“Όλα μπήκαν σε μια ρέγουλα και δεν είναι απαραίτητα κακά, έχουν και τα καλά τους” εξομολογείται ο Σωτήρης Καλυβάτσης.
Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Σωτήρης Καλυβάτσης στο Λοιπόν και τη δημοσιογράφο Ρενέ Σαραντινού. Μέσα σε όλα, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στην πρωτόγνωρη συνθήκη που βιώνουμε με την πανδημία του κορονοϊού και βεβαίως την επόμενη ημέρα.
Τι χρόνο δίνεις για την επιστροφή στη κανονικότητα, όπως την ορίζαμε ως τώρα;
Φαντάζομαι πως η όποια κανονικότητα, που θα είναι πολύ διαφορετική, θα έρθει όχι το καλοκαίρι που μας έρχεται, αλλά το επόμενο. Θα ξεκινήσουν κάποια σημάδια, φαντάζομαι κι ελπίζω, μετά το Πάσχα, κι από εκεί και πέρα, σιγά-σιγά, το καλοκαίρι του 2022, θα έχουμε μπει σε μια ρώτα. Από την άλλη μεριά θα έχουν γίνει πολλές αλλαγές, γιατί πλέον είμαι σίγουρος ότι συμβαίνουν αλλαγές στον πλανήτη, σε όλα τα επίπεδα.
Η δυσκολία που αντιμετωπίζουμε θα μας δυναμώσει;
Τέτοια πράγματα για τη χώρα μας λέγαμε και κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στη χώρα, αλλά στο τελείωμά της, τα μυαλά μας παρέμειναν εξίσου αλλού, δεν δείξαμε ιδιαίτερα σημάδια συμμόρφωσης ή συνειδητοποίησης του λάθος τρόπου ζωής, της έλλειψης αξιών κι όλων των υπολοίπων που είχαμε διαπιστώσει πριν, έτσι κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης γίνανε ολοφάνερα και τα υπογραμμίσαμε όλοι, αλλά δεν άλλαξε και τίποτα, ελάχιστα πράγματα.
Εδώ, στην πανδημία, υπάρχει η απομόνωση, ένα στοιχείο που αντιμετωπίζουμε πρώτη φορά.
Δεν μας έφτασε το πρώτο, τώρα με αυτό, που αναγκαζόμαστε ν’ απομονωθούμε και να σκεφτούμε, γιατί μας μένει περισσότερος χρόνος με τον εαυτό μας, τον οποίο τώρα θα τον αντιμετωπίσουμε και τον αντιμετωπίζουμε. Ελπίζω να βγούμε με δύναμη και σοφότεροι, μέσα από όλη αυτή τη δοκιμασία. Πολλά πράγματα θ’ αλλάξουν, ήδη έχουν αλλάξει, γιατί σε ποιον να πεις από τους μεγάλους ανθρώπους για τηλεργασία ή ότι θα είναι με το e-banking για να πληρώσει τους λογαριασμούς του; Όλα μπήκαν σε μια ρέγουλα και δεν είναι απαραίτητα κακά, έχουν και τα καλά τους. Έρχονται και διάφορα άλλα, συνοδευτικά μαζί με αυτά, όσο κι αν το φοβόμαστε, δεν είναι πρόσκαιρα μέτρα, μόνο για την πανδημία, θα μείνουν και για μετά. Θα τα συνηθίσουμε, θα τα χωνέψουμε και θα είμαστε λίγο παραπάνω εγκλωβισμένοι.
Σε τρομάζει αυτό ή μπαίνεις στη διαδικασία της συνειδητοποίησης;
Με ανησυχεί, το θέμα είναι να το αντιμετωπίζω με ψυχραιμία, όπως όλοι οι άνθρωποι, να προσαρμοστώ και να προχωρήσω μπροστά, με λιγότερες ελευθερίες, συνεννοήσεις και επικοινωνία. Όπως με το θέατρο, τώρα αυτό θα γίνει πιο light, ο κόσμος θα πηγαίνει λιγότερος. Κάποτε θ’ ανοίξουν κανονικά, θα γεμίσουν τα θέατρα και θα μπορεί να πάει όλος ο κόσμος.
Πιστεύεις ότι τα μέτρα ήρθαν και θα μείνουν;
Ποια μέτρα όμως; Είναι διάφορα πράγματα που θα μείνουν και σε κάποια ίσως δεν πηγαίνει και το μυαλό μας. Περνάνε νόμοι, προεδρικά διατάγματα, που μπορεί να μην τα πουν καν στις ειδήσεις ή να μην τα διαβάσουμε πουθενά, μπορεί να είναι μια παράγραφος η οποία να καθορίζει σημαντικά τις ζωές μας. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο τυχαία, αλλά κι εντέχνως, γιατί αν το συνειδητοποιούσαμε πιο νωρίς, μπορεί να κάναμε κι επανάσταση, ποιος ξέρει; Προς το παρόν όμως.. .καραντίνα – καναπέ. (Γέλια).