Αναδημοσιεύουμε από την ομάδα Untold stories
Πάμε 18 χρόνια πριν, πρωί έρχεται μια μπουλντόζα και μου καταστρέφει τον τοίχο της αυλής (εμένα με νοίκι μεν η απλώστρα με τα Βρακια έγινε θέαμα σε όλη τη γειτονιά δε) ήταν ο διπλανός, χτίζει σπίτι μου είπαν ένας που μένει απέναντι γυρίζω τον βλέπω και παθαίνω σοκ ψηλός, γοητευτικός θυμάμαι ακόμα και τι φορούσε.
Έρχεται το ίδιο απόγευμα με γλυκά να μου ζητήσει συγγνώμη για την ζημιά, τον κοιτούσα και δεν πιστεύα στα μάτια μου πως υπάρχει τόσο ωραίος άντρας, 20 εγώ τότε 32 αυτός, ανερχόμενο στέλεχος τράπεζας. Ξεκινάει το φλερτ, ξεκινάνε και η οικοδομή, 250 τμ η μεζονέτα και δωστου συνεργεία και δωστου να περνάω μέσα από το σπίτι μου τις μπαλαντεζες να πάρουν ρεύμα και δωστου να κάνω καφέ στους οικοδόμους γιατί αυτός δεν τους έκανε κι ήταν κρίμα οι άνθρωποι, κάνω πολλά για αυτό το σπίτι, σαν δικό μου, επιβλέπω εργασίες ζητάω ρουσφέτια από τον Δήμαρχο που είναι φίλος μου για κάτι διαδικαστικα,χαμός, παράλληλα το πάθος φουντώνει και ειμαι απόλυτα ευτυχισμένη. Κάνουμε σχέση.
Περνάνε 4 χρόνια, το σπίτι έτοιμο όλα καλά, εγώ τρισευτυχισμενη. Είναι μεσημέρι είμαι στη δουλειά, έρχεται sms “ξέρω ότι είσαι καλό παιδί, ξέρω ότι μ αγαπάς αλλά θέλω να χωρίσουμε” χάνεται όλος ο κόσμος, αρνείται να μου μιλήσει στο μεταξύ έμενε με τους γονείς του και δεν ήθελα να κάνω φασαρίες, τον αφήνω να ηρεμισει, περνάνε 4 μαρτυρικοι μήνες, καμία επαφή ξαφνικά βλέπω στολισμένο το μπαλκόνι του με τούλια μαθαίνω από τη γειτονιά ότι σε δύο μέρες παντρεύεται.
Ανημερα του γάμου μαζεύω τα πράγματα μου και πάω να μείνω σε μια φίλη μου για λίγες μέρες γιατί δεν άντεχα να τον δω να βγαίνει γάμπρος. Με βλέπει να φευγω από το μπαλκόνι του με φωνάζει τύφλα μεθυσμένος. Φεύγω πάω στη φίλη μου, επιστρέφω σε μια βδομάδα κι αρχίζει να με πολιορκεί, βρίσκω σπίτι μετακομίζουμε εγώ η μάνα μου τα αδέρφια μου τους πήρα κι έφυγα, σκεφτείτε με δανεικά πλήρωσα το φορτηγό αρκεί να φύγω.
Πονεσα πολύ, έπεφτα για ύπνο και παρακαλούσα να μην ξύπνησω. Περνάνε 8 μήνες, δεν ζω, απλά υπάρχω. Έρχονται δημοτικές εκλογές, τον βλέπω σε μια συγκέντρωση μου λέει πως χώρισε με τη γυναίκα του, αυτόματα τα συγχωρώ όλα, είμαστε μαζί από το ίδιο βράδυ, αυτά Οκτωβριο τον Μάιο Μ. Πέμπτη μου λέει ότι θα πάει στην κουμπάρα του για Πάσχα στο Πήλιο εγώ δεν μπορώ να ακολουθήσω γιατί δούλευα. Φεύγει όλα καλά. Τετάρτη του Πάσχα τον ταγκαρουν εκείνον μια κοπέλα και γράφουν “να ζήσετε και με το καλό το μωρακι” ναι, είχε παντρευτεί άλλη.
Του στέλνω ένα ξεχεστηριο μήνυμα και μετακομίζω σε άλλη περιοχή, είχαμε επαφές μόνο στα social μόνο χρόνια πολλά κλπ. Μου προτείνει μετά από κάνα δυο χρόνια να περάσουμε μια νύχτα μαζί μιας και θα έλειπε η γυναίκα του κι εγώ δεν δέχομαι και με μπλοκάρει από παντού.
Αυτή τη στιγμή είναι μαζί, το παίζει οικογένειαρχης έχει γίνει μεγάλο στέλεχος στην τράπεζα αξιοσέβαστος κύριος. Τον είδα τυχαία πέρυσι και μου μίλησε μου είπε πως από τότε που έφυγα από τη γειτονιά τίποτα δεν είναι ίδιο,δεν απάντησα απλώς χαμογέλασα τον χαιρέτισα κι έφυγα…