Ένα νέο κορίτσι δολοφονήθηκε στη Ρόδο επειδή… δεν είπε ναι στην πρόταση για σεξ από τους δύο νεαρούς. Αυτό λέει το αστυνομικό δελτίο. Πολλά ΜΜΕ έγραψαν πως ήταν καλό κορίτσι, ήσυχο και δεν είχε πολλές σχέσεις με αγόρια. Δεν εξήγησαν όμως οι πένες αυτές του σκοταδισμού, από ποιον αριθμό σχέσεων και μετά δικαιολογείται ο βιασμός για να μάθουμε, πότε … «τα θέλει και τα παθαίνει η γυναίκα».
γράφει η Φωτεινή Λαμπρίδη
Πολλά ΜΜΕ, έγραψαν (κυρίως τοπικά) ότι ο Έλληνας γόνος καλής οικογένειας μεγαλοξενοδόχων παρασύρθηκε από τον Αλβανό φίλο του! Το ταξικό και το ρατσιστικό επιχείρημα σε μία φράση από τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης! Και το χειρότερο είναι πως εκεί έξω είναι χιλιάδες που κουνούν καταφατικά το κεφάλι τους με κατανόηση σε όλα αυτά τα επιχειρήματα γιατί εννοείται ότι αν είσαι Έλληνας δεν είσαι και πολύ βιαστής από τη φύση σου και εννοείται ότι αν είχες πολλές σχέσεις δικαιούται ο καθένας να σε δολοφονήσει αν αρνηθείς να παραδοθείς στις σεξουαλικές του ορέξεις.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει και ναι πάντα είναι άνδρες που δολοφονούν τις γυναίκες γιατί δεν δέχονται να αποδεχτούν πως είναι δικαίωμα της καθεμιάς να διαθέσει το σώμα της μόνο σε όποιον εκείνη επιθυμεί. Όσο πιο ρατσιστική γίνεται μια κοινωνία τόσο περισσότερο θα «νομιμοποιείται» η έμφυλη βία. Όσο ηχηρότερες είναι οι εθνικιστικές κορώνες περί ανωτερότητας της φυλής μας, τόσο θα προσπαθούμε να ρετουσάρουμε τη σκιώδη πλευρά μας κουκουλώνοντας τις ευθύνες του «δικού μας παιδιού», τόσο πιο έτοιμοι θα είμαστε να λιντσάρουμε τον ξένο, τον ομοφυλόφιλο, τον τοξικοεξαρτημένο και όποιον τέλος πάντων αποτελεί παραφωνία στο καλοσιδερωμένο μας σεντόνι που σκεπάζει σκόνη τόνων νοσηρότητας και απανθρωπιάς.
Στην εκπομπή «Άλλη Διάσταση» με τον Κώστα Αρβανίτη στην ΕΡΤ, εντάξαμε μετά από πρόταση του καλού συναδέλφου Θανάση Τρομπούκη τη στήλη «Παρατηρητήριο Σεξισμού» η οποία παρουσιάζει κάθε Παρασκευή αποσπάσματα σεξισμού και έμφυλης βίας που καταδεικνύουν πως από το Ισλάμ έως τον «πολιτισμένο» δυτικό κόσμο, η πατριαρχία ζει και βασιλεύει. Από τις (αθώες για πολλούς) σεξιστικές επιθέσεις σε πολιτικούς γυναίκες για τα φουσκωμένα τους χειλάκια ή το χτένισμά τους έως τα μαθήματα μακιγιάζ στην Μαροκινή τηλεόραση για το πως να ρετουσάρουν τα τραύματα οι γυναίκες από τα γρονθοκοπήματα των ανδρών τους. Από τις εκατοντάδες Αφρικανές – θύματα τράφικιν που περνούν από δίπλα μας για να καταλήξουν σε μαστροπούς της βόρειας Ευρώπης, έως την πολιτική Τραμπ απέναντι στις γυναίκες μέσω της οποίας επιχειρεί μια βίαιη επιστροφή στον Μεσαίωνα. Από την όλο και αυξανόμενη ακροδεξιά της Ευρώπης εντός των κοινοβουλίων που ψηφίζει ενάντια στα δικαιώματα των γυναικών έως τα μεγάλα πανεπιστήμια που νοθεύουν τα αποτελέσματα των εισαχθέντων για να δώσουν προβάδισμα στα αγόρια η καριέρα των οποίων σαφώς υπόσχεται περισσότερα.
Εκτός από τους δεκάδες τηλεθεατές που μας έστειλαν ευχαριστήρια μηνύματα για τη στήλη (κυρίως νέες γυναίκες) πολλοί ήταν αυτοί που μας επιτέθηκαν με μηνύματα του τύπου «Μας έχουν καβαλήσει οι γυναίκες μας σε ποιον αιώνα ζείτε!», «Σε λίγο θα μας δέρνουν αυτές καλά κάνουμε και προλαβαίνουμε εμείς πρώτοι», «Εμείς θέλουμε τους άνδρες, άνδρες κουκλίτσα μου», «Ό,τι και να κάνετε οι άνδρες θα ρίξουμε και καμιά δεν θα γίνουμε όλοι αδερφές». Δεν ξέρω πόσοι και πόσες περήφανοι Έλληνες και Ελληνίδες θα αναρωτηθούν τις ευθύνες τους που από τον φόβο μην τους βγουν τα αγόρια αδερφές , έγιναν κάφροι, βίαιοι, δολοφόνοι.
Ακούσαμε και πιο μετριοπαθείς βέβαια να μιλούν για την επικίνδυνη επίθεση του political corect, αντίθεση που εκφράστηκε και μέσα από τον διαξιφισμό του Χολυγουντιανού Me too με το Pas Moi των Γαλλίδων που βρήκαν το Me too υποκριτικό και επικίνδυνο στο φλερτ του με την πολιτική ορθότητα.
Όμως, προχθές στην Ελλάδα του 2018, ένα κορίτσι δολοφονήθηκε γιατί τόλμησε να πει «Όχι». Το τελευταίο της post στο fb ήταν ένα σύνθημα που απαγόρευε την είσοδο σε ομοφοβικούς, σεξιστές και μαλάκες. Εκείνοι από ότι φαίνεται όμως την παραβίασαν την πόρτα με όπλο τη ματσίλα που τους δίνουν οι γερές δόσεις πατριαρχίας στην ανατροφή τους και η ανοχή γυναικών και ανδρών που επιμένουν πως η βία είναι δείγμα αρρενωπότητας.
Τώρα πείτε μας αν πρέπει ή όχι να μιλάμε για τον σεξισμό και πόσο υπερβολικές και υπερβολικοί γινόμαστε όταν αντιστεκόμαστε σε αυτό το αίσχος, με καταγγελίες, με άρθρα, με ακτιβιστικές δράσεις. Είναι ο σεξισμός, η έμφυλη βία ο ρατσισμός ηλίθιε κι αν δεν πούμε όλοι και όλες «Όχι» τα «όχι» τους κάποιες γυναίκες θα συνεχίζουν να τα πληρώνουν ακριβά.
