Η Lidl υποχρεώθηκε να καταβάλει 43 εκατομμύρια ευρώ στην Intermarché για παραπλανητικές διαφημίσεις
43 εκατομμύρια ευρώ αποζημίωση θα καταβάλει ο γερμανικός κολοσσός λιανικού εμπορίου LIDL στην αλυσίδα σουπερμάρκετ Intermarché με απόφαση του Εφετείου του Παρισιού. Στο επίκεντρο της δικαστικής διαμάχης ήταν διαφήμιση που κρίθηκε παραπλανητική και χαρακτηρίστηκε από τα γαλλικά δικαστήρια ως αθέμιτος ανταγωνισμός δημιουργώντας αδικαιολόγητο εμπορικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, μεταξύ 2017 και 2023, 374 τηλεοπτικά σποτ που μεταδόθηκαν από τη Lidl περιείχαν ελκυστικές προωθητικές ενέργειες σε τρόφιμα χωρίς να εγγυώνται τη διαθεσιμότητά τους σε όλα τα καταστήματά της. Η ITM, η εταιρεία που ήταν υπεύθυνη για την εμπορική στρατηγική του ομίλου Mousquetaires (Intermarché και Netto), ξεκίνησε τις νομικές ενέργειες το 2019.
Η υπόθεση απορρίφθηκε πρωτοδίκως τον Μάιο του 2022, αλλά τελικά κέρδισε την υπόθεσή της στο εφετείο. Το δικαστήριο σημείωσε ιδιαίτερα τη δυσανάγνωστη εικόνα των νομικών ειδοποιήσεων στην οθόνη, υποδεικνύοντας ότι οι προσφορές δεν ίσχυαν απαραίτητα για όλα τα καταστήματα. Αυτές οι ειδοποιήσεις εμφανίζονταν για λίγα δευτερόλεπτα, με μικρούς χαρακτήρες στο κάτω μέρος της οθόνης, και δεν επέτρεπαν στον μέσο καταναλωτή να κατανοήσει τα καταστήματα που γινόταν η προσφορά. Παρόλο που
«η αναφορά «Σχετικά σούπερ μάρκετ στο LIDL.FR» εμφανίζεται στο τέλος κάθε τηλεοπτικού σποτ και στη συνέχεια από το 2021 σε «φωνητική μετάφραση», το Δικαστήριο σημειώνει ότι η αναφορά αυτή δεν εμφανίζεται στις διαφημίσεις με πολύ ορατό τρόπο, στο μέτρο που εμφανίζεται στην οθόνη μόνο για λίγα δευτερόλεπτα, με μικρούς χαρακτήρες και στο κάτω δεξιό μέρος της οθόνης».
Μια παράβαση που κρίθηκε “εκ προθέσεως” από το δικαστήριο
Σύμφωνα με τους δικαστές, η Lidl γνώριζε πλήρως ότι οι προσφορές της δεν ήταν εφαρμόσιμες σε όλα τα σημεία πώλησής της, ούτε για επαρκές χρονικό διάστημα ώστε να θεωρηθούν αξιόπιστες. Έτσι, η μάρκα «συντήρησε εν γνώσει της σύγχυση» στο κοινό διαδίδοντας μαζικά αυτές τις προσφορές, δημιουργώντας αδικαιολόγητο εμπορικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της. Αυτή η αποτυχία, σε συνδυασμό με την επαναλαμβανόμενη φύση των αδικημάτων, κατέστησε δυνατό τον χαρακτηρισμό του εκ προθέσεως στοιχείου, το οποίο ήταν καθοριστικό για την καταδίκη. Η Intermarché δεν έχει ακόμη εκδώσει καμία απάντηση. Ωστόσο, αυτή η απόφαση θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για αυξημένη παρακολούθηση των διαφημιστικών πρακτικών στον τομέα της μαζικής λιανικής πώλησης, όπου η ανταγωνιστική πίεση συχνά ωθεί τις μάρκες να διευρύνουν τα όρια της εμπορικής επικοινωνίας.