Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2025
Blog Σελίδα 10276

Γιατί τα περισσότερα σκυλιά γέρνουν το κεφάλι τους, όταν τους μιλάμε;

0

Μήπως ο σκύλος σας γέρνει λίγο το κεφάλι του στο πλάι, όταν του μιλάτε;

Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε, ότι αυτό είναι απλά ένα χαριτομένο και γλυκό κόλπο για να εκμεταλλευτούν την κατάσταση.

Ωστόσο, σύμφωνα με την Mental Floss, αυτός είναι ο τρόπος των σκυλιών για να μας δείξουν, ότι συμπάσχουν μαζί μας.

Ακριβώς όπως και οι άνθρωποι, τα σκυλιά έχουν την ικανότητα της συμπόνιας.

1

Οι ειδικοί υποστηρίζουν, ότι τα σκυλιά είναι σε θέση να αναγνωρίσουν και να ανταποκριθούν σε ανθρώπινα φωνητικά συνθήματα, στις εκφράσεις του προσώπου και την γλώσσα του σώματος. Οι τετράποδοι φίλοι μας τείνουν να σηκώνουν το κεφάλι τους, όταν τους μιλάμε για να καταλάβουν τον τόνο της φωνής μας και να ακούσουν συγκεκριμένες λέξεις.

Κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν, ότι η κλίση του κεφαλιού τους έχει σχέση με το πως είναι κατασκευασμένα τα αυτιά τους. Παρά το γεγονός, ότι τα σκυλιά μπορούν να πιάνουν συχνότητες, που οι άνθρωποι δεν μπορούν να ακούσουν, η ικανότητά τους να εντοπίσουν την πηγή προέλευσης του ήχου δεν είναι τόσο ακριβής όσο των ανθρώπων.

Η κλίση του κεφαλιού μπορεί να βοηθάει τα σκυλιά να εντοπίζουν ευκολότερα την πηγή προέλευσης του ήχου.

2

Ο Στάνλεϊ Κόρεν στο Psychology Today υποστηρίζει, ότι τα σκυλιά φέρονται με αυτόν τον τρόπο λόγω της κακής τους όρασης. Τα σκυλιά δυσκολεύονται να διακρίνουν τις εκφράσεις του προσώπου, ειδικά αυτές που βρίσκονται από μισό του προσώπου και κάτω. Γέρνοντας το κεφάλι, τα σκυλιά μπορούν να πάρουν μερικές βασικές ενδείξεις για το πως αισθάνονται οι άνθρωποι, όταν μιλάνε.

“Είναι πιθανό ένας από τους λόγους που τα σκυλιά γέρνουν το κεφάλι τους, όταν τους μιλάμε, να είναι, επειδή θέλουν να μας βλέπουν καλύτερα και να διακρίνουν τις εκφράσεις του προσώπου μας”, έγραψε στο Psychology Today.

Κατά μια περίεργη σύμπτωση, τα σκυλιά που τείνουν να γέρνουν το κεφάλι τους πιο συχνά είναι πιο συμπονετικά. Πολλές μελέτες έχουν δείξει, ότι τα σκυλιά που είναι κοινωνικά ανήσυχα δεν γέρνουν το κεφάλι τους, όταν τους μιλάμε.

Οι ειδικοί ενθαρρύνουν τους ιδιοκτήτες των σκύλων να ανταποκρίνονται σε αυτή την κίνηση για να υπάρχει θετική ενίσχυση.

 

Γιατί τα παντρεμένα ζευγάρια στην Ιαπωνία κοιμούνται ξεχωριστά

0

Τα μικρά σπίτια και διαμερίσματα δεν εμποδίζουν πολλά ζευγάρια γιαπωνέζων να κοιμούνται σε διαφορετικά κρεβάτια ή ακόμα και δωμάτια.

Αυτό δεν είναι κάποιου είδους οικείο θέμα ή πρόβλημα με τη σχέση τους. Τα παντρεμένα ζευγάρια στην Ιαπωνία επιλέγουν να κοιμούνται χωριστά καθώς έχουν λόγους για αυτό.

Έχουν διαφορετικά προγράμματα ύπνου.

giati ta pantremena zeugarias stin iaponia koimountai xorista 1

Το πρώτο πράγμα που κάνει τα ζευγάρια της Ιαπωνίας να αποφασίζουν να κοιμούνται χωριστά είναι τα διαφορετικά ωράρια εργασίας. Το να ξυπνήσετε τον αγαπημένο σας μόνο και μόνο επειδή γυρίσατε σπίτι αργά από τη δουλειά ή πρέπει να φύγετε νωρίς, δεν θα έχει ως αποτέλεσμα καλής ποιότητας ξεκούραση για αυτούς. Αυτός είναι ο λόγος που το να περάσετε τη νύχτα σε διαφορετικό δωμάτιο είναι λογικό. Αυτό θα τους προσφέρει έναν ανενόχλητο και πιο υγιεινό ύπνο.

Τα μωρά κοιμούνται με τη μητέρα τους.

giati ta pantremena zeugarias stin iaponia koimountai xorista 2

Οι Γιαπωνέζες κοιμούνται με τα παιδιά τους και αυτό θεωρείται πολύ σημαντικό, οπότε ο πατέρας πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να μοιραστεί το ίδιο κρεβάτι ή να πάει σε διαφορετικό δωμάτιο. Ακόμη και η επιστήμη έχει αποδείξει ότι ο κοινός ύπνος μπορεί να βοηθήσει τους γονείς και τα παιδιά να κοιμούνται πιο ξεκούραστα. Βοηθά το παιδί να διατηρεί σταθερή θερμοκρασία και καρδιακούς παλμούς (που είναι πραγματικά κρίσιμο στη βρεφική ηλικία) και ταυτόχρονα μειώνει την πιθανότητα συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Επίσης, αυτό συμβάλλει στο να έχει το παιδί καλύτερη αυτοεκτίμηση, να ανεξαρτητοποιηθεί πιο γρήγορα και να τα πάει καλυτέρα στο σχολείο.

Ο ύπνος χωριστά σημαίνει γαλήνη.

giati ta pantremena zeugarias stin iaponia koimountai xorista 3

Ενώ πολλά ζευγάρια που αρχίζουν να κοιμούνται μόνα τους πιστεύουν ότι το διαζύγιο είναι στην πόρτα τους, οι Ιάπωνες το βλέπουν διαφορετικά. Εκτιμούν πολύ τον ύπνο τους και δεν θέλουν να ενοχλούνται όταν κοιμούνται. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζονται και δεν τους αρέσει να ανέχονται το ροχαλητό, τον ανήσυχο ύπνο, τις κλωτσιές κ.λπ.

Τα ζευγάρια στην Ιαπωνία έχουν προϊστορία στον χωριστό ύπνο.

giati ta pantremena zeugarias stin iaponia koimountai xorista 4

Τα φουτόν είναι γεμάτα με βαμβάκι, το οποίο παρέχει στήριξη και άνεση. Παλαιότερα ως κρεβάτια χρησιμοποιούνταν μόνο μονού μεγέθους. Έτσι, ακόμα κι αν θέλατε να αγκαλιάσετε το αγαπημένο σας πρόσωπο, θα είχατε καταλήξει ανάμεσα στα σεντόνια, στο κρύο πάτωμα και δεν θα νιώθατε άνετα. Σήμερα υπάρχουν οικογένειες που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτόν τον τύπο κλινοσκεπασμάτων, ειδικά επειδή δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο και είναι εύκολο να αποθηκευτούν.

Πηγή: toftiaxa.gr

Γιατί τα παντρεμένα ζευγάρια δεν θέλουν να μιλάνε ο ένας στον άλλον;

0

Γιατί τα παντρεμένα ζευγάρια δεν θέλουν να μιλήσουν μεταξύ τους; Η έγγαμη ζωή είναι βέβαιο ότι θα έχει στιγμές θυμού και καυγάδων. Ωστόσο, όταν τα ζευγάρια δεν θέλουν πλέον να μιλούν μεταξύ τους, μπορεί να σημαίνει ότι ο γάμος κινδυνεύει να διαλυθεί.

Κάθε σχέση απαιτεί επικοινωνία και ανταλλαγή. Αυτό είναι το μέσο με το οποίο μπορούμε να κατανοήσουμε και να εκφράσουμε τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις επιθυμίες μας στους συνεργάτες μας. Στον γάμο, υπάρχουν στιγμές που προκύπτουν καβγάδες και παρεξηγήσεις, αλλά αν και οι δύο σύντροφοι δεν θέλουν πλέον να επικοινωνούν, είναι σημάδι ότι η σχέση ωθείται στο χείλος του γκρεμού, με υψηλό κίνδυνο να καταρρεύσει.

Ζώντας μαζί, τα ζευγάρια αναπόφευκτα θα αντιμετωπίσουν στιγμές απογοήτευσης, διαφορές απόψεων ή ασήμαντα θέματα που κάνουν και τα δύο μέρη να εξαντλούνται και να σιωπούν. Ωστόσο, αυτή η σιωπή είναι συνήθως προσωρινή και είναι μια φυσιολογική αντίδραση όταν συμβαίνουν συγκρούσεις ή διαφωνίες.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και χωρίς καυγάδες, τα ζευγάρια μπορεί να μην θέλουν να μιλήσουν μεταξύ τους. Επικοινωνούν μόνο για ουσιαστικά θέματα και τα λόγια και ο τόνος τους δεν φέρουν πλέον στοργή ή ζεστασιά.

Όταν τα ζευγάρια δεν θέλουν πλέον να μιλάνε μεταξύ τους, ο γάμος είναι ήδη στα άκρα.

Μπορεί ακόμα να φαίνεται ότι νοιάζονται ο ένας για τον άλλον εξωτερικά και άλλοι μπορεί να βλέπουν τη σχέση τους ως αρμονική, αλλά εσωτερικά, δεν μοιράζονται πλέον την ίδια φροντίδα και προσοχή που είχαν κάποτε όταν ήταν για πρώτη φορά ερωτευμένοι.

Πολλοί λένε ότι η σιωπή είναι το πιο κοφτερό μαχαίρι που σκοτώνει την αγάπη. Μπορεί να είναι ο λόγος για την κατάρρευση μιας σχέσης εάν και οι δύο σύντροφοι σταδιακά κλείνονται στον εαυτό τους και σταματήσουν να μοιράζονται, να συζητούν τα συναισθήματά τους, τα συναισθήματά τους και τα σκαμπανεβάσματα της καθημερινότητάς τους.

Οι λόγοι για τους οποίους τα ζευγάρια δεν θέλουν να μιλήσουν μεταξύ τους μπορεί να πηγάζουν από πολλούς παράγοντες. Αν θέλετε να σώσετε το γάμο σας, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να παραμείνετε ήρεμοι και να σκεφτείτε τους λόγους πίσω από τη σιωπή και την ψυχρότητα μεταξύ των δύο συντρόφων. Στη συνέχεια, μαζί μπορείτε να βρείτε έναν τρόπο να αντιμετωπίσετε τα ζητήματα και να αναζωπυρώσετε την ευτυχία στην οικογένειά σας.

Μερικοί συνηθισμένοι λόγοι για τους οποίους τα ζευγάρια δεν θέλουν να μιλήσουν μεταξύ τους:

1. Τα ζευγάρια βαριούνται μεταξύ τους

married with children intro

Όταν ήταν ερωτευμένοι, τα ζευγάρια ήθελαν να μοιραστούν τα πάντα—τις χαρές, τις λύπες, όλα όσα συνέβαιναν στη ζωή τους. Ήταν πρόθυμοι να ακούσουν ο ένας τον άλλον και να μοιραστούν. Ωστόσο, αφού ζήσετε μαζί για κάποιο χρονικό διάστημα, τα συναισθήματα μπορεί να εξασθενίσουν και ο ένας ή και οι δύο σύντροφοι μπορεί να αισθάνονται βαριεστημένοι από την έγγαμη ζωή.

Κάθε άτομο είναι ένα άτομο με διαφορετικές σκέψεις, συναισθήματα και απόψεις. Επομένως, όταν μπαίνετε στο γάμο, μπορεί να εκπλαγείτε από τα ελαττώματα του συντρόφου σας. Αρχικά, μπορεί να αποδεχτείτε και να συγχωρήσετε εύκολα αυτές τις ελλείψεις, αλλά με την πάροδο του χρόνου μπορεί να γίνουν πηγή εκνευρισμού, οδηγώντας σε εξάντληση και απογοήτευση.

Πολλά ζευγάρια προσπαθούν να επικοινωνήσουν και να μοιραστούν τη δυσαρέσκειά τους μεταξύ τους. Ωστόσο, εάν και οι δύο δεν μπορούν να αλλάξουν ο ένας για τον άλλον, η ταλαιπωρία θα αυξηθεί και τελικά, κάποιος μπορεί να σταματήσει να θέλει να επικοινωνήσει, νιώθοντας ότι ο σύντροφός του δεν σέβεται, δεν αγαπά ή δεν θέλει πλέον να καλλιεργήσει τη σχέση.

2. Απιστία

download
Η απιστία είναι ίσως ο μεγαλύτερος λόγος για τον οποίο τα ζευγάρια σταματούν να μιλάνε μεταξύ τους. Όταν ένας τρίτος μπαίνει στην εικόνα, σημαίνει ότι ο γάμος δεν είναι πλέον άθικτος. Η παρουσία κάποιου νέου προκαλεί σταδιακά τη διάσπαση της σχέσης και ο ένας σύντροφος μπορεί να μην είναι πλέον πλήρως αφοσιωμένος στο γάμο.

Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έλκονται συχνά από την καινοτομία και τον ενθουσιασμό. Όταν επιτρέπουν σε κάποιον άλλον στο γάμο τους, είναι συνήθως επειδή έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για τα συναισθήματα και τις σκέψεις του συντρόφου τους. Σε αυτό το σημείο, μπορεί να περνούν περισσότερο χρόνο φροντίζοντας τον εραστή τους και φυσικά, δεν αισθάνονται πλέον την ανάγκη να συνομιλήσουν ή να μοιραστούν οτιδήποτε με τον σύζυγό τους.

Ακόμη και αυτός που προδίδεται μπορεί να αισθάνεται εξαντλημένος από το γάμο. Πολλοί επιλέγουν να ζήσουν με το άτομο που τους προδίδει, αγνοώντας το θέμα και παραμένοντας σιωπηλοί σε μια προσπάθεια να κρατήσουν έναν γάμο που σιγά σιγά καταρρέει.

3. Δεν μοιράζονται την ίδια οπτική

poly352 820x547 1
Οι διαφορές και οι διαφωνίες στις απόψεις μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε σιωπή μεταξύ των ζευγαριών. Στην πραγματικότητα, κανένα ζευγάρι δεν καταλαβαίνει πλήρως ο ένας τον άλλον ή έχει τις ίδιες απόψεις και επιθυμίες. Κάθε άτομο είναι μοναδικό και έχει τις δικές του προοπτικές, ενδιαφέροντα και επιθυμίες.

Οι διαφορές μπορούν να φέρουν ενθουσιασμό και έλξη σε μια σχέση, καθώς οι αντισταθμιστικοί κανόνες μας κάνουν να θέλουμε να εξερευνήσουμε και να κατακτήσουμε τον σύντροφό μας. Ωστόσο, όταν αυτές οι διαφορές μεγαλώνουν πολύ, μπορούν να δημιουργήσουν ένα σημαντικό χάσμα στο γάμο.

Τείνουμε να μοιραζόμαστε περισσότερα με άτομα που έχουν παρόμοιες απόψεις και ενδιαφέροντα, επειδή νιώθουμε άνετα και υποστηρικτικά. Από την άλλη, το να μοιράζεσαι με όσους έχουν διαφορετικές απόψεις μπορεί να οδηγήσει σε διαφωνίες και συγκρούσεις. Ως εκ τούτου, πολλά ζευγάρια επιλέγουν τη σιωπή για να αποφύγουν τις διαφωνίες.

Ωστόσο, ένας επιτυχημένος γάμος απαιτεί κοινή χρήση και συζήτηση. Εάν και οι δύο σύντροφοι αποφύγουν να μιλήσουν για τις απόψεις και τις απόψεις τους, η συναισθηματική τους σύνδεση σταδιακά θα αποτύχει

Γιατί τα παιδιά λατρεύουν τη γιαγιά

0

Είναι μεγάλη τύχη για ένα παιδί να έχει γύρω του ανθρώπους που το αγαπούν όσο (ή σχεδόν όσο) η μαμά και ο μπαμπάς του. Και είναι ακόμα μεγαλύτερη τύχη να μεγαλώνεις έχοντας στη ζωή σου μία ή δύο γιαγιάδες απ’ αυτές που μόνο να σε κάνουν να χαμογελάς μπορούν.

Απ’ αυτές που φτιάχνουν ζεστά κουλουράκια και διηγούνται σούπερ ιστορίες που σου μοιάζουν προϊστορικές. Απ’ αυτές που, όταν κάποτε φεύγουν απ’ τη ζωή, η απώλειά τους σου κοστίζει φοβερά και η ανάμνησή τους δεν ξεθωριάζει ποτέ.
Τα περισσότερα παιδιά λατρεύουν τη γιαγιά τους, γιατί…

1. Γιατί φτιάχνει τις πιο νόστιμες πίτες, τα πιο αφράτα κέηκ και τα πιο ζεστά και μαλακά κουλουράκια.

2. Και γιατί αφήνει τα εγγόνια της να παίξουν με το ζυμάρι κι ας κάνουν χάλια την κουζίνα κι ακόμα πιο χάλια τα κουλουράκια.

3. Γιατί ακόμα κι αν οι λιχουδιές είναι απαγορευμένες, πάντα παίρνει μια μικρή εκπληξούλα απ’ το περίπτερο ή το super market για τα παιδιά.

4. Γιατί το σπίτι της είναι μια ατελείωτη παιδική χαρά, ένα ασφαλές καταφύγιο και μια φωλίτσα για αγκαλιές.

5. Γιατί τα ρούχα της μυρίζουν μαλακτικό και το σπίτι της φρεσκοψημένα μπισκότα.

6. Γιατί όταν το εγγονάκι της λέει «Βαριέμαι» εκείνη ακούει «Διασκέδασέ με τον καλύτερό σου τρόπο».

7. Και γιατί, στο σπίτι της γιαγιάς, επιτρέπεται να δεις κι άλλο επεισόδιο, κι ας πήγε 10.

8. Γιατί η γιαγιά είναι ένα ζωντανό Google, με απαντήσεις στις περισσότερες απορίες σου.

9. Αλλά και γιατί θα σου πει τις πιο απίστευτες ιστορίες που θα σ’ αφήσουν με το στόμα ανοιχτό κι αργότερα θ’ αναγνωρίσεις σε κάποιο βιβλίο ιστορίας.

10. Γιατί η υπομονή της δεν τελειώνει ποτέ και δεν πειράζει που έκανες το σπίτι άνω-κάτω, ούτε που γέμισες ψιχουλάκια το κρεβάτι της.

11. Έχει αρκετό χρόνο στη διάθεσή της κι αυτό της επιτρέπει να λέει «ναι» εκεί που η μαμά θα έλεγε «όχι». Έτσι, θα πάει τα παιδιά στις κούνιες και δεν θα την πειράξει καθόλου αν στο δρόμο, αποφασίσουν να κάτσουν σε ένα παγκάκι για να φάνε ένα παγωτό.

12. Γιατί τα μάτια της ακτινοβολούν αγάπη.

13. Γιατί δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να συγχωρέσει ό,τι, ό,τι κι αν κάνουν τα εγγόνια της.

14. Και γιατί, ακόμα κι όταν τα παιδιά βγαίνουν εκτός εαυτού και βγάζουν τον χειρότερό τους εαυτό, η γιαγιά είναι εκεί για να πει το αιώνιο «δεν πειράζει, παιδί είναι».

15. Γιατί στ’ αυτιά της το «πεινάω» είναι άνετα χειρότερο απ’ το «μου μένουν 2 μήνες ζωής» και είναι πάντα πρόθυμη να σε μπουκώσει.

16. Το ίδιο έτοιμη, δε, είναι και να σε χαρτζιλικώσει.

17. Γιατί, αν η μαμά είναι ο «κακός αστυνομικός» τότε σίγουρα η γιαγιά είναι ο «καλός».

18. Γιατί έχει υπερδυνάμεις που συνήθως η μαμά δεν έχει –ξέρει, ας πούμε, να φυτεύει και να μεγαλώνει λουλουδάκια ή ντομάτες ή να φτιάχνει ρούχα μόνη της.

19. Γιατί χαμογελάει με τα χείλη και με τα μάτια.

20. Γιατί είναι σοφή κι ας μην είναι τόσο μορφωμένη.

21. Και γιατί έχει πολύ πλάκα καμιά φορά να την πειράζεις για να δεις τις αντιδράσεις της.

22. Γιατί ειλικρινά πιστεύει ότι τα εγγόνια της είναι τα ομορφότερα, τα εξυπνότερα, τα χαρισματικότερα, τα σπανιότερα πλάσματα που περπάτησαν στη γη και ότι δεν τους αξίζει τίποτα λιγότερο απ’ την απόλυτη ευτυχία, αμύθητα πλούτη, φήμη, δόξα κι ένας πρίγκιπας ή μια πριγκίπισσα αντιστοίχως για σύντροφο ζωής.

23. Πώς να μην αγαπάς τη δεύτερη μαμά σου;

πηγή : mama365.gr

Γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να κάθονται σε θέση «W»;

0

Πολλά παιδιά όταν κάθονται να παίξουν στο πάτωμα με τα παζλ τους, τα αυτοκινητάκια ή με τις κούκλες τους σε θέση W, καθώς πρόκειται για μια πολύ άνετη θέση.

Δεδομένου όμως ότι αυτό είναι ένα συχνό φαινόμενο, πολλοί γονείς μπορεί να μην το θεωρήσουν ιδιαίτερα ανησυχητικό κάτι που είναι λάθος.

Η θέση «W» είναι ένας όρος που περιγράφει την καθιστή θέση ενός παιδιού στο πάτωμα του οποίου τα πόδια σχηματίζουν το αγγλικό γράμμα W (τα οπίσθια του βρίσκονται ανάμεσα στα λυγισμένα πόδια του τα οποία είναι στραμμένα έτσι ώστε να κοιτούν προς τα έξω).

Τα περισσότερα παιδιά επιλέγουν αυτή τη θέση στιγμιαία κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού τους ή όταν θέλουν κάτσουν μετά από το μπουσούλημα.

Είναι μία θέση από την οποία περνούν όταν η κίνησή τους είναι ανώριμη ακόμη γιατί η θέση αυτή παρέχει μία μεγάλη βάση στήριξης οπότε δεν απαιτεί ιδιαίτερη μυϊκή λειτουργία και αποτελεί την εύκολη λύση για τον αδύναμο ακόμα κορμό τους.

Γιατί είναι επικίνδυνη αυτή η θέση;

Εάν ένα παιδί επιλέγει αυτή τη θέση και παραμένει σε αυτή για αρκετή ώρα, τότε είναι πολύ πιθανό να επιδράσει αρνητικά στη συνολική ανάπτυξη του παιδιού και να παρουσιαστούν διαφόρων ειδών ζητήματα. Εάν δείτε το παιδί σας να κάθεται και να παίζει στη θέση αυτή αποτρέψτε το αμέσως γιατί:

Παραμορφώνει τα ισχία.

Στη θέση W τα ποδαράκια του παιδιού είναι γυρισμένα προς τα έξω, όμως στην ουσία οι αρθρώσεις των ισχίων δέχονται μία τεράστια πίεση στην εσωτερική τους πλευρά.

Παραμορφώνει τα γόνατα και τα πέλματα

Η καθιστή θέση W, ασκεί δύναμη στο γόνατο σε συνδυασμό και το ισχίο, προκαλώντας αναπόφευκτα σύσπαση στους οπίσθιους μηριαίους και τους προσαγωγούς

Δεν έχει καλή ισορροπία το παιδί

Η καθιστή θέση W είναι αποθαρρυντική για μία καλή ισορροπία γιατί επιδρά αρνητικά στους μύες και τις αρθρώσεις της ράχης, των ισχίων, των γονάτων και των ποδοκνημικών. Εξάλλου και η χρήση των μυών του κορμού είναι προϋπόθεση ώστε τα παιδιά να έχουν αποτελεσματικές ισορροπιστικές αντιδράσεις στην κίνησή τους.

Εάν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας έχει υιοθετήσει την καθιστή θέση W ως μία βασική θέση για το παιχνίδι του, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν παιδό-φυσικοθεραπευτή ώστε να σας δώσει συγκεκριμένες προτάσεις σχετικά με αυτό.

Πηγή: North Shore Pediatric Therapy, mothersblog

Γιατί τα παιδιά βαριούνται στο σχολείο, δεν έχουν υπομονή και απογοητεύονται εύκολα;

0

Είμαι εργοθεραπεύτρια με 10ετή εμπειρία εργασίας με παιδιά, γονείς και δασκάλους. Συμφωνώ απόλυτα με το μήνυμα του δασκάλου που έλαβα πρόσφατα, ότι τα παιδιά μας χειροτερεύουν όλο και περισσότερο σε πολλά ζητήματα. Ακούω σταθερά την ίδια άποψη από κάθε δάσκαλο που συναντώ.

Αδιαμφισβήτητα, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετούς πορείας μου, έχω δει και εξακολουθώ να βλέπω μία πτώση στην κοινωνική, συναισθηματική και ακαδημαϊκή λειτουργικότητα των μαθητών καθώς και μια ραγδαία αύξηση των μαθησιακών δυσκολιών και άλλων διαγνώσεων.

Τα σημερινά παιδιά έρχονται στο σχολείο συναισθηματικά ανώριμα για μάθηση και υπάρχουν πολλοί παράγοντες στο μοντέρνο τρόπο ζωής μας που συμβάλουν σε αυτό. Όπως γνωρίζουμε, ο εγκέφαλός μας είναι εύπλαστος. Μέσα από το περιβάλλον μπορούμε να κάνουμε τον εγκέφαλο δυνατότερο ή πιο αδύναμο. Ειλικρινά πιστεύω ότι παρά τις καλύτερες προθέσεις μας δυστυχώς σχηματίζουμε τον εγκέφαλο των παιδιών μας προς τη λάθος κατεύθυνση. Και παρακάτω θα αναλύσω το γιατί…

Τεχνολογία

Δωρεάν υπηρεσία φύλαξης παιδιών…η πληρωμή σας περιμένει στην επόμενη γωνία. Παίζουμε με το νευρικό σύστημα των παιδιών μας, με την προσοχή τους και με την ικανότητά τους να λαμβάνουν ικανοποίηση καθυστερημένα. Συγκρινόμενη με την εικονική πραγματικότητα, η καθημερινή ζωή είναι βαρετή. Όταν τα παιδιά έρχονται στην τάξη, εκτίθενται σε ανθρώπινες φωνές και οπτικά ερεθίσματα που έρχονται σε αντίθεση με το βομβαρδισμό από εκρήξεις γραφικών και ειδικά εφέ τα οποία είναι συνηθισμένα να βλέπουν στις οθόνες τους.

Μετά από ώρες εικονικής πραγματικότητας το να επεξεργαστείς πληροφορίες σε μια τάξη γίνεται όλο και μεγαλύτερη πρόκληση για τα παιδιά μας επειδή ο εγκέφαλός τους είναι συνηθισμένος στα υψηλά επίπεδα διέγερσης που προκαλούν τα βιντεοπαιχνίδια. Η ανικανότητα της επεξεργασίας χαμηλότερων επιπέδων διέγερσης καθιστά τα παιδιά ευάλωτα στις ακαδημαϊκές προκλήσεις. Επιπλέον, η τεχνολογία μας αποσυνδέει συναισθηματικά από τα παιδιά μας και τις οικογένειές μας. Η συναισθηματική διαθεσιμότητα των γονέων είναι η κύρια τροφή για τον εγκέφαλο των παιδιών μας. Δυστυχώς, βαθμιαία στερούμε από τα παιδιά μας αυτή την τροφή.

Τα παιδιά παίρνουν οτιδήποτε θέλουν, ακριβώς τη στιγμή που το θέλουν

“Πεινάω!!” Σε ένα δευτερόλεπτο θα σταματήσω στη μέση του δρόμου. “Διψάω! Να ένα μηχάνημα νερού. “Βαριέμαι!” Πάρε το τηλέφωνό μου” Η ικανότητα να λαμβάνεις ικανοποίηση με κάποια καθυστέρηση είναι ένα ένα από τα κλειδιά της μελλοντικής επιτυχίας. Έχουμε όλες τις καλές προθέσεις να κάνουμε τα παιδιά μας ευτυχισμένα, αλλά δυστυχώς τα κάνουμε χαρούμενα βραχυπρόθεσμα και δυστυχισμένα μακροπρόθεσμα. Το να είσαι ικανός να απολαμβάνεις αυτό που θες με κάποια καθυστέρηση σημαίνει ότι έχεις την ικανότητα να λειτουργείς σε συνθήκες στρες.

Τα παιδιά μας βαθμιαία γίνονται λιγότερο εξοπλισμένα να τα βγάζουν πέρα ακόμα και με λίγο στρες κάτι το οποίο μελλοντικά γίνεται τεράστιο εμπόδιο στο να επιτύχουν στη ζωή. Η ανικανότητα για καθυστερημένη ικανοποίηση φαίνεται συχνά στις αίθουσες διδασκαλίας, στα εμπορικά κέντρα, στα εστιατόρια και στα καταστήματα παιχνιδιών τη στιγμή που το παιδί ακούει όχι επειδή οι γονείς έχουν διδάξει τον εγκέφαλο των παιδιών τους να παίρνει αυτό που θέλει ακριβώς τη στιγμή που το θέλει.

Τα παιδιά κυριαρχούν στον κόσμο

“Στο γιο μου δεν αρέσουν τα λαχανικά”, “Δεν της αρέσει να πηγαίνει για ύπνο νωρίς”, “δεν της αρέσει να τρώει πρωινό”, “δεν της αρέσουν τα παιχνίδια, αλλά είναι πολύ καλή με το IPAD” “δεν του αρέσει να ντύνεται μόνος του”, “βαριέται να τρώει μόνη της”. Αυτά ακούω διαρκώς από τους γονείς. Από πότε τα παιδιά μας διδάσκουν πώς να είμαστε γονείς; Αν αφήσουμε τα πάντα να εξαρτώνται από αυτά, το μόνο που θα κάνουν θα είναι να τρώνε μακαρόνια με τυρί, παγωτό, να βλέπουν τηλεόραση, να παίζουν με τα tablet τους και ποτέ να μην πηγαίνουν για ύπνο.

Τι καλό τους κάνουμε με το να τους δίνουμε αυτό που θέλουν όταν γνωρίζουμε ότι δεν είναι καλό γι’αυτά; Χωρίς την κατάλληλη τροφή και ένα καλό βραδινό ύπνο τα παιδιά μας έρχονται στο σχολείο ευερέθιστα, αγχωμένα και με διάσπαση προσοχής. Επιπρόσθετα, τους στέλνουμε το λάθος μήνυμα. Μαθαίνουν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν και να μην κάνουν ότι δε θέλουν. Η λογική ότι πρέπει να το κάνεις απουσιάζει.

Δυστυχώς, προκειμένου να πετύχουμε τους διάφορους στόχους στη ζωή μας πρέπει να κάνουμε ότι είναι απαραίτητο το οποίο μπορεί να μη συμπίπτει πάντοτε με αυτό που θέλουμε. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί θέλει να είναι άριστος μαθητής, πρέπει να μελετήσει σκληρά. Αν θέλει να γίνει ένας επιτυχημένος ποδοσφαιριστής, πρέπει να προπονείται κάθε μέρα. Τα παιδιά μας γνωρίζουν πολύ καλά τι θέλουν, αλλά δυσκολεύονται πάρα πολύ να κάνουν αυτό που πρέπει για να πετύχουν τους στόχους τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ανεπίτευκτους στόχους και αφήνει τα παιδιά απογοητευμένα.

Ατέλειωτη διασκέδαση

Έχουμε δημιουργήσει έναν κόσμο τεχνητής διασκέδασης για τα παιδιά μας. Δεν υπάρχουν βαρετές στιγμές. Αμέσως μόλις ησυχάσουν, τρέχουμε να τα διασκεδάσουμε πάλι γιατί διαφορετικά νοιώθουμε ότι δεν εκπληρώνουμε το γονεϊκό μας καθήκον. Ζούμε σε δύο διαφορετικούς κόσμους. Αυτά έχουν τον κόσμο της διασκέδασης κι εμείς τον κόσμο της δουλειάς. Γιατί τα παιδιά μας δε μας βοηθάνε στην κουζίνα ή στη μπουγάδα; Γιατί δε μαζεύουν τα παιχνίδια τους;

Τα παραπάνω αποτελούν βασική μονότονη εργασία που εκπαιδεύουν τον εγκέφαλο να μπορεί να εργάζεται και να είναι λειτουργικός υπό συνθήκες βαρεμάρας. Είναι το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου που χρησιμοποιείς ώστε να είσαι τελικά εκπαιδεύσιμος στο σχολείο. Όταν οι μαθητές έρχονται στο σχολείο και είναι ώρα για αντιγραφή, η απάντησή τους είναι δε μπορώ. Είναι πολύ δύσκολο, πολύ βαρετό. Γιατί; Επειδή το αντίστοιχο τμήμα του εγκεφάλου δεν είναι εκπαιδευμένο για να εκτελεί βαρετές και μονότονες δουλειές. Εκπαιδεύεται όμως μέσα από τη δουλειά.

Περιορισμένη κοινωνική αλληλεπίδραση

Είμαστε όλοι απασχολημένοι, έτσι δίνουμε στα παιδιά μας ψηφιακά γκατζετάκια και τα καθιστούμε επίσης απασχολημένα. Τα παιδιά στο παρελθόν συνήθιζαν να παίζουν έξω, όπου στα μη δομημένα φυσικά περιβάλλοντα, μάθαιναν και εξασκούσαν τις κοινωνικές τους δεξιότητες. Δυστυχώς, η τεχνολογία αντικατέστησε το εξωτερικό παιχνίδι. Επίσης, η τεχνολογία έκανε τους γονείς λιγότερο διαθέσιμους στην κοινωνική αλληλεπίδραση με τα παιδιά τους. Προφανώς, τα παιδιά μας έμειναν πίσω…το γκατζετάκι που έχουμε για το μπέιμπι σίτινγκ δεν είναι εξοπλισμένο για την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων. Οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι είναι αυτοί που έχουν θαυμάσιες κοινωνικές δεξιότητες. Αυτή είναι η προτεραιότητα!

Ο εγκέφαλος είναι σαν ένας μυς που είναι εκπαιδεύσιμος και επανεκπαιδεύσιμος. Εάν θέλεις το παιδί σου να είναι ικανό να κάνει ποδήλατο, του διδάσκεις ποδηλατικές ικανότητες. Εάν θέλεις το παιδί σου να μάθει να περιμένει, πρέπει να του διδάξεις υπομονή. Εάν θέλεις το παιδί σου να μάθει να κοινωνικοποιείται, πρέπει να του διδάξεις κοινωνικές δεξιότητες. Το ίδιο εφαρμόζεται και σε όλες τις άλλες δεξιότητες. Δεν υπάρχει διαφορά!!

Ωστόσο, μπορείς να κάνεις τη διαφορά στη ζωή του παιδιού σου με το να εκπαιδεύσεις τον εγκέφαλό του έτσι ώστε το παιδί σου να λειτουργεί με επιτυχία σε κοινωνικό, συναισθηματικό και ακαδημαϊκό επίπεδο. Και να πως:

Περιόρισε την τεχνολογία και επανασυνδέσου συναισθηματικά με το παιδί σου

Κάντε οικογενειακά δείπνα, βραδιές επιτραπέζιων παιχνιδιών, πηγαίνετε για ποδηλασία, περιπάτους στην εξοχή με φακό τη νύχτα.
Κάντε τους έκπληξη τα με λουλούδια, μοιραστείτε μαζί τους ένα χαμόγελο, γαργαλήστε τα, βάλτε ένα σημείωμα αγάπης πίσω από την πλάτη τους ή κάτω από το μαξιλάρι τους, κάντε τους έκπληξη με το να τα πάτε έξω για φαγητό μια μέρα μετά το σχολείο, χορέψτε μαζί, μπουσουλήστε μαζί, παίξτε μαξιλαροπόλεμο.
Εκπαιδεύστε τα στην καθυστερημένη απόλαυση

Κάντε τα να περιμένουν!!! Δεν είναι κακό να περνάνε διαστήματα όπου βαριούνται. Είναι το πρώτο βήμα προς τη δημιουργικότητα.
Βαθμιαία αυξήστε το χρόνο μεταξύ του θέλω και του παίρνω
Αποφύγετε τη χρήση τεχνολογίας στο αυτοκίνητο και στο εστιατόριο. Αντί γι’ αυτό διδάξτε τα να περιμένουν συζητώντας ή παίζοντας.
Περιορίστε το διαρκές τσιμπολόγημα.
Μη φοβάστε να θέσετε όρια. Τα παιδιά χρειάζονται όρια για να μεγαλώσουν ευτυχισμένα και υγιή

Κάντε ένα χρονοδιάγραμμα για τις ώρες των γευμάτων, του ύπνου και τη χρήση τεχνολογίας.
Σκεφτείτε τι είναι καλό γι’αυτά, όχι τι θέλουν και τι δε θέλουν. Θα σας ευχαριστούν αργότερα στη ζωή τους γι ‘αυτό. Η γονεϊκότητα είναι μια σκληρή δουλειά. Πρέπει να είσαι δημιουργικός ώστε να τα καταφέρεις να κάνουν αυτό που είναι καλό γι’αυτά επειδή τις περισσότερες φορές αυτό έρχεται σε αντίθεση με αυτό που θέλουν.

Τα παιδιά χρειάζονται πρωινό και θρεπτικό φαγητό. Πρέπει να ξοδέψουν χρόνο σε εξωτερικές δραστηριότητες και να πάνε για ύπνο σε μία σταθερή ώρα έτσι ώστε να έρθουν στο σχολείο διαθέσιμα για μάθηση την επόμενη μέρα.
Μετατρέψτε τα πράγματα που δεν τους αρέσει να κάνουν ή να προσπαθούν σε διασκεδαστικά, συναισθηματικά διεγερτικά παιχνίδια.
Διδάξτε τα παιδιά σαν να κάνουν μονότονη εργασία από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους καθώς αυτό είναι το θεμέλιο για τη μελλοντική εργασιμότητα

Να διπλώνουν τα στεγνά ρούχα, να μαζεύουν τα παιχνίδια τους, να απλώνουν ρούχα, να τοποθετούν στη θέση τους τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ και τη λαϊκή, να στρώνουν τραπέζι, να στρώνουν το κρεβάτι τους.
Να είστε δημιουργικοί. Αρχικά κάντε το διεγερτικό και διασκεδαστικό έτσι ώστε ο εγκέφαλός τους να το συνδέσει με κάτι θετικό
Διδάξτε τους κοινωνικές δεξιότητες

Διδάξτε τους να περιμένουν τη σειρά τους, να μοιράζονται, να χάνουν, να κερδίζουν, να συμβιβάζονται, να λένε όμορφα λόγια στους άλλους, να χρησιμοποιούν το ευχαριστώ και το παρακαλώ.
Από την εμπειρία μου σαν εργοθεραπεύτρεια, τα παιδιά αλλάζουν, τη στιγμή που οι γονείς αλλάζουν την οπτική τους για τη γονεϊκότητα. Βοηθήστε τα παιδιά σας να επιτύχουν στη ζωή εκπαιδεύοντας και δυναμώνοντας τον εγκέφαλό τους νωρίς παρά αργά!!!

Κείμενο: Ιωάννα Φωτοπούλου

Γιατί τα ξενοδοχεία έχουν μια καρέκλα στο τέλος του κρεβατιού – Είναι πολύ χρήσιμη

0

 Γιατί τα ξενοδοχεία τοποθετούν αυτό το κάθισμα στο τέλος  του κρεβατιού

Έχετε παρατηρήσει στα δωμάτια των ξενοδοχείων ένα μικρό κάθισμα στην άκρη του κρεβατιού;Τα δωμάτια των ξενοδοχείων διαθέτουν συχνά μια καρέκλα ή κάτι σαν καναπεδάκι  στην άκρη του κρεβατιού για πρόσθετη λειτουργικότητα, στυλ και ευκολία κατά τη διάρκεια της διαμονής σας.

Σίγουρα θα σκεφτείτε ότι είναι για να κάθονται οι επισκέπτες. Σωστά. Αλλά υπάρχουν και άλλες χρήσεις με πρακτικό σκοπό, με στόχο πάντα την καλύτερη ξενοδοχειακή εμπειρία.

Η καρέκλα χρησιμεύει ως χώρος ανάπαυσης

Ένας από τους κύριους λόγους για να έχετε μια καρέκλα στο τέλος του κρεβατιού είναι να παρέχεται ένα άνετο μέρος για να ξεκουραστούν οι επισκέπτες.

Ειδικότερα, μετά από ένα μακρύ ταξίδι, καθώς είναι κουρασμένοι, ίσως να μην θέλουν να ξαπλώσουν αμέσως στο κρεβάτι. Αντί να καθίσουν στο κρεβάτι, το οποίο μπορεί να λερωθεί, οι επισκέπτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτό το κάθισμα, κάνοντάς τους έτσι να χαλαρώσουν, ενώ ακόμη τακτοποιούνται στο δωμάτιο. Είναι  ιδιαίτερα χρήσιμο όταν οι επισκέπτες κάνουν check in και χρειάζονται λίγο χρόνο για να αναπνεύσουν ή να οργανώσουν τα υπάρχοντά τους.Το κάθισμα τους επιτρέπει να κάθονται χωρίς να κάνουν το κρεβάτι ακατάστατο.

Ντύσιμο και γδύσιμο

Μια άλλη πρακτική χρήση του καθίσματος είναι για βοήθεια στο ντύσιμο

Οι επισκέπτες συχνά χρειάζεται να φορέσουν ή να βγάλουν παπούτσια, κάλτσες ή άλλα είδη ένδυσης.Το κάθισμα έχει το τέλειο ύψος για να καθίσετε ενώ ετοιμάζεστε.Ειδικά το πρωί, που οι επισκέπτες βιάζονται να φύγουν για συναντήσεις ή περιηγήσεις στα αξιοθέατα.

Το να υπάρχει ένα καθορισμένο σημείο για να καθίσετε, καθιστά τη διαδικασία του ντυσίματος πιο εύκολη και πιο βολική.Βοηθά, επίσης, τους φιλοξενούμενους  να φαίνονται πιο ευπαρουσίαστοι, καθώς μπορούν να καθίσουν για να φορέσουν παπούτσια ή να προσαρμόσουν τα ρούχα τους χωρίς να βιάζονται.

Ένας προσωρινός αποθηκευτικός χώρος

Το κάθισμα  χρησιμεύει επίσης ως χώρος προσωρινής αποθήκευσης. Μετά από ένα ντους, οι επισκέπτες μπορεί να χρειαστεί να αλλάξουν ρούχα.Εάν δεν υπάρχει βαλίτσα ή συρταριέρα κοντά, το κάθισμα μπορεί να λειτουργήσει ως βολικό μέρος για να τοποθετήσετε βρώμικα ρούχα.Επιπλέον, οι επισκέπτες μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για να κρατήσουν προσωπικά αντικείμενα, όπως κλειδιά, τηλεχειριστήριο ή βιβλία.Η εύκολη πρόσβαση σε αυτά τα αντικείμενα μπορεί να κάνει τη διαμονή πιο άνετη.

Δίπλωμα ρούχων

Σε ορισμένες περιπτώσεις,το κάθισμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το δίπλωμα των ρούχων.Όταν οι επισκέπτες χρειάζεται να διπλώσουν τα ρούχα τους, μπορούν να το κάνουν με άνεση, χρησιμοποιώντας το κάθισμα. Αυτό διευκολύνει την ταξινόμηση και τη διαχείριση των ρούχων χωρίς να χρειάζεται να στέκεστε ή να χρησιμοποιείτε το κρεβάτι, το οποίο συχνά μπορεί να είναι ακατάστατο.

Η ύπαρξη μιας επιπλέον επιφάνειας για δίπλωμα μπορεί να βοηθήσει τους επισκέπτες να διατηρήσουν έναν τακτοποιημένο και οργανωμένο χώρο, κάνοντας τη διαμονή τους πιο ευχάριστη.Είναι μια μικρή πινελιά, αλλά δείχνει την προσοχή στη λεπτομέρεια στο σχεδιασμό του ξενοδοχείου.

Προλαμβάνει την  ακαταστασία

Το κάθισμα  στο τέλος του κρεβατιού μπορεί να κρατήσει τις κουβέρτες και άλλα κλινοσκεπάσματα στη θέση τους.Οι άνθρωποι συχνά στριφογυρίζουν όταν κοιμούνται, κάτι που μπορεί να ρίξει τα σεντόνια και τις κουβέρτες στο πάτωμα, έτσι αυτά συγκρατούνται και δεν λερώνονται.

Επιπλέον, εξασφαλίζει ότι τα κλινοσκεπάσματα παραμένουν σε καλή κατάσταση καθ’ όλη τη διάρκεια της διαμονής του επισκέπτη, μειώνοντας την ανάγκη για επιπλέον καθαρισμό.

Γιατί τα ξενοδοχεία αποφεύγουν το δωμάτιο με τον αριθμό 420;

0

Πολλά ξενοδοχεία αποφεύγουν να διαθέτουν δωμάτιο με τον αριθμό 420 και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Όπως εξηγεί η Telegraph ο αριθμός 420 (ή η ώρα 4:20 ή η ημερομηνία 4/20) είναι ένας αριθμός που σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την κάνναβη. Ως εκ τούτου, η 20η Απριλίου ή 4/20 όπως γράφουν τη συγκεκριμένη ημερομηνία στις ΗΠΑ, έχει καθιερωθεί ως «ημέρα γιορτής» για το κάπνισμα μαριχουάνας.

420-cannabis-D536HA-large

Σε γενικές γραμμές, ο αριθμός αυτός, εξηγεί η εφημερίδα, αποτελεί πόλο έλξης για τους καπνιστές μαριχουάνας. Το κίνητρο για τη δημιουργία του δωματίου με την ονομασία «419 + 1» θα μπορούσε να είναι διττό: πρώτον, να αποθαρρύνουν όσους θέλουν να κάνουν χρήση ναρκωτικών στο δωμάτιο 420, και δεύτερον να αποθαρρύνουν εκείνους που θα ήθελαν να κλέψουν την ταμπέλα ως αναμνηστικό.

hotel2

Σημειώνεται ότι ακόμη ένα ξενοδοχείο στο Κολοράντο, όπου η χρήση της μαριχουάνας είναι νόμιμη, αποφάσισε να γράψει πάνω στην πόρτα τον αριθμό «420» γιατί είχαν κλέψει αρκετές φορές την ταμπέλα με τον συγκεκριμένο αριθμό.

hotel1

Τέλος, ένα άλλο ξενοδοχείο απλώς αποφάσισε να εξαφανίσει το δωμάτιο με τον αριθμό 420.

A8LsXgH

Πηγή: telegraph.co.uk, κείμενo: newsbeast

Γιατί τα μωρά των γυναικών που ζητιανεύουν συνεχώς κοιμούνται;

0

Σερφάροντας στο διαδίκτυο πέσαμε πάνω σε ένα άρθρο του bbncommunity.com μέσα από το οποίο ο συγγραφέας προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες του να μην δίνουν χρήματα στις γυναίκες που επαιτούν κουβαλώντας στην αγκαλιά τους τα παιδιά τους, αλλά να τους δίνουν μόνο τρόφιμα και νερό.

Επειδή αυτά που διαβάσαμε είναι πραγματικά σοκαριστικά, προσπαθήσαμε να διασταυρώσουμε την γνησιότητα τους. Δεν θέλαμε να πιστέψουμε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβαίνει. Σύμφωνα με το hoaxorfact.com όμως, τα περισσότερα από αυτά που ακολουθούν είναι πραγματικά γεγονότα. Ίσως όχι όλη η ιστορία όπως την διηγείται ο αρθρογράφος. Αλλά αυτά που έχουν σημασία, είναι αληθινά.

113e7b7

Το περιστατικό δεν γίνεται κατανοητό από το κείμενο που ακριβώς συνέβη. Ο αρθρογράφος αναφέρει ότι κάποιοι από Μπανγκόκ και Καμπότζη επικοινώνησαν μαζί του για να του επιβεβαιώσουν την ιστορία. Οπότε ίσως και να έχει συμβεί κάπου εκεί. «Κοντά στο σταθμό του μετρό κάθεται μια γυναίκα απροσδιορίστου ηλικίας. Τα μαλλιά της είναι μπερδεμένα και βρώμικα. Το κεφάλι της σκυμμένο από τη θλίψη.

Η γυναίκα κάθεται στο βρώμικο πάτωμα και δίπλα της βρίσκεται μια τσάντα. Σε αυτή την τσάντα ζητάει από τους περαστικούς να ρίξουν όσα χρήματα μπορούν. Στα χέρια της γυναίκας κοιμάται ένα παιδάκι δυο χρονών περίπου. Φοράει ένα βρώμικο καπέλο και βρώμικα, σκισμένα ρούχα.

Η εικόνα της «Μάνας με το μωρό» συγκινεί τους περαστικούς που δεν το σκέφτονται ιδιαίτερα να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να της δώσουν χρήματα. Κάποιοι και χαρτονομίσματα.

Άλλωστε όλοι μας πάντα αισθανόμαστε λύπη για τους λιγότερο τυχερούς. Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε στους άτυχους ανθρώπους το τελευταίο μας πουκάμισο, τη τελευταία δεκάρα που κρύβεται στη τσέπη μας χωρίς να το σκεφτούμε δεύτερη φορά. Το  να βοηθάμε τους άλλους είναι κάτι καλό. Είναι ανθρωπιά..

Περνούσα μπροστά από τη συγκεκριμένη ζητιάνα για ένα περίπου μήνα. Δεν της έδωσα ποτέ χρήματα, γιατί ήξερα ότι υπάρχει μια συμμορία που μαζεύει όλα τα χρήματα που κερδίζουν οι ζητιάνοι της περιοχής.

Τα μέλη αυτής της συμμορίας έχουν στη κατοχή τους πολυτελή ακίνητα και αυτοκίνητα. Όσο για τους ζητιάνους; Αυτοί κερδίζουν «ένα μπουκάλι βότκα και ένα κεμπάπ την ημέρα».

Ένα μήνα αργότερα, έκανα πάλι την ίδια διαδρομή όταν ξαφνικά σκέφτηκα κάτι που με σόκαρε..

Ήμουν πάλι στο ίδιο σημείο και κοίταζα την ζητιάνα με το μωρό στην αγκαλιά της που ικέτευε την ελεημοσύνη των περαστικών. Πρόσεξα αυτή τη φορά λίγο καλύτερα το μωρό. Ήταν ντυμένο όπως πάντα με μια βρώμικη αθλητική φορμούλα. Κάτι όμως δεν μου πήγαινε καλά.

Ένα μικρό παιδί σε ένα βρώμικο υπόγειο σιδηροδρομικό σταθμό, από το πρωί μέχρι το βράδυ.. δεν είναι κάτι που το συναντάς κάθε μέρα. Το πιο περίεργο; Το μωρό πάντα κοιμόταν. Ποτέ δεν το είδα με ανοιχτά μάτια, ποτέ δεν το άκουσα να φωνάζει ή να κλαίει. Ήταν πάντα με το πρόσωπό του κρυμμένο πίσω από το γόνατο της μαμάς του.

Εάν έχετε παιδιά τότε ξέρετε πόσο συχνά κοιμούνται όταν είναι ενός, δυο, τριών ετών. Δυο τρεις ώρες τα απογεύματα (όχι συνεχόμενες) και μετά ξυπνούν. Είναι συνεχώς σε κίνηση.

Για έναν ολόκληρο μήνα, κάθε φορά που περνούσα από μπροστά της, ποτέ δεν είδα το παιδί ξυπνητό.

Κοίταξα το μικροσκοπικό ανθρωπάκι που είχε το πρόσωπό του θαμμένο στο γόνατο της μητέρας του, στη συνέχεια κοίταξα τη μητέρα του και η υποψία μου άρχισε σταδιακά να διαμορφώνεται.

– «Γιατί κοιμάται όλη την ώρα;» Πλησίασα και τη ρώτησα δείχνοντας το μωρό.

Η γυναίκα έκανε πως δεν με άκουσε. Κατέβασε τα μάτια της και έκρυψε το πρόσωπό της μέσα στο γιακά του άθλιου μπουφάν της. Επανέλαβα την ερώτηση. Η γυναίκα εξακολούθησε να μη με κοιτάζει. Σήκωσε τα κουρασμένα μάτια της και τα κάρφωσε στο βάθος πίσω από την πλάτη μου.

– «Άντε …», μουρμούρισαν τα χείλη της.

– «Γιατί κοιμάται συνέχεια;» Τη ρώτησα πάλι πιο δυνατά. Λίγο έλειψε να αρχίσω να κλαίω.»

Πίσω μου, κάποιος έβαλε το χέρι του στον ώμο μου. Γύρισα το βλέμμα μου. Ήταν κάποιος ηλικιωμένος που με κοίταζε επικριτικά:

– «Τι θέλετε από αυτήν; Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο δύσκολο είναι αυτό που περνάει;  … Εεεε …»

Έβγαλε μερικά κέρματα από την τσέπη του και τα πέταξε στην βρώμικη τσάντα της ζητιάνας. Εκείνη τον κοίταξε και έκανε μια κίνηση με τα χέρια της. Σαν να τον ευλογούσε. Μια κίνηση γεμάτη ταπεινότητα και θλίψη. Ο ηλικιωμένος άφησε τον ώμο μου και πέρασε έξω από το σταθμό του υπόγειου σιδηρόδρομου. Σίγουρα, μόλις φτάσει στο σπίτι του θα έχει να διηγηθεί στη γυναίκα του πως υπερασπίστηκε μια φτωχή, άτυχη γυναίκα από έναν τρελό, άψυχο άντρα στον σταθμό του μετρό.

Την επόμενη μέρα βρέθηκα με ένα φίλο μου τσιγγάνο. Ήταν ένα αστείος άνθρωπος με μάτια σαν ελιές που παλιότερα ζούσε στην Ρουμανία. Από αυτόν έμαθα ότι η γυναίκα με το μωρό δεν ήταν τόσο αθώα όσο πίστευα. Το αντίθετο μάλιστα. Ανήκε σε ένα καλοστημένο κύκλωμα που χρησιμοποιεί παιδιά τα οποία «ενοικιάζει» από οικογένειες αλκοολικών ή απλά τα κλέβει.

Του ζήτησα να μου πει αν ξέρει γιατί το παιδί κοιμάται συνέχεια. Η απάντηση του με σόκαρε. Η φωνή του ήταν εντελώς ήρεμη, πολύ φυσιολογική σαν να έλεγε το δελτίο καιρού στην τηλεόραση, καθώς μου έλεγε:

– «Τα παιδιά είναι υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών ή έχουν πιει βότκα.»

Έμεινα εμβρόντητος.

«Ποιος έχει πάρει ναρκωτικά; Ποιος έχει πιει βότκα;». Δεν ήθελα να το πιστέψω.

– «Τα παιδιά. Έτσι δεν ουρλιάζουν και κάθονται ήσυχα όλη μέρα με τις γυναίκες. Σκέψου τι θα έκαναν αν έπρεπε να μείνουν ξυπνητά όλη μέρα στο ίδιο σημείο.»

Προκειμένου να είναι ήσυχο το μωρό στην αγκαλιά της γυναίκας, το ποτίζει με ουσίες και με βότκα. Φυσικά, τα όργανα των παιδιών δεν είναι σε θέση να αντέξουν ένα τέτοιο σοκ. Και έτσι τα παιδιά συχνά πεθαίνουν.

Το πιο φοβερό.. πολλές φορές τα παιδιά πεθαίνουν κατά τη διάρκεια της «βάρδιας». Όταν το καταλαβαίνει η «μητέρα» του, δεν φεύγει από το σημείο. Κάθεται εκεί, με το νεκρό παιδί στην αγκαλιά της, μέχρι να τελειώσει η μέρα της. Αυτός είναι ο κανόνας.

Και οι περαστικοί περνώντας της αφήνουν χρήματα γιατί αυτό πιστεύουν ότι είναι ηθικό. Να βοηθήσουν μια μόνη, άρρωστη μητέρα που προσπαθεί να φροντίσει το παιδί της.

young-begger-girl-and-child-dsc_8329

Την επόμενη μέρα πήγα πάλι στον ίδιο υπόγειο σιδηροδρομικό σταθμό. Αυτή τη φορά είχα πάρει μαζί μου και τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα. Ήμουν έτοιμος για μια σοβαρή συζήτηση. Αλλά αυτή η συζήτηση δεν πήγε καλά.

Η γυναίκα καθόταν στο πάτωμα, στο ίδιο σημείο και στα χέρια της κρατούσε ένα παιδί. Όχι όμως το ίδιο παιδί με τις προηγούμενες μέρες. Τη ρώτησα που είναι τα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι το παιδί είναι δικό της αλλά και που είναι το παιδί που είχε τις προηγούμενες μέρες. Απλά με αγνόησε.

Αυτοί που δεν με αγνόησαν όμως ήταν οι περαστικοί. Με πλησίασαν διάφοροι και μου είπαν ότι είμαι τρελός που φωνάζω έτσι σε μια δύστυχη, φτωχή μάνα. Σε λίγα λεπτά ήρθαν και άντρες της ασφάλειας του μετρό και με συνόδευσαν με τη βια έξω.

Η επόμενη μου κίνηση ήταν να καλέσω την αστυνομία. Όταν έφτασε όμως η γυναίκα με το παιδί είχαν εξαφανιστεί. Στάθηκα για λίγο για να ηρεμήσω. Σκέφτηκα: «Προσπαθώ απλά να πολεμήσω τους ανεμόμυλους».

Την επόμενη φορά που θα δείτε στο μετρό γυναίκες με παιδιά που επαιτούν, σκεφτείτε το καλά πριν βάλετε το χέρι σας στην τσέπη για να τους δώσετε χρήματα. Σκεφτείτε πόσα παιδιά πεθαίνουν καθημερινά σε αυτή την καλοστημένη «επιχείρηση». Μην βλέπετε ένα παιδί που κοιμάται με στοργή.

Δείτε τη φρίκη. Αν θέλετε να βοηθήσετε δώστε τους τρόφιμα, ρούχα, μπουκάλια με νερό. Να είστε αρκετά σοφοί για να καταλάβετε ποιον θα πρέπει να βοηθήσετε και πώς θα τον βοηθήσετε. Πάρτε την απόφασή σας με βάση την κατάσταση που αντιμετωπίζετε.»

Υ.Γ. Αν αντιγράψετε αυτό το άρθρο στον τοίχο σας ή το μοιραστείτε με τους φίλους σας, θα το διαβάσουν περισσότεροι. Και όταν αποφασίσετε να ανοίξετε ξανά το πορτοφόλι σας για να δώσετε ένα κέρμα σε μια γυναίκα που ζητιανεύει με το μωρό της αγκαλιά, να θυμάστε ότι αυτή η όμορφη πράξη καλοσύνης  θα μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες για το παιδί.»

Επιμέλεια κειμένου: dinfo

Γιατί τα μωρά του Σεπτεμβρίου είναι ξεχωριστά σύμφωνα με τους επιστήμονες

0

Αν πρόκειται να φέρετε στον κόσμο το μικρό σας μέσα στον Σεπτέμβρη και νιώθετε τέλεια με αυτό, κρατηθείτε γερά γιατί τα καλά νέα πληθαίνουν. Απ’ ότι φαίνεται, τα παιδιά που γεννιούνται Σεπτέμβρη είναι πολύ έξυπνα και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, τείνουν να είναι πετυχημένα και να ζουν πολύ.

Είναι πιο έξυπνα

Τα μωρά του Σεπτέμβρη γεννιούνται την περίοδο που ξεκινά η σχολική χρονιά. Γι’ αυτό είναι συνήθως τα μεγαλύτερα της τάξης τους, άρα και λίγο πιο ανεπτυγμένα από τα υπόλοιπα. Πρόσφατη έρευνα σε ένα δείγμα 1.2 εκατομμυρίων μαθητών από τη Φλόριντα των ΗΠΑ, μεταξύ 6 και 15 ετών, έδειξε ότι τα παιδιά που έχουν γεννηθεί Σεπτέμβρη έχουν καλύτερες συνολικές επιδόσεις στο σχολείο από τους συμμαθητές τους.

Είναι πιο ώριμα

Η παραπάνω έρευνα έδειξε επίσης, ότι τα μωρά του Σεπτέμβρη, πριν ξεκινήσουν το σχολείο, έχουν περισσότερο χρόνο να αναπτύξουν κάποιες από τις πιο σημαντικές δεξιότητές τους. Γι’ αυτό και προσαρμόζονται πιο εύκολα στο καινούργιο περιβάλλον, δεν φοβούνται να είναι μακριά από τους γονείς, ενώ είναι πιο κοινωνικά με τους συμμαθητές και τους καθηγητές τους.

Έχουν λαμπρό μέλλον

Το προβάδισμα που έχουν τα μωρά του Σεπτέμβρη στην ακαδημαϊκή τους ζωή έναντι άλλων μωρών, φαίνεται πως τους δίνει επιπλέον αυτοπεποίθηση και αυξάνει τις πιθανότητές τους να μπουν σε καλά πανεπιστήμια. Ταυτόχρονα, μειώνει και τις πιθανότητές τους να έχουν μπλεξίματα με το νόμο.

Διαπρέπουν στα σπορ

Πέρα από την συναισθηματική και νοητική τους ανάπτυξη, τα μωρά του Σεπτέμβρη έχουν ένα εύλογο προβάδισμα και στη σωματική διάπλαση. Έτσι, ξεχωρίζουν και στις αθλητικές δραστηριότητες έναντι των συμμαθητών τους. Μεγαλώνοντας, λοιπόν, έχουν πολλές πιθανότητες να διαπρέψουν σε κάποιο σπορ.

Γίνονται 100 χρονών

Σύμφωνα με σχετική έρευνα, όσοι γεννιούνται Σεπτέμβρη με Νοέμβρη υποφέρουν λιγότερο από εποχιακές λοιμώξεις που συχνά επηρεάζουν σε κάποιο βαθμό τη μετέπειτα υγεία μας. Τα μωρά του Σεπτέμβρη, δηλαδή, τη γλιτώνουν από τέτοιες επιπλοκές και αποκτούν έτσι σοβαρές πιθανότητες να φτάσουν και να… ξεπεράσουν τα 100 χρόνια ζωής.

Πηγή: mama365