Γράφει ο Δήμος Βερύκιος
Βράδυ Τρίτης, 1ης Νοεμβρίου 2016, στο γραφείο του Νίκου Τόσκα, υπουργού Προστασίας του Πολίτη, παρακολουθούμε μαζί την τηλεοπτική συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου.
Καθώς ξιφουλκεί κατά του Ν. Φίλη το πρόσωπο του «Κόκκινου στρατηγού» σκοτεινιάζει και προς στιγμήν τα μάτια του χάνονται μέσα στις ζάρες και τις γκριμάτσες. Αίφνης σηκώνεται και σιωπηλός κατευθύνεται στο απέναντι ντουλάπι.
Το ξεκλειδώνει και βγάζει έναν κιτρινισμένο φάκελο σαν αυτούς που χρησιμοποιούσαν οι υπηρεσίες κατά τον περασμένο αιώνα. Τον προτάσσει μπροστά στα μάτια μου: «Κλάρας Αθανάσιος ή Βελουχιώτης». Ναι! Είναι ο απόρρητος φάκελος της Κρατικής Ασφάλειας για τον Aρη. Ο στρατηγός με προστάζει: «Ελα να δεις τι έλεγε ο Αρης το ’44 για την Εκκλησία και τη θρησκεία. Πράγματα λυμένα εδώ και εβδομήντα χρόνια».
Ιεροτελεστία
Ο Ν. Τόσκας ανοίγει με ιδιαίτερη προσοχή τον φάκελο ως ιεροτελεστία. Μέσα στα κιτρινισμένα από τον χρόνο έγγραφα ανασύρει ένα πολυσέλιδο έγγραφο! Είναι το πρωτότυπο της ιστορικής ομιλίας του Αρη Βελουχιώτη στις 22 Οκτωβρίου του 1944 στη Λαμία, που είχε απελευθερωθεί τρεις μέρες πριν. Με αφορμή την εθνική επέτειο του ΟΧΙ είχε συγκληθεί στην Πλατεία Ελευθερίας της πόλης πανηγυρική συγκέντρωση του ΕΑΜ με παμφθιωτική λαϊκή παρουσία. Ο Aρης εκφωνεί τον ιστορικό λόγο από το μπαλκόνι.
Κρατάω το πρωτότυπο του λόγου του Αρη που είχε πέσει στα χέρια της Κρατικής Ασφάλειας και δεν πιστεύω στα μάτια μου. Αρχίζω να διαβάζω και ξεροκαταπίνω:
Γιατί αγωνίστηκα.
Αδέλφια, Ελληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της!
Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς.
Oπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν’ αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν’ ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέξτε. Θ’ αρχίσω σαν τα παραμύθια:
1, 2, 3. Ο Αρης Βελουχιώτης χωρίς μούσι, με καπέλο και γραβάτα.
4, 5. Ντοκουμέντα από τον ιστορικό λόγο του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, τον οποίο εκφώνησε από το μπαλκόνι του Δημαρχείου της Λαμίας το 1944.
Η αθάνατη ελληνική φυλή.
Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα ήτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε έναν πολιτισμό, οπού επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται απ’ όλο τον κόσμο. Κανένας σοφός η άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.
Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας ήτανε δοξασμένη, μα αργότερα την υποδούλωσαν κι έχασε την παλιά της αυτή δόξα. Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια η χώρα μας σηκώθηκε στο πόδι κι ύστερα από σκληρούς αγώνες ενάντια στη σκλαβιά, πάλι λευτερώθηκε.
Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια και πολλοί «έξυπνοι», ανάμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε μ’ άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αρχαία ελληνική φυλή.
Μα ό,τι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμία αξία. Την ελληνικότητά μας την αποδείξαμε. Γεγονός είναι ότι η χώρα μας ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας, ψάχνει ανάμεσα στα έγγραφα του απόρρητου φακέλου της Κρατικής Ασφάλειας για τον Aρη Βελουχιώτη.
Αυτό κάνεις δεν το ήθελε. Ούτε οι ξένοι βασιλιάδες, ούτε οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Οι ξένοι δεν το θέλανε, γιατί φοβισμένοι από τη Γαλλική Επανάσταση, χτυπούσαν όλες τις εξεγέρσεις και δημιούργησαν γι’ αυτό μεταξύ τους την Ιερή Συμμαχία. Οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες γιατί τα είχανε καλά με τους Τούρκους και ξεζουμίζανε το λαό»…
Εχω ήδη διαβάσει την πρώτη σελίδα και νιώθω ως να έχω διαβάσει έναν ολόκληρο τόμο. Δεν το κρύβω ότι με έχει κυριεύσει δέος, καθώς νιώθω ότι κρατάω στα χέρια μου ένα πολύτιμο ντοκουμέντο της Νεότερης Ιστορίας μας. Ο Ν. Τόσκας σπεύδει να με βοηθήσει! Πήγαινε σε τούτη τη σελίδα και δες τι έλεγε ο Αρης για την Εκκλησία. Διαβάζω με προσοχή:
«Ποιος χτυπά τη θρησκεία;
Θα γδάρουμε τους παπάδες; Μα γιατί; Εμείς βλέπουμε ότι χιλιάδες παπάδες βρίσκονται τώρα στην πρωτοπορία του κινήματός μας και η συμβολή του κλήρου, που στάθηκε στο πλευρό μας, υπήρξε ανεκτίμητη.
Μήπως συμβαίνει το αντίθετο; Γιατί αυτοί που εμφανίζονται σαν προστάτες της Εκκλησίας, γκρεμίσανε μαζί με τους Γερμανούς και γδέρνουνε παπάδες. Ο κομμουνισμός, λένε, θα καταργήσει τη θρησκεία. Μα η θρησκεία είναι ζήτημα συνείδησης. Πώς θα καταργηθεί λοιπόν; Η κατάργηση της θρησκευτικής συνείδησης είναι πράμα αδύνατο, έστω κι αν ακόμα οι κομμουνιστές θέλανε να την καταργήσουν. Η θρησκευτική συνείδηση δεν καταργείται με απλές διαταγές. Αν συνέβαινε ένα τέτοιο πράμα, αυτό θα έμοιαζε με τη διαταγή πού έβγαλε κάποτε ένας αστυνόμος στην Ανάφη, με την οποία απαγόρευε την πάλη των τάξεων!
Το τι θα γίνει στο πολύ μακρινό μέλλον, το πώς θα σκέπτονται οι άνθρωποι τότε, είναι άλλο πρόβλημα. Και κανένας πολιτικός δεν μπορεί να βγάλει νόμο για το τι θα πρέπει να γίνει ύστερα από 200 ή 500 χρόνια. Ούτε λοιπόν κι εμείς θα βγάλουμε τέτοιο νόμο. Μας ενδιαφέρει το πώς θα προκόψει ο λαός μας σήμερα κι όχι το τι φιλοσοφικές πεποιθήσεις θα έχει ύστερα από 500 χρόνια.
Συνεπώς καταλαβαίνετε τώρα ότι αυτοί που διαδίδουν αυτές τις συκοφαντίες επιδιώκουν άλλους σκοπούς, προσπαθώντας με το μέσο αυτό της συκοφαντίας να εξαπατήσουν τον λαό και να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους πάνω του. Αν μάλιστα εξετάσουμε βαθύτερα το πράμα αυτό, θα δούμε ότι αυτοί είναι άθρησκοι, γιατί σε αυτούς δεν υπάρχει ούτε ίχνος θρησκευτικής συνείδησης κι ο μόνος που λατρεύουν είναι ο θεός Μαμμωνάς, ο θεός του χρήματος…».
Η θρησκευτική συνείδηση
Μάλιστα! Ακου να δεις, Νίκο, τι έλεγε ο Αρης πριν από 72 χρόνια: «Η κατάργηση της θρησκευτικής συνείδησης είναι πράμα αδύνατο. Η θρησκευτική συνείδηση δεν καταργείται με απλές διαταγές». Ρωτάω τον Νίκο Τόσκα εάν έστειλε ένα αντίγραφο στον Αλέξη Τσίπρα και με λοξοκοιτάζει. Ισως και να το είχε ήδη κάνει διότι, όπως εκ των υστέρων φάνηκε με τον ανασχηματισμό, ο χειρισμός του πρωθυπουργού στο θέμα της Εκκλησίας ήταν πάνω στη «γραμμή» του Αρη, που είχε αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο κατάργησης της θρησκείας.
Εχουν «καρφωθεί» για τα καλά στο μυαλό μου ειδικά τούτα τα λόγια του Αρη: «Το τι θα γίνει στο πολύ μακρινό μέλλον, το πώς θα σκέπτονται οι άνθρωποι τότε, είναι άλλο πρόβλημα. Και κανένας πολιτικός δεν μπορεί να βγάλει νόμο για το τι θα πρέπει να γίνει ύστερα από 200 ή 500 χρόνια. Ούτε λοιπόν κι εμείς θα βγάλουμε τέτοιο νόμο. Μας ενδιαφέρει το πώς θα προκόψει ο λαός μας σήμερα κι όχι το τι φιλοσοφικές πεποιθήσεις θα έχει ύστερα από 500 χρόνια».
[ethnos]