Μια από τις ιστορίες που μας συγκίνησαν και αποτελούν μάθημα ζωής και αλληλεγγύης είναι αυτή του Αλέξανδρου Ιωάννου.
Πριν λίγες μέρες διαβάσαμε στο διαδίκτυο την τρυφερή αφιέρωση του μπαμπά του, Θωμά Ιωάννου, που με αφορμή τη συμπλήρωση 7 ετών από την μεταμόσχευση καρδιάς στην οποία υπεβλήθη, του εύχεται ολόψυχα χρόνια πολλά και του δίνει ευχές για μια ονειρέμενη ζωή.
Όπως γράφει ο μπαμπάς “Παλικάρι μας γλυκό. Πέρασαν 7 ολόκληρα χρόνια με την καινούρια σου καρδούλα.Μια καρδούλα που χάρη στη δωρεά οργάνων σου έδωσε την ευκαιρία από πολύ μικρή ηλικία να μας δείξεις τι πάει να πει να έχεις δύναμη θάρρος και μαχητικότητα. Να αρπάξεις τη ζωή και να την φτάσεις όπου θέλεις. Χρόνια σου πολλά, χρόνια σου τρελά και απολαυστικά. Σε αγαπάμε πολυυυυ.”
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝ
Ο πρώτος χτύπος της νέας καρδιάς του μικρού Αλέξανδρου ακούστηκε στις 3 Απριλίου του 2015. Ομως και ο πατέρας του, ο κ. Θωμάς Ιωάννου, είχε υποβληθεί το 1998 σε μεταμόσχευση καρδιάς, με την ιστορία να επαναλαμβάνεται το 2009, όταν ο αδελφός του Θωμά και θείος του Αλέξανδρου νόσησε και χρειάστηκε επίσης μόσχευμα.
Ο μπαμπάς σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ εξηγεί ότι η οικογένειά του έχει βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό. «Η μητέρα μου ήταν η πρώτη που νόσησε. Ακολούθησα εγώ και έπειτα ο αδελφός μου. Οι πιθανότητες να περάσει και στον Αλέξανδρο ήταν μικρές. Ομως, για παν ενδεχόμενο, οι γιατροί παρακολουθούσαν στενά το έμβρυο όταν η γυναίκα μου κυοφορούσε. Οταν γεννήθηκε το μωρό μας, οι εξετάσεις έδειξαν ότι ήταν απόλυτα υγιές. Αντίστοιχα ήταν και τα αποτελέσματα όταν ο Αλέξανδρος έκλεισε τον πρώτο χρόνο της ζωής του».
ΣΤΑ 2,5 ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ
Επειτα όμως από δυόμισι χρόνια ο μικρός Αλέξανδρος αρρώστησε. «Η καρδιά του έφτασε στα όρια της. Το αίμα σχεδόν δεν κυκλοφορούσε. Τα νεφρά του σταμάτησαν να λειτουργούν» περιέγραψε ο εντατικολόγος παίδων στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών, κ. Ανδρέας Ηλιάδης.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή οι έλληνες γιατροί ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους ιταλούς συναδέλφους τους χτίζοντας μια γέφυρα ζωής. Στις 28 Μαρτίου του 2015 στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας καταφθάνουν ιταλοί γιατροί, οι οποίοι υποβάλλουν σε επέμβαση τον τετράχρονο Αλέξανδρο ώστε να τον διασυνδέσουν με μηχάνημα εξωσωματικής κυκλοφορίας αίματος. Χωρίς την αντλία υποστήριξης το μικρό αγόρι είχε ελάχιστες πιθανότητες να αντέξει το ταξίδι.
«Εκείνο το βράδυ κανείς δεν έφυγε από το νοσοκομείο. Οι νοσηλεύτριες, παρότι είχε λήξει η βάρδιά τους, έμειναν στο πλευρό μας» θυμάται με συγκίνηση ο κ. Ιωάννου.
Η ΒΛΑΒΗ ΣΤΟ ΜΕΤΑΓΩΓΙΚΟ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ
Το ταξίδι προς την Ιταλία ήταν περιπετειώδες, αφού το πρώτο στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος C-130 που απογειώθηκε το ίδιο βράδυ από τον Αραξο παρουσίασε βλάβη και επέστρεψε στο αεροδρόμιο. Δεύτερο μεταγωγικό αεροσκάφος παρέλαβε τελικά την κινητή ιατρική μονάδα που μετέφερε τον μικρό Αλέξανδρο, τους γιατρούς που τον συνόδευαν, καθώς και μέλη της οικογένειάς του στο αεροδρόμιο της Βενετίας. Τα ξημερώματα είχαν πια φτάσει στο Πανεπιστημιακό Κέντρο της Πάντοβα.
ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΣΧΕΥΜΑ
Το χειρουργείο ορίστηκε για τις 3 Απριλίου. «Ο γιατρός του μας είπε εκείνο το πρωί ότι το χειρουργείο θα καθυστερήσει λίγο. Είπε ότι ίσως υπάρχει μόσχευμα για τον Αλέξανδρο. Στις 1 το μεσημέρι ξεκίνησε η διαδικασία μεταμόσχευσης. Στις 5 το απόγευμα μας ενημέρωσαν ότι στον Αλέξανδρο χτυπάει μια καρδούλα».
Η τιτάνια προσπάθεια που ξεκίνησε από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών απέδωσε. «Ο Αλέξανδρος γύρισε από την Ιταλία με καινούργια καρδιά, όπως του είπαμε.
Εμείς οι εντατικολόγοι πολεμάμε κάθε μέρα, δίνουμε μάχη για τη ζωή.
Κάποιες φορές δεν θα τα καταφέρουμε, κάποια παιδιά θα χαθούν. Ομως ακόμη και τότε ξέρουμε πως μπορούμε μέσα από τον εγκεφαλικό θάνατο να δώσουμε ζωή σε αλλά παιδιά»
επιμένει ο κ. Ηλιάδης, κρατώντας στην αγκαλιά του τον Αλέξανδρο.
Τα χρόνια πέρασαν και σήμερα ο Αλέξανδρος είναι ένα δυνατό, υγιές και χαμογελαστό παιδί γεμάτο όνειρα και όρεξη για ζωή. Το δώρο ζωής που έλαβε με την δωρεά οργάνων ας γίνει μάθημα για όλους μας.
Να ζήσεις σαν τα ψηλά βουνά Αλέξανδρε!