Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024
ΕλλάδαΒιασμός στα Πετράλωνα – Ολόκληρη η μήνυση των δυο παιδιών κατά της...

Βιασμός στα Πετράλωνα – Ολόκληρη η μήνυση των δυο παιδιών κατά της μητέρας τους

Ανατριχιάζουν οι λεπτομέρειες για βιασμούς, κακοποιήσεις και σκληρές τιμωρίες που περιγράφονται -μεταξύ άλλων- στη μήνυση που κατέθεσαν τα δυο αδέρφια από τα Πετράλωνα κατά της μητέρας τους τον Μάιο του 2022.

Συγκεκριμένα κατηγορούν τη μητέρα τους ότι γνώριζε τον εφιάλτη τους από τον ίδιο τον πατέρα τους και ότι τον συγκάλυπτε. Η εφημερίδα «Πατρίς» σας παρουσιάζει αποκλειστικά όλη τη μήνυση των παιδιών, παραλείποντας όμως κάποια σημεία που είναι ιδιαίτερα σκληρά για να δημοσιοποιηθούν.

«Τα όσα έχουμε ζήσει είναι φρίκη»

«Ο πρώτος από εμάς, από την ηλικία των 7 χρόνων έχω βιώσει την σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα μου, από το θείο μου, όπως και από άλλα 17 άτομα, Έλληνες και αλλοδαπούς που συμμετείχαν σε όργια τα οποία ο ίδιος ο “πατέρας” μου διοργάνωνε και στα οποία αφού με βίαζε πρώτα αυτός, εν συνεχεία με πέταγε στους άλλους συμμετέχοντες σε αυτά, προκειμένου να προβούν σε κάθε είδους κακοποίηση σεξουαλική και βιασμούς.

Η δεύτερη από εμάς (όπως και τα δύο ανήλικα αδέρφια μου) περισσότερο από μια εξαετία, από την ηλικία τουλάχιστον των 9 ετών, κακοποιούμουν σεξουαλικά από τον πατέρα μας και μία σειρά άλλων ατόμων και δεχόμασταν σχεδόν καθημερινά κάθε είδους ασέλγεια. Η μητέρα μας, δεν έπραξε τίποτα, ούτε πριν που διατείνεται ότι δεν είχε καταλάβει κάτι, ούτε μετά που αποδεδειγμένα έμαθε, καταρχάς, τι είχε υποστεί ο πρώτος από εμάς και μετά και τα τρία της παιδιά.

Ή μάλλον αντίθετα, το μόνο που έπραξε ήταν να βάλει στο στόχαστρο και πάλι τον πρώτο από εμάς, ειδικά όταν κατέθετε στις Αρχές, ώστε να απειληθεί, να νιώσει φόβο και πάλι και να μην καταθέσει τίποτα άλλο που θα έφερνε στο προσκήνιο τις δικές της ευθύνες.»

«Μας παρατούσε στα χέρια του διεστραμμένου πατέρα μας»

Στη μήνυση γίνεται λεπτομερής περιγραφή της συμπεριφοράς της μητέρας . Ο γιος αναφέρει: «Ασκούσε και ασκεί, όσο την παίρνει πια, ψυχολογική βία απέναντί μου. Με συνέθλιβε ηθικά και ψυχολογικά. Ό,τι και αν έκανα, ό,τι και αν έλεγα με αγνοούσε, απαξιώνοντάς με, τόσο εντός της οικίας μας, όσο και στα μάτια άλλων ανθρώπων, της γειτονιάς, του κοινωνικού περίγυρου, ώστε αν τυχόν και τολμούσα να ξεστομίσω κάτι από όσα μου έκαναν, κανείς να μην έδινε σημασία στα λόγια μου, καθώς εγώ δεν είχα καμία αξία, ήμουν ένα παράξενο, προβληματικό παιδί, αυτή ήταν η εικόνα που έδινε σε όλους για εμένα.

Οι άνθρωποι αυτοί, οι “γονείς” μου που σχεδόν καθημερινά με απειλούσαν με εγκλεισμό σε ίδρυμα και πολλές φορές, η συζήτηση τους μπροστά μου, κατέληγε στο “… κλείσε τον μέσα (σε ίδρυμα), να τελειώνουμε τι να σού κάνω;” με συνόδευσαν έντρομο στους ειδικούς, χαμένο στον φόβο και τον ηθικό ύπνο. Με περιέγραψαν όπως ήθελαν. Έλεγαν πως έπινα και έτρωγα ουσίες και φαγητά».

Ο γιος στην μήνυσή του περιγράφει ένα περιστατικό που προκαλεί σοκ: «Στο σπίτι βρισκόταν η μητέρα μας, όταν ο άντρας της μας καλούσε γυμνός, εμένα και τη …. να ξαπλώσουμε μαζί του. Όπως βρισκόταν εκεί, η μητέρα, όταν στο διάδρομο του σπιτιού, ενώ βίδωνε με το τρυπάνι κάτι στον τοίχο του διαδρόμου του σπιτιού και εγώ καθόμουν πίσω της κρατώντας κάποιες βίδες ο άντρας της, πλησίασε, μου έγνεψε λύγισε τα γόνατα του και μου έκανε διείσδυση και εκείνη συνέχισε απτόητη την εργασία της.»

«Ο Σωτήρας μας»

Ένας γείτονας και συγγραφέας είναι εκείνος που θα καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά στα παιδιά. Βοηθάει το γιο στα μαθήματα κερδίζει την εμπιστοσύνη του και αρχίζουν οι αποκαλύψεις: «Στο διάστημα αυτής της συναναστροφής μας και του πραγματικού ενδιαφέροντος που έδειξε ο άνθρωπος αυτός για την κατάσταση όλων μας, της στοργής που νιώσαμε πρώτη φορά στη ζωή μας, (μετά το θάνατο της γιαγιάς μας), άρχισα να εξομολογούμαι σιγά-σιγά στον …, όσα μου έκανε ο “πατέρας” μου, ο “θείος” μου (αδερφός του “πατέρα” μας) αλλά και τα υπόλοιπα άτομα.

Η μητέρα μου που διατείνεται ότι δήθεν δεν ήξερε, δεν είχε καταλάβει τίποτα όλα αυτά τα χρόνια, ενημερώθηκε πάραυτα. Όμως η αντίδρασή της, δεν ήταν αυτή που θα περίμενε κάποιος από μια αληθινή μάνα. Μία ημέρα μάλιστα, αφού, εγώ είχα ήδη αρχίσει να εκμυστηρεύομαι στον … τα βασανιστήρια μου, η μόνη αντίδραση της προς …και … ήταν να σχολιάσει χαζογελώντας: “Μήπως τα προκαλεί και ο … επειδή είναι όμορφος!”.

Όταν πλέον κληθήκαμε από την αστυνομία να καταθέσουμε-φθινόπωρο του 2018 -και είδε ότι δεν θα έκρυβα τίποτα, έκανε τη ζωή μου, χειρότερο μαρτύριο από πρώτα. Μου έλεγε όλο και πιο συχνά ότι, αν, θα αποκάλυπτα τα πάντα, το Κράτος θα με έβαζε σε ίδρυμα. Με απειλούσε διαρκώς ότι έχει περισσότερη δύναμη από όλους και θα σταματούσε την υπόθεση.

Με βίασε μπροστά στα μάτια της και εκείνη έκανε πως δεν είδε τίποτα! Με έβρισκε σε κατάσταση νάρκης, προφανώς, αποτέλεσμα των όσων περνούσα και των ουσιών που συχνά μου παρείχε ο “πατέρας” και η ίδια δεν αναρωτιόταν το γιατί; Μήπως φοβούμενη να μην πεθάνω από κάποια υπερβολική δόση μου έκανε αλλεπάλληλες πλύσεις στομάχου στο σπίτι μαζί με τον σύζυγό της αλλά και παρουσία της … την οποία φυσικά εξαπατούσε για το τι συνέβαινε; Αν και η πρώτη καταγγελία έγινε το 2017 για την υπόθεση και είναι κατηγορούμενοι 10 άτομα – ανάμεσά τους ο πατέρας και ο θείος – έχει καταγραφεί μία απίστευτη καθυστέρηση στην υπόθεση καθώς τώρα περιμένουν πέντε χρόνια μετά την έκδοση βουλεύματος για το αν θα γίνει παραπομπή σε δίκη των κατηγορουμένων ή όχι. Για τη μήνυση των παιδιών προς τη μητέρα η εντολή για έρευνα δόθηκε πριν από ένα μήνα .

Η δικηγόρος της 22χρονης, κόρης δήλωσε στην εφημερίδα «Πατρίς»:

«Είναι μία σοκαριστική υπόθεση που όταν αρχίζεις να διαβάζεις σου πιάνεται το στομάχι . Όταν έρχεσαι σε επαφή με τα θύματα συναισθάνεσαι όλα αυτά που έχουν βιώσει και φέρεις μεγάλη ευθύνη για το χειρισμό της υπόθεσης αυτής και τη δικαίωσή τους… Τα παιδιά έχουν δεχθεί όχι μόνο κακοποίηση από τα άτομα που καταγγέλλουν αλλά και από το ίδιο το κράτος όταν βλέπουν ότι μεσολαβεί τόσο μεγάλο διάστημα μέχρι να μπει μία τελεία. Είτε σε δίκη είτε στο αρχείο.» Οι κατηγορούμενοι αρνούνται τις κατηγορίες. Ο πατέρας ισχυρίζεται μάλιστα ότι πίσω από τις καταγγελίες είναι ο συγγραφέας που χειραγώγησε τα παιδιά».



Τα πιο σημαντικά