Με τρεις πολύνεκρες τραγωδίες έχει σημαδευτεί η περιοχή των Τεμπών στη Λάρισα, οι οποίες έχουν συγκλονίσει τη χώρα μας, με την τελευταία να γίνεται το βράδυ της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, στο ύψος του Ευαγγελισμού, όταν επιβατική αμαξοστοιχία συγκρούστηκε με εμπορική και βαγόνια τυλίχτηκαν στις φλόγες.
Το προχθεσινό δυστύχημα έρχεται να προστεθεί σε εκείνο του 2003 με τους 21 νεκρούς μαθητές και στο δυστύχημα με το πούλμαν των οπαδών του ΠΑΟΚ που προκάλεσε το θάνατο άλλων έξι.
Στις 4 Οκτωβρίου 1999, ο ΠΑΟΚ είχε αποσπάσει ισοπαλία στο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό με το γκολ του Νάγκμπε και οι φίλοι του «δικεφάλου» χαρούμενοι με το αποτέλεσμα, πήραν το δρόμο της επιστροφής. Περίπου δύο χιλιόμετρα πριν από τα Τέμπη, το λεωφορείο του ΣΦ ΠΑΟΚ Κορδελιού συγκρούστηκε με φορτηγό που ερχόταν από το αντίθετο ρεύμα, με αποτέλεσμα να πέσει σε χαράδρα οκτώ μέτρων. Από τα συντρίμμια ανασύρθηκαν νεκροί οι Χαράλαμπος Ζαπουνίδης (20 ετών), Δημήτριος Ανδρεαδάκης (25 ετών), Χριστίνα Τζιόβα (18 ετών), Αναστάσιος Θέμελης (22 ετών), Γεώργιος Γκανάτσιος (22 ετών), Κυριάκος Λαζαρίδης (17 ετών), όλοι τους φίλοι του ΠΑΟΚ που επέβαιναν στο μοιραίο πούλμαν, όπως επίσης και ο οδηγός του φορτηγού, Αστέριος Αγκζιώτης (68 ετών).Εκείνες τις ημέρες, η χώρα ήταν σοκαρισμένη στο άκουσμα του τραγικού δυστυχήματος. Επτά άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους. Κάθε χρόνο, σύσσωμη η οικογένεια του ΠΑΟΚ τιμά τα παιδιά που χάθηκαν.
Οι οπαδοί ήταν στην πλειονότητα από τον σύνδεσμο του Κορδελιού
Λίγα λεπτά μετά την μοιραία σύγκρουση, ενημερώνονται ο Γιώργος Μπατατούδης (πρόεδρος της ΠΑΕ) και ο Θανάσης Ακριβόπουλος (αντιπρόεδρος της ΠΑΕ), οι οποίοι με τη σειρά τους μεταφέρουν τα νέα σε όλη την οικογένεια του ΠΑΟΚ. Στη Λάρισα σπεύδει αμέσως ο Σταύρος Καλαφάτης για να συμπαρασταθεί στις οικογένειες των θυμάτων, αλλά και να συναντήσει τους υπόλοιπους εκδρομείς του ΠΑΟΚ που στάθμευσαν στα Τέμπη. Συνολικά τραυματίστηκαν 33 φίλοι του ΠΑΟΚ οι οποίοι και διακομίστηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας. Tα γραφεία της ΠAE κατακλύζονται από τηλεφωνήματα και τηλεγραφήματα. Μεταξύ άλλων τηλεγράφημα στέλνει ο σύνδεσμος φιλάθλων του Άρη, Super 3, που εκφράζει τα συλλυπητήριά του και δηλώνει ότι σε ένδειξη πένθους δεν θα κάνει τη ραδιοφωνική του εκπομπή.
Πριν από λίγα χρόνια, ο Ηλίας Βλαχόπουλος, μέλος του Σ.Φ. ΠΑΟΚ Κορδελιού, που επέβαινε στο μοιραίο πούλμαν, θυμήθηκε στον «Arena 89,4:»: «Δεν μπορούν να ξεχαστούν, σου μένουν μια ζωή. Γυρνούσαμε από την Αθήνα, κοιμόμασταν γιατί ήταν πέντε παρά ξημερώματα. Το ασθενοφόρο ήρθε γρήγορα, αλλά ο θάνατος ήταν ακαριαίος. Μέσα στον ύπνο….Οι πέντε ήταν στον πάνω όροφο. Ήμουν δυο θέσεις πίσω από τον Ανδρεαδάκη στον κάτω όροφο…Ο οδηγός είχε βάλει τον γιο του. Μιλούσαμε με τον οδηγό και του είπαμε αν είσαι κουρασμένος πάρε τηλέφωνο να στείλουν έναν άλλο. Ξεκινήσαμε με τον κανονικό οδηγό και στο δρόμο άλλαξε. Ήταν να γίνει. Το πανό εκείνο το έχουμε στο σύνδεσμο και δεν το βγάζουμε. Έχει αίματα πάνω, με αυτό σκεπάσαμε τα δυο παιδιά. Το έχουμε και δεν το βγάζουμε. Ισχύει ότι περνούν οπαδοί άλλων ομάδων και βάζουν δικά τους κασκόλ επάνω στο μνημείο των οπαδών. Και αυτοί οπαδοί είναι όπως και εμείς…».
13 Απριλίου 2003
Στις 13 Απριλίου 2003, ημέρα Κυριακή λίγο πριν τις 19:30, ο χρόνος σταματά ξαφνικά στην κοιλάδα των Τεμπών. 21 μαθητές που επέστρεφαν στο Μακροχώρι Ημαθίας από σχολική εκδρομή στην Αθήνα χάνουν ακαριαία τη ζωή τους σε ένα από τα πιο τρομακτικά τροχαία δυστυχήματα που έγιναν ποτέ στην Ελλάδα.
Το λεωφορείο, στο οποίο επέβαιναν 49 μαθητές και καθηγητές κατευθύνονταν στη Θεσσαλονίκη. Τα παιδιά κουρασμένα, αλλά παράλληλα χαρούμενα και ενθουσιασμένα που θα γυρίσουν πίσω να πούνε στους γονείς τους πόσο όμορφα περάσανε στο ταξίδι. Μερικοί μαθητές κοιμούνται, άλλοι μιλούν στο τηλέφωνο και ενημερώνουν τους δικούς τους πως πλησιάζουν, κάποιοι κουβεντιάζουν μεταξύ τους, ενώ μέσα στο ΚΤΕΛ ακούγεται μουσική και το κλίμα είναι ευχάριστο.
Στο 388ο χλμ της Εθνικής Οδού Λάρισας – Θεσσαλονίκης στο αντίθετο ρεύμα κινούνταν ένα φορτηγό, το οποίο μετέφερε νοβοπάν από τον Προβατώνα του Έβρου. Ο οδηγός χάνει ξαφνικά τον έλεγχό του οχήματος του και συγκρούεται πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο. Οι σανίδες λειτουργούν ως «λεπίδα» και κόβουν το τουριστικό λεωφορείο στα δύο κομμάτια.
Τα σωστικά συνεργεία που έφτασαν στο σημείο έκαναν πάνω από δύο ώρες να απεγκλωβίσουν νεκρούς και τραυματίες.
Οι πρώτες ανταποκρίσεις έκαναν λόγο για 10 τουλάχιστον νεκρούς. Ήταν ασύλληπτο το μέγεθος της τραγωδίας εκείνη την στιγμή. Στο σημείο σπεύδουν αστυνομικοί, διασώστες του ΕΚΑΒ, αλλά και δημοσιογράφοι.
Το 388ο χιλιόμετρο στην Εθνική οδό Λάρισας – Θεσσαλονίκης είχε βαφτεί με το αίμα ανήλικων παιδιών. Οι τραυματίες διακομίστηκαν στα νοσοκομεία Κατερίνης και Λάρισας και οι σοροί μεταφέρθηκαν για αναγνώριση. Οι γονείς των παιδιών σπεύδουν συντετριμμένοι στα νοσοκομεία. Στις 02:00 τα ξημερώματα ανακοινώνεται πλέον επίσημα πως οι νεκροί είναι 21 και οι τραυματίες 20, εκ των οποίων οι εννιά σε σοβαρή κατάσταση. Την επόμενη μέρα ο οδηγός συνελήφθη και τα ονόματα των θυμάτων δίνονται στην δημοσιότητα.
«Τα παιδιά φώναζαν για βοήθεια»
Οι επιζήσαντες μαθητές μεταφέρουν ανατριχιαστικές μαρτυρίες από το δυστύχημα. «Τα παιδιά φώναζαν για βοήθεια. Δεν μιλούσαν όλα. Κάποια είχαν σκεπαστεί κάτω από τα καθίσματα».
Ο κρότος της σύγκρουσης «πάγωσε τον χρόνο», όπως έλεγαν εκείνη την εποχή τα ΜΜΕ. Τα πρωτοσέλιδα μεγάλων αθηναϊκών εφημερίδων θα προτιμούσαν τίτλους όπως «Γιατί, Θεέ μου», «Θρήνος για τα 21 αγγελούδια», «Είναι άδικο…»
Οι αιτίες της σύγκρουσης αναλύθηκαν λεπτομερώς αλλά δεν έγιναν ποτέ 100% σαφείς. Ο οδηγός του φορτηγού οδηγούσε 6 ώρες χωρίς διάλειμμα και τα ελαστικά του δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Από την άλλη, το λεωφορείο είχε κριθεί ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να είχε αποσυρθεί τουλάχιστον 3 μήνες πριν.
Η δίκη
Η δίκη έγινε πέντε χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 2008, με τον οδηγό του λεωφορείου να αθωώνεται, αλλά τον οδηγό της νταλίκας να καταδικάζεται σε κάθειρξη 15 ετών. Οι ιδιοκτήτες της νταλίκας αλλά και του εργοστασίου νοβοπάν, καταδικάστηκαν από 4 μέχρι 14 χρόνια. Η εταιρεία κατέβαλλε επίσης το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Όπως είπε ο αντιδήμαρχος Βέροιας το 2012, «Παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω.
Οι 21 άτυχοι μαθητές
Ευαγγελία Θ. Γάτου – Ετών 16
Αναστασία Π. Παυλίδου – Ετών 16
Περιστερά Ι. Ουστά – Ετών 16
Γεωργία Δ. Τραπεζανλή – Ετών 16
Σταύρος Δ. Κανελλόπουλος – Ετών 15
Ηλίας Π. Τσολερίδης – Ετών 16
Παναγιώτης Κων. Μουρατίδης – Ετών 16
Ανδρέας Χ. Αθανασιάδης – Ετών 16
Χριστίνα Ε. Σταματέλλου – Ετών 16
Ιωάννης Κ. Τριανταφυλλίδης – Ετών 16
Βασίλειος Ν. Παπαδόπουλος – Ετών 16
Ευανθία Κ. Ψαλίδα – Ετών 16
Δημήτριος Α. Κοσμίδης – Ετών 15
Κωνσταντίνος Α. Θαλαλαίος – Ετών 16
Γεσθιμανή Ζ. Σταφυλίδου – Ετών 16
Σάββας Λ. Παναγιωτίδης – Ετών 16
Αθανάσιος Μαρκανταράς – Ετών 16
Γιώργος Κ. Μήτσκας – Ετών 16
Ιωάννα Θ. Καστίδου – Ετών 16
Δημήτριος Θ. Σίγγας – Ετών 16
Όλγα Β. Αγγελίνα – Ετών 15
Στο σημείο της τραγωδίας υπάρχει και συντηρείται μνημείο για τα παιδιά.
Ένας από τους μαθητές που γλίτωσαν από το φριχτό τροχαίο στο οποίο είχε ξεκληριστεί ολόκληρη η σχολική του τάξη, χειροτονήθηκε πριν μερικά χρόνια. Ο Μακάριος Λιακόπουλος έχει αφιερώσει τη ζωή του στο Θεό, μετά από το δυστύχημα.