Τα κενά της επίσημης ενημέρωσης μέσα από τις αποκαλυπτικές μαρτυρίες – Είδαν τις οικογένειες τους, τις γυναίκες και τα παιδιά τους, να βυθίζονται στα νερά της Μεσογείου μαζί με το σαπιοκάραβο
Είδαν τις οικογένειες τους, τις γυναίκες και τα παιδιά τους, να βυθίζονται στα νερά της Μεσογείου μαζί με το σαπιοκάραβο που ξεκίνησαν να ταξιδεύουν για μία καλύτερη ζωή. Στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον, χωρίς σωσίβια και για μέρες δίχως νερό. Παράλληλα, αυτοί φέρεται να είναι οι 9 διακινητές των ανθρώπινων ψυχών που παράλληλα βασάνιζαν τους μετανάστες εν πλω!
Οι μαρτυρίες των επιζώντων από το μαυάγιο στην Πύλο εξακολουθούν να προκαλούν ανατριχίλα και ώρα με την ώρα αποκαλύπτουν θολά σημεία. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι στο πολύνεκρο ναυάγιο στην Πύλο αγνοούνται πάνω από 500 άνθρωποι. Έτσι ώρα με την ώρα μεγαλώνουν τα «γιατί».
Βίντεο που έχει ληφθεί από μέλος πληρώματος του πρώτου φορτηγού πλοίου που προσέγγισε το μοιραίο αλιευτικό δείχνει τις συνθήκες που επικρατούσαν λίγες ώρες πριν τη βύθιση ενώ άξιον απορίας παραμένει πώς δεν υπάρχει αντίστοιχο βιντεοληπτικό υλικό από το Λιμενικό ούτε από τη Frontex που διαθέτουν υπερσύγχρονες κάμερες μέρας και νύχτας.
Την ίδια ώρα ο Νίκος Αλεξίου σε συνέντευξή του στο Mega (15/6) ανέφερε ότι δεν είναι βιντεοσκοπημένο το περιστατικό.
«Όταν έχουμε ένα περιστατικό πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να επιχειρήσουμε απρόσκοπτα. Το να θέσεις κάποια μέλη ανενεργά προκειμένου να μπορέσουν να τραβήξουν τραβήξουν βίντεο καταλαβαίνετε ότι δεν είναι δόκιμο».
Σε νέες δηλώσεις του, επίσης στο MEGA (16/6) ο κ. Αλεξίου, επανέλαβε πως τη στιγμή της βύθισης δεν υπάρχει βίντεο και όταν ρωτήθηκε πως σε άλλες περιπτώσεις (κυρίως επιτυχημένων διασώσεων) έχουμε γίνει δέκτες βιντεοληπτικού υλικού απάντησε με κάποια δόση αμηχανίας πως αυτή την ενημέρωση έχει, επιμένοντας πως δεν υπάρχει καταγραφή.
Τα κενά της επίσημης ενημέρωσης μέσα από τις αποκαλυπτικές μαρτυρίες
«Άκουσα από το δορυφορικό κανάλι μεγάλο πλοίο να ρωτάει αν χρειαζόμαστε βοήθεια και ο καπετάνιος μας απάντησε, όχι», αναφέρει χαρακτηριστικά 24χρονος Πακιστανός, ο οποίος αναγνώρισε μεταξύ των διασωθέντων μέλη της ομάδας των διακινητών.
“Ο χειριστής και ο μηχανικός του σκάφους μάλλον θα πνίγηκαν. Υπήρχαν όμως δύο άτομα που έκαναν κουμάντο. Μας έλεγαν να κάτσουμε σε συγκεκριμένες θέσεις για να μη γέρνει το σκάφος, μας φοβέριζαν συνέχεια και μας έδιναν να πιούμε βρώμικο νερό ενώ αυτοί έπιναν καθαρό. Ένα άτομο μόνο φορούσε σωσίβιο, το οποίο το είχε φέρει μόνος του. Στο σκάφος δεν υπήρχαν σωσίβια. Στην αρχή είχαν πει ότι θα ταξιδεύαμε 400 άτομα και τελικά ήμασταν 700” αποκαλύπτει ένας εκ των διασωθέντων.
Τοπικός παράγοντας της Καλαμάτας μίλησε με διασωθέντα, ο οποίος του περιέγραψε: «Όταν έφευγαν είπαν “750 άτομα κλείσαμε”. Είναι σίγουρα πολλοί στο αμπάρι, πιέστηκε και αυτός να μπει στο αμπάρι, αρνήθηκε και αυτό τον έσωσε».
Σύμφωνα με μαρτυρίες, οι συνθήκες κατά τη διάρκεια του πενταήμερου ταξιδιού ήταν δραματικές: “Υπήρχε άτομο που επισκεύαζε τη μηχανή αλλά συνέχεια χάλαγε. Όταν ένα πλοίο μας πέταξε νερό το πήραν όλο οι Αιγύπτιοι. Τσακωθήκαμε και μετά μας έδωσαν. Μας έδινε φαγητό μόνο εάν του δίναμε λεφτά, μας έβριζε και μας χτυπούσε. Έκανε παρέα με τον καπετάνιο“.
Έως και 500 άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούνται από το σκάφος που βυθίστηκε στα ανοικτά της Πύλου, σύμφωνα με το γραφείο του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ώρα που πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα και αφορούν τόσο τον χρόνο κινητοποίησης των ελληνικών Αρχών όσο και τις ενέργειες στις οποίες προχώρησε το Λιμενικό.