Πραγματικά είμαστε συγκλονισμένοι από την ανάρτηση της μητέρας της Μυρτούς… Πόσος πόνος, πόση δύναμη και πόσες αλήθειες μπορούν να βρίσκονται σε λίγες γραμμές…
“Μυρτω μου
9 χρονια… πέρασαν απο εκείνη την μέρα που σε είδα να περπατάς για τελευταία φορα.
9 χρονια… πέρασαν και δεν άκουσα την φωνή σου που τιτίβιζε ασταμάτητα.
9 χρονια… που εισαι καθηλωμένη σε ενα κρεβατι η ενα ΚΑΡΟΤΣΙ. Χωρις να μιλάς να περπατάς. Μονο Κοιτάς και γελάς μ αυτο το χαμογελο που ειναι ο κόσμος μου όλος
9 χρονια… νοσοκομείων,χειρουργιων, θεραπειών,και ασταμάτητων πονων ακομη και σημερα
9 χρονια…που δεν ζεις την ζωη σου οπως οι συνομήλικοι σου, μονο παρακολουθείς και καταλαβαίνεις
9 χρονια… που τρέχω σε οποίο γιατρο μου πουν ότι μπορει να κάνει κατι. Σε καθε θεραπευτή για οποιαδηποτε θεραπεία. Που διαβάζω οτι μπορει να εχει παρουσιαστεί στον ιατρικό τομέα και εχει σχεςη με τον εγκέφαλο. Σε Ελλάδα και εξωτερικο.
9 χρονια… που προσεύχομαι και ελπίζω σε ενα θαύμα απο τον Θεό γιατι δεν μου έμεινε και τιποτε αλλο να κάνω τιποτε αλλο να περιμένω.
9 χρονια… που ο απλος κόσμος με ρωτάει για την πορεία της υγειας σου και δεν ξερω τι να απαντησω.
9 χρονια… πόνου και στεναχώριας για την ζωη που δεν θα ζήσεις . Οχι για εμενα για εσένα και μονο.
Σήμερα διάβασα τυχαία ότι ειναι η παγκόσμια ημερα Εγκεφάλου. Τι ειρωνεία για σένα που σαν σήμερα ενα τερας κατέστρεψε τον δικό σου εγκέφαλο!
ΠΕΡΙΜΕΝΩ απο το Κρατος να αναλάβει την ΕΥΘΥΝΗ, γι αυτο που σου συνέβη, γιατι δεν ήταν ατυχημα,δεν ηταν τροχαίο!
Ήταν δολοφονική ενέργεια από κάποιον που εισελθε στην πατρίδα σου χωρίς κανείς να τον ελέγξει!
Το πιο τραγικό ειναι ότι κάποτε ευχόμουν να μην υπάρξει αλλη Μυρτω και σήμερα ήδη έχουν υπάρξει μια Ζωη, μια Ελενη, μια Κάρολαιν μια Γαρυφαλλια.
Με ΤΡΟΜΑΖΕΙ ως μητέρα το αύριο.
Όσο Ζω θα αγωνιζομαι για σένα, θα είμαι η φωνή σου μετά τι”