Λίγες μέρες αφού ο άντρας μου, μου εξομολογήθηκε ότι είχε εξωσυζυγική σχέση με μία πολύ νεότερη γυναίκα, έτυχε να παίζει ένα βράδυ στην τηλεόραση μία εκπομπή με παρουσιαστή έναν ψυχολόγο-σύμβουλο γάμου. Δεν θυμάμαι ποια εκπομπή ήταν. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι είχε πολλά να πει για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα τα ζευγάρια.
Καλεσμένο ήταν ένα ζευγάρι, το οποίο προσπαθούσε να ξεπεράσει την απιστία του άντρα και αυτό έδωσε την αφορμή στον ψυχολόγο να μιλήσει για τους λόγους για τους οποίους άντρες και γυναίκες απατούν τους/τις συζύγους τους.
Μόλις έμαθα το θέμα της εκπομπής, έψαξα το χειριστήριο να αλλάξω κανάλι. Ήταν λες και όλοι ήξεραν τι ζούσα και έπαιζαν με τον πόνο μου. Η γυναίκα αυτή με πατούσε εκεί που πονούσα. Είχαμε ζήσει την ίδια εμπειρία και όλα όσα έλεγε με αφορούσαν άμεσα.
Ο πρώην σύζυγός μου ήταν ξαπλωμένος στον καναπέ και παρακολουθούσε την εκπομπή μη έχοντας διάθεση να αλλάξει κανάλι αφού όσα λέγονταν τον αφορούσαν άμεσα.
«Άλλαξέ το σε παρακαλώ. Δεν θέλω να το δω. Με εκνευρίζει η φωνή αυτής της γυναίκας», είπα στον πρώην άντρα μου.
Σαφώς και για την απιστία του πρώην συζύγου μου δεν ευθυνόταν η γυναίκα αυτή. Δεν τον έπιασε ποτέ να του πει «Πήγαινε φτιάξτα με την κοπελίτσα αυτή, κάντε σεξ στο αυτοκίνητο που βάζεις τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου και μετά γύρνα χορτάτος στο κορόιδο που είναι σπίτι και παλεύει όλη μέρα να μεγαλώσει τα τρία σας παιδιά». Δεν ήταν εκείνη που τον έπεισε να πειψέματα ότι τάχα έβγαινε με τους φίλους του ενώ εγώ τον πίστευα ότι όντως βγαίνει μαζί τους. Για πολλές εβδομάδες μετά τη «βόμβα» που έσκασε σπίτι μας, δεν μπορούσα να δω καθαρά. Με ενοχλούσαν τα πάντα. Ακόμα και οι φωνές του ψυχολόγου και της καλεσμένης του ήταν σαν καρφιά που καρφώνονταν στο δέρμα μου.
«Νομίζω ότι πρέπει να το δούμε», είπε ο πρώην άντρας μου και βαθιά μέσα μου ήξερα ότι είχε δίκιο.
Τις τελευταίες εβδομάδες από τότε που έμαθα για την απιστία του δεν ήθελα ούτε να συζητήσω τους λόγους που τον οδήγησαν εκεί, κάτι που δεν μας βοηθούσε. Δεν μπορούσα να συνεχίσω να προσποιούμαι ότι όλα ήταν καλά. Κάθε μέρα ο θυμός και η δυσαρέσκειά μου γίνονταν όλο και πιο έντονα και ο πρώην άντρας μου δεν τολμούσε να μου ανοιχτεί και να μου μιλήσει για το πώς ένιωθε κάτι που ήξερα πόσο πολύ το ήθελε.
Ο πρώην μου ήταν πάντα λιγομίλητος. Δεν ήξερε να εκφράσει τα συναισθήματά του και ακόμα χειρότερα δεν μου μίλησε ποτέ για τις ανάγκες και τα θέλω του. Ποτέ δεν ήξερα τι χρειάζεται, τι είχε ανάγκη, τι επιθυμούσε γιατί δεν μου μιλούσε, ούτε πριν την απιστία του ούτε μετά.
Άφησε τον εαυτό του να παρασυρθεί γιατί δεν μου είπε ποτέ πόσο μόνος ένιωθε στο γάμο μας. Τελικά έκατσα να δω την εκπομπή μήπως και καταλάβω τι τον οδήγησε μέχρι εκεί. Παρά τα προβλήματα μας εξακολουθούσα να τον αγαπώ.
Αφού δεν μπορούσε να μου πει από μόνος του τι συνέβαινε στο μυαλό του ίσως έπαιρνα τις απαντήσεις που έψαχνα από την εκπομπή αυτή. Και το έκανα.
Είπε ότι ο βασικότερος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι απατούν είναι γιατί το τρίτο πρόσωπο, τους κάνει να αισθάνονται διαφορετικά απ’ ότι ο/η σύζυγος: πιο δυνατοί, πιο σπουδαίοι, πιο θελκτικοί. Είπε επίσης ότι ένας παντρεμένος/μία παντρεμένη αναζητά στο τρίτο εκείνο πρόσωπο αυτό που του λείπει από το γάμο του. Θέλει και πάλι να νιώσει όπως ένιωθε τον πρώτο καιρό πριν «βαλτώσει» η σχέση ανάμεσα στο ζευγάρι.
Μόλις άκουσα τα λόγια αυτά γύρισα και τον κοίταξα. Έκλαιγε.
«Αυτός ήταν ο λόγος; Σε έκανε να αισθάνεσαι διαφορετικά; Τόσο πολύ απέτυχα;».
«Ναι», είπε κλαίγοντας. «Δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας εκείνο το πάθος, εκείνη η σπίθα, το καινούργιο, το διαφορετικό. Δεν με κοιτάζεις πια όπως με κοίταζες. Κάθε σου βλέμμα μου υπενθυμίζει ότι όλα άλλαξαν και δεν θα είμαστε ποτέ ξανά όπως ήμασταν κάποτε. Πλέον μόνο για τα παιδιά μιλάμε. Κουράστηκα. Εκείνη μου θύμισε ποιος ήμουν. Κοντά της ένιωσα όμορφα, διαφορετικά».
Συνέχισε να μιλά, αλλά ήμουν τόσο χαμένη στις σκέψεις μου που δεν ξέρω αν τα άκουσα όλα. Είπε πως δεν αγαπούσε τη γυναίκα αυτή, ούτε καν του άρεσε, αλλά την ποθούσε. Κοντά της γινόταν άλλος άνθρωπος. Ήταν επίμονη, δεν τον άφηνε σε ησυχία. Και το σημαντικότερο; Τον άκουγε όταν ήθελε να μιλήσει κάτι που δεν έκανα εγώ.
Ήταν σκληρό για μένα να ακούω αυτά τα λόγια από το στόμα του άντρα μου. Ήθελα πραγματικά να σηκωθώ και να τον χτυπήσω. Τόση ώρα μιλούσε μόνο για τον εαυτό του και πως εκείνος ένιωθε. Είδε ποτέ τη δική μου οπτική; Μπορούσε να καταλάβει ότι μεγάλωνα σχεδόν μόνη μου τα τρία παιδιά μας; Παιδευόμουν όλη μέρα για να βρει ένα σπιτικό στην εντέλεια. Του μαγείρευα τα αγαπημένα του φαγητά, έτρεχα τα παιδιά στις δραστηριότητές τους, φρόντιζα ώστε να μη λείψει τίποτα από το σπίτι και έπρεπε να ήμουν φουλ οργανωμένη, γιατί αν χανόταν ο έλεγχος, πάει.
Ποτέ δεν είδε τον αγώνα που έδινα εγώ. Νόμιζε πως επειδή εκείνος εργαζόταν και εγώ όχι ήταν και πιο εύκολα τα πράγματα για μένα. Ποτέ δεν μου είπε ένα καλό λόγο. Μου φερόταν σαν να μην υπάρχω. Τόλμησε να παραδεχτεί ότι ποθούσε εκείνη τη γυναίκα. Εμένα με πόθησε ποτέ; Μου το έδειξε; Με πλησίασε ποτέ να μου δώσει έστω ένα φιλί στο μάγουλο; Ποτέ. Κατά τα άλλα, εγώ τον έσπρωξα να απατήσει.
Εκείνη τη στιγμή ήθελα μόνο να κάνω εμετό. Δεν του απάντησα. Δεν είπα κουβέντα αν και το μόνο που ήθελα να του πω ήταν ότι ήταν ανώριμος και εγωιστής που δεν άξιζε ούτε ένα από τα χρόνια που ξόδεψα για εκείνον. Ήθελα να τελειώνουμε. Πριν συζητήσουμε δεν ήμουν σίγουρη για το τι ήθελα, από τη στιγμή όμως που τον άκουσα να μου λέει όσα μου είπε, αποφάσισα ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω με ένα τέτοιον άνθρωπο. Ήμασταν παντρεμένοι 10 χρόνια και μαζί 13. Ήθελα να ακούσω την πλευρά του. Περίμενα να μου πει αυτό που λένε όλοι: «Ήταν μία άτυχη στιγμή/ένα λάθος και ντρέπομαι γι’ αυτό». Εκείνος όμως έριξε εμμέσως το φταίξιμο σε μένα.
Δεν μίλησα γιατί ήξερα πως αν μιλούσα θα καταλήγαμε σε Βατερλό. Προσπαθούσα να καταλάβω, αλλά δεν μπορούσα να χωνέψω τα λόγια του.
«Ποτέ δεν σκέφτηκα να σε αφήσω για τη γυναίκα αυτή. Το μόνο που ήθελα ήταν σεξ με κάποια που θα το χαιρόταν, κάποια που όταν της μιλάω θα με ακούει. Χαιρόμουν που για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια δεν μιλούσα για λερωμένες πάνες και μύξες. Χαιρόμουν που ήμουν με κάποια που δεν μου έλεγε ότι ήταν κουρασμένη για να αποφύγει το σεξ».
Και εγώ ονειρευόμουν έναν άντρα που όταν θα γυρνούσε το βράδυ μετά τη δουλειά θα με αγκάλιαζε και θα με παρέσυρε στην κρεβατοκάμαρα για να κάνουμε παθιασμένο σεξ και όχι έναν άντρα που θα μου λέει «πλύνε μου τα εσώρουχα, φέρε μου τις παντόφλες, βάλε μου να φάω» ή που θα ρεύεται και θα κλάνει κάθε πεντάλεπτο. Και εμένα μου έλειπε ο ενθουσιασμός, τα αυθόρμητα ραντεβού, το σεξ και η επικοινωνία. Και εγώ αισθανόμουν όπως εκείνος, αλλά ουδέποτε σκέφτηκα να τον απατήσω.
Εκείνο το βράδυ αφού έβαλα τα παιδιά για ύπνο, έφυγα και πήγα να μείνω στο σπίτι μιας φίλης μου. Δεν μπορούσα να μείνω λεπτό άλλο εκεί.
Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα καθόλου. Κάτσαμε όλη νύχτα με τη φίλη μου ξύπνιες και συζητήσαμε για τα πάντα. Μου έδωσε μία συμβουλή που με έκανε να δω τα πράγματα εντελώς διαφορετικά: «Πολλές φορές έχω αισθανθεί και εγώ στο γάμο μου μόνη και έχω αναρωτηθεί πώς θα αντιδρούσα αν με πλησίαζε κάποιος που με έκανε να νιώσω ξεχωριστή. Ίσως και να ενέδιδα. Βάλε λίγο τον εαυτό σου στη θέση του. Ίσως να ήταν απλά ένα παραστράτημα και να έχει μετανιώσει γι’ αυτό. Σε όλους μας μπορεί να τύχει. Ψάξε μέσα σου που μπορεί να έφταιξες και εσύ. Σκέψου το. Είναι κάτι που μπορείτε να ξεπεράσετε. Δεν αξίζει να διαλύσετε την οικογένειά σας».
Η ειλικρίνειά της και η αλήθεια στα λόγια της με έκαναν να αντιμετωπίσω αυτό που δεν ήθελε να αντιμετωπίσω εδώ και καιρό: ο σύζυγός μου αισθανόταν μόνος και παρόλο που το ήξερα δεν έκανα ποτέ τίποτα.
Είχαμε να κάνουμε σεξ εδώ και τρεις μήνες. Είχε κάνει η αλήθεια είναι κάποιες απόπειρες αλλά όντως του έλεγα ότι ήμουν κουρασμένη και τον απέφευγα. Κανά δυο φορές μου είχε πει να βγούμε για φαγητό οι δυο μας, αλλά μετά από μία ακόμα έντονη μέρα με τα παιδιά βαριόμουν ακόμα και ντυθώ οπότε αρνήθηκα.
Αυτό δεν δικαιολογεί αυτό που έκανε. Ναι, έπρεπε να αναλάβω και εγώ τις ευθύνες μου. Δεν σκέφτηκα τις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Μου αρκούσε που ήμουν καλή μάνα. Πίστευα πως αυτό αρκούσε για να κρατήσει κανείς όρθια την οικογένειά του.
Κάναμε και οι δύο λάθη. Ποτέ δεν πίστεψα ότι θα με απατούσε. Τον υποτίμησα. Πίστευα πως δεν θα έφτανε ποτέ μέχρι εκεί. Και εκείνος όμως έκανε λάθος. Σκέφτηκε ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει μία άλλη γυναίκα για να γίνει καλύτερος σύζυγος και να σώσει το γάμο του χωρίς να σκεφτεί ότι οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές.
Στην πορεία μίλησα με πολλούς άντρες και γυναίκες για την εξωσυζυγική σχέση του πρώην άντρα μου. Κάποιοι μου είπαν «και εγώ τα ίδια με τον άντρα σου έκανα. Η σχέση που έκανα κρυφά από τον άντρα μου/ τη γυναίκα μου με έκανε να νιώσω όμορφα. Δεν το έκανα για να τον/τη βλάψω. Το έκανα καθαρά για μένα. Στην αρχή ένιωθα ενοχές, αλλά στη συνέχεια με συνεπήραν ο εκστασιασμός και η ανυπομονησία να ξαναβρεθώ μαζί του/της».
Έχω μιλήσει με παντρεμένους και παντρεμένες που μπήκαν στον πειρασμό, αλλά δεν το έκαναν παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν στο γάμο τους, επειδή πίστευαν ότι οι συνέπειες μιας εξωσυζυγικής σχέσης δεν θα βοηθούσαν επί της ουσίας το γάμο τους. Γνωρίζουν καλά πως αν θέλουν να αντέξει ο γάμος τους πρέπει να παραμείνουν στο παιχνίδι και να τα δώσουν όλα.
Μίλησα και με ένα παντρεμένο ζευγάρι που κατάφερε να ξεπεράσει την απιστία. Η σύζυγος μάλιστα μου είπε ότι η απιστία της είναι ό, τι καλύτερο συνέβη ποτέ στο γάμο της καθώς ήταν η αφορμή να επισκεφτούν μαζί με το σύζυγό της ένα σύμβουλο γάμου που τόσο ανάγκη είχαν. Μου είπε ότι αισθανόταν και εκείνη στο γάμο της όπως αισθάνομαι και εγώ: αόρατη. Ένιωθε πως με το σύζυγό της είχαν από χρόνια απομακρυνθεί γι’ αυτό και όταν ξαναείδε μετά από χρόνια μία παλιά της σχέση ενέδωσε. Ήθελε απεγνωσμένα να νιώσει επιθυμητή, να νιώσει την αγάπη και τον πόθο ενός άντρα, του δικό της άντρα και όχι του εραστή της. Αυτόν τον χρησιμοποίησε μόνο για να πάρει αυτό που ήθελε. Δεν είχε κανένα σκοπό να εγκαταλείψει τον άντρα της για εκείνον.
Δεν δικαιολογώ τις εξωσυζυγικές σχέσεις. Αυτή εξάλλου ήταν η αιτία που εγώ και ο πρώην μου δεν καταφέραμε να σώσουμε το γάμο μας και τελικά χωρίσαμε. Μας βοήθησε όμως πολύ. Μπορεί να μην είμαστε πια μαζί, αλλά είμαστε καλύτερα από ποτέ. Υπάρχει κατανόηση, ειλικρίνεια, αγάπη και καθόλου εγωισμός, νεύρα ή εκδικητικότητα. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα το πω, αλλά τελικά η απιστία του με βοήθησε να προχωρήσω.
Επέλεξα να συνεχίσω τη ζωή μου μακριά του. Αν ο σύζυγός σου σε απατά και το γνωρίζεις είναι στη δική σου κρίση το τι θα κάνεις. Κάποιοι μένουν και το παλεύουν και τελικά τα καταφέρνουν, κάποιοι μένουν και το παλεύουν αλλά δεν τα καταφέρνουν και κάποιοι άλλοι αποχωρούν χωρίς να προσπαθήσουν. Εμείς προσπαθήσαμε, αλλά δεν τα καταφέραμε. Το καλύτερο που μπορούσαμε να κάνουμε για την οικογένειά μας ήταν να χωρίσουμε και να μοιραστούμε την επιμέλεια των παιδιών φιλικά και χωρίς τσακωμούς.
Πριν αρχίσεις να κατηγορείς τον εαυτό σου και να λες «γιατί έκανα εκείνο και δεν έκανα το άλλο», είναι σημαντικό να καταλάβεις ότι ο/η σύζυγός σου σε απάτησε όχι για να σε πληγώσει, αλλά επειδή εκείνος/η δεν αισθανόταν καλά μέσα του. Δυστυχώς δεν σκέφτηκε τις συνέπειες. Επικεντρώθηκε στη νέα του σχέση και ξέχασε πόσο πολύ πονά τον άνθρωπο που μένει πίσω. Δεν είναι δικό σου λάθος. Το βάρος αυτό δεν πρέπει να το κουβαλάς εσύ, αλλά εκείνος/η που σε απάτησε.
Εσύ έχεις το μαχαίρι εσύ έχεις και το καρπούζι. Στο τέλος από σένα εξαρτάται αν θα συνεχίσεις να αγωνίζεσαι για να βελτιώσεις το γάμο αυτό ή θα παραδεχτείς ότι όλα τελείωσαν και θα προχωρήσεις.