Θύελλα έχει ξεσηκωθεί το τελευταίο 24ωρα από διάσημους και μη, εναντίον του Τάσου Ξιαρχό λόγω του βίντεο που δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο instagram. Ο χορογράφος άσκησε δημόσια μπούλινγκ σε μια κοπέλα που βρέθηκε τυχαία μπροστά του σε ένα μαγαζί και είχε κάποια παραπάνω κιλά. Κατέγραψε το περιστατικό με την κάμερα του κινητού του και το δημοσίευσε στον προφίλ του (δείτε το εδώ).
Από εκείνη την στιγμή ξεκίνησε η κατακραυγή καθώς ο ίδιος στο παρελθόν είχε αποκαλύψει πως είναι πολύ αισθητοποιημένος με το συγκεκριμένο ζήτημα, του μπούλινγκ, αφού το είχε βιώσει κι εκείνος λόγω της διαφορετικότητάς του.
Το Youweekly.gr σας αποκαλύπτει αποκλειστικά την ιστορία την ζωή του έτσι όπως η ίδιο την έχει περιγράψει…
Το βιογραφικό του Τάσου Ξιαρχό
Ο Τάσος Ξιαρχό γεννήθηκε στο Μενίδι της Αθήνας. Ξεκίνησε μαθήματα χορού, τυχαία, στα 16 του και σύντομα άρχισε να παρακολουθεί σεμινάρια σε όλο τον κόσμο. Ήταν ένας από τους πρώτους άνδρες χορευτές με τακούνια, στην Ελλάδα.
Ο Τάσος έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό όταν χορογράφησε τη Μαρίνα Σάττι στο κομμάτι «Μάντισσα», το οποίο έσπασε ρεκόρ προβολών στο YouΤube. Έχει συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων με τις Κόνι Μεταξά, Τάμτα και Ελένη Φουρέιρα, ενώ έχει χορογραφήσει και πολύ μεγάλα show όπως τα MadWalk και τα Mad Music Awards. Επίσης, έχει ανοίξει το show της Σήλιας Κριθαριώτη, στην εβδομάδα μόδας στο Παρίσι.
Έχει στενή σχέση με τη φύση. Από μικρός περνούσε πολύ χρόνο στα βουνά της Πελοποννήσου, όπου ζούσαν ο παππούς και η γιαγιά του, και είχε καθημερινή επαφή με τα ζώα και τα κτήματα. Δηλώνει ότι αγαπάει πολύ όλα τα θηλαστικά, έχει όμως μια μικρή δυσκολία με τα μαμούνια.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια – Ο πατέρας του, η βία και το ποτό
Ο Τάσος Ξιαρχό πριν από ένα χρόνο περίπου είχε παραχωρήσει στο περιοδικό YOU και την Κατερίνα Μπούσιου μια άκρως αποκαλυπτική και αφοπλιστική συνέντευξη μιλώντας πρώτη φορά για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και τον πατέρα του που ήταν μπλεγμένος με τις ουσίες.
Τι δουλειά έκανε ο μπαμπάς σου;
Ασχολήθηκε με την επιχείρηση του παππού μου, ο οποίος ήταν ο πρώτος που έφτιαξε τις μηχανές φύλλου και κανταϊφιού, που μέχρι τότε γίνονταν στο χέρι. Έβγαλε πάρα πολλά χρήματα, τις πουλούσε σε όλο τον κόσμο, από την Αμερική μέχρι την Αυστραλία. Και εγώ έτσι μεγάλωσα ανάμεσα στα ζυμάρια και στα αλεύρια. Ο πατέρας μου είχε από πολύ μικρός πολλά λεφτά στα χέρια του, αλλά αποδείχτηκε ότι μεγάλωσε λάθος.
Εννοείς ότι έχασε αυτά τα χρήματα στην πορεία;
Ναι, γιατί όταν μεγαλώνεις σε μια περιοχή όπως το Μενίδι και διαθέτεις πολλά χρήματα, σε προσεγγίζουν αναγκαστικά κάποιοι περίεργοι άνθρωποι. Έμπλεξε με ουσίες, με το ποτό, έκανε διάφορες αλητείες στη ζωή του. Κανένας τότε δεν μπορούσε να τον βάλει σε τάξη. Και όλα αυτά πριν αποφασίσει να κάνει οικογένεια.
Όταν παντρεύτηκε τη μαμά σου ήταν ήδη απαλλαγμένος από όλα αυτά;
Θυμάμαι πως όταν ήμουν στο Νηπιαγωγείο πηγαίναμε οικογενειακώς στο πρόγραμμα απεξάρτησης για να μάθουμε όλοι πώς να χειριζόμαστε την κατάσταση με τον πατέρα μου. Όσο όμως και αν προσπαθούσαμε και εμείς και ο παππούς μου, δεν μπορούσαμε να τον βοηθήσουμε.
Έχεις δηλαδή εικόνα του μπαμπά σου μέσα στο σπίτι να είναι υπό την επήρεια ουσιών;
Ναι, και δεν ήταν από τους ανθρώπους που έπαιρναν ναρκωτικά και ηρεμούσαν. Γινόταν επιθετικός και είχε μεγάλη ένταση.
Είχε ασκήσει βία πάνω σου;
Όχι σε μένα, αλλά στη μητέρα μου. Έζησα πολύ άσχημες εικόνες. Και όταν καμιά φορά με σχολιάζουν στα social media για τη διαφορετικότητά μου, ότι φοράω τακούνια, δεν ξέρουν οι περισσότεροι ότι δεν μεγάλωσα σε μια ιδανική οικογένεια και ό,τι κατάφερα στη ζωή μου το πάλεψα μόνος μου.
Η μητέρα σου ζήτησε βοήθεια για την κακοποίηση που δεχόταν;
Αντιδρούσε και πήρε τελικά την απόφαση να χωρίσουν όταν ήμουν ακόμη στο Δημοτικό. Ήξερε όμως ότι έπρεπε να πάρει διαζύγιο με έναν ασφαλή τρόπο τόσο για εκείνη όσο και για μένα, γιατί ο πατέρας μου κάποια στιγμή μέχρι και όπλο είχε σηκώσει εναντίον της. Ακόμη και όταν χώρισαν φοβόμουν πως κάποιος από τους δύο δεν θα ζούσε.
Οι σχέσεις με τον πατέρα σου πώς ήταν;
Για μια επταετία μετά τον χωρισμό τους δεν είχα καθόλου σχέση μαζί του. Στα 18 μου, πριν φύγω από το σπίτι που ζούσα με τη μητέρα μου, για να μετακομίσω μόνος μου στο κέντρο της Αθήνας, πήρα την πρωτοβουλία να μείνω ένα διάστημα μαζί του λέγοντας στον εαυτό μου πως «ήρθε η ώρα να με ζήσει ο πατέρας μου». Φυσικά ούτε και τότε τα βρήκαμε, δεν είχε μάθει να ζει με άλλους ανθρώπους. Τώρα όμως είμαστε καλά. Αλλά τι να το κάνω τώρα στα 27 μου όταν έχω χάσει όλη την εφηβεία;