Το σκίτσο του Αρκά για τον θάνατό του Σόιμπλε
Τον θάνατο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, του ανθρώπου που δίχασε την Ευρώπη και θύμισε στους Έλληνες τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, σχολιάσε ο Αρκάς.
Ο Έλληνας σκιτσογράφος σε σκίτσο του παρουσιάζει την σκιά του Γερμανού πολιτικού, πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι και κάτω από μια μαύρη καλημέρα υπάρχει ένα άκρως καυστικό σχόλιο.
«Ο λαός χρειαζόταν κάποιον να μισήσει. Οι λαοπλάνοι του τον έδωσαν για να μην μισήσει αυτούς» γράφει χαρακτηριστικά.
Δείτε το σκίτσο:
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της οικογένειας, ο Βόλφγκανγκ Σοίμπλε, από τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες της γερμανικής πολιτικής σκηνής τις τελευταίες δεκαετίες, πέθανε στο σπίτι του βράδυ της Τρίτης.
Όπως μεταδίδει το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων ο Σόιμπλε άφησε την τελευταία του πνοή «ειρηνικά» στις 8 το βράδυ της Τρίτης..
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υπήρξε υπουργός, αρχηγός του CDU, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας και πρόεδρος της γερμανικής Bundestag. «Κανείς δεν παρέμεινε βουλευτής για μεγαλύτερο διάστημα από ό,τι εκείνος» σύμφωνα με τη γερμανική Die Welt.
Μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από έναν ψυχικά διαταραγμένο άνδρα τον Οκτώβριο του 1990, ο Σόιμπλε είχε καθηλωθεί σε αναπηρικό αμαξίδιο, αλλά η πολιτική του καριέρα συνεχίστηκε.
Γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1942 στο Φράιμπουργκ. Σπούδασε Νομική, αλλά σύντομα επέλεξε να ακολουθήσει τον δρόμο της πολιτικής. Εντάχθηκε στο CDU το 1965. Το 1972 ανέλαβε για πρώτη φορά θητεία στην Bundestag, όπου υπηρέτησε χωρίς διακοπή μέχρι τον θάνατό του.
Υπό τον καγκελάριο Χέλμουτ Κολ (CDU), ήταν αρχικά επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Καγκελαρίας και Ομοσπονδιακός Υπουργός Ειδικών Καθηκόντων και από το 1989 έως το 1991 Ομοσπονδιακός Υπουργός Εσωτερικών.
Μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από έναν ψυχικά διαταραγμένο άνδρα τον Οκτώβριο του 1990, ο Σόιμπλε είχε καθηλωθεί σε αναπηρικό αμαξίδιο, αλλά η πολιτική του καριέρα συνεχίστηκε.
Ωστόσο, η καριέρα του σημαδεύτηκε από τις θέσεις που δεν κέρδισε. Aυτή του καγκελάριου και αυτή του ομοσπονδιακού προέδρου. Δύο φορές βρήκε μπροστά του την Άγγελα Μέρκελ στην οποία μολαταύτα παρέμεινε πιστός ως το τέλος. «Όχι ευχάριστος, ούτε εύκολος πιστός», όπως το θέτει.
Για την Ελλάδα και όχι μόνο, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υπήρξε μάλλον η προσωποποίηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της λιτότητας, αν όχι της αλαζονείας, και πολύ λίγοι στον ευρωπαϊκό Νότο θα ήταν διατεθειμένοι να του αναγνωρίσουν ως ελαφρυντικό το ευγενές κίνητρο που επικαλείτο δηλαδή «τη σωτηρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης».