Οι Πανελλήνιες είναι θεσμός του ελληνικού κράτους για την εισαγωγή των μαθητών της Γ’ Λυκείου στις σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που ισχύει από το 1960 μέχρι σήμερα. Στην πράξη είναι μια ψυχοφθόρα διαδικασία που εξαντλεί μέχρι τελικής πτώσης τα παιδιά που χάνουν κάποιες από τις καλύτερες στιγμές της ζωής τους για να διαβάσουν μέχρι τελικής πτώσης.
Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό ενημερωνόμαστε για αυτοκτονίες παιδιών που δεν άντεξαν την πίεση, για τις βάσεις, για τις σχολές. Όλα για τις πανελλήνιες. Εγώ σήμερα θέλω να μιλήσω για τα παιδιά που δεν δίνουν πανελλήνιες.
Για τα παιδιά που οι γονείς τους δεν μπορούν να στηρίξουν όλη αυτήν την διαδικασία, για τα παιδιά που δεν κατάφεραν εδώ να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα και έφυγαν μακριά, για τα παιδιά που μονά τους αποφάσισαν να φύγουν και να μην μπουν στο τρυπάκι των Πανελληνίων. Ένα από αυτά τα άτομα ήμουν και εγώ.
Μπορεί να μην πιέστηκα όσον αφορά το διάβασμα όμως καταπιέστηκα πολύ με την απαξίωση, με τα βλέμματα, με την ειρωνεία όλων αυτών που με ρώτησαν πως πάει το διάβασμα και τους είπα “Δεν δίνω πανελλήνιες, φεύγω Βουλγαρία για σπουδές” Μια απαξίωση που δεν κατάλαβα ποτέ γιατί υπάρχει και μια απαξίωση που πολλές φορές με καταπίεσε και με στεναχώρησε.
“Πας να σπουδάσεις με τα λεφτά του μπαμπάκα και της μαμάκας ” , λένε πολλοί που την ίδια στιγμή θέλουν να περάσουν Θεσσαλονίκη για να πίνουν κάθε βράδυ ποτάρες με τα λεφτά των γονιών τους . Αστείο ε; “Δεν το έχεις πολύ με το διάβασμα ε;” λένε άλλοι.
Όχι, Δεν φεύγω για να σπουδάσω με τα λεφτά κανενός, Δεν φεύγω γιατί δείλιασα, δεν φεύγω επειδή βαρέθηκα να διαβάσω. Έχω και εγώ όνειρα που κανένας θεσμός εξετάσεων και κανένα απαξιωτικό βλέμμα δεν θα μου τα στερήσει.
Μετά το δημόσιο παράπονο θέλω να ευχηθώ σε όλα τα παιδιά που δίνουν καλή επιτυχία, όμως συγκεκριμένα στα φιλαράκια μου να τους σκίσουν γιατί είμαι πολύ θυμωμένη με όσους μας στέρησαν την τελευταία χρόνια που θα ήμασταν μαζί ενωμένοι.
Όλοι οι κόποι σας θα ανταμειφθούν χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να αριστεύσετε στις πανελλήνιες. Όσοι σας αγαπάνε πραγματικά θα σας αγαπάνε ότι και αν γίνει γι’αυτό κάντε ότι είναι να κάνετε μόνο για τον εαυτό σας , ούτε για τον κουτσομπόλη γείτονα ούτε για κανέναν άλλον! Τέλος , θέλω να ευχηθώ και στα παιδιά που ΔΕΝ δίνουν καλή επιτυχία σε ότι και αν κάνουν στην ζωή τους.