Με το σχήμα μίας ελληνικής παραλίας στην Κω να φαίνεται από ψηλά, ο βραβευμένος στην Μπιενάλε της Βενετίας Γερμανός εικαστικός και γλύπτης Γκρέγκορ Σνάιντερ «εξαφάνισε» την πλατεία Ομονοίας, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Fast Forward Festival της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση από τις 8 έως τις 21 Μαΐου.
Με μία πρώτη ματιά μοιάζει με ένα προσωρινό εργοτάξιο στην καρδιά της Αθήνας. Ωστόσο ο κορυφαίος Γερμανός εικαστικός είχε άλλες διαθέσεις όταν συνέλαβε την ιδέα του πρότζεκτ «Invisible City».
Ένα πλέγμα καλύπτει σαν προστατευτικό «δέρμα» την πλατεία. Είναι ζωγραφισμένο στο χέρι και αναπαριστά κάποιο παραθαλάσσιο τοπίο από την Κω, που όμως φαίνεται ολόκληρο μόνο από ψηλά.
Αξιοποιώντας την τεχνική του καμουφλάζ και χρησιμοποιώντας 4.600 μέτρα ύφασμα ο Σνάιντερ δημιούργησε την απεικόνιση μίας ακτής όπου φτάνουν οι πρόσφυγες από την Τουρκία.
Όλη η φιλοσοφία του έργου του ισορροπεί στο λεπτό σημείο συνάντησης του ορατού με το αόρατο, καθώς διερευνά τις σχέσεις του ιδιωτικού χώρου με το δημόσιο και της φαντασίας με την πραγματικότητα.
Πηγή της έμπνευσής του αποτελούν οι περίφημες καμουφλαρισμένες τοποθεσίες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως τα εργοστάσια κατασκευής αεροσκαφών της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ, τα οποία στη διάρκεια του πολέμου καλύπτονταν με γιγαντιαία σακίδια, από το φόβο των ιαπωνικών βομβαρδισμών.
Αυτή η πρακτική προστασίας και καμουφλάζ αλλοίωνε την εικόνα του φυσικού και αστικού τοπίου, αλλά επίσης την όψη και την πρόσληψη της πραγματικότητας.
Ο βραβευμένος καλλιτεχνης που ξεκίνησε ως νεκροθάφτης
Η πρώτη δουλειά που έκανε ο Γκρέγκορ Σνάιντερ στην εφηβεία του ήταν νεκροθάφτης στο κοιμητήριο της γενέτειράς του. Όπως ανέφερε μάλιστα ο ίδιος, πριν από μερικά χρόνια, σε συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα The Guardian:
«Ήμουν ένας από αυτούς που μετέφεραν τα φέρετρα από την εκκλησία στον τάφο. Ήταν μια καλοπληρωμένη δουλειά, κυρίως επειδή κανείς δεν ήθελε να την κάνει. Συνάδελφοί μου στη δουλειά ήταν ένας αλκοολικός κι ένας άντρας με αναπηρία.
[nbst] [ief] [gregor-schneider]