Σε ηλικία 84 ετών έφυγε από τη ζωή η Νόνικα Γαληνέα βυθίζοντας στη θλίψη τον καλλιτεχνικό κόσμο.
Μέσα από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 με τον Νίκο Χατζηνικολάου, προβλήθηκε χθες ένα απόσπασμα από τη συνάντηση που είχε στο παρελθόν ο γνωστός δημοσιογράφος με τον αείμνηστη ηθοποιό.
ΕιΌταν οι δύο είχαν βρεθεί στο πλατό της εκπομπής Ενώπιος Ενωπίο, η Νόνικα Γαληνέα είχε αναφερθεί από καρδιάς στο καλλιτεχνικό της ξεκίνημα με τον Κάρολο Κουν καθώς και την μετέπειτα συνάντηση με τον Αλέκο Αλεξανδράκη.
«Έχω ήδη πάει στη δραματική σχολή στην Αγγλία, έχω τελειώσει, κατεβαίνω τα σκαλοπάτια του θεάτρου Τέχνης, δίνω εξετάσεις στη σχολή του Κουν. Με παίρνει ο Κουν και από την πρώτη στιγμή που είμαι στη σχολή, από την πρώτη κιόλας χρονιά, με βάζει και παίζω στις Όρνιθες του Αριστοφάνη».
«Είναι αλήθεια πως ο Αλέκος (σ.σ. Αλεξανδράκης) κάποιες φορές στο ξεκίνημα το θεατρικό έπαιζε πλάτη στο κοινό για να προβληθώ εγώ. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό ποτέ στα χρονικά του θεάτρου. Έρχονταν οι ηθοποιοί και μου το έλεγαν» είχε σημειώσει επίσης χαρακτηριστικά η Νόνικα Γαληνέα στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον Νίκο Χατζηνικολάου και την εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω.
«Ήταν πραγματικά σπουδαία σε όλα της. Πάρα πολύ γενναιόδωρος άνθρωπος, είχε χιούμορ. Αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και ταλαιπωρήθηκε το τελευταίο διάστημα αρκετά» δήλωσε, ο γαμπρός της αείμνηστης ηθοποιού, Μάκης Μηλάτος στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1.
Η Νόνικα Γαληνέα είχε πει σε άλλη συνέντευξή της για τον Αλέκο Αλεξανδράκη: «Ο Αλέκος ήταν θεός. Όταν τον έβλεπα πάθαινα ερωτικό αμόκ. Τα βράδια ίδρωνα πάγωνα, οι κόρες μου φοβούνταν. Ήξερα πως ήταν παντρεμένος και είχε ένα αγοράκι. Ήταν καλοκαίρι του 1969, τότε που πρωτοδουλέψαμε στο θέατρο “Μετροπόλιταν” της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στα “Μεγάλα Χρόνια” του Γεωργίου Ρούσσου. Εγώ ήμουν σε διάσταση από πολύ καιρό και εκείνη την εποχή έβγαινε επιτέλους το διαζύγιο μου.
Ο Αλέκος ήταν πάντα ο πρώτος που ερχόταν στην πρόβα και ο τελευταίος που έφευγε. Ήξερα πως ήταν παντρεμένος και πως είχε ένα αγοράκι. Δεν είχαμε ανταλλάξει ποτέ κουβέντα εκτός από καλημέρα και επειδή δεν τολμούσα να τον κοιτάω, πήγαινα από πίσω του και κοίταζα το σβέρκο και τα μαλλιά του. Ήταν πολύ ωραίος. Ένιωθα μεγάλη έλξη, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν πως μια μέρα, σύντομα, θα είμαστε ζευγάρι. Δεν φανταζόμουν καν πως του άρεσα. Την πρώτη φορά που μου μίλησε στην πρόβα μού είπε: ‘Καλοκαίρι με τη Μόνικα’. Του είπα: ‘Μόνο που εμένα με λένε Νόνικα’. Και μου απάντησε: ‘Το ξέρω’. Δεν μίλαγε ο άτιμος και εγώ ήμουν τρισχειρότερη. Έλεγα από μέσα μου: ‘Αντίσταση, βάλε αντίσταση, θα γίνεις ρεζίλι…’. Αυτό που αισθανόμουν μέρα με τη μέρα μεγάλωνε».