Φωτογράφος βγάζει τους φίλους της το 2000 και το 2017 και δείχνει πώς αλλάζουν οι άνθρωποι

Ανοιγοκλείνεις τα μάτια σου, μια μέρα περνάει, ανοιγοκλείνεις ξανά τα μάτια σου, πέρασε ένας χρόνος, δύο, δέκα. Ο χρόνος είναι μια ασταμάτητη δύναμη που πρέπει να την ζήσουμε και για να τονίσει το πέρασμα του, η φωτογράφος Τζόζεφιν Σίτενφελντ έχει αναδημιουργήσει τα πορτρέτα των συμμαθητών της που τράβηξε το 2000.

Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών, η Σίτενφελντ ήταν πρωτοετής στο πανεπιστήμιο του Princeton. Φωτογράφισε τους φίλους της σε φιλμ μεσαίου μεγέθους και οι λήψεις τελικά κατέληξαν να πιάσουν σκόνη στην ντουλάπα των γονιών της. Αλλά την περασμένη άνοιξη, καθώς πλησίαζαν τα 15 έτη από τις σπουδές στο κολέγιο, θυμήθηκε τις φωτογραφίες και αποφάσισε να τις αναδημιουργήσει κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης.

Το αποτέλεσμα είναι το “Reunion”, μια σειρά από φωτογραφίες πριν και μετά, που έχουν σχεδόν την ίδια αίσθηση. Οι εικόνες δείχνουν μια γρήγορη μεταμόρφωση των ατόμων και όχι μια σταδιακή μακροχρόνια αλλαγή. “Στα είκοσι, ένιωθα κάτι άυλο, απερίγραπτο, γεμάτο ενέργεια”, δήλωσε η πρώην συγκάτοικος της Σίτενφιλντ. «Μόνο τώρα μπορώ να το περιγράψω – είναι η απόλυτη αίσθηση της ζωής που βρίσκεται μπροστά μου». Στις μεταγενέστερες λήψεις, οι άνθρωποι μπροστά από το φακό φαίνονται λιγότερο ανθεκτικοί στην οικειότητα του. Οι ώμοι πίσω, τα σώματα λιγότερο τεντωμένα. Θα μπορούσε να είναι λόγω της ανάμνησης όλων όσων έγιναν στο παρελθόν;