Έρχεται ο καιρός που λες «δεν μπορώ άλλο πια, χωρίζω»…
Από την
Και εκεί που υποθέτεις ότι όλα θα καλυτερέψουν, που προσπαθείς να μιλήσεις με τον πρώην σύντροφό σου για τη σχέσης σας, όσον αφορά τα παιδιά, βρίσκεις ένα τοίχο μπροστά σου…..
Έναν τοίχο που όχι μόνο δεν καταλαβαίνει τι προσπαθείς να του εξηγήσεις, αλλά μόνο και μόνο για να εκδικηθεί κάνει τα πάντα για να σου δυσκολέψει την ζωή….
Και ξεκινάν οι υποσχέσεις του προς τα παιδιά για βόλτες, για δώρα, για εξόδους οι οποίες δεν πραγματοποιούνται σχεδόν ποτέ, ή αν πραγματοποιηθούν είναι μετά από μεγάλη πίεση και καυγάδες…. Και αυτά γιατί; Για να με εκδικηθείς που σε έβγαλα από την ζωή μου, που αποφάσισα πως η μίζερη ζωή που μου πρόσφερες δεν άξιζε.
Κύριος, από την ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ζωή σε έβγαλα, ΟΧΙ των παιδιών μας. Αν σταματούσες να με κατηγορείς ακόμα και σε αυτά, και αναλάμβανες τις ευθύνες σου, θα έβλεπες πως όχι μόνο δεν θέλω να σου τα στερήσω, αλλά προσπαθώ να σε έχουν όσο το δυνατόν πιο πολύ κοντά τους γίνετε…
Θα ήθελα μόνο μία φορά να έβλεπες το βλέμμα τους πόσο θλιμμένο είναι όταν σε περιμένουν όπως υποσχέθηκες και δεν ήρθες…. Θα ήθελα μόνο μία φορά να ανοίξεις τα αυτιά σου και να ακούσεις την φωνή της ψυχής τους πίσω από το παράπονο «Γιατί δεν ήρθες παπάκι, σε περιμέναμε. Μας είπες ψέματα» που σου κάνουν, χωρίς να με κατηγορείς ότι εγώ τα λέω αυτά…
Αλλά ο εγωισμός σου δεν σε αφήνει να το δεις, δεν σε αφήνει να το ακούσεις.
Κύριος, τα παιδιά έχουν μυαλό, τα παιδιά έχουν καρδιά, τα παιδιά έχουν ψυχή και καταλαβαίνουν…. Καταλαβαίνουν πολλά παραπάνω από όσα νομίζεις….
Μέχρι όμως να καταλάβεις εσύ, και λυπάμαι για αυτό, πλέον θα είναι αργά.
Ψιτ Κύριος…ΔΕΝ έκανα μόνη μου τα παιδιά!!!