Ο συνωστισμός συνεχίζεται και τα μέτρα για τον κορονοϊό πάνε… περίπατο
Μεγάλος συνωστισμός επικράτησε και την Κυριακή το απόγευμα στην πλατεία Βικτωρίας, όπου εκατοντάδες πρόσφυγες-μετανάστες συγκεντρώθηκαν για μια ακόμα φορά μη έχοντας πού αλλού να πάνε.
Είναι προφανές ότι η απογευματινή έξοδος-βόλτα είναι μια ανάγκη, ωστόσο, εξίσου προφανές είναι ότι με τον κορονοϊό να δείχνει τα δόντια του, τέτοιες «συγκεντρώσεις», με ελάχιστα άτομα να φοράνε μάσκες -από όποιoν κι αν γίνονται- ελλοχεύουν κινδύνους, πρώτα και κύρια για τους ίδιους τους συμμετέχοντες…
Ο πρώην πρωθυπουργός της Αλβανίας, Σαλί Μπερίσα, έλαβε θέση στη σύγκρουση Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, για το Ναγκόρνο Καραμπάχ, υπέρ του Αζερμπαϊτζάν.
Όπως αναμεταδίδει το Βαλκανικό Περισκόπιο, έγραψε στο Facebook πως η υποστηριζόμενη από τη Ρωσία, Αρμενία, προσπαθεί να εδραιωθεί σε περιοχές που έχει καταλάβει από το Αζερμπαϊτζάν εδώ και χρόνια.
Ο Μπερίσα θεωρεί ως «πλήρως το νόμιμο δικαίωμα του Αζερμπαϊτζάν να καθιερώσει την πλήρη κυριαρχία σε όλα τα εδάφη που καταλαμβάνονται για πάνω από τρεις δεκαετίες από την Αρμενία», μια θέση που είναι παρόμοια με αυτήν που διατύπωσε ο Τούρκος πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν.
Μάλιστα κάνει έκκληση στη διεθνή κοινότητα να τερματίσει την αρμενική κατοχή στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ενώ παραδέχεται ότι η περιοχή αυτή κατοικείται από Αρμένιους.
«Καλώ την διεθνή κοινότητα να συμμετάσχει με τη μέγιστη σοβαρότητα στην πλήρη επίλυση αυτής της σύγκρουσης, σύμφωνα με διεθνείς πράξεις και νόμους που τερματίζουν την αρμενική κατοχή στα εδάφη της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν», σημειώνει ο πρώην πρωθυπουργός της Αλβανίας.
Απάντηση που δόθηκε στην ερώτηση “Για ποιο λόγο ανέβηκε το δολλάριο” : “Μιμούμαστε την Ευρώπη, στους δρόμους αρχίζουν να φιλιούνται”
….
Σοκ υπέστη δημοσιογράφος από την απάντηση που του έδωσε ένας πολίτης όταν τον ρώτησε την αιτία για την οποία ανεβαίνει το δολάριο το τελευταίο διάστημα.
Ο νέος πολίτης απαντώντας στην ερώτηση “Γιατί ανεβαίνει το δολάριο”, είπε τα εξής: “Μιμούμαστε την Ευρώπη. Ο κόσμος μας τους μιμείται. Στους δρόμους αρχίζουν φιλιά και αγκαλιές.” . Και όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε “Αυτός είναι ο λόγος που ανεβαίνει το δολάριο ;” , εκείνος είπε “Μα τι άλλο μπορεί να είναι;”
Καλεσμένος στην εκπομπή “Έλα Χαμογέλα” ήταν ο ευρωβουλευτής, ηθοποιός και παρουσιαστής, Αλέξης Γεωργούλης και μίλησε για και μίλησε για το τηλεπαιχνίδι Joker που παρουσιάζει στο Open αλλά και τα σχέδιά του, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Ο ηθοποιός βρέθηκε στο πλατό κουτσαίνοντας αφού ως γνωστόν είχε σπάσει το πόδι του το καλοκαίρι μετά από τροχαίο με τη μηχανή του. Ο Αλέξης Γεωργούλης μίλησε για το νέο τηλεοπτικό πρότζεκτ που παρουσιάζει, δηλώνοντας πολύ χαρούμενος που τελικά είπε το ναι.
Όταν η κουβέντα πήγε σε λίγο πιο προσωπικά θέματα, ο ηθοποιός είπε πως θέλει πολύ να αποκτήσει τη δική του οικογένεια, αλλά το σημαντικότερο για εκείνον είναι να αποκτήσει παιδί. Μάλιστα έκανε γνωστό πως μία φίλη του, η οποία είναι αστρολόγος, του είπε πως… «βάζει σφραγίδα» ότι το 2022 θα αποκτήσει το πρώτο του παιδί.
Εφυγε σε ηλικία 81 ετών ο πιονέρος της Kenzo – Ο πρώτος σχεδιαστής από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου που επιβλήθηκε στο Παρίσι, όπου και έκανε καριέρα και διάσημη τη φίρμα
ΟΙάπωνας σχεδιαστής Kenzo Takada υπέκυψε σήμερα στην Covid-19, ανακοίνωσε εκπρόσωπός του. Ο πρώτος Ιάπωνας σχεδιαστής που επιβλήθηκε στο Παρίσι, όπου και έκανε καριέρα και διάσημη τη φίρμα Kenzo, πέθανε στο αμερικανικό νοσοκομείο Neuilly-sur-Seine από τις συνέπειες της Covid-19 σε ηλικία 81 ετών, αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Η πρώτη ανδρική συλλογή του κυκλοφόρησε το 1983. Βέβαια, πρώτα πειραματίστηκε με αρώματα λανσάροντας το King Kong το 1980, το οποίο δημιούργησε «απλώς για διασκέδαση». Το 1988, η σειρά των γυναικείων αρωμάτων ξεκίνησε με το Kenzo de Kenzo, Parfum d’été, Le monde est beau και L’eau par Kenzo.
Το Kenzo pour Homme ήταν το πρώτο του ανδρικόάρωμα (1991). Το FlowerbyKenzo, που κυκλοφόρησε το 2000, καταχωρήθηκε από τον ιστότοπο της Vogue ως ένα από τα καλύτερα κλασικά γαλλικά αρώματα όλων των εποχών.
Από το 1993 η μάρκα Kenzo ανήκει στη γαλλική εταιρεία ειδών πολυτελείας LVMH.
Η εποχή του κορονοϊού έχει επηρεάσει και τους καλλιτέχνες οι οποίοι εμπνέονται από την πανδημία και δημιουργούν… έργα τέχνης!
Ο Τανάκα Τατσούγια είναι ένας καλλιτέχνης από την Ιαπωνία που εδώ και μια δεκαετία δημιουργεί εκπληκτικές σκηνές χρησιμοποιώντας καθημερινά αντικείμενα και μινιατούρες!
Στη σειρά του Miniature Calendar, απλά καθημερινά αντικείμενα μεταμορφώνονται στον μικροσκοπικό του κόσμο. Ένα μπρόκολο μετατρέπεται σε δέντρο, μια πινέζα γίνεται ένα τραπέζι, οι μπάλες ρυζιού γίνονται βουνά.
Σε μια σκηνή, η μάσκα προστασίας μετατρέπεται σε πισίνα, σε μια άλλη το χαρτί τουαλέτας γίνεται πίστα σκι. Ανεξάρτητα από τη σκηνή, ο ταλαντούχος καλλιτέχνης αποδεικνύει ότι μπορεί να μετατρέψει ακόμη και τα πιο συνηθισμένα αντικείμενα σε συναρπαστικά τοπία.
Την απουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο προανήγγειλε εμμέσως ο κομισάριος του ΝΒΑ, Άνταμ Σίλβερ. Ο Αμερικανός παράγοντας δεν αναφέρθηκε ονομαστικά στον Έλληνα διεθνή, αλλά συνολικά στην πολιτική που θα ακολουθήσει η διοργανώτρια αρχή.
Ο Σίλβερ εξήγησε ότι επειδή το επόμενο πρωτάθλημα θα αρχίσει τον Ιανουάριο λόγω του κορονοϊού, θα είναι απίθανο να διακοπεί το καλοκαίρι λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο.
Αυτό σημαίνει ότι οι απανταχού NBAers δεν θα ενισχύσουν τις πατρίδες τους στο τουρνουά της Ιαπωνίας. Συνεπώς, η στάση του ΝΒΑ επηρεάζει και την Εθνική Ελλάδας, η οποία στήριζε ένα μεγάλο μέρος της δυναμικής της στον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
«Δεν το βλέπω πιθανό αν αρχίσουμε αργά να σταματήσουμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν φτάνει μόνο η περίοδος της διοργάνωσης στο Τόκιο, αλλά η προετοιμασία πριν και η ξεκούραση μετά. Υπάρχουν τόσοι απίστευτοι παίκτες, που οι ΗΠΑ θα μπορέσουν να παρατάξουν μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα.
Ανησυχώ για κάποιες άλλες εθνικές ομάδες που έχουν σταρ στη δική μας λίγκα και η απουσία τους θα κάνει τεράστια διαφορά. Σε αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες που βιώνουμε όλοι θα πρέπει να προσαρμοστούν» ανέφερε ο Σίλβερ.
Στο νησί Μπουτόν της Ινδονησίας-μιας χώρας που το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έχει μαύρα μαλλιά και μάτια-ζει μια φυλή, που αρκετά μέλη της έχουν γαλάζια μάτια εξαιρετικής λάμψης, εξαιτίας μιας σπάνιας γενετικής μετάλλαξης.
Ο φωτογράφος, Κορκνόι Πασαρίμπου, επισκέφτηκε τη φυλή και τράβηξε μερικές εντυπωσιακές φωτογραφίες από τα πανέμορφα μπλε μάτια των ανθρώπων στο νησί Μπουτόν, στην Ινδονησία.
Πιστεύεται ότι το εντυπωσιακό χρώμα των ανθρώπων της φυλής, που κάνει τρομερή αντίθεση με το σκούρο τους δέρμα, οφείλεται σε μια κληρονομική γενετική μετάλλαξη, γνωστή ως σύνδρομο Waardenburg.
Κι ενώ είναι μια εξαιρετικά σπάνια πάθηση-υπολογίζεται ότι επηρεάζει μόλις ένα άτομο στα 42.000 παγκοσμίως-στη συγκεκριμένη φυλή είναι πολύ συνηθισμένη, μιας και τα περισσότερα μέλη της είναι μεταξύ τους συγγενείς.
Από τα παιδιά μέχρι τους ενήλικες, άντρες και γυναίκες υποφέρουν από αυτή τη σπάνια γενετική πάθηση. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, τα μάτια των ανθρώπων μπορεί να έχουν διαφορετικό χρώμα.
Ένα μάτι να είναι σκούρο και να έχει χρώμα μαύρο κι ένα να είναι ανοιχτό και μπλε χρώματος.
Το σύνδρομο Waardenburg πέρα από τις διαφοροποιήσεις στο χρώμα των ματιών, στα μαλλιά και στο δέρμα, συχνά προκαλεί και κώφωση.
«Τα γαλάζια μάτια είναι σπάνια και όμορφα, αποτελούν την έμπνευσή μου» λέει ο φωτογράφος, που στην πραγματικότητα είναι γεωλόγος στο επάγγελμα κι έχει ως χόμπι να καταγράφει τη ζωή στην ύπαιθρο της Ινδονησίας, ιδίως τις απομονωμένες φυλές και τον πολιτισμό τους.
Ο καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, Δημήτρης Ψάλτης, έγινε παγκοσμίως γνωστός, όταν κατάφερε, μαζί με την επιστημονική του ομάδα, να επιβεβαιώσουν για πρώτη φορά στην ιστορία τη Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, «φωτογραφίζοντας» μια Μαύρη Τρύπα του Διαστήματος.
Το γεγονός αυτό, ενδεχομένως να του δώσει και το φετινό βραβείο Νόμπελ Φυσικής, όπως εξηγεί ο αστροφυσικός Διονύσης Σιμόπουλος, με αναρτησή του στη σελίδα του στο Facebook. Πριν όμως πάμε στην ανάρτηση, ας δούμε ποιος είναι ο κ. Ψάλτης και τι έχει πετύχει, σε βαθμό που να θεωρείται ως ο άνθρωπος που θα φέρει στη χώρα μας το τρίτο της βραβείο Νόμπελ -οι άλλοι δύο ήταν ο Γιώργος Σεφέρης, με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1963 και ο Οδυσσέας Ελύτης, 16 χρόνια αργότερα, το 1979.
Έλληνας της διασποράς, ο Σερραίος στην καταγωγή Δημήτρης Ψάλτης, καθηγητής Αστρονομίας και Φυσικής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στο μεγάλο «Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων» (Event Horizon Telescope-EHT), που πήρε την πρώτη εικόνα από μια μαύρη τρύπα. Η τερατώδης μαύρη τρύπα, στον γαλαξία Μessier 87, έχει διάμετρο περίπου 40 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων (τρία εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη Γη) και βρίσκεται σε απόσταση 500 εκατομμυρίων τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Ο Δημήτρης Ψάλτης και οι συνεργάτες του ανέλαβαν -για πρώτη φορά σε τέτοια αστροφυσική κλίμακα- να εξετάσουν κατά πόσο η εικόνα της μαύρης τρύπας επαληθεύει τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Γι’ αυτό το σκοπό ανέπτυξαν τα σχετικά «τεστ» και κατέληξαν στη σημαντική διαπίστωση ότι ο Αϊνστάιν για μια ακόμη φορά δικαιώθηκε, καθώς η εικόνα της μαύρης τρύπας τελικά ταιριάζει πολύ καλά στις προσομοιώσεις που είχαν προηγηθεί με βάση τη θεωρία.
«Το Τηλεσκόπιο ΕΗΤ για πρώτη φορά μας επέτρεψε να ελέγξουμε τις προβλέψεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν γύρω από υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στα κέντρα γαλαξιών. Το μέγεθος και η σκιά (σ.σ. της μαύρης τρύπας του γαλαξία Μ87 που φωτογραφήθηκε) επιβεβαιώνει τις ακριβείς προβλέψεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν, αυξάνοντας έτσι την εμπιστοσύνη μας σε αυτή τη θεωρία που έχει κλείσει ένα αιώνα. Η απεικόνιση μιας μαύρης τρύπας είναι μόνο η αρχή της προσπάθειας μας να αναπτύξουμε νέα εργαλεία που θα μας επιτρέψουν να ερμηνεύσουμε τα άκρως πολύπλοκα δεδομένα της φύσης» είχε δηλώσει σχετικά ο Δημήτρης Ψάλτης.
Από το 2003 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, όπου σήμερα είναι καθηγητής Αστρονομίας και Φυσικής. Οι έρευνές του εστιάζονται στον έλεγχο της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν σε κοσμική κλίμακα, μελετώντας κυρίως τις μαύρες τρύπες και τους αστέρες νετρονίων. Ο κ. Ψάλτης ασχολείται με το Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων από τα πρώτα στάδιά του. Με την ερευνητική ομάδα του, ανέπτυξε τα τεστ της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, που το τηλεσκόπιο ΕΗΤ πραγματοποιεί. Επίσης, έχει αναπτύξει αλγόριθμους προσομοίωσης σε υπολογιστές, που προέβλεψαν εκ των προτέρων πώς θα μοιάζουν οι πρώτες εικόνες από τις μαύρες τρύπες.
Διαβάστε επίσης: Γιατί η ισπανική γρίπη αρχικά αποσιωπήθηκε και χλευάστηκε από τύπο και πολίτες. Τελικά μόλυνε το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού και αφάνισε πάνω από 20 εκατομμύρια …
Η Θεωρία της Σχετικότητας και ο ρόλος του Έλληνα αστροφυσικού
Η Θεωρία της Σχετικότητας, πολύ επιγραμματικά, είναι ένα επιστημονικό εργαλείο για την ερμηνεία του σύμπαντος. Του πως λειτουργεί ο κόσμος και, κατά λογική συνεπαγωγή, ένα εργαλείο για την επίλυση του προαιώνιου αινίγματος της ανθρωπότητας σχετικά με την καταγωγή των πάντων.
Αξιοποιώντας την πρόοδο των συναφών προς την αστροφυσική και την κοσμολογία επιστημών, αλλά και της τεχνολογίας των υπολογιστών χάρη στην οποία είναι εφικτή σήμερα η επεξεργασία δεδομένων ασύλληπτα μεγάλου όγκου (big data), ο Δημήτρης Ψάλτης και οι συνεργάτες του, διαχειρίστηκαν τα ευρήματα του «Event Horizon Telescope» («Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων»). Ο Ορίζοντας Γεγονότων είναι οτιδήποτε συμβαίνει στην περιφέρεια κάθε Μαύρης Τρύπας του διαστήματος. Για τον παρατηρητή, δηλαδή τον άνθρωπο, στα ακρώτατα όρια των τεχνικών μέσων που διαθέτει σήμερα, ο Ορίζοντας Γεγονότων είναι το κρίσιμο σημείο αναφοράς για την αποτύπωση μιας Μαύρης Τρύπας.
Ο Δημήτρης Ψάλτης είχε εστιάσει στην τελειοποίηση των δοκιμασιών στις οποίες υποβάλλεται η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, προκειμένου να διαπιστωθεί η ορθότητά της. Ο Ψάλτης σχεδιάζει και αναπτύσσει υπολογιστικά εργαλεία, καινοτόμα και υψηλών επιδόσεων, με τα οποία οι επιστήμονες μελετούν διάφορα ζητήματα της φυσικής και της αστροφυσικής των Μαύρων Τρυπών και άλλων διαστημικών σωμάτων.
Στο γενικότερο πλαίσιο της αποτύπωσης των Μαύρων Τρυπών η ομάδα Ψάλτη από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα ήταν υπεύθυνη για τον συντονισμό των δεδομένων δύο εκ των οκτώ τηλεσκόπιων του προγράμματος. Το ένα ήταν το Submillimeter Telescope (SMT) στο όρος Γκράχαμ της Αριζόνα, το οποίο ήταν και το μόνο επί βορειοαμερικανικού εδάφους. Το δεύτερο ήταν το Τηλεσκόπιο Νοτίου Πόλου (SPT) στην Ανταρκτική.
Υπό την καθοδήγηση του Ψάλτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν υπερ-υπολογιστές, με τους κορυφαίους επεξεργαστές γραφικών της Nvidia οι οποίοι προορίζονται για βιντεοπαιχνίδια και προσομοιωτές εικονικής πραγματικότητας. Χάρη σε αυτούς κατέστη δυνατή η σύνθεση της φωτογραφίας που με τόση υπερηφάνεια ανακοινώθηκε την Τετάρτη 10 Απριλίου, ταυτόχρονα σε 6 διαφορετικές συνεντεύξεις τύπου ανά την υφήλιο.
Προσπαθώντας να απλοποιήσει όσο είναι δυνατόν το αντικείμενό του, ο Δημήτρης Ψάλτης λέει, κατ’ αρχάς, ότι «πριν από δέκα χρόνια η φωτογραφία της Μαύρης Τρύπας και της σκιάς της απλώς δεν ήταν δυνατόν να ληφθεί. Διότι, παρόλο που πρόκειται για ένα φαινόμενο που εξελίσσεται σε μια έκταση όση και ολόκληρου του ηλιακού μας συστήματος, η τεράστια απόσταση που χωρίζει τη Γη από τη συγκεκριμένη Μαύρη Τρύπα (Messier 87 ή Μ87) μετατρέπει την αχανή της διάμετρο σε κάτι που φαίνεται σαν ένα ντόνατ στη επιφάνεια της Σελήνης».
Διαβάστε επίσης: Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος. Η μεγάλη πολεμική εξόρμηση που μεγάλωσε την Ελλάδα. Πως έγινε η ετερόκλητη συμμαχία κατά των Τούρκων και ο ρόλος του Βενιζέλου (χάρτες & φωτο)
Οι μυστηριώδεις Μαύρες Τρύπες
Η Μ87 απέχει από τη Γη 55 εκατομμύρια έτη φωτός, όπου κάθε έτος φωτός αντιστοιχεί σε περίπου 9,5 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Κι όμως, η συγκεκριμένη Μαύρη Τρύπα θεωρήθηκε ως πιο κοντινή στον πλανήτη μας και άρα η πιο πρόσφορη στη φωτογράφηση. Η δε μάζα της είναι 6.5 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο. Σε διάστημα δύο εβδομάδων, ο Ψάλτης και οι συνεργάτες του συνέλεξαν δεδομένα συνολικού όγκου άνω των 5.000 τρισεκατομμυρίων byte, τα οποία και αποθήκευσαν σε 1.000 δίσκους. Σαν αναλογία σε μουσικά αρχεία mp3 υψηλής πιστότητας, θα χρειάζονταν 4.700 χρόνια για να τα ακούσει από το πρώτο έως το τελευταίο κομμάτι.
«Το Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων μάς επιτρέπει, για πρώτη φορά, να ελέγξουμε την ορθότητα των υποθέσεων που είχε διατυπώσει ο Αϊνστάιν, στο πλαίσιο της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας σχετικά με τις Μαύρες Τρύπες τύπου supermassive (σσ: με ασύλληπτα υψηλή πυκνότητα μάζας). Οι Τρύπες αυτές βρίσκονται στο κέντρο των γαλαξιών» λέει ο Δημήτρης Ψάλτης. Και τονίζει ότι «όπως αποδείχθηκε, το μέγεθος και το σχήμα της σκιάς, την οποία αποτυπώσαμε στη φωτογραφία, ταιριάζει πάρα πολύ καλά στις προβλέψεις μας. Και αυτό μας τονώνει την εμπιστοσύνη μας στη θεωρία του Αϊνστάιν, έστω και αν την είχε διατυπώσει πριν από έναν αιώνα».
Η ανάρτηση Σιμόπουλου
«Την ερχόμενη Τρίτη το μεσημέρι (γύρω στις 12:46 μμ ώρα Ελλάδος) η Σουηδική Βασιλική Ακαδημία Επιστημών θα ανακοινώσει τα ονόματα των επιστημόνων που θα λάβουν φέτος το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 2020. Και ίσως εφέτος να είναι η χρονιά κατά την οποία ένας ακόμη δικός μας άνθρωπος να είναι αυτός που θα παραλάβει το τρίτο Βραβείο Νόμπελ μετά από τους Γιώργο Σεφέρη (1963) και Οδυσσέα Ελύτη (1979), αλλά αυτή τη φορά δεν θα είναι βραβείο λογοτεχνίας αλλά βραβείο Φυσικής. Αναφέρομαι φυσικά στον καθηγητή αστροφυσικής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα Δημήτρη Ψάλτη [Dimitrios Psaltis] και την μεγαλύτερη ανακάλυψη του 2019, την φωτογράφηση δηλαδή της «σκιάς» μιας Μαύρης Τρύπας στον πυρήνα του γιγάντιου ελλειπτικού γαλαξία Μ87.
Η καταπληκτική φωτογράφηση έγινε πραγματικότητα από την συνδυασμένη λειτουργία ραδιοτηλεσκοπίων σε οκτώ διαφορετικές περιοχές της Γης, την Ανταρκτική, τη Χιλή, το Μεξικό, τη Χαβάη, την Αριζόνα και την Ισπανία τα οποία είχαν συνδεθεί συμβολομετρικά μεταξύ τους δημιουργώντας έτσι ένα τηλεσκόπιο με το μέγεθος του πλανήτη μας. Ευθύς εξ αρχής οι 347 ερευνητές της κοινοπραξίας των 60 πανεπιστημίων και ερευνητικών εργαστηρίων από 20 διαφορετικές χώρες είχαν αποφασίσει να εντοπίσουν τις παρατηρήσεις τους σε δύο γιγάντιες μαύρες τρύπες. Η μία πολύ πλησιέστερα σ’ εμάς, σε απόσταση 26.000 ετών φωτός στο κέντρο του Γαλαξία μας, και η άλλη πολύ πιο μακριά σε απόσταση 55 εκατομμυρίων ετών φωτός, αλλά πολύ πιο μεγάλη.
Η καταπληκτική αυτή φωτογράφηση αποτύπωσε τα όρια του “ορίζοντα γεγονότων” μιας Μαύρης Τρύπας, ενός αντικειμένου από το οποίο τίποτα δεν μπορεί να δραπετεύσει, ούτε κι αυτό ακόμη το φως. Ό,τι ήταν κάποτε άστρα, πλανήτες και νεφελώματα, βρίσκονται τώρα συμπιεσμένα σ’ έναν απεριόριστα μικροσκοπικό και υπέρπυκνο χώρο στο εσωτερικό του οποίου οι νόμοι της φυσικής καταρρέουν. Και παρ’ όλο που η Θεωρία της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν είχε προβλέψει την ύπαρξή τους από τις αρχές του 20ου αιώνα, εν τούτοις μόλις πρόσφατα μας δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψουμε μερικές από τις απαντήσεις στα ερωτηματικά που έχουμε γι’ αυτές. Γιατί ελάχιστα αντικείμενα στο Σύμπαν μπορούν να προκαλέσουν το δέος που προκαλεί μια μαύρη τρύπα.
Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν υπονοεί ότι στο Σύμπαν θα μπορούσε να υπάρξει και κάποιο αντικείμενο με υλικά τόσο πολύ συμπιεσμένα, ώστε η δύναμη της βαρύτητας του να παραμορφώσει το χωρόχρονο γύρω του σε αφάνταστο βαθμό και μέχρις ότου αυτό τούτο το αντικείμενο, «ανοίγοντας» μια «τρύπα» στη δομή του σύμπαντος, «χαθεί» για πάντα απ’ αυτό. Οτιδήποτε δηλαδή και αν «πέσει» μέσα σε μια μαύρη τρύπα «χάνεται» από το σύμπαν, γιατί η βαρύτητά της είναι τόσο μεγάλη ώστε ούτε και αυτό ακόμη το φως να μην μπορεί να διαφύγει από την ελκτική της δύναμη. Μια «μαύρη τρύπα» λοιπόν είναι ένα «άστρο» που έχει καταρρεύσει σ’ ένα απειροελάχιστα μικροσκοπικό μέγεθος, αφήνοντας πίσω του την ένταση μόνο της βαρύτητάς του. Μ’ αυτή λοιπόν την έννοια μπορούμε να μιλάμε για «μαύρες τρύπες» στο διάστημα. Γι’ αυτό άλλωστε δεν είναι καθόλου παράξενο που μια μαύρη τρύπα αντιμετωπίζεται σήμερα ως ένα πραγματικά αδιανόητο ουράνιο αντικείμενο, όπου οι νόμοι της φυσικής έχουν «σηκώσει τα χέρια ψηλά», αδυνατώντας να προβλέψουν το τι συμβαίνει στο εσωτερικό του.
Η φωτογράφηση όμως του “ορίζοντα γεγονότων” μας Μαύρης Τρύπας μας οδηγεί να δώσουμε απαντήσεις και σε ερωτήματα όπως είναι, για παράδειγμα, για το τι θα συνέβαινε εάν ταξιδεύαμε κοντά σε μια μαύρη τρύπα! Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας μας περιγράφει μια πραγματικά ενδιαφέρουσα εμπειρία αφού αν πλησιάζαμε μια μαύρη τρύπα μ’ ένα διαστημόπλοιο, η ισχυρότατη δύναμη της βαρύτητάς της θα το υποχρέωνε να τεντωθεί σαν λάστιχο, και κάθε άτομο του και όλων όσων θα βρίσκονταν στο εσωτερικό του, θα παραμορφώνονταν τρομαχτικά. Αν στέλναμε κάποιο φανάρι, θα παρατηρούσαμε ότι το φως του ελαττώνεται όλο και πιο πολύ καθώς αυτό πλησίαζε τον ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας. Τα φωτεινά δηλαδή κύματα χάνουν τόση πολλή ενέργεια στην προσπάθειά τους να σκαρφαλώσουν μακριά από την βαρύτητα της τρύπας ώστε έχουμε σαν αποτέλεσμα το αδυνάτισμα της φωτεινής τους έντασης. Το φως από ένα φανάρι που θα έφτανε ακριβώς στην επιφάνεια του ορίζοντα, δεν μπορεί να φτάσει ποτέ μέχρι τα μάτια μας. Αν πάλι στέλναμε ένα ρολόι, τότε θα παρατηρούσαμε ότι καθώς αυτό πλησίαζε την μαύρη τρύπα ο χρόνος θα έτρεχε όλο και πιο αργά.
Φυσικά, τα πάντα είναι σχετικά. Αν δηλαδή με κάποιο τρόπο αφήναμε το διαστημόπλοιο και πλησιάζαμε την μαύρη τρύπα, δεν θα αισθανόμασταν καμιά αλλαγή στον χρόνο. Γιατί το ρολόι που θα είχαμε μαζί μας θα έδειχνε ότι για μας ο χρόνος τρέχει κανονικά. Αντίθετα αν μπορούσαμε να διακρίνουμε τους δείχτες του ρολογιού που αφήσαμε στο διαστημόπλοιό μας, θα τους βλέπαμε να τρέχουν με τεράστιες ταχύτητες. Από τα πρόθυρα της μαύρης τρύπας ο χρόνος στο διαστημόπλοιο, καθώς και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σύμπαντος, θα έτρεχε με απίστευτη ταχύτητα. Αυτή η «παραμόρφωση» του χρόνου μας λεει ότι, αν με κάποιον τρόπο μπορούσαμε να ξεφύγουμε από την ελκτική δύναμη της μαύρης τρύπας και επιστρέφαμε και πάλι στο διαστημόπλοιό μας, θα βρισκόμασταν στο μέλλον. Συμβαίνει δηλαδή και στον χρόνο το ίδιο που συμβαίνει και στον χώρο, γιατί η παρουσία της μαύρης τρύπας δημιουργεί όχι μόνο χώρο-παραμόρφωση αλλά και χρόνο-παραμόρφωση. Κι όταν τελικά το ρολόι θα φτάσει στον ορίζοντα γεγονότων, ο χρόνος γι’ αυτό θα σταματήσει τελείως. Μ’ αυτή την έννοια δηλαδή ο μαύρες τρύπες μπορεί να θεωρηθούν και σαν ένα είδος «μηχανών του χρόνου»! Μηχανές του χρόνου όμως που μπορούν να μας μεταφέρουν μόνο προς το μέλλον.
Ίσως πάλι οι μαύρες τρύπες να μην λειτουργούν απλά και μόνο σαν χρόνο-μηχανές, ούτε όμως και σαν τρύπες, αλλά να είναι ένα είδος χωροχρονικής σήραγγας που θα μας μετέφερε σε κάποιο άλλο σημείο του δικού μας ή κάποιου άλλου σύμπαντος. Μερικοί αστροφυσικοί υποστηρίζουν ότι οι εξισώσεις του Αϊνστάιν δεν αποκλείουν κάτι τέτοιο. Αντιμετωπίζουμε έτσι ένα από τα βασικά ερωτήματα που αφορούν την τύχη των υλικών που εισχωρούν στην μαύρη τρύπα: που πηγαίνουν, δηλαδή τα υλικά αυτά; Αφού η βαρυτική δύναμη της μαύρης τρύπας εμποδίζει σε οποιαδήποτε πληροφορία να διαφύγει απ’ αυτήν, δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε τον μελλοντικό τους πραγματικό δρόμο. Το γεγονός όμως αυτό δεν εμποδίζει τους θεωρητικούς φυσικούς από του να κάνουν τις δικές τους μαθηματικές υποθέσεις.
Τρεις είναι οι πιθανότητες που διερευνώνται, με πρώτη και καλύτερη τον απλό «αφανισμό» των υλικών στην ιδιόμορφη καρδιά της μαύρης τρύπας. Οι μαύρες τρύπες θα μπορούσαν επίσης να σχηματίζουν παράξενες κοσμικές σήραγγες (μερικοί τις ονομάζουν «σκουληκότρυπες») που ίσως να οδηγούν σε κάποιο άλλο άγνωστο σύμπαν, με το οποίο δεν υπάρχει καμιά άλλη επικοινωνία ούτε και τρόπος επιστροφής. Η τρίτη πιθανότητα, και ίσως η πιο ενδιαφέρουσα απ’ όλες, προτείνει την συνένωση μιας μαύρης τρύπας με άλλα σημεία του δικού μας σύμπαντος. Σημεία δηλαδή που απέχουν μεταξύ τους όχι μόνο στον χώρο αλλά και στον χρόνο. Πολλοί μάλιστα παρομοιάζουν τις ουράνιες αυτές σκουληκότρυπες με την προσφιλή «εφεύρεση» των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας που έχουν βαφτίσει «υπερδιάστημα», μια έννοια η οποία, παρ’ όλο που δεν υπάρχει στη φύση, επιτρέπει στους ήρωες των διαστημικών μυθιστορημάτων να μετακινούνται από άστρο σε άστρο σχεδόν στιγμιαία. Στο εσωτερικό μιας Μαύρης Τρύπας όμως υπάρχει τόσο μεγάλη βιαιότητα ώστε η δημιουργία μιας σκουληκότρυπας είναι αδύνατη, και πόσο μάλλον για να μπορέσουμε να την διασχίσουμε.
Όλα αυτά δεν είναι παρά η προσωποποίηση της άκρατης καταστροφικής μανίας της Φύσης σε κλίμακα που μας είναι αδιανόητη. Ή μήπως όχι, αφού στην πραγματικότητα δεν πρόκειται παρά για την απλή διεκπεραίωση των φαινομένων ενός ανήσυχου Σύμπαντος. Οπότε, αφού ο χρόνος και ο χώρος είναι έννοιες που δεν έχουν καμιά υπόσταση στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας, υπάρχει πιθανότητα κάποτε στο μέλλον, και με την κατάλληλη τεχνολογία, να γίνουν οι μαύρες τρύπες το κλειδί των μελλοντικών μας μετακινήσεων στην προσπάθειά μας να εξερευνήσουμε ολάκερο το Σύμπαν. Αρκεί, βέβαια, η μαύρη τρύπα που θα διαλέξουμε για ένα τέτοιο ταξίδι, να είναι αρκετά μεγάλη, μια και οι τελευταίες θεωρητικές έρευνες μας πληροφορούν ότι στο Σύμπαν υπάρχουν μαύρες τρύπες σε όλα τα μεγέθη.
Η γιγάντια πάντως μαύρη τρύπα του M87 έχει 6,5 δισεκατομμύρια φορές την μάζα του Ήλιου μας και διάμετρο που φτάνει τα 100 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, 22 δηλαδή φορές την απόσταση του πλανήτη Ποσειδώνα από τον Ήλιο, όταν σε σύγκριση η μάζα της μαύρης τρύπας του Γαλαξία μας δεν υπερβαίνει την μάζα τεσσάρων εκατομμυρίων άστρων σαν τον Ήλιο. Γι’ αυτό δόθηκε προτεραιότητα στην ανάλυση των δεδομένων από τον Μ87 κι όχι από τον δικό μας. Κάποια στιγμή θα γίνει και η ανάλυση των δεδομένων από την μαύρη τρύπα και του δικού μας Γαλαξία και θα μπορέσουμε τότε να δούμε πως μοιάζει και το «θηρίο» του δικού μας γαλαξιακού κέντρου. Ίσως μάλιστα η φωτογραφία αυτή να δοθεί στην δημοσιότητα πολύ νωρίτερα απ’ ότι υπολογίζουμε. Κι έτσι οι μελέτες που θα γίνουν στα επόμενα μερικά χρόνια με βάση τέτοιου είδους φωτογραφίες ίσως να μας βοηθήσουν να κάνουμε πραγματικότητα το όνειρο του Αϊνστάιν για την ενοποίηση των τεσσάρων θεμελιωδών αλληλεπιδράσεων. Προς το παρόν, πάντως, το σίγουρο είναι ότι οι μελέτες που έγιναν στη Μαύρη Τρύπα του Μ87 επιβεβαιώνουν την Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν κατά 500 φορές πιο πολύ σε σχέση με άλλα τεστ που έχουν γίνει στο ηλιακό μας σύστημα».
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υπαινίχθηκε την Πέμπτη ότι η Ιερουσαλήμ ανήκει στην Τουρκία, αναφερόμενος στην κατοχή της πόλης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1517 έως και το 1917.
«Σε αυτήν την πόλη, που έπρεπε να αφήσουμε μέσα σε δάκρυα κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι ακόμη δυνατό να συναντήσουμε ίχνη της οθωμανικής αντίστασης. Έτσι η Ιερουσαλήμ είναι πόλη μας, μια πόλη από εμάς», είπε μιλώντας σε Τούρκους βουλευτές στην Άγκυρα.
Όπως σημείωσε, η πρώτη κατεύθυνση που στρέφονται οι μουσουλμάνοι όταν προσεύχονται είναι προς την Ιερουσαλήμ, στο τέμενος Αλ Άκσα και στον Θόλο του Βράχου, «συμβολικά τζαμιά της πίστης μας».
Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι η Ιερουσαλήμ φιλοξενεί επίσης ιερούς τόπους του χριστιανισμού και του ιουδαϊσμού.
Η Jerusalem Post σχολιάζει ότι η σύγχρονη Τουρκία, ως κράτος διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τονίζει εδώ και καιρό τη διαρκή σύνδεσή της με την ιερή πόλη, καταδικάζοντας συχνά τις φερόμενες προσπάθειες του Ισραήλ να την «εβραιοποιήσει» και την αναγνώρισή της ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από την αμερικανική κυβέρνηση τον Δεκέμβριο του 2017.
Κατά τη διάρκεια μιας μακράς ομιλίας του, στην έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου της τουρκικής εθνοσυνέλευσης, ο Ερντογάν αφιέρωσε πολλά λεπτά θρηνώντας τη μοίρα της Ιερουσαλήμ και την κατάσταση των Παλαιστινίων.
«Μια άλλη κρίση που παρακολουθεί προσεκτικά η χώρα μας και το έθνος μας είναι η καταπίεση των Παλαιστινίων από το Ισραήλ», είπε, αναφερόμενος σε ισραηλινές πρακτικές που παραβιάζουν το άδυτο της Ιερουσαλήμ.
«Το ζήτημα της Ιερουσαλήμ δεν είναι ένα συνηθισμένο γεωπολιτικό ζήτημα για εμάς.
»Πρώτα απ ‘όλα, η τρέχουσα φυσική εμφάνιση της Παλιάς Πόλης, που είναι η καρδιά της Ιερουσαλήμ, χτίστηκε από τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, με τα τείχη, το παζάρι και πολλά κτίρια.
»Οι πρόγονοί μας έδειξαν το σεβασμό τους για αιώνες διατηρώντας την πόλη σε υψηλή εκτίμηση».
Δηλαδή, όπου έχτισαν οι Οθωμανοί κτίρια και μνημεία προβάλλει δικαιώματα, αν και οι Τούρκοι έχασαν την πόλη σε πόλεμο πριν έναν αιώνα, ενώ όπου τα κτίρια είναι Ελλήνων, όπως η Αγία Σοφία, πάλι εκείνοι έχουν τα δικαιώματα επειδή τα πήραν με «κατάκτηση». Αυτοί είναι οι Τούρκοι. Μονά ζυγά δικά τους.
Με αυτόν τον ημιπαράφρονα τύραννο, που θέλει να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και ανοιχτά διακηρύττει ότι επιθυμεί να κατακτήσει την Ιερουσαλήμ, την πρωτεύουσα του Ισραήλ, επειδή είναι «δική του πόλη», η Γερμανία πιέζει την Ελλάδα να συνθηκολογήσει, καθιστώντας έτσι τη χώρα μας αναξιόπιστη ενώπιον των Ισραηλινών και Αράβων συμμάχων μας.
Όποια ελληνική κυβέρνηση αδειάσει Ισραήλ και Άραβες, συνθηκολογώντας με την Τουρκία, υπακούοντας στο μερκελικό καθεστώς, δεν θα έχει καλό τέλος.
Μάλλον ορισμένοι δεν έχουν κατανοήσει ακριβώς τι παίζεται. Τη χώρα μας μην πάρουν στον λαιμό τους.
