«Η Τζωρτζίνα δεν ήταν ένα παιδί που απασχολούσε. Εγώ αυτό ξέρω από τις βάρδιες μου. Δεν περιμέναμε να έχει αυτή την εξέλιξη» κατέθεσε η νοσηλεύτρια Ελευθερία
Πετσάβα, καταθέτοντας στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο όπου δικάζεται η Ρούλα Πισπιρίγκου για την ανθρωποκτονία και την απόπειρα ανθρωποκτονίας της κόρης της, Τζωρτζίνας.
Η μάρτυρας ήταν αυτή που πήγε πρώτη στο δωμάτιο όταν το 9χρονο κορίτσι υπέστη την ανακοπή τον Απρίλιο του 2021 μέσα στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο.
- «Ήμουν Σάββατο και Κυριακή 10 και 11 Απριλίου, βάρδια 3 με 11. Το Σάββατο φώναξε η μητέρα ότι το παιδί έχει ένα επεισόδιο. Τρέξαμε με τους γιατρούς και το παιδί ήταν στη μέση του κρεβατιού και είχε χαμηλό κορεσμό. Η γιατρός φώναξε το όνομα του παιδιού για να δει αν ανταποκρίνεται. Το παιδί συνήλθε και του έβαλαν οξυγόνο» ανάφερε η μάρτυρας.
Η νοσηλεύτρια περιέγραψε τι συνέβη και την 11η Απριλίου, ημέρα που η Τζωρτζίνα υπέστη την ανακοπή. «Στις 7 το απόγευμα άκουσα το κουδούνι. Το κουδούνι το χτυπούν συνήθως για απλά πράγματα, αν είναι κάτι σοβαρό βγαίνουν στο διάδρομο και φωνάζουν.
Εγώ όταν είδα ότι χτυπάει κουδούνι βγήκα να πάω προς το δωμάτιο και είδα τη μητέρα να μου κουνάει τα χέρια χωρίς να μιλάει. Εκεί κατάλαβα ότι ήταν κάτι σοβαρό. Το παιδί ήταν πάλι στη μέση του κρεβατιού. Ήταν ωχρό και δεν είχε το ρινικό οξυγόνο. Το μόνιτορ έδειχνε παύλες. Κάναμε ΚΑΡΠΑ και μετά από 50 λεπτά περίπου άρχισε να δείχνει το μόνιτορ έναν ελαφρύ σφυγμό» είπε.
Πρόεδρος: Περιγράψτε πώς βρήκατε το παιδί;
Μάρτυρας: Ήταν στη μέση και προς τα κάτω του κρεβατιού. Ήταν αναίσθητο και πανιασμένο.
Πρόεδρος: Γιατί λέτε στην ανακριτική κατάθεση για το επεισόδιο του Σαββάτου ότι αυτό σίγουρα δεν ήταν επεισόδιο σπασμών;
Μάρτυρας: Είχε κλειστά μάτια. Δεν ήταν γυρισμένα. Τα παιδί δεν είχε έντονη κίνηση. Συνήθως δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε.
Πρόεδρος: Την Κυριακή πού βρισκόταν το οξύμετρο;
Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι. Το πρώτο που κοίταξα ήταν το πρόσωπο του παιδιού. Θυμάμαι σίγουρα ότι δεν φορούσε το ρινικό οξυγόνο. Πρόεδρος: Τι σημαίνει αυτό;
Μάρτυρας: Ήταν βγαλμένη η συσκευή, όχι μόνο το κομμάτι που συνδέεται με το σώμα του παιδιού.
Πρόεδρος: Η μητέρα πού βρισκόταν;
Μάρτυρας: Της είπαμε να περάσει έξω.
Εισαγγελέας: Είπατε πως το οξύμετρο είχε παύλα. Ποτέ δείχνει παύλα;
Μάρτυρας: Όταν είναι βγαλμένο ή όταν ο άνθρωπος είναι νεκρός.
Εισαγγελέας: Αυτό κάνει ήχο; Χαμηλώνει;
Μάρτυρας: Κάνει ναι.
Εισαγγελέας: Το είχε χαμηλώσει η κατηγορούμενη;
Μάρτυρας: Έχουν έντονο θόρυβο τα οξυμετρα, αλλά οι γονείς μας ρωτάνε για να το χαμηλώσουν. Εδώ δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο.
Εισαγγελέας: Μπήκατε στο δωμάτιο, ποια ήταν η πρώτη σας κίνηση;
Μάρτυρας: Έτρεξα να φωνάξω τους γιατρούς.
Εισαγγελεας: Η μητέρα πώς ήταν; Είχε καταλάβει ότι ήταν σοβαρό;
Μάρτυρας: Έξω καθόταν, σε ένα σκαλάκι. Ανήσυχη φαινόταν.
Σύμφωνα με τη μάρτυρα το παιδί «ήταν νεκρό για πενήντα λεπτά, είχε αρχίσει να φαίνεται και στην όψη, ήταν λευκό. Έπειτα από 50-55 λεπτά έπιασε το μόνιτορ έναν ασθενικό σφυγμό».