Η Ντίνα Κώνστα ήταν μια τεράστια ηθοποιός, με αδιαμφισβήτο ταλέντο για κάθε ρόλο που άγγιξε και έκανε δικό της. Γράφτηκαν και θα γραφτούν περισσότερα άρθρα στο επόμενο διάστημα για τη ζωή της και το έργο της. Εγώ θέλω να εστιάσω στο ρόλο που την έκανε πασίγνωστη, αγαπητή σε όλους, αυτόν της Ντένις Μαρκορά. Ο ρόλος είδωλο, που μπορεί να φαίνεται ως καρικατούρα μερικές φορές, όμως άγγιξε τους πάντες. Επηρέασε ακόμα και όσους δεν έβλεπαν τη σειρά Δυο Ξένοι. Πως έγινε αυτό; Ας δούμε μαζί, τα υπέροχα ανθρώπινα μηνύματα που πέρασε η Ντίνα Κώνστα ως Ντενη Μαρκορά στο κοινό.
- Μας έμαθε να αγαπούμε το περιθώριο. Η Ντενη είχε φίλους παντού. Από τους πιο πλουσίους της Ελλάδας μέχρι τον πιο περιθωριακό που γυρνούσε στο Κολωνάκι ζητιανεύοντας. Τους ήξερε όλους και την αγαπούσαν σχεδόν όλοι. Ειδικά όμως το περιθώριο τη λάτρευε γιατί τους βοηθούσε και κυρίως, δεν τους ξεχώριζε. Όχι από ελεημοσύνη αλλά από αναγνώριση, πως όλοι μπορούμε να βρεθούμε στο δρόμο.
- Μας δίδαξε πως οι γυναίκες μπορούν να έχουν πάει επίσης με πολλούς άντρες, και αυτό δεν είναι κακό. Αντιθέτως, συνεχώς μέσα από τις ατάκες της ξεφούρνιζε και ένα άγνωστο ειδύλλιο από τη ζωή της. Κάπου σε μια μακρινή τοποθεσία της χώρας και όχι μόνο. Η φυσικότητα που το έκανε, μέχρι τότε τη συναντούσαμε μόνο σε αντρικούς ρόλους. Η Ντενη έσπασε τα στεγανά και χωρίς ταμπού, δίδαξε σε όλους μας πως μια γυναίκα μπορεί να έχει πάει με πολλούς άντρες και πάλι να είναι κυρία. Τα υπόλοιπα, ήταν για όσα δε φτάνει η αλεπού.
- Έβαλε στη θέση του κάθε κατεργάρη. Από αυτούς που νόμιζαν πως μπορούν να βγουν από πάνω, πως θα μπορούσαν να την αποστομώσουν. Δεν υπήρχε άντρας ή γυναίκα που να μπορέσει να την κάνει να σιωπήσει ή να κρατήσει τα λόγια της. Αυτό μας έδωσε το θάρρος να καταλάβουμε πως στη ζωή δεν αξίζουν οι σιωπές μας αλλά οι απαντήσεις μας σε κάθε θρασύ πλάσμα.
- Έσπασε το καλούπι της κλασσικής μάνας. Ήταν η μάνα που λάτρευε το γιο της αλλά λάτρευε και τη ζωή της. Και ήξερε καλά να τη ζει. Έτσι κρατούσε μια μοναδικά εύθραυστη ισορροπία με το μοναδικό παιδί της. Έδωσε μαθήματα μητρότητας και μαθήματα που ίσως καλό θα ήταν να αποφύγουμε, όπως το να δώσουμε βότκα σε ένα μωρό παιδί. Αλλά απέδειξε πως θα έκανε τα πάντα για το γιο της, ικανή να κινήσει γη και ουρανό για να καταφέρει αυτό που θέλει.
- Απέδειξε πως οι φίλοι μεταξύ τους δεν πρέπει να είναι με το σεις και με το σας. Με ένα στόμα χειρότερο και από νταλικέρη στην Εθνική οδό ώρες-ώρες, μιλούσε στους δικούς της ανθρώπους με μια λατρεμένη υπεροψία. Με έναν καυστικό και σαρκαστικό λόγο, που έσπαζε κόκκαλα. Όμως την ίδια στιγμή, τους απέδειχνε πως είναι η φίλη και ο άνθρωπος που μπορείς να στηριχτείς πάνω της. Εντάξει, με τον δικό της τρόπο, όμως ήταν πάντα εκεί, για κάθε επικίνδυνη αποστολή!
- Μας έδειξε πως τελικά υπάρχει όντως τάξη μέσα στο χάος. Εκεί που έλεγες πως είναι χαοτική, ανοργάνωτη, μπερδεμένη, έβλεπες ξαφνικά μια Ντενη να έχει από πριν σχεδιάσει τα πάντα και να έχει πλάνο. Ή έστω το αποτέλεσμα των ενεργειών της να καταλήγει προς όφελος της.
- Η Ντενη ήταν ανοιχτή σε όλους και όλα, αρκεί να πίστευαν αυτό που έλεγαν ή έκαναν ή ήταν. Πόρνες, ομοφυλόφιλοι, περιθωριακοί, τηλεσταρ, μπαρόβιοι, μετανάστες(Μαρούσκα και όχι μόνο), δημοσιογράφοι, τραγουδιστές, τρανς και όλες οι δήθεν φίρμες. Η Ντενη είχε μια αγκαλιά για όλους και δε ξεχώριζε, δεν έκρινε και ούτε κατέκρινε.
- Η Ντενη ήταν μοναδική και παράλληλη ένας από όλους μας. Όπως και η Ντίνα Κώνστα, ήταν παντού και πάλεψε για όλους μας. Για το δίκιο, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, τη τάξη, την πολιτική. Για το σωστό, για το ηθικό, για τη χώρα που αγαπούσε και για το θέατρο που λάτρευε. Μπορεί το ρόλο της να τον έγραψε κάποιος άλλος σεναριακά, όμως τον ενσάρκωσε όπως μόνο αυτή θα μπορούσε. Μοναδική σαν άνθρωπος, έδωσε μορφή σε κάτι που έλειπε από τα ελληνικά δεδομένα. Να γίνει η Ντενη όλων μας, να αλλάξει πολλά μυαλά και να γυρίσει πολλά στομάχια σε όσους οπισθοδρομικούς έτυχε να βρεθούν στο διάβα της.
Αντίο κυριά Ντίνα Κώνστα, αντίο Ντενη, αντίο Γιολάντα, αντίο στην πιο ιδιόρρυθμη τηλεοπτική μαμά που γνωρίσαμε. Ήρθε η ώρα να συναντήσει τον Κωνσταντίνο της και να συνεχίσουν παρέα τους γεμάτους αλλοπροσαλοσύνη διαλόγους τους!
*Η Ντένη ειναι ιδέα και ως γνωστόν οι ιδέες ποτέ δεν πεθαίνουν.
Κείμενο: Βογιατζής Ηλίας