Είναι πράγματι δύσκολο να αντισταθείς σε ένα πρόσωπο τόσο χαριτωμένο.
Ο Σεμπ Γουάιτ ήταν μόλις τεσσάρων ετών, όταν η μαμά του έστειλε ένα μήνυμα στη σελίδα των Marks & Spencer στο Facebook, όπου ρωτούσε την αλυσίδα αν θα ήθελε να συμπεριλάβει τον γιο της σε μια από τις διαφημίσεις της.
Η μαμά του έγραψε: «Έχω ένα μικρό αγόρι. Είναι 4 ετών και το όνομά του είναι Σεμπ» περιγράφοντας τον γιο της ως ένα αγόρι που σφύζει από ενέργεια. «Και συμβαίνει επίσης να έχει σύνδρομο Down»πρόσθεσε.
Εξήγησε ότι ο Σεμπ είχε κάνει ήδη μια φωτογράφηση για έναν κατάλογο παιδικών ρούχων το 2012 κερδίζοντας μεγάλη δημοσιότητα.
Στην προσπάθειά της να βοηθήσει να «περάσει το μήνυμα ότι το διαφορετικό δεν είναι λιγότερο θαυμάσιο», η Caroline ζήτησε από τα M&S να εξετάσουν αν θα ήθελαν να προβάλουν τον γιο της και στις δικές τους διαφημίσεις.
Φυσικά τα M&S δεν μπορούσαν να πουν όχι. Ο Σεμπ έγινε το πρώτο μοντέλο με σύνδρομο Down, που συμμετείχε σε διαφημιστική καμπάνια μεγάλης βρετανικής αλυσίδας.
Η Καρολίνα είπε στο Buzzfeed: «Οταν μου τηλεφώνησαν και μου είπαν ότι δέχτηκαν, ξέσπασα σε κλάματα.
Όχι επειδή ο γιος μου θα γινόταν μοντέλο αλλά επειδή πίστευα πραγματικά ότι οι άνθρωποι με σύνδρομο Down δεν πρέπει να αποκλείονται…»
Πλέον, ο Σεμπ έχει κάνει το μοντέλο για τα «Jojo Maman Bébé» και το «Kinder Εκπληξη» ενώ άνοιξε τον δρόμο και για άλλα μοντέλα με σύνδρομο Down.
Η ζωή με ένα παιδί με σύνδρομο Down
Η μητέρα του Σεμπ, Καρολίνα, έχει δημιουργήσει ένα blog όπου γράφει για τη ζωή της οικογένειάς της με ένα παιδί με σύνδρομο down:
Όταν γεννήθηκε o Σεμπ, έπαθα σοκ όταν μας είπαν ότι είχε σύνδρομο Down.
Δεν ήξερα τίποτα για αυτή την πάθηση, εκτός από κάποιες ξεπερασμένες παραδοχές και στερεότυπα. Τρόμαξα για το τι μου επιφύλασσε το μέλλον για την οικογένειά μας.
Φαντάστηκα μια ζωή με διαφορετικότητα, αναπηρία και κοινωνικό αποκλεισμό. Αυτές τις πρώτες μέρες κάθε φορά που κοίταζα το μωρό μου, έβλεπα “σύνδρομο Down”. Έχασα πολύτιμο χρόνο με νεογέννητο μωρό μου με το να στεναχωριέμαι.
Η πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από τις αρχικές μου σκέψεις.
Εχουμε μια θαυμάσια οικογενειακή ζωή μαζί με τον μπαμπά του Σεμπ και τα δύο μικρότερα αδέλφια του. Αντιμετωπίζουμε τις ίδιες χαρές, τα θαύματα, τις προκλήσεις και τις εμπειρίες, όπως και κάθε οικογένεια. Δεν θεωρώ τον Σεμπ ως «άτομο με αναπηρία», είναι απλά ο Σεμπ.
Δεν θα άλλαζα τίποτα στη ζωή μας (καλά, ίσως λιγότερο πλύσιμο να ήταν καλό).
