Σήμερα, λοιπόν, με τον Αντώνη έχουμε επέτειο. Κλείνουμε 11 χρόνια γάμου! Παντρευτήκαμε στις 6 Ιουλίου του 2007 στον Άγιο Γεώργιο στο Καβούρι.
Η φωτογραφία είναι κολλημένη στη κουζίνα μας από τότε και πάντα τη κοιτάω και νιώθω γεμάτη και ευλογημένη…
Τα συναισθήματα μου είναι ακόμα πιο δυνατά, και η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το κομμάτι της ζωής μου νιώθω τόσο καλά με τον εαυτό μου, γιατί απλά βρήκα τον ιδανικό σύντροφο για μένα! Και να σας πω κάτι; Το ίδιο θα σας πει κι εκείνος αν τον ρωτήσετε, αν και δεν του αρέσει -ευτυχώς- να μιλάει πολύ.
Θυμάμαι ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που παντρευόμουν τον Αντώνη που όλα τα έκανα παρά πολύ γρήγορα. Αμέσως διάλεξα το νυφικό μου, ούτε έβλεπα τα μαλλιά και το μακιγιάζ. Ήθελα απλά να φτάσει η στιγμή που ο μπαμπάκας μου θα με πήγαινε στην εκκλησία. Και είχα και έκπληξη μόλις φτάσαμε! Είχαν έρθει κανταδόροι από τη Κεφαλονιά να με συνοδεύσουν!
Και έζησα τη κάθε στιγμή, παρακολουθήσαμε με κατάνυξη όλο το μυστήριο γιατί ένιωσα ότι αυτή η σχέση έπρεπε να ευλογηθεί, να ενώσουμε τα χέρια μας ενώπιον του Θεού…
Έχουν περάσει λοιπόν 11 χρόνια γάμου και 20 ολόκληρα χρόνια σχέσης… Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι για να παντρευτείτε πρέπει να είστε σίγουροι ότι θέλετε να ζήσετε με το ταίρι σας για πάντα!!! Ο γάμος θέλει υπομονή, θέλει υποχωρήσεις. Είναι όμως μαγικό το συναίσθημα, να είσαι με τον ίδιο άνθρωπο τόσα χρόνια, να μεγαλώνετε μαζί, να γελάτε μαζί, να κλαίτε μαζί, να ζείτε μαζί.
Και σήμερα το πρωί, που με αγκάλιασε ο Αντώνης, ένιωσα τη καρδιά μου να γεμίζει ευγνωμοσύνη. Έτρεξα στη κουζίνα και είδα πάλι αυτή τη φωτογραφία…
Με αγάπη Μαρία.