Αυθεντικός και χωρίς να κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις, ο Βασίλης Καρράς μιλούσε πάντα από την καρδιά του στις συνετεύξεις που έδινε. «Είμαι εραστής και όχι επαγγελματίας», έλεγε συχνά για το τραγούδι, ενώ πάντα ανταπέδιδε την αγάπη που εισέπραττε από τον κόσμο που τον ακολουθούσε παντού.
Βασίλης Καρράς: Καλλιτέχνες αναπολούν άγνωστες στιγμές πίσω από τη σκηνή
Μιλώντας στην εκπομπή «Ενώπιος ενωπίω», ο Βασίλης Καρράς είχε περιγράψει την πρώτη του εμφάνιση ως τραγουδιστής: «Ήμασταν με τα κορίτσια μας, είχε βγει το “Δελφίνι δελφινάκι” και ένας μουσικός μου λέει “Ρε πιτσιρίκο, έλα να λες ΣΚ κανένα τραγουδάκι… Λέω “Κυρ Αλέκο, ντρέπομαι…”. Όσο κόσμο είχα σήμερα είχα τότε, γιατί ήταν η γειτονιά… Θα τραγουδούσε το δικό τους το παιδί, έκλεισε ο δρόμος… Αλλά δεν παρατούσα τη δουλειά μου, είχα τρία αδέλφια και η μάνα μου τέσσερις».
Βασίλης Καρράς: «Είμαι εραστής, όχι επαγγελματίας»
Αναφερόμενος στην αγάπη του για τη μουσική, ο «Άρχοντας της πίστας» είχε δηλώσει στο grtimes:
«Ερασιτέχνης είμαι, μου αρέσει να είμαι εραστής, όχι επαγγελματίας… Μερικές φορές αναγκάζεσαι, αλλά στην ψυχούλα μου είμαι εραστής. Έχω ζήσει ταλαιπωρία, αλλά και μεγάλη δόξα, έχω ζήσει πράγματα που δεν είχα ονειρευτεί… Έχω γνωρίσει όλον τον κόσμο, σημαντικό για έναν άνθρωπο από μικρό χωριό… Έχω ζήσει ωραία, όσο είσα προσγειωμένος δε χάνεις και λίγη ταπεινότητα δε βλάπτει. Καλός ο τσαμπουκάς, όλο μπροστά το στήθος, μπροστά, αλλά και λίγη ταπεινότητα δε βλάπτει… Όταν σβήνουν τα φώτα υπάρχει μοναξιά… Θέλει υπομονή να έχεις καλλιτέχνη σπίτι σου, είμαστε στριμμένα άντερα… Όταν φταίων λέω “συγγνώμη” σε όλο τον κόσμο, γιατί αυτή είναι αντρική λέξη».
Βασίλης Καρράς: Ο έρωτας και η οικογένεια
Μιλώντας στον Alpha, ο σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής είχε μιλήσει για τις γυναίκες, την οικογένεια αλλά και την αγάπη του για τη ζωγραφική:
«Πάντα οι γυναίκες κάνουν κουμάντο στο σπίτι… Η καψούρα δεν έχει σύνορα, δεν έχει δρόμο, είξναι όλος αγκάθια και τον περπατάς… Όποιος μπορεί να ξεχωρίσει τη δουλειά από την οικογένεια, μπορεί να πάει καλά… Η γροθιά στο μαχαίρι πάντα ματώνει… Όταν γράφω δε με νοιάζει αν ο άλλος με κρίνει καλά ή όχι, εγώ ηρεμώ… Όταν ζωγραφίζω δεν το δείχνω, το κάνω για μένα, γιατί ταξιδεύω με το έργο».