Κάθε εβδομάδα του 2016, ένας ιστορικός τέχνης έπαιρνε μια φωτογραφία από τις ειδήσεις και την συνέκρινε με μεγάλα έργα τέχνης για λογαριασμό του BBC Culture.
Δείτε παρακάτω 12 φωτογραφίες της χρονιάς που πέρασε που μας σόκαραν και μας ενέπνευσαν.
Ιανουάριος: Ο διαστημικός περίπατος του Tim Peake.
Στη δεκαετία του 1960, γράφει η Catherine Ingram, τα διαστημικά ταξίδια είχαν ένα διαφορετικό χρώμα. Όπως το περιγράφει ο Άντι Γουόρχολ, τότε “το ασημί ήταν το μέλλον, ήταν διαστημικό- οι αστροναύτες φορούσαν ασημί στολές.” Αυτή η φωτογραφία από τον διαστημικό περίπατο του Βρετανού αστροναύτη Tim Peake θυμίζει στην Ingram το έργο του Γουόρχολ από το 1966 “Ασημί σύννεφα” με μια αίσθηση απείρου, που δεν υπάρχουν τοίχοι ή ταβάνια.
Φεβρουάριος: Στρατιώτης από τον Απελευθερωτικό Συριακό Στρατό στέκεται φρουρός.
Μετά από μια σημαντική κατάπαυση πυρός στην Συρία αυτή η φωτογραφία δείχνει έναν στρατιώτη έτοιμο για δράση, σύμφωνα με την Kelly Grovier. Υποστηρίζοντας, ότι η προοπτική αυτής της φωτογραφίας λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, όπως και μια οφθαλμαπάτη του 19ου αιώνα, εξετάζει το πως “οι φωτογραφίες των ειδήσεων βοηθούν να σπάσει το φράγμα των τάσεων σύγκρουσης σε ένα αδιανόητο αλλού και οι αμφιβληστροειδείς των μακρινών αναγνωστών.”
Μάρτιος: Ο πατέρας που έσωσε τον γιο του.
Τραβηγμένη ακριβώς την στιγμή που μια μπάλα του μπέιζμπολ ξεφεύγει από έναν παίκτη και ένας από τους θεατές απλώνει ενστικτωδώς το χέρι του για να προστατέψει τον γιο του, αυτή η συγκινητική στιγμή έγινε viral τον Μάρτιο. Η Kelly Grovier συνέκρινε αυτή την στιγμή με έναν πίνακα του 16ου αιώνα στον οποίο ο χρόνος αμβλύνεται.
Απρίλιος: Ερείπια στην Παλμύρα
Όταν η Παλμύρα ξαναπέρασε στον έλεγχο των Συριακών δυνάμεων, ένας φωτογράφος κατέγραψε το μέγεθος της ζημιάς που είχε γίνει. Ο Joseph Eid κρατούσε μια φωτογραφία με την αψίδα του θριάμβου που είχε τραβήξει στην πόλη το 2014, που ερχόταν σε αντίθεση με τα ερείπια που άφησε στην πόλη το Ισλαμικό κράτος. Αυτό το σκηνικό θύμισε στην Kelly Grovier το έργο Dropping a Han Dynasty Urn (1995) του Κινέζου αντιφρονούντα καλλιτέχνη Ai Weiwei. Ένα έργο που πιστεύει, ότι είναι “σκληρό να είσαι ευγενικός αναγκάζοντας τους παρατηρητές να αντιμετωπίσουν ένα απομονωμένο παράδειγμα καταστροφής της πολιτιστικής κληρονομιάς.”
Μάιος: Η γυναίκα που αψήφησε νεοναζί
Η φωτογραφία μιας γυναίκας που στάθηκε μόνη της ενάντια στους νεοναζί σε ένα συλλαλητήριο στην Σουηδία έγινε viral τον Μάιο. Η ακτιβίστρια Tess Asplund ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με 300 ένστολους εθνικιστές και τους αντιμετώπισε σιωπηλά με σφιγμένη την γροθιά της. Η αυθόρμητη αντίδρασή της θύμισε στην Grovier “την δύναμη του έργου του Ντελακρουά”, “Η ελευθερία οδηγεί τον λαό” του 1830.
Ιούνιος: Ένας Κινέζος δικηγόρος με σκισμένα ρούχα
Αυτή η φωτογραφία δείχνει έναν δικηγόρο έξω από ένα περιφερειακό δικαστήριο. Είπε στους δημοσιογράφους, ότι όταν αρνήθηκε να δώσει το κινητό του τηλέφωνο, οι δικαστικοί υπάλληλοι του επιτέθηκαν άγρια και του έσκισαν τα ρούχα. Αυτό θύμισε στην Kelly Grovier πίνακες στους οποίους “μια θυσιασμένη φιγούρα απογυμνώνεται ταπεινωτικά από τα ρούχα του από τις κτηνώδεις αρχές, στέκεται ενώπιον του Δικαστηρίου.”
Ιούλιος: Αστυνομικοί φιλιούνται
Μετά την απαθανάτιση του φιλιού δυο αστυνομικών κατά την διάρκεια του Pride Parade στο Λονδίνο, η Kelly Grovier κοίταξε μια από τις πιο διάσημες φωτογραφίες του Μπάνσκι από το 2004, γνωστή ως Kissing Coppers. “Η χαρακτηριστικά διφορούμενη τοιχογραφία του Μπάνσκι προϋποθέτει μια αίσθηση σοκ από την πλευρά των περαστικών”, είναι σαν να υποδηλώνει, ότι μια τέτοια στοργική συμπεριφορά είναι παράλογη για αστυνομικούς.
Αύγουστος: Μια ανθρώπινη πυραμίδα
Τραβηγμένη κατά τη διάρκεια ενός φεστιβάλ στην περιοχή Gràcia της Βαρκελώνης, αυτή η φωτογραφία “δείχνει τα αποτελέσματα πολλών ανθρώπων με απλωμένα χέρια ψηλά στον αέρα στην κορυφή του πύργου διαβίωσης.” “Υιοθετεί μια οπτική τεχνική στην οποία στηρίζονται οι παλιοί δάσκαλοι για να ανυψώσουν τα πνεύματα”, σύμφωνα με την Grovier.
Σεπτέμβριος: Ένας διαδηλωτής στο Σαντιάγο
“To κοίταγμα είναι δύναμη”, γράφει η Grovier. “H ικανότητα να καθορίζεις το βλέμμα του άλλου για να καθηλώσεις το μυαλό του απαιτεί πειθαρχία και θάρρος.” Αυτή η φωτογραφία μιας διαδηλώτριας στην Χιλή θύμισε στην Grovier το έργο της Μαρίνα Αμπράμοβιτς “The Artist is Present.”
Οκτώβριος: Ο άνθρωπος και η μηχανή
Μετά το πρώτο Cybathlon του κόσμου – ένας διεθνής διαγωνισμός για τους αθλητές με ειδικές ανάγκες που επικουρείται από ρομποτική τεχνολογία, η Grovier άρχισε να αναρωτιέται για τις θολές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους ανθρώπους και τις μηχανές. Αυτό θύμισε στην Grovier το έργο του Ουμπέρτο Μποτσόνι ” Forms of Continuity in Space” (1913).
Νοέμβριος: Μια τρύπα αποχέτευσης στην Ιαπωνία
Την ημέρα των Αμερικανικών εκλογών εμφανίστηκε μια τρύπα στην πόλη Φουκουόκα στην Ιαπωνία. Αυτή η τρύπα θύμισε στην Grovier το έργο του Σάντρο Μποτιτσέλι “Άβυσσος της κόλασης.” “Είναι ένα σπειροειδές χάσμα που συνδέει την σφαίρα της πραγματικότητας με τα βάθη του κάτω κόσμο.”
Δεκέμβριος: Αστέρια σε παρέλευση χρόνου
Αυτό το time-lapse τραβήχτηκε στην Ινδονησία και φαίνεται σαν μια στρέβλωση του τι βλέπει το μάτι γύρω από το σύμπαν.” H Grovier συγκρίνει αυτή την φωτογραφία με το έργο του Βίνσεντ Βαν Γκογκ “Έναστρη νύχτα.”