Η Shobha Katuru έγινε πρόσφατα η πρώτη γυναίκα στο χωριό της, η οποία κατακτά μια κορυφαία θέση εργασίας στον χώρο της Πληροφορικής ως Μηχανικός Δεδομένων. Η αποφασιστικότητά της να καθορίσει η ίδια την πορεία της ζωής της ήταν ισχυρότερη από κάθε εμπόδιο που εμφανίστηκε στον δρόμο της. Η ίδια περιγράφει πώς έφτασε να έχει σήμερα μια ζηλευτή καριέρα:
“Γεννήθηκα σε μία ταπεινή οικογένεια, στο απομακρυσμένο χωριό Andhra Pradesh της Ινδίας. Ο πατέρας μου ήταν αγρότης και τα έσοδά μας δεν ήταν ποτέ αρκετά. Όλα τα κορίτσια στο χωριό μου πήγαιναν στο σχολείο μέχρι τα 10 τους και μετά παντρεύονταν. Εγώ δεν ήθελα ποτέ αυτή τη ζωή.
Ο θείος μου που ήταν ο μεγαλύτερος υποστηρικτής μου πάντα με πίεζε να είμαι καλή μαθήτρια, έτσι στο Γυμνάσιο διάβασα ακόμα πιο σκληρά και βγήκα πρώτη στην τάξη. Λίγο καιρό μετά μπορούσα να διεκδικήσω μια δωρεάν θέση μηχανικού στο κολλέγιο. Οι γύρω μου ποτέ δεν κατάλαβαν την επιμονή μου να σπουδάσω. Ξέρω, ότι αυτή ήταν η ευκαιρία μου στη ζωή, όμως κανείς στο χωριό μου δεν υποστηρίζει τα κορίτσια που θέλουν να τελειώσουν το σχολείο. Ο θείος μου, όμως, με κάποιον τρόπο έπεισε τον πατέρα μου να μου επιτρέψει να συνεχίσω τις σπουδές μου.
Στο κολλέγιο, το να μετακινηθώ σε αγγλόφωνο τμήμα ήταν μεγάλη αλλαγή για εμένα, όμως επέμενα και συνέχισα να αποδέχομαι τις προκλήσεις, τη μία μετά την άλλη. Διάλεξα τις συγκεκριμένες σπουδές στην Πληροφορική γιατί ένας ξάδερφός μου που έκανε το ίδιο βρέθηκε για συνέχεια των σπουδών του στην Ολλανδία. Σταδιακά ανέπτυξα ενδιαφέρον στους κώδικες, όμως ήρθε η πανδημία και έβαλε φρένο σε όλα.
Δεν τα παράτησα. Το να συνεχίζω τις σπουδές μου διαδικτυακά, από το σπίτι μου, ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Χρειαζόταν να ανεβαίνω στην ταράτσα για καλύτερο σήμα στο κινητό, για να μπορώ να παρακολουθώ τα μαθήματα. Φρόντιζα να έχω τελειώσει με τις εργασίες μου μέχρι το απόγευμα, γιατί το βράδυ το ίντερνετ γίνεται ακόμα πιο αδύναμο στο χωριό μας. Το να μαθαίνω Javascript μέσω κινητού είναι ό,τι πιο δύσκολο έχει χρειαστεί να κάνω, αλλά επέμεινα. Οι προκλήσεις αυτές με έκαναν να αγαπώ τις σπουδές μου ακόμα περισσότερο.
Για τις συνεντεύξεις σε διάφορες δουλειές, ένα από τα ξαδέρφια μου μού δάνειζε το κινητό του και το 4g του. Οι μέντορές μου μού έμαθαν να μην αγχώνομαι για το πώς μιλάω τα Αγγλικά, αλλά να έχω πίστη στις γνώσεις μου. Αυτό με βοήθησα να εξασφαλίσω μια δουλειά. Θέλω να γίνομαι διαρκώς καλύτερη σε ό,τι κάνω -αυτή είναι η μόνη μου έννοια. Ήμουν το πρώτο κορίτσι που βρήκε μια τέτοια δουλειά στο χωριό μου. Τώρα, δεν έχει να πει κανείς τίποτα για το να συνεχίζουν τα κορίτσια το σχολείο και μετά τα 10. Είμαι χαρούμενη που, με κάποιον τρόπο, βοηθώ άλλους ανθρώπους να κυνηγούν μια καλύτερη ζωή, μια καριέρα… Δεν πίστεψα ποτέ στην τύχη -δούλευα πάντα πολύ σκληρά. Το καλύτερο με την σκληρή δουλειά σε αντίθεση με την τύχη είναι, ότι ποτέ δεν σε εγκαταλείπει…”
πηγή: thelogicalindian.com, infokids