Ο κ. Γιώργος είναι ένας από τους ήρωες που κατάφεραν να βοηθήσουν αρκετούς από τους επιβάτες της μοιραίας αμαξοστοιχίας στα Τέμπη.
Ο ίδιος είχε πάρει το τρένο από Αθήνα για Θεσσαλονίκη και βρέθηκε στο μοιραίο τρένο.
Λόγω του ότι δεν είχε τραυματιστεί κατάφερε να βοηθήσει όσους περισσότερους μπορούσε και ήρθε αντιμέτωπος με φρικτές εικόνες.
Πλέον αφού το έχει συνειδητοποιήσει μέσα του μίλησε στην εκπομπή «Αλήθειες για τη Ζήνα» για όσα έζησε εκείνο το μοιραίο βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου.
«Έτυχε να είμαι στο 6ο βαγόνι και πήγαινα Θεσσαλονίκη με προορισμό να μπω την επόμενη ημέρα στο Άγιο Όρος. Ήθελα τώρα να μιλήσω, που το καλλιέργησα μέσα μου. Τώρα αισθάνθηκα έτοιμος. Ήθελα να το δεχτώ και να ηρεμήσω μέσα μου πρώτα. Κατέβηκα Αθήνα να δω αγαπημένα μου πρόσωπα και πήρα το ίδιο τρένο. Δεν αισθάνθηκα φόβο αλλά ότι η ζωή συνεχίζεται.
Αν μου το λέγατε στις αρχές μπορεί να μην έπαιρνα το τρένο. Αφού ένιωσα ότι ήμουν καλά και μπορούσα να βοηθήσω, βοήθησα. Βρήκα τον Άγγελο και άλλα παιδιά και βοηθήσαμε. Όταν έγινε η σύγκρουση βγάλαμε τα παιδιά που μπορούσαν να περπατήσουν. Από το 6ο βαγόνι φτάσαμε μέχρι το τρίτο. Έβγαινε κόσμος, βγάλαμε αρκετά άτομα, δεν είχε φως καθόλου. Μπαίνω μέσα εγώ, είδα τρία άτομα και οι δύο ήταν ζωντανοί και το ένα πεθαμένο. Άκουσα και μια φωνή για βοήθεια που ήταν τέρμα κάτω στο βαγόνι.
Οι μοναχοί μου είπαν ότι ήταν ευλογία αυτό που έκανα! Γενικά βοηθάω κόσμο, το έχω στην καθημερινότητά μου.
Δεν το λες ατύχημα αλλά ανευθυνότητα. Σκέφτομαι ότι πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη και να δώσει κουράγιο ο Θεός στα δικά τους πρόσωπα να το ξεπεράσουν.
Μετά το ατύχημα έβγαλα ξανά το αυτοάνοσο. Είναι φυσιολογικό! Για 15 ημέρες δεν μπορούσα να κοιμηθώ, ήμουν ανήσυχος. Την μεγαλύτερη ευλογία που έχω πάρει δεν περιμένω από το κράτος και να πάρω λεφτά. Μπορεί να το έκανα και να γινόταν έκρηξη και να καιγόμουν και εγώ».