κατανομή του τέλους της τεταρτογενούς περιόδου.
Από όσα επίσης μέχρι σήμερα είναι γνωστά από παλαιοντολογικές και αρχαιολογικές ενδείξεις, τα ελάφια αυτά περιορίστηκαν στο τέλος της πλειστοκαίνου και τις αρχές της ολοκαίνου περιόδου, στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και την Μέση Ανατολή. Από άποψη κατάταξης, χαρακτηριστικών και συνηθειών το πλατόνι είναι μηρυκαστικό, θηλαστικό της οικογένειας των ελαφιδών. Είναι μετρίου μεγέθους ελάφι.
Το μήκος του είναι 1,5 μέτρο περίπου και το ύψος του, μέχρι το πάνω μέρος της πλάτης, φτάνει τα 90 περίπου εκατοστά. Ζυγίζει γύρω στα 100 κιλά αν και υπάρχουν πληροφορίες ότι μερικά ώριμα αρσενικά φτάνουν και τα 150 κιλά.
Είναι πολύ όμορφο ζώο. Η ομορφιά του οφείλεται κυρίως στην τέλεια αναλογία του σώματός του αλλά και στον πανέμορφο χρωματισμό του. Επί πλέον τα αρσενικά στολίζονται με τέλεια σε συμμετρία και ομορφιά, κέρατα.
Η ακριβής περιγραφή του χρώματος του τριχώματός του είναι πολύ δύσκολη, αφού εμφανίζει αποχρώσεις και παραλλαγές πολύ διαφορετικές, που εξαρτώνται από την ηλικία του ζώου αλλά και τις εποχές του έτους. Στα ώριμα αρσενικά, το καλοκαίρι, όλο σχεδόν το τρίχωμα στο επάνω μέρος του σώματος, στους μηρούς και στην ουρά είναι καστανοκόκκινο, ενώ τα κάτω μέρη του σώματος και τα εσωτερικά μέρη της γάμπας είναι κρεμ προς το άσπρο.
Οι τρίχες της ράχης είναι πολύ ανοιχτόχρωμες στις ρίζες, γίνονται καφέ στη μέση και σκούρες, σχεδόν μαύρες, στις κορυφές τους. Την εποχή (και κυρίως στην μέση) του χειμώνα η ράχη του ζώου, ο λαιμός και τα αυτιά του έχουν χρώμα σκούρο γκρι μέχρι γκριζοκάστανο. Το τρίχωμα στα κάτω μέρη και στο εσωτερικό της γάμπας είναι γκρίζο προς το κόκκινο.
Χαρακτηριστικές είναι οι άσπρες βούλες που είναι διάσπαρτες κυρίως στο πάνω μέρος (ράχη, πλάτη και καπούλια) του σώματός τους, που χρησιμεύουν κυρίως για το καμουφλάζ των ζώων. Έχει σχετικά μεγάλα και λεπτά πόδια με μάλλον κοντό κεφάλι, προεξέχοντα λάρυγγα και χοντρό αυχένα (σβέρκο). Τα αρσενικά ξεχωρίζουν από τη μεγάλη λειτουργική ακροποσθία, με τη χαρακτηριστικά προεξέχουσα τούφα που καλύπτει τους γεννητικούς αδένες.
Τα κέρατα που υπάρχουν μόνο στα αρσενικά είναι στρογγυλά στις ρίζες, ανοίγουν και πλαταίνουν πιο πάνω και καταλήγουν σχηματίζοντας χαρακτηριστικές μύτες. Μετά από μία πορεία κάθετη προς τη βάση ανεβαίνουν και λυγίζουν προς τα πίσω. Είναι χαρακτηριστικά και διαφέρουν από τα κέρατα όλων των άλλων ελαφιών, επειδή είναι παλαμοειδή. Σχεδόν πάντα είναι διαφορετικά, ανάλογα με την ηλικία του ζώου, και ως προς την ιδιαιτερότητα και ως προς την συμμετρία τους.
Τα κέρατα του πλατονιού, πέφτουν κάθε χρόνο τον Μάιο και ξαναφυτρώνουν σιγά-σιγά και είναι πλήρως ανεπτυγμένα τον Σεπτέμβριο. Για κάθε χρόνο ηλικίας του ελαφιού, προστίθεται στα καινούργια κέρατα και μία (1) μύτη στο πλατύκερο τμήμα.
Τα ώριμα αρσενικά ζουν συχνά μόνα τους ή το πολύ με παρέα 3-4 ζώων. Όσο μεγαλώνουν τους αρέσει περισσότερο η μοναξιά. Τα μικρά αρσενικά μαζί με τα θηλυκά και τα νεογέννητα μένουν ενωμένα σε κοπάδια. Γύρω στον Οκτώβριο εμφανίζονται τα ώριμα αρσενικά στο κοπάδι διώχνοντας τα νεαρά αρσενικά, τα οποία όμως δεν απομακρύνονται σε μεγάλες αποστάσεις αλλά τριγυρνούν γύρω από το κοπάδι των θηλυκών.
Η διέγερση των αρσενικών που ακολουθεί αυτήν την εποχή, που είναι η εποχή των ερώτων, είναι πολύ μεγάλη. Συχνά παλεύουν μεταξύ τους για ώρες, για την κατάκτηση των θηλυκών και την απασχόλησή τους αυτή εκμεταλλεύονται τα μικρά διωχθέντα αρσενικά.
Την εποχή αυτή τα αρσενικά γίνονται πολύ απρόσεχτα και μένουν πολλές φορές εκτεθειμένα στους ευτυχώς λίγους, ασυνείδητους λαθροθήρες.
Η εγκυμοσύνη των θηλυκών κρατάει οκτώ μήνες οπότε γεννούν γύρω στον Ιούλιο ένα με δύο μικρά.
Στη Ρόδο το πλατόνι ζει σε αμιγή δάση τραχείας πεύκης, μικτά δάση πεύκης και κυπαρίσσου, με πλούσιο υπότροφο από θάμνους (αείφυλλων πλατύφυλλων), σε θέσεις όπου υπάρχει νερό όλο το χρόνο ή εκεί που υπάρχουν ποτίστρες αιγοπροβάτων. Επίσης ζει και βόσκει σε θαμνοτόπους αείφυλλων πλατύφυλλων (κουμαριές, σχίνα, πουρνάρια, ξυλοκερατιές, κ.λ.π.)
Το 2014 ήταν το έτος που η Γιορτή της Μητέρας έκλεισε έναν αιώνα. Η ιστορία που κρύβεται πίσω από την ημέρα, η οποία σήμερα είναι γνωστή κυρίως για τον εμπορικό της χαρακτήρα, είναι πολύ διαφορετική και, ίσως όπως έχει χαρακτηριστεί, πιο «σκοτεινή» από ό,τι περιμένει κανείς.
Η Γιορτή της Μητέρας θεωρείται ένας καλός λόγος για γλυκά, λουλούδια, κάρτες και μικρές δόσεις ειλικρίνειας για την αγάπη και την εκτίμηση που τρέφουμε προς το πρόσωπο που μας έφερε στη ζωή. Η συγκεκριμένη ημέρα ωστόσο σύμφωνα με το National Geographic, έχει πιο μελαγχολικές ρίζες. Ξεκίνησε σαν ημέρα μνήμης και πένθους των γυναικών που είχαν χάσει τα παιδιά τους, και γενναίους στρατιώτες στον πόλεμο, υπενθυμίζοντας πως ο αγώνας μέχρι την ειρήνη είναι μακρύς. Όταν η επέτειος άρχισε να εμπορευματοποιείται, η μεγαλύτερη υποστηρίκτρια της ιδέας, Anna Jarvis εναντιώθηκε με όλα τα μέσα, καταλήγοντας να πεθάνει μόνη και χωρίς χρήματα σε ένα σανατόριο
Για την ακρίβεια, όλα ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1850, όταν με διοργανώτρια την μητέρα της Anna, μια εθελοντική ομάδα γυναικών από τη δυτική Βιρτζίνια πρωτοστατούσε για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής, την προσπάθεια μείωσης της παιδικής θνησιμότητας και τον περιορισμό μόλυνσης του γάλακτος, σύμφωνα με την ιστορικό του Wesleyan College, Katharine Antolini. Μέλημα των γυναικών ήταν παράλληλα η φροντίδα των τραυματισμένων στρατιωτών και από τα δύο μέτωπα του αμερικανικού εμφυλίου, (1861- 1865).
Η Anna Jarvis
Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά τον πόλεμο, η Jarvis και οι υπόλοιπες γυναίκες οργάνωναν πικνίκ “Φιλίας” και πραγματοποιούσαν συμβολικές εκδηλώσεις με σκοπό την ενεργό πολιτική δράση του γυναικείου πληθυσμού για την προώθηση της ειρήνης και τη συμφιλίωση των δύο πλευρών. Με στόχο ακριβώς έναν ενεργό πολιτικό ρόλο από την πλευρά των γυναικών, πέρα από τη μητέρα της Anna που είχε συνθέσει “Ύμνο μάχης για τη Δημοκρατία” και είχε συντάξει τη Διακήρυξη για τη Γιορτή της Μητέρας, η συγκεκριμένη ημέρα καθιερώθηκε κυρίως, από την κόρη της, Anna.
Η ίδια οργάνωσε τον πρώτο εορτασμό της Μέρας της Μητέρας το 1908 καθώς είχε επηρεαστεί έντονα από τον θάνατο της μητέρας της το 1905. Στις 10 Μαΐου της ίδιας χρονιάς, είχαν προγραμματιστεί εκδηλώσεις στον τόπο όπου είχε γεννηθεί η Jarvis, στο Grafton της δυτικής Βιρτζίνια. Μια εκκλησία μάλιστα ανάμεσα στα μέρη που έγιναν οι εκδηλώσεις, τώρα έχει μετονομαστεί σε Διεθνή Βωμό της Ημέρας της Γυναίκας. Μέσω των προσπαθειών της Jarvis, η Ημέρα της Μητέρας άρχισε να γιορτάζεται σε περισσότερες πόλεις μέχρι που ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Woodrow Wilson το 1914 καθιέρωσε ως επίσημη ημέρα την δεύτερη Κυριακή του Μάη.
Μια φορά κι έναν καιρό, η Ημέρα της Μητέρας γιορταζόταν διαφορετικά
Όπως είχε σημειώσει χαρακτηριστικά η Wesleyan Antolini από τη δυτική Βιρτζίνια, “Για την Jarvis ήταν η μέρα που θα καθόσουν σπίτι για να περάσεις χρόνο με τη μητέρα σου και να την ευχαριστήσεις για όλα όσα είχε κάνει για σένα”. Ενώ όπως η ίδια προσθέτει, “Δεν ήταν μια γιορτή για όλες τις μαμάδες. Ήταν για την καλύτερη μαμά που είχες την τιμή να γνωρίσεις στη ζωή σου,τη δική σου μαμά δηλαδή, είτε ως γιος είτε ως κόρη”. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Jarvis επέμενε για τον ενικό αριθμό της γιορτής, “Mother’s Day” και όχι για τον πληθυντικό, “Mothers’ Day”. Η επιτυχής έκβαση της γιορτής ωστόσο που είχε ξεκινήσει από την Jarvis, σύντομα μετατράπηκε σε αποτυχία για την ίδια.
Δώρα, γλυκά, λουλούδια, κάρτες αρχίζουν να τροποποιούν τον χαρακτήρα της γιορτής, αποδίδοντάς του μια ανεπιθύμητη διάσταση. Η Jarvis αποφασίζει να λάβει δράση για να επιστρέψει την Ημέρα της Μητέρας στις αρχικές της ρίζες, αφιερώνοντας ένα σημαντικό μέρος από την κληρονομιά της. Με συνεχόμενες διαμαρτυρίες ακόμη και κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου εμπόρων ζαχαροπλαστικής στη Φιλαδέλφεια, η Anna δεν σταματά να μάχεται μέχρι τις αρχές του 1940 όπου και πεθαίνει μόνη και απένταρη, σε σανατόριο της Φιλαδέλφεια.
Επαναπροσδιορίζοντας τους όρους της πιο τρυφερής σχέσης
Η ίδια θα μπορούσε να έχει επωφεληθεί από την ταυτότητα που δόθηκε αργότερα στην ημέρα αλλά προτίμησε να αποστασιοποιηθεί από το πνεύμα του καταναλωτισμού. Στη Γιορτή της Μητέρας υπολογίζεται ότι ανταλλάσσονται 133 εκατομμύρια κάρτες ενώ σύμφωνα με την Εθνική Ομοσπονδία Λιανικού Εμπορίου, οι συνολικές δαπάνες αναμένεται να φτάσουν για μια ακόμη χρονιά, τα 19.9 δισεκατομμύρια δολάρια.
Είναι απλό. Αυτή η ημέρα χρειάζεται μόνο δυο ειλικρινείς κουβέντες, λίγα λόγια που νομίζεις ότι δεν προλαβαίνεις να πεις όλες τις υπόλοιπες ημέρες του έτους στη μητέρα σου, σε κάθε αγαπημένο σου πρόσωπο. Μακριά από κάθε εμπορική διάθεση, και από κάθε ακραίο καταναλωτικό πνεύμα, οι άνθρωποι που είναι δίπλα μας αξίζει να ξέρουν τι νιώθουμε για εκείνους.
Η Κάτια. 45 χρονών σήμερα, με πτυχίο, μεταπτυχιακό , πολλά όνειρα αλλά χωρίς δουλειά. Γνώρισε τον Γιώργο στα 21 της και έμεινε έγκυος με μόλις 3 μήνες σχέση.
«Καλά τρελάθηκες; Θα κρατήσεις παιδί με κάποιον που ξέρεις 3 μήνες;» της είπε η φίλη της στη σχολή. Στους γονείς της ούτε λόγος, ο πατέρας της ήταν πολύ αυστηρός και δεν θα άκουγε τίποτα παρά μόνο αν ήταν να παντρευτεί. Μα εκείνο το μωρό το ήθελε. «Θα το κρατήσω. Τί σημασία έχει πόσο ξέρω τον πατέρα του;» απάντησε μια μέρα στη φίλη της νευριασμένη. Ένα απόγευμα που γύριζε από τη σχολή, την περίμενε ο πατέρας της. Η φίλη της, του το είχε πεί. «Θα παντρευτείς;» τη ρώτησε. Η Κάτια κούνησε το κεφάλι αρνητικά.
«Μην το συζητάμε τότε, αύριο πάμε στο γιατρό» διέταξε. Όλη νύχτα δεν κοιμήθηκε. Μόνο έκλαιγε. Σκέφτηκα να φύγει αλλά να πάει, που; Όταν ήρθε το πρωί, η ζωή μέσα της τέλειωσε. «Θα κάνεις άλλα παιδιά. Βγάλε πρώτα τη σχολή σου και αν είσαι μαζί με αυτό το Γιώργο, θα κάνετε πολλά παιδιά», της είπε η μητέρα της. Η Κάτια έβγαλε τη σχολή, πήρε μεταπτυχιακό, χώρισε με τον Γιώργο, ταξίδεψε, δούλεψε, απολύθηκε, ξαναδούλεψε, μα άλλο μωρό δεν ήρθε. Δεν έτυχε. Αλλά και να ερχόταν, εκείνο δεν θα το ξέχναγε ποτέ. Κι όπως λέει και στις πραγματικές φίλες της σήμερα «Μια φορά έγκυος, για πάντα μαμά!». Ακόμη και αν δεν το γεννήσεις, μέσα σου θα είσαι πάντα μαμά….
Η Αθηνά. 38 χρονών σήμερα. Παντρεμένη με τον Παναγιώτη. Γνωρίστηκαν μέσω ενός κοινού γνωστού και ήταν θέμα χρόνου να είναι μαζί. Μετά από 3 χρόνια σχέσης παντρεύτηκαν και το γλέντι του γάμου κράτησε 3 μέρες όπως συνηθίζονταν στο νησί τους. «Άντε να βάλετε μπροστά και για το παιδί τώρα!» τους έλεγαν κιόλας από το νυφικό τραπέζι. Και έβαλαν μπροστά. Μα πήγαιναν πίσω. Η Αθηνά έπιανε παιδιά και τα΄χανε. Είχαν περάσει 3 χρόνια από το γάμο και ο κόσμος του νησιού δεν συγχωρούσε. Μιλούσε. Κι όταν μιλούσε έβγαινε από μέσα του, η κόλαση. Πήγαν στην Αθήνα για εξωσωματική. Τέσσερις έκανε η Αθηνά, καμιά δεν πέτυχε.
Το κορμάκι της γέμισε τρύπες από τις ενέσεις μα εκείνο που τη τρυπούσε πιο πολύ, ήταν η ταμπέλα της στέρφας και η σκέψη πως στερούσε την πατρότητα απ’ αυτόν που αγαπούσε. «Φύγε από’ μένα να κάνεις παιδιά!» του έλεγε μα αυτός την αγαπούσε και δεν έφευγε. Ξεκίνησαν τη διαδικασία να υιοθετήσουν. «Τόσα παιδιά έχουν ανάγκη από οικογένεια, δεν θα βρεθεί ένα να αγαπήσουμε κι εμείς;» έλεγε ο Παναγιώτης. 5 χρόνια μετά, φυλάνε ακόμα την αγάπη περιμένοντας….
Η Μαρία. 26 χρονών. Έμεινε έγκυος από τον φίλο της και όταν του το είπε, εκείνος αντέδρασε άσχημα, δεν ήθελε. «Να αναλάβει τις ευθύνες του, να σε παντρευτεί» της έλεγε η μητέρα της, μα εκείνη δεν ήθελε γάμο με έναν τέτοιο άνθρωπο.Δεν ήθελε να σκέφτεται για όλη την υπόλοιπη ζωή της, ότι αυτός που αγαπούσε, τη παντρεύτηκε επειδή ήταν έγκυος. «Μαρία αν δεν το ρίξεις, να μην ξανάρθεις στη δουλειά» της είπε ο εργοδότης της όταν του ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη της. «Που θα πάω χωρίς δουλειά, χωρίς σύντροφο και χωρίς γονείς;
Τί θα κάνω μόνη μου;» σκεφτόταν. 2 μήνες έκλαιγε. Μια μέρα, είδε στον ύπνο της ότι έπαθε κάτι το μωρό. Πήγε στο γυναικολόγο και το υπερηχογράφημα έδειξε πως πράγματι, σταμάτησε η καρδιά του. Δεν είδε αίμα, δεν πόνεσε, δεν το απέβαλλε. Το’ πνιξε στο κλάμα της. Σήμερα έχει φτιάξει ένα site για να βοηθήσει τους ανθρώπους που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι, Singleparent το λένε. Και η ανύπαντρη μητέρα μέσα της, είναι πολύ χαρούμενη γι΄αυτό!
Η εκπληκτική ομοιότητα της Σοφίας Βογιατζάκη με τη νικήτρια της 63ης Εurovison Netta Barzilai, αλλά και οι υποκριτικές της ικανότητες την οδήγησαν να φτιάξει ένα βίντεο προχθές που μέσα σε λίγες ώρες έγινε viral!
Η ηθοποιός ως Νέττα ήταν απλά απολαυστική και ο Φώτης Σεργουλόπουλος την κάλεσε χθες βράδυ στη Eurovision Night στο Shamone! H Σοφία, ανέβηκε στη σκηνή του κλαμπ και απλά έγινε χαμός!
Μία διαφορετική εικόνα αντίκρισαν όσοι έκαναν βόλτα στην Πλάκα το βράδυ της Παρασκευής.
Tranς έκαναν «παρέλαση» στα σοκάκια, με αφορμή την ψήφιση στη Βουλή του άρθρου που προβλέπει την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια.
Με έντονο μακιγιάζ, ιδιαίτερα «αξεσουάρ» και αποκαλυπτικά ρούχα, οι drag queens ήταν καθ’ οδόν για πάρτι που έγινε στο Γκάζι, για την ψήφιση του εν λόγω άρθρου, αυτή την Τετάρτη.
