Η Μάγια Αγγέλου κάποτε εύστοχα είπε: «Έχω μάθει πως οι άνθρωποι θα ξεχάσουν αυτά που είπες, οι άνθρωποι θα ξεχάσουν αυτά που έκανες, αλλά οι άνθρωποι δεν θα ξεχάσουν ποτέ πως τους έκανες να νιώσουν.»
Πολλοί από εμάς αγωνιζόμαστε για αυτό. Κάνουμε καλά, ηθικά και σωστά πράγματα γιατί θέλουμε να αφήσουμε μια θετική κληρονομιά πίσω μας.
Δυστυχώς όμως δεν σκέφτονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Κάποιο άνθρωποι παρασύρονται από τον εγωισμό τους και θέλουν να απολαύσουν τη ζωής τους με τους δικούς τους όρους χωρίς να τους ενδιαφέρει αν αυτό θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στους άλλους. Ένας από τους πιο κοινούς τρόπους για να κάνεις κάτι τέτοιο είναι να υποκύψεις στην απληστία.
Αυτό ακριβώς θα δούμε στην παρακάτω ιστορία μιας χήρας και του τελευταίου συζύγου της. Ο σύζυγός της ήταν ένας άντρας που δούλευε σκληρά για να βγάλει τα χρήματά του και θεωρούσε πως επειδή το έκανε, έπρεπε να τα κρατήσει όλα για τον εαυτό του.
Καθοδηγούμενος από την πυξίδα της ηθικής του, περίμενε πως και η αξιότιμη σύζυγός του θα δείξει το ήθος της και θα πραγματοποιήσει την τελευταία του επιθυμία. Στην κηδεία του άντρα της, παρ’ όλα αυτά, βρήκε έναν τρόπο για να διαφυλάξει την ακεραιότητά της πραγματοποιώντας παράλληλα την τελευταία του επιθυμία, και η ιδέα της είναι πραγματικά εξαιρετική…
«Ήταν ένας άντρας που δούλευε σε όλη του τη ζωή και έβαζε στην άκρη όλα τα χρήματα που έβγαζε. Ήταν φιλοχρήματος με όλη τη σημασία της λέξης. Αγαπούσε το χρήμα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, και λίγο πριν πεθαίνει είπε στη σύζυγό του, ‘Τώρα θέλω να με ακούσεις, όταν φύγω θέλω να πάρεις όλα μου τα χρήματα και να τα τοποθετήσεις μέσα στο φέρετρο μου, επειδή θέλω να τα πάρω μαζί μου στην επόμενη ζωή.’
Έτσι έβαλε τη γυναίκα του να του υποσχεθεί με όλη της την ψυχή πως όταν θα πεθάνει θα βάλει όλα του τα χρήματα μέσα στο φέρετρο. Η μέρα αυτή δεν άργησε να έρθει και ο άντρας πέθανε.»
«Ήταν ξαπλωμένος στο φέρετρο και η σύζυγός του καθόταν μαυροντυμένη δίπλα στον καλύτερό τους φίλο. Μόλις τελείωσε η τελετή, και λίγο πριν του κλείσουν το φέρετρο, η γυναίκα είπε ‘Περιμένετε μισό λεπτό!’
Κρατούσε ένα χάρτινο κουτί παπουτσιών, πλησίασε το φέρετρο και το τοποθέτησε μέσα. Έπειτα έκλεισαν το φέρετρο και το πήραν.»
«Ο φίλος της είπε, ‘Ελπίζω να μην είσαι τόσο τρελή και να έβαλες όλα τα χρήματα εκεί μέσα μαζί με αυτόν τον τσιγκούνη.’
Και αυτή του απάντησε, ‘Ναι, του το υποσχέθηκα. Είμαι καλή Χριστιανή και δεν μπορώ να αθετήσω την υπόσχεση μου. Του υποσχέθηκα πως θα βάλω όλα του τα χρήματα στο φέρετρό μαζί του.’
‘Δηλαδή θέλεις να μου πεις πως έβαλες όλα τα χρήματα μέχρι τελευταίας δεκάρας εκεί μέσα;’
‘Μα φυσικά και το έκανα,’ είπε η γυναίκα. ‘ Τα μάζεψα όλα, τα έβαλα στο λογαριασμό μου και του έγραψα μια επιταγή.’»
Παρακαλούμε κοινοποιήστε αν πιστεύετε κι εσείς πως η ζωή είναι μια και κανείς μας δεν πρόκειται να πάρει ούτε δεκάρα μαζί του φεύγοντας από αυτόν τον κόσμο! Γι’ αυτό πρέπει να ζούμε με αυτά που έχουμε, να λέμε ευχαριστώ και να μην είμαστε άπληστοι.