Την έλεγαν Έμα, βγαίνει από το Εμμανουέλα.
Μάλλον τον παππού της τον έλεγαν Μανώλη.
Ήταν μόνο 21 ετών, σπούδαζε Κτηνίατρος στο ΑΠΘ.
Περπατούσε στο ύψος της Καμάρας στην Εγνατία και παρασύρθηκε από έναν ασυνείδητο οδηγό ο οποίος δραπέτευσε,δεν κάλεσε ασθενοφόρο,δεν έσκυψε να δει αν ζει,δεν,δεν,δεν ..
Όπως πετάμε μια τσίχλα, ένα χαρτάκι και δεν κοιτάμε πίσω.
Φοβήθηκε λέει,δε το θελε,ηταν η κακιά η ώρα.
Αν διέσχιζε τη διάβαση θα ζούσε λέει.. τόσο προκλητικός.
Φοβήθηκε 26 ετών .. και η συνοδηγός και αυτή αλόγιστη.
Μάλιστα, έκανε όπισθεν και τη χτύπησε δεύτερη φορά εγκαταλείποντας την βαριά τραυματισμένη στην άσφαλτο.
Ώρες μετά ξεφορτώθηκε τον αριθμό των πινακίδων κυκλοφορίας πριν τον κόμβο Ασβεστοχωρίου.
Αφού παρήλθε το 48ωρο αυτόφωρο,
ο ίδιος παρουσιάστηκε την Πέμπτη ενώπιον της ΕΛ.ΑΣ.
Ζήτησε συγνώμη από την οικογένεια της….
Γιατί μία λέξη είναι αυτή πες την και ας πέσει χάμω όπως και το κoρμάκι της.
Η Έμα κατέληξε στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου.
Γιατί μία λέξη είναι αυτή πες την και ας πέσει χάμω όπως και το κoρμάκι της γιατί ήταν ένα θάυμα ειπαν από μωρό και με αυτή τη δωρεά θα σφραγίσει το φευγιό της.
Αυτοί οι γονείς που επιλέγουν τη ζωή μέσα απ’το θάνατο,
Είναι για να τους φιλάμε τα χέρια και τα πόδια.
Είναι για να τους χαϊδεύουμε τα δάκρυα τους.
Το κορίτσι από τα Χανιά θα συνεχίσει να ζει μέσα από τους λήπτες των oργάνων της.
Σήμερα έκλεισε το φως στο σπίτι της αλλά άνοιξε σε άλλα επτά σπίτια και αυτό θα έχουμε να θυμόμαστε από την Εμμανουέλα.
Αρισμαρί και δυόσμο να τη ράνουν,να μοσχοβολήσει ο αέρας στο νησί της .
Η Έμα έφυγε ένα χρόνο πριν, να μην ξεχαστεί..