Η Ελένη Κριτή (Γαρυφαλλάκη) υπήρξε μία από τις διακριτικές αλλά ουσιαστικές παρουσίες του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, ιδιαίτερα κατά τη χρυσή εποχή του ελληνικού σινεμά.
Με φυσικό ταλέντο, σοβαρότητα και θεατρική παιδεία, άφησε το δικό της αποτύπωμα σε σημαντικές κινηματογραφικές παραγωγές.
Δείτε το βίντεο:
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 1939. Η αγάπη της για την υποκριτική την οδήγησε στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη, μία από τις πλέον αξιόλογες σχολές της εποχής, από την οποία αποφοίτησε το 1962, έχοντας αποκτήσει στέρεες βάσεις στο θέατρο και την υποκριτική τέχνη.
Η κινηματογραφική της πορεία ξεκίνησε δυναμικά τη δεκαετία του 1960, περίοδο κατά την οποία συμμετείχε σε αρκετές γνωστές και επιτυχημένες ταινίες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι δραματικές παραγωγές «Η αστεφάνωτη» (1964) και «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» (1965), όπου συνέβαλε με ουσιαστικές ερμηνείες σε έργα υψηλών απαιτήσεων.
Παράλληλα, δοκιμάστηκε και σε πιο ανάλαφρους ρόλους, συμμετέχοντας σε δημοφιλείς κωμωδίες όπως «Ένα έξυπνο έξυπνο… μούτρο» (1965) στον ρόλο της Μίνας, «Μια τρελή τρελή οικογένεια» (1965) και «Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου» (1965), όπου υποδύθηκε τη Ρίτα Παυλίδη. Η ευελιξία της την καθιέρωσε ως αξιόπιστη ηθοποιό τόσο στο δράμα όσο και στην κωμωδία.
Στη φιλμογραφία της περιλαμβάνονται ακόμη οι ταινίες «Ορκίζομαι είμαι αθώα» (1968), «Η ζηλιάρα» (1968), «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα» (1969) και «Ένας υπέροχος άνθρωπος» (1971). Η Ελένη Κριτή παραμένει μια ηθοποιός που εκπροσώπησε με αξιοπρέπεια και ποιότητα το ελληνικό σινεμά, αφήνοντας πίσω της ένα έργο που συνεχίζει να θυμίζει την αξία των ήσυχων, αλλά ουσιαστικών καλλιτεχνικών παρουσιών.