Ένα σκηνικό στο πάρκο έδωσε ένα πολύτιμο μάθημα συμπερίληψης και ενσυναίσθησης. Ένα παιδάκι παίρνει την μπάλα ενός άλλου με σύνδρομο Down.
«Στον μπαμπά που συνάντησα στο πάρκο,
Δεν σε γνωρίζω, αλλά ο γιος σου πήρε τη μπάλα με την οποία έπαιζε ο γιος μου. Το παιδί μου έχει σύνδρομο Down. O γιος σου φαινόταν να έχει την ίδια ηλικία με τον δικό μου, αλλά είναι πολύ πιο ψηλός και ευκίνητος. Χαμογέλασα ευγενικά και προτού σηκωθώ να δώσω μία άλλη μπάλα στον μικρό μου (έχω πάντα κάποια άλλη μαζί μου για τέτοιες περιπτώσεις) εσύ επέστρεψες με τον γιο σου. Δεν έκανες αυτό που θα έκαναν άλλοι γονείς: να επιστρέψουν τη μπάλα, να ζητήσουν συγγνώμη και να πάνε να παίξουν αλλού.
Όχι, και μου έφτιαξες τη μέρα. Αυτό που έκανες ήταν να κάτσεις δίπλα στο παιδί μου με το δικό σου και να του πεις να παίξει, να αλλάξει πάσες με τον γιο μου. Είδες ότι αρέσει πολύ στον γιο μου να παίζει έτσι, αλλά το δικό σου δεν ήταν σίγουρο. Ωστόσο, συνέχισες να δείχνεις στον γιο σου πόσο χαρούμενος ήταν ο δικός μου κάθε φορά που του έδινε πάσα ο δικός σου.
Ο μικρός μου χαμογελούσε και χτυπούσε παλαμάκια. Όπως κι εσύ. Εγώ παρακολουθούσα συγκινημένη. Η γυναίκα σου ήταν δίπλα με τα άλλα σου παιδιά και όλοι μαζί παρακολουθούσαμε αυτό το όμορφο παράδειγμα που έδωσες. Ένα όμορφο παράδειγμα για το πώς συμπεριλαμβάνουμε και αγαπάμε ένα διαφορετικό παιδί. Κάποια στιγμή κατάλαβες, ότι λύθηκε το κορδόνι του μικρού μου. Του το έδεσες ευγενικά και του έκανες “high 5”.
Θέλω να ξέρεις, ότι έκανες την καρδιά μου να λιώσει. Λατρεύω τους γονείς εκεί έξω που μαθαίνουν τέτοιες συμπεριφορές στα παιδιά τους, και είμαι πολύ χαρούμενη.
Σε ευχαριστώ για αυτό που έκανες σήμερα. Είμαι σίγουρη ότι μεγαλώνεις ανθρώπους που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο κι εκτιμώ γονείς σαν εσένα απεριόριστα.
Πηγή: infokids.gr