Λίγες μέρες πριν τον γάμο της, η Τζένα ανακαλύπτει το τέλειο φόρεμά της κατεστραμμένο από καψίματα, αφήνοντάς την συντετριμμένη και μπερδεμένη.
Η αναζήτηση για απαντήσεις αποκαλύπτει μια σοκαριστική προδοσία που αλλάζει τα πάντα. Η επόμενη κίνησή της είναι καθαρή εκδίκηση.
Δεν πίστευα ποτέ ότι θα ήμουν από εκείνες τις νύφες που συγκινούνται τόσο πολύ για ένα φόρεμα. Κι όμως, στεκόμουν μπροστά στον καθρέφτη στο Bella’s Bridal, με τα χέρια σφιγμένα στο στόμα μου, προσπαθώντας να μη μουτζουρώσω τη μάσκαρα, καθώς τα μάτια μου γέμιζαν δάκρυα.
«Ω, αγάπη μου», είπε η μητέρα μου, σφίγγοντας τον ώμο μου. «Είσαι πανέμορφη».
Άγγιξα το περίτεχνα κεντημένο μπούστο από δαντέλα, θαυμάζοντας πώς αγκάλιαζε τις καμπύλες μου πριν ανοίξει σε μια ονειρεμένη φούστα από τούλι. Ήταν τέλειο, ακριβώς όπως το είχα φανταστεί να φοράω όταν θα παντρευόμουν τον Άνταμ.
«Αυτό είναι», ψιθύρισα, στριφογυρίζοντας προς τη μητέρα μου. «Αυτό είναι το ένα».
Μια εβδομάδα αργότερα ήμουν ακόμα στον έβδομο ουρανό. Είχα κρεμάσει το φόρεμα στη ντουλάπα του ξενώνα, ασφαλισμένο στη θήκη του, αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ να το ρίχνω μια ματιά κάθε τόσο.
«Είσαι εμμονική», με πείραξε ο Άνταμ ένα βράδυ καθώς γύριζα από άλλη μια επίσκεψη στο φόρεμά μου.
Χαμογέλασα πλατιά. «Μπορείς να με κατηγορήσεις; Σε τρεις εβδομάδες θα το φορέσω και θα σε παντρευτώ. Είμαι το πιο τυχερό κορίτσι στον κόσμο».
Με τράβηξε κοντά του. «Εγώ είμαι ο τυχερός», μουρμούρισε.
Αν μόνο ήξερα πόσο γρήγορα θα κατέρρεε ο κόσμος μου.
Ήταν Τρίτη πρωί. Είχα ρεπό και σχεδίαζα να τελειώσω κάποιες λεπτομέρειες για τον γάμο. Πήγα σχεδόν χορεύοντας προς τον ξενώνα.
Όταν άνοιξα την πόρτα της ντουλάπας, πάγωσα.
Η θήκη ήταν ανοιχτή και το φόρεμά μου… φαινόταν λάθος. Με τρεμάμενα χέρια ακούμπησα το ύφασμα και είδα τεράστια, άσχημα καψίματα που είχαν καταστρέψει τη λεπτή δαντέλα και τα στολίδια.
Τα πόδια μου λύγισαν. Έπεσα στο πάτωμα και ξέσπασα σε λυγμούς. Δεν μπορούσε να συμβαίνει αυτό. Κάλεσα τη μητέρα μου με τρεμάμενη φωνή.
«Μαμά… το φόρεμα… καταστράφηκε».
«Τι; Τζένα, ηρέμησε. Τι έγινε;»
Δεν μπορούσα να εξηγήσω. Ήταν τέλειο μόλις χθες.
«Έρχομαι αμέσως», είπε αποφασιστικά.
Μετά κάλεσα τον Άνταμ. «Κάτι φοβερό συνέβη». Του περιέγραψα το φόρεμα.
«Αδύνατον», είπε. «Μήπως ήταν ατύχημα;»
«Δεν ξέρω… μπορείς να έρθεις;»
«Έχω μια σημαντική συνάντηση… αλλά θα έρθω μόλις μπορέσω».
Η μητέρα μου ήρθε γρήγορα και εξετάσαμε το φόρεμα.
«Μοιάζει σαν να έγινε με σίδερο», είπε. «Αλλά ποιος θα το έκανε;»
«Δεν ξέρω. Μόνο εσύ κι ο Τζέισον ήρθατε πρόσφατα».
«Ας δούμε τις κάμερες ασφαλείας», πρότεινε.
Άνοιξα την εφαρμογή και… πάγωσα. Ο Άνταμ μπήκε στο δωμάτιο με σίδερο, άνοιξε τη θήκη και πάτησε το καυτό σίδερο στο φόρεμά μου.
«Θεέ μου…» ψιθύρισα.
Όταν γύρισε σπίτι, τον περίμενα.
«Πες μου γιατί το έκανες», απαίτησα.
«Ο Τζέισον… μου είπε πράγματα. Ότι έβγαινες με τον πρώην σου… Ήθελα να δω αν νοιάζεσαι πραγματικά».
«Με δοκίμασες; Καταστρέφοντας το όνειρό μου;»
«Μπορούμε να το φτιάξουμε, να πάρουμε άλλο φόρεμα—»
«Δεν πρόκειται για το φόρεμα. Είναι η προδοσία. Ο γάμος ακυρώνεται».
Έφυγα, αφήνοντάς τον πίσω.
Τις επόμενες μέρες, η οργή μου στράφηκε στον Τζέισον. Έψαξα και βρήκα αποδείξεις ότι απατούσε τη Σόφι, τη σύντροφό του. Της έστειλα ανώνυμα όλες τις αποδείξεις.
Η Σόφι τον χώρισε δημόσια, η φήμη του καταστράφηκε.
Λίγες εβδομάδες μετά, συνάντησα τυχαία τον Άνταμ.
«Συγγνώμη για όλα», είπε κουρασμένα.
«Κι εγώ λυπάμαι… για όσα χάσαμε», απάντησα.
Καθώς έφευγα, ένιωσα πιο ελεύθερη. Το φόρεμα, ο γάμος, η προδοσία—όλα ήταν πίσω μου. Μπροστά μου υπήρχε ένα μέλλον απρόβλεπτο, αλλά δικό μου.
Και για πρώτη φορά μετά από εβδομάδες, χαμογέλασα.