Γνώρισα τον πρώτο μου άντρα στα 19 μου και στα 21 μου παντρευτήκαμε. Μείναμε μαζί μέχρι τα 52 του οπότε και πέθανε. Ανατρέχοντας στο παρελθόν βλέπω ότι η αφοσίωση και η πίστη ήταν οι δύο βασικότεροι λόγοι που η σχέση αυτή άντεξε τόσο. Ο αείμνηστος σύζυγός μου ήταν τύπος και υπογραμμός. Μισούσε τις χυδαιότητες και τις προστυχιές, το ακατάλληλο ντύσιμο, τα πορνό και τις εξωσυζυγικές σχέσεις. Άφηνε το κινητό του στη φόρτιση και έβγαινε ώρες ολόκληρες για περπάτημα και τα σαββατοκύριακα που ήταν σπίτι ξεχνούσε που το είχε αφήσει. Έριχνε μία ματιά μία στις τόσες μήπως τον πάρει κάποιος τηλέφωνο από τη δουλειά αλλά σε γενικές γραμμές η σχέση του με το κινητό ήταν ιδιαίτερα χλιαρή. Το laptop της δουλειάς το άφηνε στο χώρο εργασίας του εκτός αν υπήρχε κάτι που επείγε οπότε το έφερνε μαζί του σπίτι.
Τον εμπιστευόμουν απόλυτα και ποτέ δεν αμφισβήτησα την πίστη του σε μένα ή στον γάμο μας. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό να ψάξω το κινητό του, τα μηνύματα ή τις κλήσεις του. Είχαμε μικροτσακωμούς και τα προβλήματά μας αλλά η έλλειψη εμπιστοσύνης δεν ήταν ανάμεσα σε αυτά.
Όχι μόνο δεν σκέφτηκα ποτέ να κατασκοπεύσω το κινητό του αλλά δεν ήθελα κιόλας. Ήμασταν ενήλικες και τόσα χρόνια παντρεμένοι. Αν υπήρχε κάποιο πρόβλημα μπορούσαμε να το συζητήσουμε πολιτισμένα. Μόνο οι δειλοί και οι ανασφαλείς κατασκοπεύουν τα κινητά των συζύγων τους (ή έτσι τουλάχιστον πίστευα).
Όλα αυτά μέχρι που ξαναπαντρεύτηκα. Χρειάστηκε να πάρω ένα γερό μάθημα για να καταλάβω τι πραγματικά γίνεται στον κόσμο.
Δύο χρόνια αφού έμεινα χήρα παντρεύτηκα ξανά κάποιον που γνώρισα στο διαδίκτυο. Δεν είχα ιδέα ότι ο άντρας αυτός ήταν ένας κατά συρροή ψεύτης που με απατούσε ασύστολα. Κατάφερε να τους ξεγελάσει όλους ακόμα και τους φίλους και την οικογένειά μου.
Η επιθυμία μου να ψάξω το κινητό του ήρθε λίγο μετά το γάμο μας και ανακάλυψα ότι όπως ο χαμαιλέοντας αλλάζει δέρμα για να προσαρμόζεται στο περιβάλλον του και να μη γίνεται αντιληπτός, έτσι και εκείνος είχε μάθει να καμουφλάρεται.
Η σχέση του με το κινητό του ήταν σχέση εξάρτησης και αυτό ήταν που με έβαλε σε υποψίες. Το είχε μονίμως στην τσέπη, δεν το άφηνε ποτέ σε τραπέζι, πάγκους ή στο γραφείο. Και τουαλέτα να πήγαινε το έπαιρνε μαζί του. Δεν το άφηνε από τα μάτια του. Κάθε βράδυ καθόταν στον καναπέ για τουλάχιστον μία ώρα στέλνοντας μηνύματα. Άλλες φορές ήταν σοβαρός, άλλες γελούσε και μου έδειχνε κάτι ανόητα meme που του έστελναν χωρίς όμως να μπορώ να δω τον αποστολέα. Πού να ήξερα ότι όταν καθόμασταν αγκαλιά στον καναπέ και βλέπαμε τηλεόραση ή λίγο αφού κάναμε σεξ εκείνος έπιανε το κινητό στο χέρι και συνομιλούσε με άλλες γυναίκες.
Τις περισσότερες νύχτες παραπονιόταν ότι ήταν κουρασμένος και απέφευγε να κάνουμε σεξ. Με κατηγορούσε και από πάνω ότι είμαι μια εγωίστρια που κοιτάει μόνο τη δική της καλοπέραση χωρίς να τη νοιάζει η κούραση του άλλου. Οι μέρες γίνονταν εβδομάδες και οι εβδομάδες, μήνες. Άργησα αλλά έμαθα ότι είχε σχέση με πολλές γυναίκες ταυτόχρονα.
Ανακάλυψα ότι με απατούσε όταν μία από τις φιλενάδες του μου έστειλε μήνυμα και μου τα είπε όλα. Νόμιζε ότι είχε γνωρίσει έναν υπέροχο, ελεύθερο και πιστό άντρα μέχρι που είδε τις φωτογραφίες του γάμου μας στο διαδίκτυο.
Όταν τον έπιασα να μιλήσουμε συνέχισε τα ψέματά του. Δεν παραδεχόταν τίποτα. Μετά από πολλή πίεση παραδέχτηκε ότι είναι η πρώτη φορά στη ζωή του που κάνει κάτι τέτοιο και ότι χρειαζόταν βοήθεια. Επισκεφτήκαμε ψυχολόγο αλλά και εκεί αν δεν είσαι ειλικρινής με τον άλλον αλλά και με τον ίδιο σου τον εαυτό δεν υπάρχει περίπτωση να βοηθηθείς. Συνέχισε να λέει ψέματα. Είπε τόσες πολλές φορές συγγνώμη που και εγώ και ο ψυχολόγος του τον πιστέψαμε, αλλά όπως αποδείχθηκε αυτή τη συγγνώμη δεν την εννοούσε. Δεν είχε μετανιώσει, δεν είχε τύψεις, δεν είχε αλλάξει.
Με τον καιρό τα πράγματα χειροτέρεψαν αντί να βελτιωθούν. Υπήρχε μεγάλη απόσταση μεταξύ μας. Έλειπε ολόκληρα 12ωρα από το σπίτι με τη δικαιολογία ότι είναι στη δουλειά ενώ τα χρήματά μας είχαν αρχίσει να λιγοστεύουν. Άδειασε όλους μας τους λογαριασμούς για να μπορέσει να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ορέξεις.
Το χειρότερο ήταν ότι κατηγορούσε εμένα που δεν μπορούσα να τον εμπιστευτώ. Ισχυριζόταν ότι ήταν πιστός και ότι δεν είχε παλέψει ποτέ τόσο σκληρά για να σώσει μία σχέση. Στο δικό του μυαλό το πρόβλημα ήμουν εγώ και όχι εκείνος.
Ήταν τρομερά χειριστικός και με έκανε να πιστέψω ότι δημιουργούσα θέμα από το τίποτα. Κοιτώντας πίσω στο παρελθόν εύχομαι να το είχα πάρει απόφαση νωρίτερα να τον χωρίσω, αλλά τότε μου είχε καρφωθεί στο μυαλό ότι οι ενδείξεις, οι υποψίες και η δυσπιστία δεν είναι αρκετοί λόγοι για να φύγω. Ορκίστηκα να μείνω μαζί του, στα καλά και στα άσχημα. Υποστήριζε ότι είχε αλλάξει, αλλά εγώ δεν τον πίστευα. Εξακολουθούσα να έχω πολλές υποψίες αλλά καμία απόδειξη μέχρι που ήρθε και αυτή. Είχα παντρευτεί έναν απατεώνα που δεν είχε καμία διάθεση να αλλάξει.
Η εμπειρία μου αυτή δεν με πήγε στο άλλο άκρο, να ψάχνω δηλαδή το κινητό του κάθε συντρόφου μου. Αλλά αν ποτέ βρισκόμουν ξανά αντιμέτωπη με παρόμοια κατάσταση θα έκανα το ίδιο. Θα έψαχνα το τηλέφωνό του για να σιγουρευτώ. Δυστυχώς ο κόσμος μας είναι γεμάτος από τέτοιους ανθρώπους και η τεχνολογία είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχός τους.
Το ψάξιμο στο κινητό είναι χρήσιμο σε τέτοιες περιπτώσεις. Στην περίπτωσή μου τουλάχιστον λειτούργησε γιατί συνειδητοποίησα ότι αυτά που υποψιαζόμουν είχαν βάση και ότι δεν ήμουν καμιά τρελή. Ο άντρας μου προσπαθούσε να με πείσει ότι χρειαζόταν επαγγελματική βοήθεια για να σώσει το γάμο μας αλλά έλεγε ψέματα. Χρειαζόταν όντως επαγγελματική βοήθεια αλλά για άλλους λόγους, μάλλον επειδή ήταν παθολογικός ψεύτης. Από ένα σημείο και μετά είχα πάψει πλέον να ξεχωρίζω τι είναι αλήθεια και τι ψέματα. Οι αποδείξεις με βοήθησαν να επιβεβαιώσω το άσχημο προαίσθημά μου, ενίσχυσαν την αντίληψή μου για την πραγματικότητα και μου έδωσαν τη δύναμη να φύγω οριστικά
Η κατασκοπεία μπορεί να είναι σημάδι ανασφάλειας αλλά μπορεί επίσης να είναι το κλειδί που θα ανοίξει την πόρτα διαφυγής σε μία κακοποιημένη σύντροφο και θα της δώσει τελικά το κουράγιο να φύγει από μία τοξική σχέση. Πιστεύω ακράδαντα ότι πολλές προδομένες γυανίκες, χρειάζονται αποδείξεις για να το πάρουν τελικά απόφαση και να φύγουν. Με υποψίες και ενδείξεις δεν κατάφερε ποτέ κανείς τίποτα. Ίσα ίσα που πολλές τις χρησιμοποιούμε και σαν δικαιολογία για να πείσουμε τον εαυτό μας, ότι δεν τρέχει τίποτα.
Το μήνυμα που μου έστειλε η ερωμένη του άντρα μου, μου άνοιξε τα μάτια και με έκανε να ξεχάσω τους λόγους για τους οποίους έμενα τόσο καιρό. Τελικά ήταν η ίδια η σοβαρότητα της προδοσίας του που μου επέτρεψε να φύγω.
Γεωργία