Με λένε Στέφανο, είμαι 42 ετών και παντρεμένος εδώ και 20 χρόνια. Με τη σύζυγό μου στην αρχή ήμασταν καλά, αλλά όταν ήρθαν στον κόσμο τα παιδιά μας η σχέση μας άλλαξε. Κακά τα ψέματα, όταν μπαίνουν παιδιά στη μέση, η σχέση ενός ζευγαριού παίρνει την κάτω βόλτα και δεν εννοώ μόνο σεξουαλικά. Βάλαμε ο ένας τον άλλον σε δεύτερη μοίρα και αφιερωθήκαμε στα παιδιά ξεχνώντας ο ένας τις ανάγκες του άλλου.
Η καθημερινότητα και των δυο μας είναι τρομερά φορτωμένη. Εργαζόμαστε και οι δύο τρελά ωράρια και συναντιόμαστε μόνο το βράδυ λέγοντας μόνο τα βασικά. Οι ζωές μας είναι τελείως διαφορετικές, όπως διαφορετικές είναι και παρέες μας. Μόνο τα παιδιά, μας ενώνουν. Κάνουμε πλέον σεξ μία στη χάση και μία στη φέξη και δεν έχει πια τη ζωντάνια και τη σπιρτάδα που είχε κάποτε. Θα το χαρακτήριζα βαρετό. Δεν έχουμε καυγάδες και τέτοια, αλλά λειτουργούμε πλέον περισσότερο σαν φίλοι παρά σαν ζευγάρι.
Πριν από μερικές εβδομάδες βγήκαμε ένα βράδυ με τους φίλους μου για ποτό σε ένα μπαράκι. Εκεί γνώρισα μια μπαργούμαν με καταγωγή από την Ουκρανία. Από τις πρώτες κουβέντες που ανταλλάξαμε κατάλαβα ότι υπάρχει μια μοναδική χημεία ανάμεσά μας κάτι που παρατήρησε και εκείνη. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα κι από εκείνο το βράδυ δεν έχω σταματήσει να τη σκέφτομαι. Πήγα και ξαναπήγα στο μπαράκι αυτό, μιλήσαμε από κοντά, μιλάμε και από το τηλέφωνο και πλέον είμαι σίγουρος ότι είμαι ερωτευμένος μαζί της. Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε κάναμε σεξ και ήταν υπέροχο. Στέλνουμε συνέχεια μηνύματα ο ένας στον άλλον κι όσο περνούν οι μέρες, η σχέση μας ανθίζει και το πάθος μου για εκείνη φουντώνει.
Σκέφτομαι σοβαρά να παρατήσω την οικογένειά μου για να μείνω μαζί της. Για να σας προλάβω, μη με ρωτήσετε αν νιώθω τύψεις. Δεν νιώθω. Είμαι καλά μετά από πολύ καιρό και δεν σκοπεύω να θυσιάσω την ευτυχία μου ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θυσιάσω τον γάμο μου. Εδώ και πολύ καιρό τα πράγματα με τη γυναίκα μου δεν πάνε καλά, οπότε γιατί να ταλαιπωρούμαστε και να το τραβάμε από τα μαλλιά; Όλοι μας έχουμε δικαίωμα στην ευτυχία. Αν εμένα η ευτυχία μου είναι πλάι σε αυτή τη γυναίκα τότε ναι, θα τη διεκδικήσω. Με τα παιδιά μου δεν πρόκειται να χαθώ. Θα είμαι δίπλα τους σε ό, τι με χρειαστούν.
Στέφανος