Σιχαινόταν τη φιλοσοφία “κάν’το μόνος σου”, ένιωθε απέχθεια γενικά για τις δουλειές του σπιτιού κι αυτό ήταν το κίνητρο για να γίνει ένας πολυεκατομμυριούχος επιχειρηματίας.
Ο 31χρονος Ιρλανδός, Oisin Hanrahan, είναι σήμερα το αφεντικό και ο συνιδρυτής της ταχύτατα αναπτυσσόμενης start-up, Handy, που έχει την έδρα της στη Νέα Υόρκη.
Όπως αναφέρει το BBC, η Handy, μέσω του ιστότοπού της και του app της για κινητά, επιτρέπει σε όσους γίνονται μέλη της να βρίσκουν εύκολα ελεγμένα καθαριστικά, καθαριστές, καθαρίστριες ή επαγγελματίες που κάνουν επισκευές.
Δηλαδή, αν χρειάζεστε έναν υδραυλικό ή απλά κάποιον που θα αναλάβει να συναρμολογήσει έπιπλα για το σπίτι σας, το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να συμπληρώνετε μια ηλεκτρονική φόρμα, περιγράφοντας τι ανάγκες έχετε, πότε χρειάζεστε κάποιον και πού μένετε.
Η Handy θα σας προσφέρει μια τιμή και θα πληρώσετε “εκεί και τότε”. Θα σας στείλει επίσης τον άνθρωπο που έχετε ζητήσει την ημέρα και την ώρα που θέλετε.
Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2012 και ο Hanrahan μαζί με τον συνεταίρο του, τον 28χρονο Umang Dua, σκέφτηκαν την ιδέα όταν ήταν συγκάτοικοι στη Βοστόνη.
Σπούδαζαν και οι δύο στο Χάρβαρντ, στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και προσπαθούσαν να βρουν κάποιον έμπιστο για να τους καθαρίζει το ακατάστατο διαμέρισμά τους ή να τους κάνει κανένα μαστόρεμα.
Η Handy εξυπηρετεί 25 πόλεις στις ΗΠΑ και δυο στον Καναδά. Πέρυσι ξεκίνησε και στη Μ. Βρετανία, στο Λονδίνο, το Μάντσεστερ, το Μπέρμινχαμ, το Μπρίστολ και το Μπράιτον.
Με ετήσιο τζίρο που ξεπερνά τα 108 εκατ. δολ., η Handy χρησιμοποιείται από εκατοντάδες χιλιάδες πελάτες κι αξιοποιεί πάνω από 5000 επαγγελματίες.
Η ταχύτατη εξάπλωσή της κατέστη δυνατή χάρη στα 45 εκατ. δολ. που βρήκε από κοινοπραξίες επενδυτικών κεφαλαίων. Άλλοι ανταγωνιστές της, όπως οι βρετανική Mopp, εξαγοράστηκαν.
Σημειώνεται ότι η αγορά στην οποία απευθύνεται η Handy ανέρχεται στο 1 τρισ. δολάρια.
Ποιος είναι ο Hanrahan
Γεννήθηκε και ανατράφηκε στο Δουβλίνο. Άνοιξε την πρώτη του εταιρεία, ενόσω σπούδαζε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Trinity.
Χρησιμοποιώντας χρήματα που είχε αποταμιεύσει δουλεύοντας, αποφάσισε να ανοίξει τη δική του εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων. Αν και η ιρλανδική αγορά ακινήτων ήταν τότε δυνατή, αποφάσισε να μην αγοράσει ακίνητα στην Ιρλανδία, όπως στο Δουβλίνο, το Κορκ ή το Λίμερικ και αντ’ αυτού να αγοράσει στη Βουδαπέστη, την πρωτεύουσα της Ουγγαρίας.
O 31χρονος επιχειρηματίας αποφάσισε να επενδύσει σε ακίνητα της Ουγγαρίας
Τα αναπαλαίωνε και τα πουλούσε σε πολύ υψηλότερη τιμή. Ετσι, την ώρα που οι φίλοι του διασκέδαζαν στα μπαράκια του Δουβλίνου, εκείνος ταξίδευε στη Βουδαπέστη για δουλειές. Και σιγά – σιγά απέκτησε 30 με 40 υπαλλήλους. Το 2008, με το που “έσκασε” η κρίση, πούλησε την εταιρεία, αφού δεν μπορούσε να παίρνει πια φθηνά δάνεια.
Αφού αποφοίτησε από το Trinity έκανε μάστερ στα οικονομικά και τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια στο LSE κι αφού εργάστηκε για λίγο στο Σίτι, έγινε δεκτός από το Χάρβαρντ. Κι από εκεί, από το φοιτητικό διαμέρισμα που μοιραζόταν με τον Umang Dua ξεκίνησε το ταξίδι προς την επιτυχία.