Εισέρχεσαι λοιπόν σε Ιστοσελίδες και WebSites γενικότερα, κοινώς “Κοινότητες Γνωριμιών” με σκοπό να γνωρίσεις έναν άνθρωπο για να συνυπάρξει στην ζωή σου. Να αναπληρώσει ένα κενό που έχεις μέσα σου.
Το παρακάτω κείμενο είναι εντελώς αντίθετο με τη φιλοσοφία του TILESTWRA.COM και τις απόψεις που εκφράζει, καθώς πιστεύουμε πως οι ανθρώπινες σχέσεις δεν έχουν να κάνουν με την οικογενειακή κατάσταση, το χρώμα, τη θρησκεία ή το φύλο, αλλά καθαρά με το χαρακτήρα. Αποφασίσαμε ωστόσο να δημοσιεύσουμε το παρακάτω άρθρο, για να δείξουμε σε όλους μας τους αναγνώστες, πόσο ρατσιστές μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι όταν -ακόμη και αν έχουν δίκιο να αγανακτούν- “τσουβαλιάζουν” όλους τους διαζευγμένους γονείς και με αυτό το βίωμα πορεύονται σε ολόκληρη τη ζωή τους, περιθωριοποιώντας και στιγματίζοντας ανθρώπους.
“Ξαφνικά γνωρίζεις μια όμορφη κοπέλα που τυχαίνει να είναι συμπαθητική – όμορφη – ελκυστική, με την μόνη διαφορά όμως, ότι είναι χωρισμένη και έχει και 1 παιδάκι ηλικίας 9 χρονών (άντε πες 10 χρονών). Λες δεν βαριέσαι γιατί όχι; (που να’ξερες καημένε τι σε περιμένει στο μέλλον). Πόσο μάλλον να διαμένει και μόνη της (μαζί δηλαδή με το παιδάκι της). Στην αρχή όλα καλά, μέσα στα ζουμιά και στα σιρόπια, και κάποια στιγμή ξεκινάνε τα δύσκολααααααα. Από 11 Ιανουαρίου 2014 λοιπόν μέχρι τέλος Απριλίου πηγαινο-ερχόμουν Ναύπλιο – Χαλκίδα με το λεωφορείο των ΚΤΕΛ όπου μετ’επιστροφής μου κόστιζε 37,50€ (πολύ πιο φθηνά σε σχέση με το αυτοκίνητο συν τα διόδια)
Δηλαδή:
ΚΤΕΛ: Ναύπλιο – Αθήνα εισιτηριο μετ’επιστροφής = 23€
KTEΛ: Αθήνα – Χαλκίδα εισιτήριο μετ’επιστροφής = 13,80€
Κάθε Σαββατοκύριακο (από 11/1/2014 ως 26/4/2014) ξόδευα 37,50€ για να πηγαίνω Χαλκίδα να βλεπόμαστε και να ζούμε τον έρωτα μας, μιας και Κυριακή Βράδυ έπρεπε να επιστρέψω σπίτι για να ξαναδουλέψω απο Δευτέρα πρωί… και αυτό το πράγμα να ξοδεύεις καθε Σαββατοκύριακο 37,50€ και να μην στο εκτιμούν, ε αυτό πάει πολύ…
“ΝΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ.
ΓΟΥΣΤΑΡΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑ. ΕΙΧΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑ”
Από την πλευρά σου εσύ μωρή αχαρακτήριστη, φτωχιά και εγκαταλελειμμένη απ’τον Θεό, ένα “ευχαριστώ” δεν όφειλες να προσφέρεις στον άνθρωπο σου, που σε επισκεπτόταν κάθε Σαββατοκύριακο επί 4 μήνες; Εσύ επισκέφτηκες ποτέ τον ανθρωπό σου εκει στην δική του πόλη διαμονής; Δηλαδή ΕΛΕΟΣ. Κακό πράγμα φίλοι μου να επισκέφτεσαι τον άλλον επειδή γουστάρεις και σαφώς επειδή τον αγαπάς, αλλά από την άλλη να μην παίρνεις τίποτε επειδή στην ζωή σου όλα είναι μέσα στο σκοτάδι και μέσα στην θλίψη και στην μιζέρια…
Φτάνουμε λοιπον στην ημέρα αυτή που σαφως, έχεις δεσμό και πρέπει να σε γνωρίσει στην οικογένεια της. Σε γνωρίζει, τους αρέσεις, σε συμπαθούν, όμως ούτε κουβέντα στην κόρη τους για να επισκεφτει και αυτη μια φορά τα δικά της μελλοντικά πεθερικά. Δηλαδη σωνει και καλά να ερθουν τα μελλοντικά πεθερικά της στην πόλη της.
Από την άλλη να έχει ενα πατερα με Καρκίνο στον Πνεύμονα, λόγω αμίαντου απο τα εργοστάσια της περιοχής, να έχει 6 Μήνες Ζωή μόνο και αυτή να μην θέλει να προσγειωθεί στην πραγματικότητα ότι καποια στιγμή θα φύγει. Να πηγαίνει το παιδάκι της σε σχολή Καράτε χωρίς λεφτά, αφου φτωχιά που είναι, ο δάσκαλος επειδή την γουστάρει να πληρώνει αυτός από την τσέπη του τα δίδαχτρα συν την ζώνη του καράτε στην ημέρα των αγώνων, ο οποίος να είναι και παντρεμένος (κάτι τέτοια Σιχάματα πληγώνουν τις γυναίκες άγρια) και αυτή αντί να το σταματήσει από την σχολή για να μην υποχρεώνεται κιόλας, εκεί να συνεχίσει να το πηγαίνει αγνοώντας την υποχρέωση που του παρέχει. Να βγαίνει υποχρεωμένη και να μην νοιάζεται για το πόσο αξία έχει σήμερα το να μην υποχρεώνεσαι στον οποιοδήποτε για κατι. Δηλαδή ΕΛΕΟΣ. Να σου φταίνε όλα και όλοι χωρίς λόγο και να την πληρώνεις και εσύ ο ίδιος.
Στο Θέμα Διαζυγίου της τώρα:
Να μπλέκεις με χωρισμένη κοπέλα μια όμορφη κοπέλα που τυχαίνει να είναι συμπαθητική – όμορφη – ελκυστική, με την μόνη διαφορά όμως, ότι είναι χωρισμένη και έχει και 1 παιδάκι ηλικίας 9 χρονών (άντε πες 10 χρονών), να ξέρεις ότι είναι χωρισμένη με την μόνη διαφορά όμως ότι δεν έχει ακόμα πάρει Διαζύγιο, και από την άλλη να προσφέρεσαι εσύ να της δώσεις χρήματα για να βγάλει το διαζύγιο για να πάτε ακόμα πιο σοβαρά την σχέση σας, και αυτή ούτε ένα Ευχαριστώ!
Και πόσο μάλλον όταν ο πρώην άνδρας της που την απατούσε με την κουμπάρα τους, χωρίς αυτη (η Πρωην μου) να ξέρει τίποτε γι’αυτήν την απιστία του, αυτός να μην πληρώνει φράγκο για την έκδοση διαζυγίου τους. Και να θέλει να τον συγχωρέσει!
Το να δίνεις 1000€ στην κοπέλα σου αντι να τα βαλουν μισα-μισα τα λεφτα αυτή και ο πρωην άνδρας της, ειναι ότι χειρότερο από την άποψη ότι ενω την αγαπάς, στην ουσία πληρωνεις τα γ@μησιάτικα του άλλου αφου αρνείται να δωσει λεφτα για την έκδοση διαζυγίου. Αυτός δεν πλήρωνε τιποτε έτσι για εκδίκηση αφου δεν τον συγχωρούσε για την απιστία του η κυρά, επομένως σου λέει “ΤΡΑΒΑ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΕΣΥ”!
Έτσι αφου αναγκάστηκα φίλοι μου να δώσω στη κυρία 1000€ μιας και την αγαπούσα, αλλοιμονο, μετα χρειάζονταν άλλα 400€ για τα έξοδα του Δικαστηρίου. Τα οποία θα έπρεπε κανονικά να τα βάλει ο πρωην άνδρας της. Λες τωρα: “Αφου την αγαπαω, δεν πειράζει, θα τα βάλω εγω”
Και ενώ λοιπόν βγήκε το Διαζύγιο, τι αποκόμισες από όλα αυτα; Ενα απλό ΤΙΠΟΤΑ! Να εχεις τον ανθρωπο σου δίπλα σου, να νιώθεις σαν να είσαι ξένος μέσα στο ίδιο της το σπίτι, και από την άλλη να έχει την απαίτηση να κάνεις εσύ προσπάθειες να αποκατασταθεί η σχέση σας.
Ενω αυτή αδιάφορη. Εκεί κολλημένη στην μιζέρια, και στο πένθος του πατέρα της (ο οποίος τελικά πέθανε).
Στο Θέμα του Παιδιού τώρα:
Σαφώς είναι πολύ σκληρό να σε εγκαταλείπει το παιδί σου (το παιδί της), οταν δεν εχεις τα απαραίτητα να του προσφέρεις, ενω ο πατέρας του για να εκδικηθεί την μάνα του
(την πρωην φίλη μου) που δεν τον συγχωρει επειδή την απίστησε με την κουμπάρα τους, να του προσφέρει τα χίλια μύρια… Αλλά πόσο μάλλον εσύ να της δίνεις παρηγοριά (όσο μπορεις) και αυτή εκεί στον κόσμο της, να είσαι γι’αυτην ανύπαρκτος. Ένας ξένος. Αλλά δεν φταίει κανείς, φταίει η ίδια η μάνα που δεν κάνει πλύση εγκεφάλου στο παιδί, να πει όλη την αλήθεια στο παιδί, ότι ο πατέρας του, απάτησε την μαμα του με την κουμπάρα τους, αυτη που τους πάντρεψε. Έτσι όταν το παιδί μαζεύει όλα του τα πράγματα, και περνά την πόρτα του σπιτιού του, και δεν γυρίζει καν πίσω του να αποχαιρετίσει την μαμά του, καταλαβαίνεις τελικά τι ανατροφή είχε αυτό το παιδί από τους γονείς του.
ΤΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΑΠΟ ΟΛΗ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ:
Ότι όταν μπλέκεις εσύ που είσαι Ελεύθερος (ανυπαντρος χωρις παιδι) με χωρισμένη κοπέλα εχοντας παιδί ή αν εισαι Κοπέλα (ανυπαντρη χωρις παιδι) και μπλέκεις με έναν χωρισμένο άνδρα κωλοχαρακτηρα σαν της πρώην φίλης μου, που έχει παιδί, και προσπαθείς να βρεις την ευτυχία σου, τελικά δεν θα την βρείς ΠΟΤΕ! Την Τρυφερότητα – την Στοργή – Και την Αφοσίωση, δεν θα τα βρεις ποτέ. Ελευθερίες δεν θα έχεις όπως τις θές, Εξόδους με το κορίτσι σου δεν θα έχεις όπως θα ήθελες…
Επομένως για να μην σου κοστίσει ακριβα το μάρμαρο, βρες μια Ελεύθερη κοπέλα ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΙ και θα ευτυχήσεις σίγουρα. Θα έχεις περισσότερες πιθανότητες να ευτυχήσεις… Και προπαντων μην αφηνετε ποτε μια π@να γυναικα να σας παρει τον αερα, οσο ενθουσιασμενος ή παθιασμενος εισαι με μια γυναικα. Και πανω απο ολα μην διατιθεστε να της τα πληρωνετε ολα εσεις και να σας πιανει για κορόιδα, ασχετα αν δεν σας το παραδεχτει αυτο ποτε της. Ειδικα μην κανετε το λαθος ποτε, με το να δεχτειτε να μεινετε/συγκατοικησετε στο σπιτι με αυτην που μολις γνωρισατε, διοτι αν ποτε τσακωθειτε χονδρα ας πουμε, τοτε θα καταλαβετε τι μκία κανατε που π.χ. επενδυσατε στο σπιτι της (ενοικιου ή δικο της) φτιαχνοντας καποιες ηλεκτροκαλωδιωσεις ή αγοραζοντας πχ καποια επιπλα δικα σας για να ομορφύνει το μπδελόσπιτό της. Και το παθημα θα σας γινει μαθημα. Και τοτε θα ξυπνησετε απο τον ληθαργο και θα σκεφτειτε οτι 1000 φορες να μεινετε/συγκατοικήσετε στο δικο σου σπιτι.
Μονο τύλιγμα ψαχνουν (με πρόσχημα την αγάπη) για να λυτρωθουν οικονομικα απο την ανεργια τους και το φτωχο πορτοφολι τους. Και αν μένουν σε δικο τους σπίτι ακομα καλυτερα γι’αυτές, σου λένε:
“”θα γνωρισω καποιον, θα του κανω πλυση εγκεφάλου να ερθει να μεινει μαζι μου, έτσι αναγκαστικα θα αναλαβει και τα έξοδα του σπιτιου αφου δεν βγαινω εγω οικονομικα σε περιπτωση που δεν δουλευω (παντα με προσχημα την αγάπη) και όλα καλά, και οποτε μου κανει κεφι τον διωχνω, δικό μου ειναι το σπίτι, τον σουταρω και του πεταω και τα πραγματα από το μπαλκόνι! Και αμα μου ζητησει και τιποτα λεφτα πισω που ξοδεψε για μενα για τον Α-Β λογο, θα του πω: Σε Φιλοξενουσα – Σε Τάϊζα – Σε Ποτιζα – πηδούσες οποτε ηθελες – Ψωνιζα στο σουπερμαρκετ και για σενα, και ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!”
Πηγή: http://exsomologhseis.blogspot.gr/