Είναι κάτι που θέλω να μοιραστώ μαζί σας δεν το ξερει κανεις, δεν ξέρω και πώς να το πω στους δικούς μου ανθρώπους.
Πρι ενα χρονο έχασα τον άντρα μου από ανακοπή. Πήγα να τον ξυπνήσω και δεν ξύπνησε ποτέ. Μεγάλο το σοκ μου, ξαφνικά να ξυπνάς ένα πρωί και ο άντρας σου που κοιμάται δίπλα σου να έχει πεθάνει. Μόλις 43 χρονών με δυο κοριτσάκια, 5 και 7 ετών.
Ήμασταν μια ευτυχισμένη οικογένεια. Έτσι νόμιζα. Δικαιώματα δεν μου είχε δώσει, είχα πρόσβαση παντού. Σε κινητά, υπολογιστές όλα. Όπως και εκείνος φυσικά.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πόσο μεγάλη ταραχή έπαθα όταν πήγαμε στον συμβολαιογράφο να τακτοποιήσουμε τα κληρονομικά και έμαθα ότι μόλις πριν 8 μήνες, είχε κάνει ακόμα ένα κοριτσάκι…με άλλη!
Έβαλα ντετέκτιβ, έψαξα τα πάντα. Με τη μητέρα του παιδιού είχαν σχέση πριν από εμένα. Παντρεμένη εκείνη με άλλον, προσπαθούσαν να χωρίσουν και όλο τα ξαναέβρισκαν ώσπου ο άντρας μου, γνώρισε εμένα και προσπάθησε να την ξεπεράσει. Δεν τα κατάφερε.
Η γυναίκα αυτή χώρισε με τον άντρα της και έφυγε για το νησί που μένουν οι δικοί της, ο άντρας μου όμως ακόμα και τότε πηγαινοερχόταν για να τους βλέπει.
Έτσι εξηγούνταν όλες οι φορές που πήγαινε σε αυτό το νησί τάχα για δουλειά και που ποτέ δεν μας είχε πάει όσο και αν του το είχα ζητήσει.
Πριν 1,5 χρόνο έμεινε έγκυος από τον άντρα μου και έκανε ένα κοριτσάκι, 10 μηνών σήμερα. Εκείνος αναγνώρισε αλλά δεν το δήλωσε ποτέ στην οικογενειακή του μερίδα αλλιώς θα το έβλεπα. Ήξερε να κρυφτεί, μπορεί να είχε συμβουλευτεί και δικηγόρο.
Πήγα στο νησί και ρωτώντας έψαξα και τη βρήκα. Μόλις της είπα ποια είμαι έβαλε τα κλάμματα και με άρχισε στις συγγνώμες. Μα τί έφταιγε η κοπέλα αν ο δικός μου δεν μπορούσε να βάλει σε μια τάξη τη ζωή του και κορόιδευε τόσο κόσμο;
Ενώ αρχικά είχα πάει εκεί για να την κράξω και να την απειλήσω και να διεκδικήσω την περιουσία μας, δεν ξέρω, δεν μπόρεσα. Τη λυπήθηκα. Θύμα του ήταν κι εκείνη.
Είχα σκοπό να πάω αυθημερόν στο νησί αλλά τελικά έμεινα μια εβδομάδα. Με την κοπέλα αποφασίσαμε να βαφτίσω το κοριτσάκι της το καλοκαίρι και να της δώσω το όνομα του μπαμπά της, δηλαδή του άντρα μου.
Ξέρω ακούγεται τρελλό ούτε και εγώ το περίμενα. Αλλά αυτό το παιδί δεν φταίει σε κάτι ούτε και η γυναίκα δηλαδή, που μεταξύ άλλων είναι και πάμφτωχη και δίνει τα πάντα για να ζήσει το μωρό της.
Αν είναι να βγει κάτι καλό από αυτό το ψέμα που έζησα ας είναι αυτή η βάφτιση.
Εύχομαι όλοι το 2022 να βρείτε τη δύναμη της συγχώρεσης. Μόνο αυτό σημαίνει “πάω παρακάτω τη ζωή μου”.
Και να θυμάστε πως στη θέση σας μπορεί να είναι και ο άλλος. Ίσως και χειρότερα καμιά φορά.
Μαρίνα
Πηγή: singleparent.gr