Η νοσηρή πλευρά της μητρότητας, η υπερβολική πειθαρχία, η υπερπροστασία, ο απόλυτος έλεγχος, η πνιγηρή αγάπη, αλλά και οι λανθάνουσες επιθυμίες των γονιών, περνούν καρέ καρέ στο φωτογραφικό έργο της φωτογράφου Anna Radchenko, που θέλησε να εξερευνήσει το θέμα της αγιοσύνης της μητρότητας, της αφοσιωμένης μητέρας, όπως την θέλει η κοινωνία μας, αλλά την ίδια στιγμή μέσα από το πρίσμα της τρομακτικής, τραγικής και ασαφούς μητέρας, ως προς την έννοια της αγάπης.
Οι φωτογραφίες προκαλούν έντονες σκέψεις και συναισθήματα, ενώ προβάλλουν με πολύ παραστατικό τρόπο, πολλά προβλήματα στις σχέσεις μητέρας – παιδιού. Οι φωτογραφίες υπερασπίζονται το παιδί, και υπογραμμίζουν το πόσο η άσκηση της μητρικής εξουσίας πληγώνει την ευαίσθητη ψυχή τους, σε όποια ηλικία κι αν βρίσκονται.
Η θέαση των φωτογραφιών αφήνει πίσω της το πικρό ερώτημα: αυτό που κάνουμε με τα παιδιά μας είναι το πραγματικά σωστό ή αυτό που νομίζουμε ότι είναι σωστό; Η” ακόμη και μας γυρίζει πίσω στη δική μας παιδική ηλικία και μας κάνει να συνειδητοποιούμε τα δικά μας τραύματα από τη μητέρα μας, όταν ήμασταν παιδιά.
