Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η δήλωση του καθηγητή Ιατρικής, υποψήφιου βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας στην Εύβοια και βουλευτή της στην προηγούμενη Βουλή, Σπύρου Πνευματικού, για το κόστος των φαρμάκων των καρκινοπαθών, αφήνοντας ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι δεν πρέπει να τους χρηματοδοτεί το κράτος τις αγωγές όταν δεν υπάρχει καλή πρόγνωση για την εξέλιξη της υγείας τους.
Ο κ. Πνευματικός πρότεινε την πρακτική του «triage», δηλαδή της διαλογής καρκινοπαθών, στη βάση της αναλογίας «κόστους-οφέλους» (cost benefit ratio).
Ο κ. Μίλτος Μιχαηλίδης ειναι 57 ετών και δίνει “μάχη” με τον καρκίνο από 50 χρονών. Ο ίδιος και η οικογένειά του ζουν μια περιπέτεια χωρίς τέλος, “Ζω την καθημερινότητά μου σαν να μην υπάρχει νόσος. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά μου συμβαίνει. Ζω μαζί με άλλους ανθρώπους μέσα σε αίθουσες χημειοθεραπειών και εκεί πρέπει να είστε για να δείτε ηρωϊσμό. Δεν δίνω το δικαίωμα σε κανένα να απαξιώνει την ανθρώπινη ζωή, τις μάχες, τις αγωνίες, δεν δίνω σε κανέναν το δικαίωμα να μην σέβεται ζωή και θάνατο” είπε στα gegonota.news.
Ο κ. Μιχαηλίδης ανέφερε απαντώντας στον κ. Πνευματικό πως οι άνθρωποι που εκείνος θεωρεί ξεγραμμένους, έχουν δίπλα τους γιατρούς που δεν έχουν καμία σχέση με τον βουλευτή.
“Ολοι εμείς που δίνουμε μάχες εκεί, στις αίθουσες χημειοθεραπείας, στις μονάδες ακτινοβολίας έχουμε δύο όπλα, την Πίστη και την Ελπίδα, έχουμε όμως και γιατρούς, πραγματικούς ανθρώπους, στο πλευρό μας, που ευτυχώς δεν έχουν καμία σχέση με τον κ. Πνευματικό”. Μάλιστα , σε ανάρτησή του αναφέρει απευθυνόμενος στον βουλευτή:
“Ναι, είναι αλήθεια πως κοστίζουμε πολλά στο…σύστημα σας, αλλά μάλλον θα ξεχνάτε ότι οι περισσότεροι από εμάς “φεύγουν” νωρίς με ότι αυτό συνεπάγεται για τα…έξοδα.
Γνωρίζεις, ακόμη, ότι πολλοί από εμάς έχουμε δώσει ένα σκασμό χρήματα, ξέρεις πως, προκειμένου να πετύχουμε το καλύτερο, και σίγουρα δεν σε ενδιαφέρει αν αυτά τα χρήματα τα είχαμε ή τα δανειστήκαμε ή μαζεύτηκαν μέσω ανθρώπων που απλά ευαισθητοποιήθηκαν…
Ψιλά γράμματα για σένα…
Ξέρεις όμως, “φεύγουμε” με το κεφάλι ψηλά, έχοντας σηκώσει έναν “βαρύ σταυρό” που εσένα μάλλον δε σου λέει τίποτα, καθώς μας βλέπεις μόνο σαν “κόστος” σε ένα σύστημα που υπηρετείς και πίστεψέ με κοστίζεις πολύ πιο ακριβά δίχως να προσφέρεις απολύτως τίποτα!
Σε λυπάμαι ξέρεις…
Σε λυπάμαι γιατί δεν μπορώ να σε χαρακτηρίσω “άνθρωπο” ή “επιστήμονα”, μου θυμίζεις περισσότερο εκείνον τον…Giosef Mengele, τον περιβόητο “γιατρό” του στρατοπέδου Άουσβιτς…
Σε λυπάμαι γιατί δεν γνωρίζεις πως η Πίστη και η Ελπίδα κάνουν Θαύματα, γιατί δεν υπολογίζεις Θεό κι Αγίους…
Σε λυπάμαι γιατί δεν έχεις ήθος και αξιοπρέπεια κι εύχομαι ποτέ στην ζωή σου να μη χρειαστεί να τραβήξεις μια…γραμμή για κάποιον δικό σου άνθρωπο…
Θα ήθελα όμως να μπορούσα να σε δω μια τέτοια στιγμή κατάματα¨.