Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για την αύρα, την αχτίδα, τη λάμψη και την ευκαιρία που μας δίνει η «OPAP Arena – Αγιά Σοφιά» να αποδράσουμε για λίγο από τη μίζερη τοξικότητα και την αφάνταστα κουραστική αντιπαλότητα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Οσοι είχαμε την τύχη σε κάπως πιο αγνές οπαδικές εποχές (μην τις εξαγνίζουμε, έπεφτε το ξύλο της αρκούδας και τότε), όσοι έχουμε ζήσει τον ηλεκτρισμό της Φιλαδέλφειας ως… «φιλοξενούμενοι», ίσως μπορούμε να πλησιάσουμε (μέχρι εκεί…) την προσμονή του ΑΕΚτσή αυτές και όλες τις προηγούμενες μέρες. Γιατί στην πραγματικότητα η «Αγιά – Σοφιά» είναι ένα από τα καλύτερα που μας έχουν συμβεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο μετά την κατάκτηση του Euro και ειδικότερα από το 2010 και έπειτα, όταν άρχισε σταδιακά η πτώση που έφτασε μέχρι και στο επίπεδο της παρακμής της Εθνικής Ελλάδας.
Η Αγιά – Σοφιά, ο Βοτανικός, η νέα Τούμπα είναι μια αχτίδα φωτός στο μαύρο σκοτάδι του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είναι αφύσικο να μην ζηλεύεις αυτές τις μέρες τους φίλους της ΑΕΚ. Τους παππούδες και τα πιτσιρίκια. Τους έφηβους και τους 40άρηδες. Τα αγόρια και τα κορίτσια. Ολους! Είναι τρελό να μην σου αρέσει αυτό που περιμένουν, αυτό που ζουν κυρίως οι Αθηναίοι.
Δεκτά όλα. Και τα ακριβά εισιτήρια διαρκείας και η καθυστέρηση και οι αστοχίες και η υπερβολή (για το δικό μου γούστο) σε κάποια στοιχεία του γηπέδου και των εκδηλώσεων, όμως όλα αυτά και πολλά άλλα αποτελούν το δέντρο. Το δάσος είναι η αύρα. Η θετική ενέργεια. Το καινούριο. Το όμορφο. Το εντυπωσιακό. Το σύγχρονο. Η αποτίναξη της γκρίνιας και της μιζέριας. Οχι για πολύ, ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Εστω για λίγες μέρες. Μετά θα αρχίσουμε και πάλι τα ίδια. Με ΕΠΟ, με διαιτησία, με δημοσιεύματα, με ανακοινώσεις.
Σαν κι αυτά στο… καθιερωμένο σχεδόν ανά χρόνο ΑΕΚ Vs ΠΑΟΚ, σαν το πρόσφατο ΑΕΚ Vs Παναθηναϊκός με τον Καμπάκοφ στη Λεωφόρο. Θα τελειώσουν όλα αυτά λόγω Αγια – Σοφιάς; Οχι βέβαια. Θα συνεχιστούν (αναφέρουμε τους «μεγάλους» αντιπάλους που θα έχουν εκπροσώπους στα εγκαίνια) ίσως και με μεγαλύτερη ένταση ειδικά εφέτος που όλοι έχουν τους δικούς τους λόγους για να νιώθουν εν δυνάμει πρωταθλητές επειδή ο σχεδόν μόνιμος πρωταθλητής Ελλάδας βρίσκεται στην κατάσταση «Ζιγκερνάγκελ» εδώ και δύο μήνες.
Ας κάνουμε όλοι ένα διάλειμμα αυτές τις μέρες. Να δούμε, να απολαύσουμε, να αισθανθούμε, να μάθουμε, να εστιάσουμε στους μεγαλύτερους και στους μικρότερους. Στους πιο αγνούς, στους λιγότερο τοξικούς και «μολυσμένους» απ’ όλο αυτό που ζούμε εδώ και πολλά χρόνια (και) στο ποδόσφαιρο αυτής της χώρας. Δεν είναι κακό να «ξεφύγουμε» για λίγες μέρες όλοι λόγω της Αγια – Σοφιάς. Να οραματιστούμε κάτι καινούριο, κάτι πολύ πιο ωραίο, κάτι που θα έπρεπε να είναι το «κανονικό». Μετά, θα επιστρέψουμε στην ελληνική «κανονικότητα», να’ στε σίγουροι. Με θέματα όπως αυτό το σημερινό επί παραδείγματι.
Η Superleague, λέει, ανακοίνωσε «Σε συνέχεια σχετικών αποφάσεων του Διοικητικού της Συμβουλίου, την ίδρυση του οργανισμού “Επαγγελματική Διαιτησία Ποδοσφαίρου Μονοπρόσωπη Ανώνυμη Εταιρεία” που αναλαμβάνει την υλοποίηση της επαγγελματικής Διαιτησίας, στα πρότυπα της Premier League». Η πλάκα είναι ότι όταν ρωτάς «πώς θα υλοποιηθεί το πλάνο», ουδείς ξέρει να απαντήσει! Συμφωνώ απόλυτα ότι «Ο θεσμός της επαγγελματικής διαιτησίας αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου, όπως έχει ήδη καταδείξει η διεθνής εμπειρία και θα συντελέσει στην περαιτέρω ανάπτυξη του ποδοσφαίρου, πάνω σε διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα», όπως αναφέρεται στη σχετική σημερινή ανακοίνωση. Ομως τι, αλήθεια, λειτουργεί «σε διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα» στο ελληνικό ποδόσφαιρο για να είμαστε αισιόδοξοι πως θα υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο;
Θα απασχολούνται βιοποριστικά αποκλειστικά με τη διαιτησία οι Ελληνες ρέφερις όταν αμφισβητούνται σχεδόν από όλες τις ομάδες (ναι, αυτές που απαρτίζουν τη Λίγκα, με πρώτο τον Ολυμπιακό!) και «καθαρίζονται» με τιμωρίες εν μία νυκτί; Και θα συμφωνήσουν γι’ αυτό ομάδες οι οποίες μέρες και εβδομάδες ολόκληρες αντιδικούν σε θέματα διαιτησίας ακόμα και στην εποχή του VAR, το οποίο βεβαίως ήταν μια ευγενική χορηγία της ελληνικής κυβέρνησης και όχι της ίδιας της Λίγκας;
Για ποια «πρότυπα Premier League» μιλάμε όταν δεν μπορούν οι ομάδες να συμφωνήσουν ούτε για την κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων; Οταν εδώ και έξι μήνες ΕΠΟ και Υφυπουργείο μαλώνουν σαν τα κοκόρια για το περίφημο «Μητρώο»; Οταν επικεφαλής της ΚΕΔ είναι ο περυσινός συνεργάτης του πρώην επικεφαλής της ΚΕΔ, ο οποίος είχε επιλεχθεί από το «Big -4», αλλά πλέον δεν ικανοποιούσε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ και τώρα πια είναι «σύμβουλος διαιτησίας» της ελληνικής Λίγκας και ταυτόχρονα υπεύθυνος ανάπτυξης διαιτησίας στην Αίγυπτο; Μοιάζει με ανέκδοτο όλο αυτό προς το παρόν. Αν και όταν γίνει σοβαρό, θα ασχοληθούμε εκ νέου.