Mε το Star έδωσε τα χέρια παρουσιάστρια που είχε συζητηθεί πολύ την προηγούμενη τηλεοπτική σεζόν λόγω του ξαφνικού της τέλους από τον ΑΝΤ1.
Ο λόγος για τη Μπέττυ Μαγγίρα, η οποία σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν στην εκπομπή «Buongiorno» της Φαίης Σκορδά στο Mega, θα αναλάβει το πολυδιαφημισμένο τηλεπαιχνίδι « Το Club του 1%».
Το συγκεκριμένο project, βέβαια, είχε αναβληθεί επ’ αόριστον, ωστόσο το «ναι» της Μαγγίρα άλλαξε τα πράγματα κι έτσι το τηλεπαιχνίδι θα κάνει την εμφάνισή του στο πρόγραμμα της νέας σεζόν 2025 – 2026.
Λίγα λόγια για το νέο τηλεπαιχνίδι του Star
Το «Club του 1%» είναι ένα βρετανικό τηλεπαιχνίδι που ξεκίνησε στο ITV το 2022 με παρουσιαστή τον Lee Mack. Το παιχνίδι δοκιμάζει τη λογική και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων των παικτών, αντί για τις παραδοσιακές γνώσεις γενικής παιδείας. Η βασική ιδέα είναι να φτάσουν οι παίκτες στο τελικό επίπεδο δυσκολίας, όπου καλούνται να απαντήσουν σε μια ερώτηση που μόνο το 1% του πληθυσμού μπορεί να απαντήσει σωστά.
Στο παιχνίδι συμμετέχουν 100 άτομα, τα οποία ξεκινούν απαντώντας σε ερωτήσεις που θεωρητικά μπορεί να απαντήσει το 90% των ανθρώπων. Καθώς προχωρούν οι γύροι, οι ερωτήσεις γίνονται πιο δύσκολες και η πιθανότητα σωστής απάντησης μειώνεται σε όλο και μικρότερα ποσοστά, μέχρι να φτάσουν στην τελική ερώτηση του 1%. Οι παίκτες που απαντούν λάθος αποκλείονται, αλλά έχουν την ευκαιρία να αποσύρουν μέρος των χρημάτων τους πριν διακινδυνεύσουν σε πιο δύσκολες ερωτήσεις.
Το παιχνίδι έχει κερδίσει δημοτικότητα λόγω της διαφορετικής προσέγγισής του, καθώς κόντρα σε ό,τι έχουμε συνηθίσει στην ελληνική τηλεόραση στα παιχνίδια γνώσεων, δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, αλλά λογική και κριτική σκέψη.
Μια από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές μιας μάνας είναι όταν βλέπει το παιδί της να παντρεύεται.
Το βίντεο που ακολουθεί είναι από γάμο στη Λαμία και συγκεκριμένα στο Κτήμα Πασιάκου. Το βίντεο που μετράει εκατοντάδες χιλιάδες προβολές δημοσίευσαν οι υπεύθυνοι του κτήματος στο κανάλι τους στο YouTube.
Το βίντεο κάνει θραύση αυτή την στιγμή και πως να μην κάνει με την συγκεκριμένη μητέρα της νύφης να χορεύει τόσο λεβέντικα λες και είναι επαγγελματίας χορευτής. Αυτό όμως που κάνει το βίντεο μοναδικό είναι με πόσο ψυχή χορεύει η συγκεκριμένη μητέρα.
Καρκάς: Υπήρχαν καταγγελίες ότι ο Τσαρούχας ξυλοκοπούσε συντρόφους του – Μου το έχει πει ο Μπιμπίλας
“Αυτός ο άνθρωπος πέντε χρόνια είναι ο μέγας διαπομπευτής ανθρώπων, ο βιαστής του τεκμηρίου αθωότητας”, είπε για τον Μπιμπίλα ο Γ. Καρκάς.
Έξω από τη δικαστική αίθουσα όπου συνεχίζεται η δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη, ο ηθοποιός Γιώργος Καρκάς προχώρησε εξοργισμένος σε βαριές καταγγελίες κατά του Πασχάλη Τσαρούχα, ενώ εξαπέλυσε επίθεση και κατά του Σπύρου Μπιμπίλα, σε δηλώσεις του στις τηλεοπτικές κάμερες.
Αρχικά ο ηθοποιός είπε για τον Σπύρο Μπιμπίλα: “Αυτός ο άνθρωπος πέντε χρόνια είναι ο μέγας διαπομπευτής ανθρώπων, ο βιαστής του τεκμηρίου αθωότητας και του κράτους δικαίου και είναι ένας σιχαμένος άνθρωπος ο οποίος δεν βλέπει μπροστά του. Είπε πάνω στη Βάνα Μπάρμπα που κατέθεσε, “κρίμα που είσαι εδώ”. Ο άνθρωπος αυτός νομίζω ακόμα ότι είναι με το μέρος του ηθικότερου, είναι εξοργιστικό”.
Συνεχίζοντας, αναφέρθηκε ευθέως στον Πασχάλη Τσαρούχα, κάνοντας λόγο για κακοποιητική συμπεριφορά:
“Για τις καταγγελίες που αφορούν στον κ. Πασχάλη Τσαρούχα που τις αποκρύπτανε, θα μας πούνε τίποτα ποτέ; Πάνε να μεταφέρουν την κοινή γνώμη σε άλλα θέματα. Και ο κόσμος τσιμπάει με τον κιτρινισμό και ξεχνάει το σημαντικό. Για τον Πασχάλη Τσαρούχα θα μας πούνε, που έβγαινε με περισσή θρασύτητα και ενώ υπήρχαν οι καταγγελίες σε βάρος του, τις οποίες τις αποκρύπτανε, γι΄αυτό δεν έγιναν ποτέ και δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν γιατί τις κρατούσαν να μην γίνουν. Ο κ. Μπιμπίλας μου το είπε σε ένα τραπέζι το 2021. Ξέρω και για πολλούς άλλους συγκεκριμένα… Ο κ. Πασχάλης Τσαρούχας – όπου κρατούσαν με νύχια και με δόντια τις πρώην συντρόφους του που τις ξυλοκοπούσε, για να μην τον καταγγείλουν και για να μην υπάρχουν καταγγελίες – σημαίνει ότι τις κράτησαν τελικά. Έβγαινε με θράσος ο Τσαρούχας και έλεγε, όποιος υποστηρίξει κατηγορούμενο θα τον κρεμάμε στα μανταλάκια. Και νομίζουν αυτοί οι άνθρωποι ακόμα ότι είναι από το μέρος του ηθικότερου για να κρίνουν εμάς τους υπόλοιπους”.
Κλείνοντας τις δηλώσεις του, ο Γιώργος Καρκάς είπε για τον Πέτρο Φιλιππίδη: “Επιμένω ότι δόθηκαν κάποια δικαιώματα από κάποιες συμπεριφορές του, αλλά το να φτάνει να κατηγορείται για κακουργήματα, είναι κάτι τελείως άλλο. Οι άνθρωποι είναι πολιτικά αμόρφωτοι, δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν, το πλημμέλημα, το κακούργημα, την κακή συμπεριφορά, υπάρχουν βαθμίδες σε όλα τα πράγματα, δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο. Δεν έχω μένος με τον Σπύρο Μπιμπίλα, έχω μένος με την αλητεία του που είναι ακόμα πάνω και νομίζει ότι είναι από το μέρος του ηθικότερου να κρίνει όλους εμάς. Γιατί αν καταδικαστεί ο Πέτρος Φιλιππίδης, την επόμενη ημέρα θα είμαστε σε συνέντευξη να λέμε για πολλούς”.
Η Ελληνική Ένωση Τραπεζών κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για μια νέα μορφή απάτης που εξαπλώνεται ραγδαία, γνωστή ως Caller ID Spoofing.
Πρόκειται για τεχνική όπου οι επιτήδειοι αποκρύπτουν την πραγματική τους ταυτότητα, εμφανίζοντας στον δέκτη της κλήσης έναν ψεύτικο αριθμό που μοιάζει με αυτόν της τράπεζάς του.
Στόχος τους είναι να αποσπάσουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και, τελικά, να αδειάσουν τραπεζικούς λογαριασμούς. Προστατευτείτε από την Απάτη Caller ID Spoofing: Όσα πρέπει να γνωρίζετε. Η Ένωση παρέχει συγκεκριμένες συμβουλές για την προστασία των πολιτών από αυτή την επικίνδυνη πρακτική:
Βασικές Οδηγίες για την Ασφάλειά σας
Προσοχή στις ύποπτες κλήσεις. Αν λάβετε κλήση από κάποιον που ισχυρίζεται ότι είναι εκπρόσωπος της τράπεζάς σας και σας ζητά ευαίσθητα στοιχεία, όπως PIN, αριθμούς καρτών ή κωδικούς OTP, μην εμπιστευτείτε την κλήση. Ποτέ μην αποκαλύπτετε προσωπικά δεδομένα. Οι τράπεζες δεν ζητούν ποτέ προσωπικά στοιχεία μέσω τηλεφώνου, ακόμη και αν σας καλούν για επιβεβαίωση συναλλαγών.
Διακόψτε αμέσως την κλήση αν νιώσετε πίεση. Αν ο συνομιλητής σας επιμένει να δώσετε στοιχεία ή σας προτρέπει να ενεργήσετε γρήγορα, τερματίστε την κλήση και επικοινωνήστε απευθείας με την τράπεζά σας μέσω του επίσημου αριθμού εξυπηρέτησης πελατών.
Μην πληκτρολογείτε κωδικούς κατά την κλήση. Ποτέ μην εισάγετε κωδικούς που σας υπαγορεύουν. Διαβάζετε προσεκτικά τα μηνύματα SMS ή Viber OTP που λαμβάνετε και βεβαιωθείτε ότι αφορούν συναλλαγές που εσείς πραγματοποιήσατε.
Σημάδια Μιας Απατηλής Κλήσης. Η Ελληνική Ένωση Τραπεζών επισημαίνει ότι οι απατεώνες χρησιμοποιούν συγκεκριμένες τεχνικές για να παραπλανήσουν τα θύματά τους:
Επείγουσα ανάγκη: Δημιουργούν αίσθηση πανικού, λέγοντας ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος και πιέζουν να δράσετε γρήγορα. Αιτήματα για ευαίσθητα δεδομένα: Ζητούν στοιχεία κάρτας, PIN, ή συνθηματικά ηλεκτρονικής τραπεζικής. Ψεύτικα SMS: Ενδέχεται να στείλουν SMS που φαίνεται να προέρχεται από την τράπεζά σας, ισχυριζόμενοι ότι απαιτείται επιβεβαίωση για να ακυρωθεί μια συναλλαγή.
Ασφαλείς λογαριασμοί: Σας προτρέπουν να μεταφέρετε χρήματα σε άλλους λογαριασμούς για «ασφάλεια». Courier για την κάρτα σας: Ζητούν να στείλετε την κάρτα σας και το PIN μέσω courier.
Πώς Δρουν οι Απατεώνες
Η μέθοδος Caller ID Spoofing εκμεταλλεύεται τεχνολογικές δυνατότητες, επιτρέποντας στους δράστες να εμφανίζουν αριθμούς που ανήκουν σε τράπεζες. Οι απατεώνες υποδύονται τραπεζικά στελέχη και συχνά πραγματοποιούν δεύτερη κλήση μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια εξαπάτησης, κάνοντας την ιστορία τους να φαίνεται πιο αληθοφανής.
Τι μπορείτε να κάνετε
Η Ελληνική Ένωση Τραπεζών καλεί το συναλλακτικό κοινό να παραμείνει σε εγρήγορση και να ακολουθεί τις παρακάτω πρακτικές: Επιβεβαιώστε την ταυτότητα του καλούντος μέσω της τράπεζάς σας.
Μην δίνετε ποτέ προσωπικά δεδομένα ή κωδικούς μέσω τηλεφώνου. Ενημερώστε άμεσα την τράπεζά σας αν υποψιάζεστε απόπειρα απάτης. Η ενημέρωση και η προσοχή είναι η καλύτερη άμυνα απέναντι στις σύγχρονες μορφές απάτης. Προστατεύστε τα οικονομικά σας συμφέροντα ακολουθώντας τις παραπάνω συμβουλές.
«Ήταν καλοσυνάτη, δυναμική και λαμπερή» δήλωσε ο μάνατζέρ της – Θλίψη για την απώλεια της τηλεοπτικής προσωπικότητας που άφησε το στίγμα της στην ποπ κουλτούρα του Ηνωμένου Βασιλείου
Η Κιμ Γούντμπερν άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 83 ετών
Την τελευταία της πνοή σε ηλικία 83 ετών άφησε η Κιμ Γούντμπερν, γνωστή μέσα από τη δημοφιλή εκπομπή της βρετανικής τηλεόρασης How Clean Is Your House?, η οποία προβλήθηκε και στην Ελλάδα με τον τίτλο Αστραφτερά Σπίτια. Η παρουσιάστρια πέθανε στις 16 Ιουνίου, μετά από μάχη που έδινε με ένα πρόβλημα υγείας.
Η ανακοίνωση για τον θάνατο της παρουσιάστριας, Kim Woodburn
Ο μάνατζέρ της ανακοίνωσε την είδηση με μια επίσημη δήλωση: «Με μεγάλη θλίψη σας ενημερώνουμε ότι η αγαπημένη μας Kim Woodburn πέθανε χθες, μετά από σύντομη ασθένεια. Η Kim ήταν μια εξαιρετικά ευγενική, στοργική, χαρισματική και δυνατή προσωπικότητα. Ο σύζυγός της, Peter, είναι συντετριμμένος από την απώλεια της συντρόφου του. Είμαστε τόσο περήφανοι για όσα πέτυχε στη ζωή και την καριέρα της. Παρακαλούμε να σεβαστείτε την ιδιωτικότητα του συζύγου της και των κοντινών της ανθρώπων. Δεν θα δοθούν περισσότερες λεπτομέρειες».
Ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε στην εκδήλωση του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με τίτλο «Χτίζοντας γέφυρες ανάμεσα στο ανθρώπινο δυναμικό και την αγορά εργασίας», στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».
«Πρέπει να σας πω ότι φεύγω από αυτήν την εκδήλωση πολύ πιο αισιόδοξος και με πολύ περισσότερη ενέργεια, ακούγοντας όλες αυτές τις πολύ ενδιαφέρουσες, συναρπαστικές θα έλεγα, προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που είτε βρήκαν δουλειά στην Ελλάδα, είτε επέστρεψαν από το εξωτερικό με μία διευκόλυνση από την δημόσια υπηρεσία απασχόλησης, από το ελληνικό κράτος το οποίο με τον τρόπο του έχτισε εκείνες τις απαραίτητες γέφυρες, προκειμένου να συνδεθούν οι προσδοκίες των εργαζομένων με τις απαιτήσεις των εργοδοτών» τόνισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην εκδήλωση του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης «Χτίζοντας γέφυρες ανάμεσα στο ανθρώπινο δυναμικό και την αγορά εργασίας».
«Πράγματι, όταν μιλάμε για την αγορά εργασίας και για την οικονομική μας πολιτική, αναφερόμαστε συχνά σε ψυχρές στατιστικές, οι οποίες από μόνες τους προφανώς έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Ναι, δημιουργήθηκαν 500.000 νέες θέσεις εργασίας τα τελευταία έξι χρόνια. Όταν μας εμπιστεύτηκε για πρώτη φορά ο ελληνικός λαός στις 7 Ιουλίου του 2019, η ανεργία ήταν στο 18% και θέλω να θυμίσω ότι τότε η πρώτη προτεραιότητα μας ήταν η δραστική αποκλιμάκωση της ανεργίας και η δημιουργία πολλών νέων θέσεων εργασίας. Και νομίζω ότι σήμερα, κάνοντας έναν συνολικό απολογισμό, μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, αν αναλογιστεί κανείς ότι η ανεργία στη χώρα μας είναι κοντά στο 8%, αλλά ταυτόχρονα με τη μείωση της ανεργίας έρχεται και μια, αυτόματη σε μεγάλο βαθμό, η οποία προκύπτει από τους κανόνες της αγοράς και της ζήτησης, αύξηση των μισθών. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο να δημιουργούμε θέσεις εργασίας. Το ζητούμενο είναι να αυξάνονται και οι μισθοί με έναν ρυθμό τέτοιον που να μπορούν να υποστηρίζουν το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων. Όμως αυτά τα στατιστικά στοιχεία, λίγη αξία έχουν μπροστά στις προσωπικές ιστορίες τις οποίες ακούσαμε σήμερα» σημείωσε ο πρωθυπουργός.
Επίσης υπογράμμισε ότι οι μέρες καριέρας δεν είναι μόνο για τους ανέργους, είναι και για εργαζόμενους οι οποίοι μπορεί να ψάξουνε μια διαφορετική δουλειά που να καλύπτει περισσότερο τις προσδοκίες τους. «Αντιλαμβάνομαι απόλυτα για την καχυποψία των εργοδοτών, οι οποίοι στο παρελθόν, με τον παλιό ΟΑΕΔ μπορεί να μην ήταν συνηθισμένοι σε μια δημόσια υπηρεσία, η οποία λειτουργούσε με κανόνες και προδιαγραφές ιδιωτικού τομέα. Και έχουμε φτάσει σήμερα στο σημείο πολλές εταιρείες εύρεσης εργασίας να αισθάνονται ότι υφίσταται περίπου αθέμιτο ανταγωνισμό από την δημόσια υπηρεσία απασχόλησης, επειδή ακριβώς έχουμε τη δυνατότητα να οργανώνουμε τέτοιες πρωτοβουλίες προς όφελος και των εργαζομένων και των επιχειρήσεων» ανέφερε ο πρωθυπουργός.
Αναφερόμενος στους ανθρώπους που γύρισαν από το εξωτερικό, καθώς βρήκαν εργασία στην Ελλάδα και μίλησαν στην εκδήλωση, ο πρωθυπουργός είπε: «Πράγματι, τα χρόνια της κρίσης, εκατοντάδες χιλιάδες, κυρίως νέοι, Έλληνες και Ελληνίδες, έφυγαν από την πατρίδα, απογοητευμένοι από μια χώρα η οποία φαινόταν να οδηγείται σε αδιέξοδο ή ενδεχομένως απελπισμένοι, διότι πολύ απλά δεν μπορούσαν να βρούνε δουλειά στην Ελλάδα και μπορούσαν να βρούνε δουλειά όμως στο εξωτερικό. Αυτό πια έχει αλλάξει. Και νομίζω ότι για να πάρει κάποιος την απόφαση να επιστρέψει, προφανώς οι «Μέρες Καριέρας» είναι εξαιρετικά χρήσιμες, διότι δίνουν τη δυνατότητα σε κάποιον να έχει μια συνολική εικόνα της αγοράς εργασίας και των ευκαιριών που προσφέρονται με μία επίσκεψη, μια μέρα, μια δουλειά που θα χρειαζόταν πολύ μεγάλη προσπάθεια να την κάνει, αλλά δεν αρκεί προφανώς μόνο αυτό. Πρέπει να υπάρχουν καλές δουλειές, πρέπει να υπάρχει αυτή η αίσθηση ότι παίρνω μια απόφαση και την παίρνω με τη σιγουριά ότι δεν θα ξαναχρειαστεί να φύγει στο εξωτερικό. Και όλα αυτά έχουν να κάνουν με την πίστη ότι τελικά η χώρα, παρά τις δυσκολίες, παρά τα προβλήματα, κινείται βασικά στη σωστή κατεύθυνση. Ότι τα πράγματα έχουν μπει σε μια σειρά. Και πιστεύω ότι πολλοί από αυτούς που μας ακούν και πολλοί που πήραν την απόφαση αυτήν, την πήραν ακριβώς γιατί τελικά έχουν μια πίστη στις δυνατότητες της χώρας και με τον τρόπο τους, όπως μας είπαν, θέλουν να βοηθήσουν σε αυτήν την συνολική προσπάθεια ανόρθωσης της πατρίδας μας. Και εκεί έρχεται το κράτος, η πολιτεία να μπορέσει στο μέτρο του εφικτού να διευκολύνει τους συμπολίτες μας οι οποίοι βρίσκονται στο εξωτερικό, να επιστρέψουν πίσω και να μεταλαμπαδεύσουν τις εμπειρίες τους, τις γνώσεις τους, τα βιώματά τους, στην ελληνική οικονομία.
Διότι το να φύγει κάποιος από την Ελλάδα είναι μία απόφαση που δεν είναι εύκολη και πάντα σε μία ανοιχτή παγκόσμια οικονομία θα φεύγουν άνθρωποι, θα επιστρέφουν άνθρωποι, το ζήτημα είναι ποιο είναι το ισοζύγιο. Για πρώτη φορά πέρυσι, το ισοζύγιο σε ετήσια βάση ήταν θετικό. Περισσότεροι επέστρεψαν στην Ελλάδα απ’ ό, τι έφυγαν και αυτό νομίζω ότι είναι η καλύτερη δικαίωση συνολικά των πολιτικών μας στην αγορά εργασίας».
Κλείνοντας ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο μήνυμα της εκδήλωσης λέγοντας: «Ξέρετε απέναντι στην γκρίνια, στην μεμψιμοιρία, στην μιζέρια η οποία συχνά συνοδεύει τον δημόσιο διάλογο, αυτή η εκδήλωση ήταν ενδεχομένως η καλύτερη απάντηση. Ότι κάτι πράγματι αλλάζει στην Ελλάδα, ότι παρά τις δυσκολίες έχουμε το δικαίωμα, την υποχρέωση θα έλεγα, να ατενίζουμε το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Οτι οι πολιτικές μας στην αγορά εργασίας αποδίδουν, ότι σε λίγο θα βρεθούμε και αναφέρουμε εδώ πέρα και στους κοινωνικούς εταίρους, αν δεν έχουμε ήδη βρεθεί στη θέση αυτή, να αντιμετωπίζουμε το ανάποδο πρόβλημα από αυτό το αντιμετωπίζουμε πριν από πέντε χρόνια, εκεί που παλιά οι εργαζόμενοι δεν έβρισκαν δουλειά, τώρα πολλοί εργοδότες δεν βρίσκουν εργαζόμενους που να καλύπτουν τις ανάγκες και τις δεξιότητές τους και αυτό δημιουργεί τελείως καινούργιες προκλήσεις για τις πολιτικές μας στην αγορά εργασίας, για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, για τις πολιτικές κατάρτισης και επανακατάρτησης. Είναι όμως ένα πιο ευχάριστο πρόβλημα αυτό από το να έχεις ανεργία 18% και να μαστίζεσαι από την ανεργία που τελικά είναι η μεγαλύτερη εκδήλωση ανισότητας και κοινωνικής αδικίας».
Το Ισραήλ βομβαρδίζει το Ιράν με 60 μαχητικά – «Οι ιρανικές δυνάμεις υποχωρούν από τα δυτικά και τους κυνηγάμε»
Ισραηλινά μαχητικά πετούν συνεχώς πάνω από το Ισφαχάν και αποτρέπουν κάθε προσπάθεια εκτόξευσης πυραύλων
O εκπρόσωπος του στρατού (IDF), Ταξίαρχος Έφι Ντέφριν, αναφέρει ότι 60 αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας ξεκίνησαν ένα «εκτεταμένο κύμα επιθέσεων στην καρδιά του Ιράν» πριν από λίγες ώρες, στοχεύοντας εκτοξευτές βαλλιστικών πυραύλων που στοχεύουν το Ισραήλ.
Ο αξιωματικός του Ισραήλ υποστήριξε ότι λόγω των ισραηλινών επιθέσεων τις τελευταίες ημέρες, οι ιρανικές δυνάμεις δεν έχουν την ίδια ικανότητα εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων, ενώ οι ιρανικές δυνάμεις «έχουν αποσυρθεί στο κεντρικό Ιράν».
«Τώρα, καταβάλλουν προσπάθειες για την εκτόξευση πυραύλων από το Ισφαχάν», ανέφερε. «Αποσύρθηκαν από το δυτικό Ιράν, αλλά εμείς τους κυνηγάμε».
Σύμφωνα με τον ίδιο, ισραηλινά μαχητικά πετούν συνεχώς πάνω από το Ισφαχάν και αποτρέπουν κάθε προσπάθεια εκτόξευσης πυραύλων.
Δείτε το βίντεο:
Major strikes reported now on the Iranian capital of Tehran, with several fires seen burning across the city, as resident claim these are some of the heaviest strikes against Tehran by the Israeli Air Force since Friday. pic.twitter.com/3hDcUAUcp0
Επιπλέον, η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία έδωσε στη δημοσιότητα πλάνα από ένα κύμα επιθέσεων εναντίον 12 ιρανικών βάσεων αποθήκευσης και εκτόξευσης πυραύλων.
«Καύσιμο» στην εν εξελίξει συζήτηση για τη δημιουργία νέο κόμματος ρίχνει ο Αντώνης Σαμαράς που δηλώνει πως δεν θα παραμείνει σιωπηλός…
Στο κατάμεστο από κόσμο Πολεμικό Μουσείο, ο Αντώνης Σαμαράς, με το «όπλο παρά πόδα», εξαπέλυσε σφοδρά «πυρά» κατά της κυβέρνησης για την εξωτερική πολιτική που ασκεί και υποσχέθηκε να μην μείνει σιωπηλός καθώς «αυτό δεν είναι το χρέος ενός πρώην πρωθυπουργού».
Σε μια φορτισμένη συναισθηματικά ομιλία, πρώτη μετά τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία, δεν αποκάλυψε ανοιχτά τις επόμενες σκέψεις του ενώ επιμένουν οι φήμες για δημιουργία νέου κόμματος στη Δεξιά. Έβαλε φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα του σε μια κρίσιμη συγκυρία για τα χώρα σε ένα ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον.
Η καταληκτική φράση «δεν θα μείνω σιωπηλός» στην παρούσα συγκυρία και με τις φήμες για δημιουργία νέου πολιτικού φορέα στο χώρο της Δεξιάς να επιμένουν έχει ιδιαίτερη σημασία
«Το έφερε η μοίρα να μείνω ακόμα και μόνος στα δύσκολα αλλά το βλέμμα μου ούτε σκοτείνιασε ούτε λύγισε. Αυτά που πρέπει να λέω για την πατρίδα μου θα συνεχίσω να τα λέω. Από τη λέξη ευθύνη, γεννιέται η λέξη ελπίδα. Αυτή η χώρα δεν θα αφεθεί στη μοίρα της, δεν θα γονατίσει», υποστήριξε εισπράττοντας το χειροκρότημα των παρευρισκομένων στην αίθουσα.
Η σωστή πλευρά της ιστορίας
Ο πρώην πρωθυπουργός αφού αναφέρθηκε στην πολεμική σύρραξη Ουκρανίας – Ρωσίας, ασκώντας κριτική στους χειρισμούς της δύσης, συνέδεσε το θέμα με τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης λέγοντας πως «δείξαμε υπερβάλλον ζήλο στήριξης στο Ζελένσκι» και γίναμε «κλακαδόροι του συρμού».
Όταν μιλάμε για τη σωστή πλευρά της ιστορίας, όπως μας λένε τώρα για το Ουκρανικό, να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί, ανέφερε, καλώντας «να βλέπουμε λίγο μακρύτερα».
Με «πυρά» με πολλούς αποδέκτες εντός των συνόρων τόνισε πως «δεν έχουμε να αποδείξουμε σε κάποιους απ’ έξω ότι είμαστε πιστοί οπαδοί, ούτε καλοί μαθητές. Έχουμε να αποδείξουμε στο λαό που μας εξέλεξε ότι βάζουμε τα δικά τους συμφέροντα πάνω από όλα».
Αναφερόμενος στις εξελίξεις στη Μονή Σινά και στη Λιβύη όπου ο Χάφταρ εξετάζει την έγκριση του τουρκολιβυκού συμφώνου και τόνισε πως «όπως όλα πια δείχνουν την Ελλάδα δεν την υπολογίζουν πια ούτε οι εχθροί της, ούτε οι μέχρι χθες φίλοι της. Αυτά παθαίνεις όταν κάνεις διακηρύξεις φιλίας με τους εχθρούς σου. Αποθρασύνεις τους εχθρούς σου και απομακρύνεις τους φίλους σου». Σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά ο Αντώνης Σαμαράς είπε πως «δεν είναι ήρεμα νερά, είναι τρικυμία εν κρανίω. Και έχουμε ήρεμα νερά όχι επειδή αυτοί δεν προκαλούν, αλλά επειδή εμείς δεν αντιδρούμε».
«Με τα εθνικά θέματα δεν παίζουμε»
Απαντώντας στον πρωθυπουργό και τα παράπονά του για αυτόκλητους συμβουλάτορες του καναπέ τον κάλεσε «να μην στεναχωριέται και να μην ζορίζεται, να μην ακούει κανένα άλλο, πέραν των Γεραπετρίτη, Ντόκο και του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Κατηγόρησε την ελληνική εξωτερική πολιτική για αυτοπαραίτηση και αυτοεξαφάνιση και για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό αναρωτήθηκε αν έχει αναρτηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αν δεν έχει αναρτηθεί ρώτησε ποιός ευθύνεται. «Με τα εθνικά θέματα δεν παίζουμε. Δεν πετύχαμε την εξαίρεση της Ελλάδας από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα safe», συνέχισε.
Πλήθος κόσμου έσπευσε να χαιρετίσει τον Αντώνη Σαμαρά
Μετανάστευση και πράσινη ενέργεια
Η κριτική του στην κυβέρνηση δεν περιορίστηκε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. «Ετοιμάζεται, μαθαίνουμε, η κυβέρνηση να εγκαταστήσει μόνιμα πάνω από ένα εκατομμύριο παράνομους μετανάστες. Εδώ πια είναι η περίπτωση που οι καλοί μαθητές – θα το πω – μετατρέπονται σε χρήσιμους ηλίθιους», υποστήριξε σε άλλο σημείο, μεταξύ άλλων.
Συνδέοντας το δημογραφικό με την πράσινη ανάπτυξη υπήρξε σκωπτικός λέγοντας πως «αντί να επιδοτούν τις γεννήσεις επιδοτούν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα»
Στην παρουσίαση του βιβλίου του Σταύρου Λυγερού μεταξύ άλλων έδωσαν το «παρών» και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας: Μίλτος Χρυσομάλλης , Γιώργος Βλάχος, Μαξίμου Χαρακόπουλος, Ευριπίδης Στυλιανίδης, Θόδωρος Καράογλου.
Βραζιλία: Δίχρονο αγοράκι σκότωσε κατά λάθος τη μητέρα του με το υπηρεσιακό όπλο του πατέρα του – Σοκάρει το βίντεο από κάμερα ασφαλείας
Μια ανείπωτη οικογενειακή τραγωδία εκτυλίχθηκε στην πόλη Rio Verde de Mato Grosso της Βραζιλίας, όταν ένα αγοράκι μόλις δύο ετών πυροβόλησε θανάσιμα τη μητέρα του με το όπλο του πατέρα του. Το περιστατικό, που έχει προκαλέσει σοκ τόσο στην τοπική κοινωνία όσο και διεθνώς, καταγράφηκε από κάμερα ασφαλείας, αποτυπώνοντας καρέ-καρέ τις δραματικές στιγμές.
Δείτε το βίντεο:
Το τραγικό περιστατικό και οι αντιδράσεις
Όπως φαίνεται στο βίντεο, το παιδί πλησιάζει το τραπέζι, πιάνει ένα Glock 9mm και, χωρίς να κατανοεί τι κρατάει στα χέρια του, πατάει τη σκανδάλη. Η 27χρονη Ντέμπορα Ροντρίγκες Μοντέιρο, που εκείνη τη στιγμή κοιτούσε το παιδί της, δεν πρόλαβε να αντιδράσει. Η σφαίρα τη χτύπησε στο στήθος και στο χέρι, αφήνοντάς την αβοήθητη. Ο σύζυγός της, ο οποίος βρισκόταν επίσης στον χώρο και είχε άδεια οπλοφορίας, προσπάθησε να τη βοηθήσει, αλλά η γυναίκα κατέληξε λίγη ώρα αργότερα στο νοσοκομείο.
Νομικές και κοινωνικές συνέπειες
Ο πατέρας του παιδιού ενδέχεται να αντιμετωπίσει κατηγορίες για ανθρωποκτονία από αμέλεια, αν και προς το παρόν παραμένει ελεύθερος. Σύμφωνα με τον επιθεωρητή Ντανιέλ Φελισμίνο, πρόκειται για έναν αγρότη με νόμιμη οπλοκατοχή, όμως το γεγονός ότι το όπλο βρισκόταν σε προσβάσιμο σημείο εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την υπευθυνότητά του.
Παράλληλα, οι κοινωνικές υπηρεσίες αξιολογούν την ψυχική κατάσταση του μικρού παιδιού, προκειμένου να καθορίσουν τα επόμενα βήματα αναφορικά με την επιμέλειά του.
Η κριτική για τα ελληνοτουρκικά τους ένωσε. Για κίνδυνο κατάστασης ομηρίας από την Τουρκία, μίλησε ο Καραμανλής, για «τρικυμία εν κρανίω» ο Σαμαράς. Τι απάντησε στον Κ. Μητσοτάκη για «τους αυτόκλητους συμβουλάτορες του καναπέ».
Παρουσιάστηκε το απόγευμα της Τρίτης (17/6) το βιβλίο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Σταύρου Λυγερού «Οι αθέατες πτυχές του πολέμου στην Ουκρανία», σε εκδήλωση όπου μίλησαν:
Κώστας Καραμανλής, πρώην πρωθυπουργός
Αντώνης Σαμαράς, πρώην πρωθυπουργός
Αλέκος Παπαδόπουλος, πρώην υπουργός και ο συγγραφέας.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών.
Ο κ. Σαμαράς μεταξύ άλλων τόνισε: «Δεν έχουμε ήρεμα νερά, αλλά τρικυμία εν κρανίω», ενώ απαντώντας για τους «αυτόκλητους συμβουλάτορες του καναπέ» του Πρωθυπουργού, σχολίασε: «Τόση αλαζονεία… Πείτε του, να μην στεχοχωριέται και να μη ζορίζεται. Δεν χρειάζεται να ακούει κανένα άλλον. Άλλωστε, έχει δίπλα του, τον Γεραπετρίτη, τον Ντόκο, όλο το ΕΛΙΑΜΕΠ».
«Η αφέλεια είναι το μόνο που δεν συγχωρεί ποτέ η Ιστορία» επεσήμανε σε ένα άλλο σημείο κατά τη διάρκεια της ομιλίας του.
Ολόκληρη η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά:
Ο Σταύρος Λυγερός καταπιάστηκε με ένα εγχείρημα δύσκολο, περίπλοκο, και τολμηρό.
Δύσκολο, γιατί, έπρεπε να αποκαλύψει τις “Αθέατες Όψεις” της Ουκρανικής κρίσης. Όσα δεν γνωρίζουμε – κι όσα αποσιωπήθηκαν από τη μονομέρεια των ΜΜΕ, κι από τις δύο πλευρές των εμπλεκομένων…
Περίπλοκο γιατί έπρεπε να αναδείξει διαφορετικές διαστάσεις: γεωπολιτικές, νομικές, οικονομικές, ιστορικές και στρατιωτικές. Όπου η απλή παράλειψη μιας λεπτομέρειας, αλλάζει εντελώς τη συνολική εικόνα.
Τολμηρό, γιατί ζούμε σε εποχές, όπου όποιος αμφισβητεί το κυρίαρχο αφήγημα, συχνά αντιμετωπίζεται με καχυποψία και εχθρότητα. Βέβαια τον Σταύρο Λυγερό δεν είναι εύκολο να τον απαξιώσουν. Και το βιβλίο αυτό είναι δύσκολο να το αποσιωπήσουν…
Όπως αναδεικνύεται μέσα από τις σελίδες του, στην Ουκρανία ανατράπηκαν τα πάντα – και αιφνιδιάστηκαν οι πάντες:
- Οι ρωσικές δυνάμεις δεν έκαναν “στρατιωτικό περίπατο” όπως περίμεναν οι ίδιοι…
- Κι όταν, τους πρώτους μήνες, υπήρξε ευκαιρία για ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης, οι περισσότεροι πίστεψαν ότι η κρίση θα εκτονωνόταν. Αλλά ούτε αυτό συνέβη…
- Κι όταν, άρχισαν να κλιμακώνονται οι οικονομικές κυρώσεις της Δύσης, οι πάντες προεξοφλούσαν ότι η Ρωσία δεν θα αντέξει – όπου να ‘ναι θα καταρρεύσει οικονομικά. Kι ότι το καθεστώς Πούτιν, θα ανατραπεί εσωτερικά.
Τίποτα από αυτά δεν συνέβη τα επόμενα τρία χρόνια. Αλλώστε. αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι δυτικοί ηγέτες που ήταν τότε στην εξουσία έχουν πάει σπίτι τους. Και ο Πούτιν παραμένει στο Κρεμλίνο.
Στη συνέχεια οι Ουκρανικές δυνάμεις, πέρασαν στην αντεπίθεση, ανακαταλαμβάνοντας μεγάλες περιοχές από τους Ρώσους. Σε επόμενη όμως φάση, απέτυχε η μεγάλη αντεπίθεση των Ουκρανών στο νότο, το καλοκαίρι του 2023. Και στη συνέχεια οι Ρώσοι ανασυντάχθηκαν κι αυτοί κι άρχισαν πόλεμο φθοράς κατά των Ουκρανών. Με σταδιακή, επέκταση των θέσεών τους, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Στο μεταξύ, όλα τα επιχειρησιακά δόγματα ανατράπηκαν κι από τις δύο πλευρές. Κυρίως από την εκτενέστατη χρήση drones και αντι-drones… Όποιος δεν μελετήσει λεπτομερειακά τις μεγάλες και αλλεπάλληλες τομές που έγιναν στην στρατιωτική τέχνη τα τελευταία δυόμιση χρόνια στην Ουκρανία, δεν έχει ιδέα που βρισκόμαστε πλέον.
Όποιος δεν μελετήσει πώς και γιατί η Ρωσία επιβίωσε των δυτικών κυρώσεων, επίσης δεν καταλαβαίνει τίποτα από τη σύγχρονη διεθνή οικονομία. Ο Λυγερός παρουσιάζει τη μελέτη του Ουκρανικού, ως ένα «εργαστήριο πολέμου» του 21ου αιώνα. Το σήμερα και το αύριο συναντιούνται σε ένα πεδίο μάχης, στο οποίο χωράνε:
- τα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου,
- οι συνδυασμένες κινήσεις τεθωρακισμένων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου,
- τα μη επανδρωμένα οχήματα, οι βαλλιστικοί πύραυλοι, οι ιδιωτικοί στρατοί, οι πολέμαρχοι, και η τεχνητή νοημοσύνη.
Δηλαδή το ίδιο το μέλλον, που τώρα παίρνει, μπροστά στα μάτια μας, υπόσταση και εικόνα…
Μια από τις μεγαλύτερες αρετές του Λυγερού, είναι ότι δεν στοιχειοθετεί εκ των προτέρων κατασταλαγμένες απόψεις! Διαμορφώνει απόψεις καθώς εξετάζει μία-μία τις πλευρές της κρίσης…
Το “χτίζει” και το “δένει” βήμα-βήμα. Κι αυτό το κάνει το βιβλίο συναρπαστικό και πολύτιμο…
Να, λοιπόν, και τα δικά μου συμπεράσματα:
* Πρώτον: Το ότι κάποιος είναι δυτικός, δεν σημαίνει ότι οφείλει να υποστηρίζει κάθε λανθασμένη κίνηση των δυτικών κυβερνήσεων. Η Δύση θεμελίωσε Πολιτισμό Ελευθερίας – όχι «Μοναδικές Αλήθειες».
Στην περίπτωσή μας, η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ήταν μια πολύ κακή ιδέα – που θα έβλαπτε μακροχρόνια τα συμφέροντα της Δύσης. Όπως και έγινε! Γιατί τώρα οδηγούμαστε σε οριστικό αποκλεισμό της Ουκρανίας από το ΝΑΤΟ, αλλά με ακρωτηριασμένη Ουκρανία, και με τους αντιπάλους της Δύσης συσπειρωμένους εναντίον της.
Την αντίρρησή τους για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ την είχαν εκφράσει σε ανύποπτο χρόνο μεγάλες προσωπικότητες της Δύσης: όπως ο πατέρας της αμερικανικής στρατηγικής στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο George Kennan. Και φυσικά ο αρχιτέκτονας του αμερικανικού ανοίγματος στη Κίνα, ο Henry Kissinger. Μπορεί να έχεις οποιαδήποτε γνώμη για αυτούς. Πάντως “άνθρωποι του Πούτιν”, δεν ήταν! Ούτε ο Kennan, ούτε ο Kissinger… Για κάτι προειδοποιούσαν. Αλλά δεν εισακούστηκαν.
Το πιο σημαντικό: Προωθώντας την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, η Δύση συσπείρωνε τους πάντες εναντίον της. Ενώ θεωρεί την Κίνα πια βασικό ανταγωνιστή των ΗΠΑ, έστελνε την Ρωσία στην αγκαλιά της Κίνας! Έστελνε και την Ινδία, επίσης στην αγκαλιά Ρωσίας και Κίνας! Έστελνε και τον Αραβικό κόσμο στην αγκαλιά του Ευρω-ασιατισμού! Καθώς και μεγάλο μέρος της Αφρικής και την Λατινικής Αμερικής… Το να συσπειρώνεις τους πάντες εναντίον σου, για να διεκδικήσεις κάτι που ποτέ δεν ήταν δικό σου, συνιστά κορυφαίο σφάλμα γεωπολιτικής.
Κι όμως, αυτό το σφάλμα το έκανε η Δύση πριν τρία χρόνια. Τώρα βέβαια, τουλάχιστον οι Αμερικανοί, φαίνεται να το αναθεωρούν. Αλλά η Δύση συνολικά το πλήρωσε ακριβά.
* Το δεύτερο συμπέρασμα, είναι πώς ό,τι εμφανίζεται συγκυριακά ως κυρίαρχο αφήγημα, δεν είναι αναγκαστικά η… “σωστή πλευρά της Ιστορίας”!
Όταν οι Έλληνες ξεσηκώνονταν το 1821, δεν έπαιρναν ενθαρρυνικά μηνύματα απ’ έξω. Και δεν τους ενδιέφερε αν πήγαιναν με την «σωστή πλευρά»… Όταν οι Έλληνες αντιστέκονταν στον «Αξονα» το 1940-41, την στιγμή που ο Άξονας θριάμβευε παντού, και πάλι δεν τους ενδιέφερε αν πηγαίνουν με τη «σωστή πλευρά». Δεν τζόγαραν. Αγωνίζονταν! Το πού θα πάνε τελικά τα πράγματα, δεν το ξέρεις ποτέ εκ των προτέρων.
Και τώρα που η Αμερική προσπαθεί να τα βρει με τη Ρωσία, τώρα που ο Τράμπ μιλάει κάθε βδομάδα με τον Πούτιν στο τηλέφωνο, και η Ευρώπη δεν μπορεί μόνη της να στηρίξει την Ουκρανία,
τώρα οι ευφυείς άνθρωποι αρχιζουν και καταλαβαίνουν ότι μάλλον μας έκανε ζημιά όλος αυτός ο «υπερβάλλων ζήλος» στήριξης του Ζελένσκι…
Όταν μιλάμε λοιπόν, για τη “σωστή πλευρά της Ιστορίας”, όπως μας λένε τώρα για το Ουκρανικό, να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί: Να βλέπουμε λίγο μακρύτερα. Όχι να γινόμαστε κλακαδόροι του συρμού. Δεν έχουμε να αποδείξουμε σε κάποιους απ’ έξω ότι είμαστε “πιστοί οπαδοί” – ούτε “καλοί μαθητές”. Έχουμε να δείξουμε στο λαό που μας εξέλεξε, ότι βάζουμε τα δικά του συμφέροντα πάνω απ’ όλα. Για να επιβιώσει μια χώρα μεσαίου μεγέθους ανάμεσα στις μεγαλύτερες, επαναλαμβάνω, πρέπει πάντα να βλέπει πιο μακριά… Πράγμα που εμείς, ασφαλως. δεν το κάναμε…
Όταν, βέβαια, ξεκίνησε ο Πόλεμος στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο του 2022, όλοι ξέραμε πως η Ελλάδα δεν μπορούσε να πάει κόντρα με όλους τους εταίρους της. Αλλά δεν χρειαζόταν να γίνει και “βασιλικότερη του Βασιλέως”! Cheer leader, να ζητωκραυγάζει μπροστά-μπροστά… Την ώρα μάλιστα που συνεχίζουμε να εισάγουμε το 50% του φυσικού μας αερίου από τη Ρωσία…
Το είχα πει εξ αρχής: Η Ελλάδα ώφειλε να καταδικάσει την παράνομη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπογραμμίζοντας όμως πάντα, ότι η Ρωσία κάνει αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία ό,τι ακριβώς έκανε και συνεχίζει να κάνει η Τουρκία στην Κύπρο! Δεν το κάναμε! Αντίθετα υπογράψαμε “Συνθήκη φιλίας” με την Τουρκία! Η οποία, Τουρκία, την ίδια στιγμή, επέκτεινε τα τετελεσμένα της εναντίον της Κύπρου και επέβαλε στο πεδίο πρωτοφανείς προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας.
Κατακεραυνώναμε τη Ρωσία, αλλά με την Τουρκία, που μας έκανε τα ίδια, ήμασταν «μέλι- γάλα»! Ποιός να μας πάρει στα σοβαρά; Αυτό δεν είναι καθόλου «ήρεμα νερά»… Αυτό είναι «τρικυμία εν κρανίω»!
Είχα πει τότε και κάτι ακόμα: Ότι μετά τον Πόλεμο έρχεται η Ειρήνη. Και η Ελλάδα πρέπει να προετοιμάζεται για την Ειρήνη. Δηλαδή να μην κόβει γέφυρες… Έτσι κάνουν οι χώρες που βάζουν σε προτεραιότητα της εθνικά τους συμφέροντα. Δεν το κάναμε… Με αποτέλεσμα τώρα που η Αμερική αλλάζει γραμμή και τα βρίσκει με τη Ρωσία σε κάποιου τύπου νέο γεωπολιτικό συμβιβασμό, η Ελλάδα να είναι απομονωμένη – και από την Ρωσία και από τις ΗΠΑ!
Ενώ η Τουρκία που κράτησε πολύ πιο “ισορροπημένη” στάση, να έχει γέφυρες – και με τη Μόσχα και με την Ουάσιγκτων. Εμείς βέβαια, Πολιτική Αυτο-παραίτηση…
Αυτό ακριβώς: Αυτό-παραίτηση από κάθε διεθνή ρόλο και Αυτο-εξαφάνιση από το διεθνές προσκήνιο! Που τα πληρώνουμε πανάκριβα. Η “φίλη” Τουρκία διακηρύσσει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς την άδειά της, έξω από τα χωρικά μας ύδατα. Δηλαδή μέχρι τα 6 μίλια! Αλλά και ποια 6 μίλια; Εδώ ψαρεύουν ανενόχλητοι οι Τούρκοι έξω από το Καψάλι στα Κύθηρα ή έξω από την Κάρυστο, δίπλα στις ακτές μας! Δεν μας επιτρέπουν ούτε καλώδια να ποντίσουμε έξω από την Κάσο. Μας απειλούν ακόμα και για τα αιολικά πάρκα στις Κυκλάδες. Καταπατούν τη διακηρυγμένη Ελληνική ΑΟΖ μεταξύ Κρήτης και Αιγύπτου. Χθες μολις η Τουρκία ανήρτησε στην Unesco δικό της Χάρτη, όπου καπελώνει το μισό Αιγαίο. Για να πούμε κι ένα καλό νέο όμως, το Ιόνιο – ακομα – δεν το πείραξε!
Aλλά για να σοβαρευτούμε επί τέλους, θέλω την προσοχή σας: Η κυβέρνηση ανακοίνωσε προ ημερών το θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Μάλιστα. Ρωτάω ευθέως: Έχει αναρτηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Κι αν δεν έχει αναρτηθεί, γιατί; Και ποιός ευθύνεται; Με τα εθνικά θέματα δεν παίζουμε…
Επίσης, η Ελλάδα δεν πέτυχε εξαίρεση της Τουρκίας από τον αμυντικό πρόγραμμα της Ευρώπης, το SAFE. Tης Τουρκίας, που ενώ απειλεί δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι εταίροι μας τη σπρώχνουν στην κοινή Ευρωπαϊκή Άμυνα! Κι όχι μόνο την περιλαμβάνουν στις μελλοντικές παραγγελίες εξοπλισμών, αλλά – ακόμα χειρότερα – συνεχίζουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες να την εξοπλίζουν! Αλλά πώς να μην συνεχίζουν, αφού η ίδια η Ελλάδα διακηρύσσει πως η Τουρκία είναι «φίλη» της; Πώς να μην συμμετέχει και η Τουρκία στο SAFE, αφού εμείς πρώτοι διακηρύσσουμε πώς οι Τούρκοι είναι “φίλοι” μας;
Όταν κάνεις «συμφωνίες φιλιας» με χώρες που σε απειλούν με casus belli και σου αμφισβητούν τα πάντα – δεν έχεις απλώς έλλειμμα στρατηγικής. Έχεις περίσσευμα αφέλειας. Κι όπως έλεγε και ο Οscar Wilde «η αφέλεια είναι το μόνο που δεν συγχωρεί ποτέ η Ιστορία»!
Ακόμα και χώρες, όπως η Αίγυπτος – που κι αυτή αντιμετωπίζει απειλές από την Τουρκία – μας προκαλεί σήμερα με τη Μονή του Σινά. Την οποία επί 1500 χρόνια τη σεβάστηκαν όλες οι αυτοκρατορίες που πέρασαν από εκεί! Και τώρα απλώς μας ανακοινώνουν ότι θα επιτρέπεται η λατρευτική χρήση της Μονής και μόνον. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς της αμφισβητείται.
Προφανώς αν την υπολόγιζαν την Ελλάδα, δεν θα φέρονταν έτσι. Αλλά δεν την υπολογίζουν.
Ακόμα και ο Χάφταρ στη Λιβύη, που είχε καταγγείλει το Τουρκολυβικό μνημόνιο, σήμερα σκέπτεται να το επικυρώσει! Ελπίζουμε να μη συμβεί. Αλλά όπως όλα δείχνουν πλέον, την Ελλάδα δεν την υπολογίζουν πια ούτε οι εχθροί της, ούτε καν οι μέχρι χθες φίλοι της! Αυτά παθαίνεις όταν κάνεις “διακηρύξεις φιλίας”… με τους εχθρούς σου: Αποθρασύνεις τους εχθρούς σου, ενώ απομακρύνεις τους φίλους σου!
Και μια που αναφέρθηκα στη Λιβύη, ο κορυφαίος σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Πρωθυπουργού είχε δηλώσει το 2020, όταν είχε επισκεφτεί ο στρατηγός Χάφταρ την Ελλάδα, ότι «κακώς επενδύαμε σε αυτόν»! Γιατί, όπως είπε, ο Χάφταρ «μέτραγε μέρες»… Τέτοια υπεροψία… Και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν. Πολιτικότητα; Μηδέν. Πολιτική συμμαχιών στα δύσκολα; Μηδέν! Διορατικότητα; Μηδέν… Απαξίωναν τον Χάφταρ όταν συγκρουόταν με τα συμφέροντα της Τουρκιας. Και τώρα που τον Χάφταρ τον προσέγγισε η Τουρκία, τάχουν χαμένα…
Και δεν είναι η μόνη φορά που ακυρώσαμε τον εαυτό μας και τα συμφέροντά μας για να δείξουμε “καλοί μαθητές” προς τα έξω… Σπεύσαμε να υιοθετήσουμε τη λεγόμενη “Πράσινη Μετάβαση”, δηλαδή τη κατάργηση των υδρογονανθράκων, ταχύτερα από όλους τους άλλους. Και θέσαμε εκτός λειτουργίας, για κάποιο διάστημα, σύγχρονες λιγνιτικές μονάδες, όταν η ίδια η Γερμανία εγκαινίαζε τέτοια εργοστάσια, παρά την “Πράσινη Μετάβαση”!
Όπου υιοθετήθηκε η “Πράσινη Συμφωνία”, το αποτέλεσμα ήταν να εκτιναχθεί η τιμή της Ενέργειας. Πράγμα που το βιώνουν και οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά όταν φτάνουν οι λογαριασμοί.
Σήμερα, η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει ευθέως εγκαταλείψει την Πράσινη Μετάβαση. Στην Ευρώπη το μαζεύουν: Τροποποιούν τους “πράσινους στόχους” κάνοντας στροφή στην “προσιτή ενέργεια”, “με όρους ρεαλιστικούς κι όχι ιδεοληπτικούς”.
Άρα ομολογούν ότι μέχρι τώρα έκαναν πολιτική με “πράσινες ιδεοληψίες” και ότι δεν τους ενδιέφερε η “προσιτή ενέργεια”! Κι όμως η Ελλάδα πρωτοστατούσε σε αυτή την “τρέλα”….
Με αποτέλεσμα η διεθνής τιμή πετρελαίου να είναι σήμερα 30% πιο κάτω απ’ ό,τι το 2014 – αλλά τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις να πληρώνουν μιάμιση και δύο φορές παραπάνω! Πράγμα που δείχνει πόσο λάθος ήμασταν όλα αυτά τα χρόνια.
Κι εμείς εδώ “πανηγυρίζουμε” για τα “υπερ-πλεονάσματα”, όταν χάνουμε θέσεις σε ανταγωνιστικότητα, χάνουμε σε πραγματική αγοραστική δύναμη, αφού το Ενεργειακό έγινε πια αβίωτο – και για νοικοκυριά και για επιχειρήσεις. Ας μη ψάχνουμε δικαιολογίες. Το κόστος της Ενέργειας είναι η βασική αιτία της Ακρίβειας, που γονατίζει σήμερα την Ελληνική κοινωνία…
Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα, όπου θέλαμε να κάνουμε τον «καλό μαθητή» και την πατήσαμε… Πάρτε το δημογραφικό. Που δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα, είναι πανευρωπαϊκό. Αλλά εδώ εμείς βρισκόμαστε σε μια από τις χειρότερες θέσεις από πλευράς αριθμών – και στην πιο ευάλωτη θέση από πλευράς Γεωγραφίας. Είμαστε η πρώτη χώρα της Ευρώπης που κινδυνεύει να σαρωθεί από τους λαθροδιακινητές και τα κύματα παράνομων μεταναστών. Από Ασία και Αφρική… Κι εμείς, αντί να επιδοτούμε τα νεαρά ζευγάρια να κάνουν παιδιά, επιδοτούμε τα… ηλεκτρικά αυτοκίνητα! Κι αντί να ενθαρρύνει η κυβέρνηση τα νεαρά ζευγάρια να κάνουν οικογένεια, νομιμοποιεί το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία.
Κι επιπλέον ετοιμάζεται η κυβέρνηση να εγκαταστήσει μόνιμα πάνω από ένα εκατομμύριο παράνομους μετανάστες! Εδώ πια είναι η περίπτωση που οι “καλοί μαθητές” μετατρέπονται σε “χρήσιμους ηλίθιους”…
Προσέξτε: πάνε να δημιουργήσουν μέχρι και 16 χιλιάδες κέντρα υποδοχής παρανόμων! Δηλαδή κανονικό εποικισμό της χώρας. Και πληθυσμιακή αλλοίωσή της.
Δεν βλέπουν καν τις ταραχές που γίνονται σήμερα παντού, από το Παρίσι, μέχρι το Los Angeles… Oι ταραχές από παράνομους μετανάστες είναι πια εφιάλτης για όλες τις χώρες της Δύσης. Κι εμείς εδώ, πάμε να εγκαταστήσουμε μαζικά στη χώρα μας αυτόν τον εφιάλτη… Υπάρχει λογική; Συνειδητοποιούν τι πάνε να κάνουν; Γιατί, όπου χρειάζονται εργατικά χέρια, δεν τα φέρνουν νόμιμα, με διμερείς συμφωνίες από φίλες χώρες, όπως η Αίγυπτος;
Δείτε και τη διαβόητη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία τα Σκόπια την παραβιάζουν ανοικτά και εμείς δεν αντιδρούμε. Το πρόβλημα, όπως είχα προειδοποιήσει, έχει μετασχηματιστεί:
από διαμάχη Ελλάδας-Σκοπίων για το όνομα, σε διαμάχη Σκοπίων-Βουλγαρίας για τη λεγόμενη «Μακεδονική» Εθνότητα και «Μακεδονική» γλώσσα – που οι Βούλγαροι ευθέως αμφισβητούν. Και βάζουν βέτο στην ευρωπαϊκή ένταξη των Σκοπίων.
Οι Βούλγαροι βάζουν βέτο, αλλά η Ελλάδα δεν κάνει το ίδιο. Γιατί της το απαγορεύει, λέει, η Συμφωνία των Πρεσπών. Δηλαδή μας “δεσμεύει”, υποτίθεται, μια διμερής συμφωνία, την οποία η άλλη πλευρά ανοιχτά παραβιάζει! Θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε με τη Βουλγαρία στο θέμα αυτό. Αλλά δεν το κάνουμε… Η τωρινή κυβέρνηση των Σκοπίων καταργεί το επίθετο «βόρεια» από το επίσημο όνομά τους, κι εμείς καθόμαστε και τους κοιτάμε. «Μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα». Είμαστε εντελώς παραιτημένοι από κάθε έννοια Εξωτερικής Πολιτικής.
Τόσο παραιτημένοι που όπως είπε ο Μητροπολίτης Αλεξανδροπούλεως: «ό,τι δράσεις ανακοινώθηκαν από την Κυβέρνηση στον Εβρο, δεν τις είδαμε όχι να υλοποιούνται, ούτε καν να ξεκινούν». Την ώρα, μάλιστα, που τουρκικών συμφερόντων εταιρίες, αγοράζουν ανεξέλεγκτα και μαζικά εγκαταλελειμμένα ελληνικά σπίτια στον Έβρο κι όχι μόνο…
Είμαστε λοιπόν, «Φίλοι» με τους εχθρούς μας, ανεκτικοί σε όσους μας προκαλούν, μη αξιόπιστοι απέναντι σε δυνητικούς συμμάχους μας, εμμονικοί στην αποδοχή της λαθρομετανάστευσης
που όλοι οι άλλοι απορρίπτουν, δεκτικοί στην woke ατζέντα που απορρίπτουν πια οι λαοί της Δύσης, και ακραίοι σε θέματα Πράσινης Μετάβασης, που η Αμερική την έχει ήδη εγκαταλείψει και η Ευρώπη την έχει χαλαρώσει. Τα κάνουμε όλα ανάποδα…
Ήμασταν οι «πιο καλοί μαθητές» – οι «απουσιολόγοι» – μιας παγκόσμιας Τάξης, που όμως πια δεν υπάρχει! Ήμασταν «καλοί μαθητές» στα πάντα. Αλλά «αμελείς» στα δικά μας εθνικά συμφέροντα…
Το βιβλίο του Σταύρου Λυγερού για τον Πόλεμο στην Ουκρανία φωτίζει τις δικές μας αθέατες όψεις. Κυρίως: ότι δεν μπορούμε να δούμε το εθνικό συμφέρον μας, σε μια εποχή που η Αμερική και άλλες χώρες της Δύσης κοιτάνε πρώτα τα δικά τους.
Γιατί η νέα αρχιτεκτονική των διεθνών σχέσεων θα στηρίζεται σε ευθυγράμμιση εθνικών συμφερόντων. Όχι σε ξεπερασμένα αφηγήματα περί «παγκοσμιοποίησης»… Κι αν δεν στραφούμε κι εμείς στα δικά μας συμφέροντα, θα είμαστε αδικαιολόγητα φοβικοί και απόντες.
Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα, που ήδη τη συνειδητοποιεί η Δύση συνολικά. Κι εγκαταλείπει την ανοχή στην παράνομη μετανάστευση, εγκαταλείπει τις πράσινες ακρότητες, εγκαταλείπει τον «δικαιωματισμό» και τη συζήτηση για το πόσα είναι τα φύλα…
Η κυβέρνησή μας, όμως, δεν τα βλέπει! Ούτε και τα περισσότερα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Τα οποία είναι, κι αυτά, μέρος του προβλήματος. Το μόνο κριτήριο Πολιτικής για την Κυβέρνηση είναι η Επικοινωνία. Ενώ η Αντιπολίτευση, απλά, πετάει… χαρταετό!
Δείτε τώρα τι γίνεται στη Μέση Ανατολή. Που φλέγεται πάλι… Μόνο που, αυτή τη φορά, στο επίκεντρο βρίσκεται η σύγκρουση του Ισραήλ με τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Που τον υποστηρίζει το Ιράν με τους συμμάχους του Σιίτες. Και η Τουρκία με τους συμμάχους της Σουνίτες τζιχαντιστές. Το Ισραήλ εξουδετέρωσε τα ισλαμιστικά δίκτυα του Ιραν. Και τώρα μένουν τα ισλαμιστικά δίκτυα που καθοδηγεί η Τουρκία. Και η Μέση Ανατολή εξελίσσεται σε πεδίο αντιπαράθεσης Ισραήλ-Τουρκίας. Όπου οι Κούρδοι παίζουν πια κεντρικό ρόλο. Γιατί ήταν αυτοί που νίκησαν το ΙΣΙΣ. Και δεν υποτάχθηκαν ποτέ στην Τουρκία. Βλέπουμε καθαρά να γίνεται πια ανασχεδιασμός ολόκληρης της περιοχής, με τους Κούρδους στην πρώτη γραμμή
και το Ισραήλ ως βασική δύναμη ανάσχεσης της Τουρκίας. Εμείς, όμως, εδώ – αν είναι δυνατόν – δεν ψάχνουμε για συμμάχους, απέναντι σε αυτούς που μας απειλούν, αλλά μένουμε με μόνο σταθερό συνομιλητή μας τον… Ζελένσκι!
Είμαστε δυτικοί, ναι! Αλλά δεν υπάρχει Δύση χωρίς Ελευθερία. Ούτε υπάρχει Ελευθερία χωρίς Αλήθεια. Κι αφού είμαστε δυτικοί, ας είμαστε σοβαροί δυτικοί. Δεν μπορούμε χρόνια να χτίζουμε φράχτη στον Έβρο για να μην περνάνε οι παράνομοι και τώρα να εγκαθιστούμε πάνω από 1 εκατομμύριο παράνομους στα χωριά μας, σε όλη την ελληνική επικράτεια!
Ο Σταύρος Λυγερός, με αυτό το βιβλίο, δεν προσφέρει “εύκολες λύσεις”. Προσφέρει, όμως, κάτι πολύ πιο κρίσιμο: Τη δυνατότητα να δούμε καθαρά. Την αλήθεια πέρα από προπαγάνδες, ιδεοληψίες και αφηγήματα. Και τη θέση μας στον τελείως καινούργιο κόσμο που έρχεται!
Το βιβλίο του Σταύρου είναι δύο πράγματα ταυτόχρονα: Είναι μεγεθυντικός φακός για να καταλάβουμε όσα κοσμοϊστορικά συμβαίνουν γύρω μας – στην Ουκρανία κυρίως, αλλά όχι μόνο… Είναι ταυτόχρονα καθρέφτης για να δούμε τις δικές μας αναπηρίες. Και μια που μιλάμε για πολιτικές «αναπηρίες», άκουσα χθές τον Πρωθυπουργό να παραπονιέται για «αυτόκλητους συμβουλάτορες του καναπέ» στα εθνικά ζητήματα… Τόση αλαζονεία…. Πείτε του, να μην στεχοχωριέται και να μη ζορίζεται. Δεν χρειάζεται να ακούει κανένα άλλον. Άλλωστε, έχει δίπλα του, τον Γεραπετρίτη, τον Ντόκο, όλο το ΕΛΙΑΜΕΠ. Αυτούς να ακούει… Ολα καλά! Και μη χειρότερα. Ο Θεός να βάλει το χέρι του…
Ένα μήνυμα θα ήθελα να πώ τελειώνοντας, σε όσους κάθε μέρα, χωρίς να έχω εγώ μιλήσει, μιλούν για μένα, συνήθως απαξιώνοντας ή διαστρεβλώνοντας όσα λέω… είτε ακόμα κι όσα δεν λέω.
Αντιλαμβάνομαι ότι θα προτιμούσαν να παραμένω σιωπηλός. Αυτό όμως δεν είναι το Χρέος ενός πρώην Πρωθυπουργού… Ακούστε: Το έφερε συχνά η μοίρα, να μείνω όρθιος, ακόμα και μόνος καμια φορά, στα δύσκολα. Ακόμα κι όταν έβλεπα απέναντί μου «τη φοβερή ερημία του πλήθους». Όμως το βλέμμα μου ούτε σκοτίνιασε ποτέ, ούτε λύγισε. Να θυμούνται λοιπόν, οι περισπούδαστοι επικριτές μας, πως αυτά που πρέπει να λέω για την Πατρίδα μου, θα συνεχίζω να τα λέω, όπως έκανα πάντα. Είναι θέμα ευθύνης. Πολύ περισσότερο τώρα, που όπως βλέπετε, είμαστε πολλοί και παραμένουμε όρθιοι.
Από αυτή τη λέξη – Ευθύνη – γεννιέται η άλλη μεγάλη λέξη – Ελπίδα! Η Ελλάδα είναι Χρέος για μας τους Έλληνες. Η Ελλάδα είναι υπερ-πολύτιμη και για τη Δύση συνολικά. Όχι, λοιπόν! Αυτη η χώρα δεν θα αφεθεί στη μοίρα της! Δεν θα παραιτηθεί από τα συμφέροντά της. Oύτε από τα δίκαιά της. Δεν θα γονατίσει. Δεν θα εγκαταληφθεί. Ούτε τώρα, ούτε αύριο, ούτε ποτέ!
Σας ευχαριστώ.
K. Καραμανλής: Δικαιοσύνη και μέσα ενημέρωσης είναι πυλώνες της δημοκρατίας και πρέπει να διαφυλαχθούν ως κόρη οφθαλμού
Κυρίες και Κύριοι,
Εκτιμώ ιδιαίτερα την γραφή του Σταύρου Λυγερού. Tην διεισδυτικότητα της πένας του, το συνολικό δημοσιογραφικό αλλά και συγγραφικό του έργο, την παρρησία της γνώμης του. Ειδικά σε θέματα διεθνούς και εξωτερικής πολιτικής περιλαμβάνεται στους λίγους επαΐοντες στον χώρο του. Το βιβλίο που παρουσιάζουμε σήμερα είναι κατά την άποψή μου ίσως η κορυφαία μέχρι σήμερα δουλειά του. Διεξοδική ανάλυση του ευρύτερου διεθνούς πλαισίου, οξύτητα σκέψης και κυρίως το θάρρος να διατυπώνει απόψεις που, παρ’ ότι ξεφεύγουν από την κυρίαρχη τάση, είναι τεκμηριωμένες με ισχυρά στοιχεία και επιχειρήματα. Και είναι αναμφισβήτητο ότι γνώμονάς του είναι η αγωνία για τα εθνικά μας συμφέροντα και για μια κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερη εξωτερική πολιτική.
Κυρίες και Κύριοι,
Ορθώς καταδικάζεται η προ τριάμισι περίπου ετών ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Όμως, η συλλογική Δύση δεν είναι αθώα του αίματος ούτε για τις συνθήκες που οδήγησαν στην σύγκρουση, ούτε για το συνεχιζόμενο δράμα, πρωτίστως εις βάρος του ουκρανικού λαού. Η πυροδότηση των ταραχών του 2014, η απαξίωση των συμφωνιών του Μίνσκ, η εμμονή να ενταχθεί η Ουκρανία στην βορειοατλαντική Συμμαχία με ξεκάθαρο αντιρωσικό πρόσημο, προφανώς δεν δικαιολογούν την ρωσική επιθετικότητα. Σίγουρα όμως θέτουν και την Δύση στο κάδρο των ευθυνών για τον πρώτο, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο, μεγάλο πόλεμο επί Ευρωπαϊκού εδάφους.
Όπως είχα τονίσει ήδη τον Ιούνιο του 2022 η παράταση του πολέμου ζημίωσε πρωτίστως την ίδια την Ουκρανία και σε ανθρώπινες απώλειες και σε καταστροφικές συνέπειες. Κατέστησε δε την ειρήνευση ακόμα δυσκολότερη και πιθανότατα με δυσμενέστερους για την Ουκρανία όρους με την πάροδο του χρόνου. Η χρονική επιμήκυνση και η κλιμάκωση της σύγκρουσης έφερε τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Ο μεγάλος χαμένος του πολέμου είναι η Ουκρανία.
Δεύτερος μεγάλος χαμένος είναι η Ευρώπη. Υιοθετώντας άκριτα ένα εξόχως επιθετικό προσανατολισμό, αντί να πρωταγωνιστήσει στην αναζήτηση διεξόδου από την κρίση, ενεπλάκη με μεγάλο κόστος, ενεργειακό, οικονομικό και πολιτικό. Και μπορεί μεν οι ΗΠΑ να βρήκαν αγορές για τους υδρογονάνθρακές τους, μπορεί πράγματι να επέτυχαν την διεύρυνση του ΝΑΤΟ με την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας. Η αλήθεια όμως είναι πως η εξέλιξη των πραγμάτων δείχνει προς μια στρατηγικού χαρακτήρα ήττα για την συλλογική Δύση. Και σε επίπεδο εντυπώσεων και ως ενίσχυση της τάσης προς ένα πολύ πιο πολυπολικό κόσμο που αυξανόμενα αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία της Δύσης και των θεσμών που αυτή επέβαλε στο διεθνές σύστημα.
Το «δυτικό κόμμα του πολέμου» όπως επιτυχώς χαρακτηρίζει ο Λυγερός τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις που σχεδόν υστερικά υποστήριξαν με μένος τον πόλεμο, την απόλυτη δαιμονοποίηση της Ρωσίας και την μανιχαϊστική ιδεολογικοποίηση της σύγκρουσης στον άξονα καλού κακού, έχουν τεράστια ευθύνη για τις δυσάρεστες εξελίξεις. Για να τις συγκαλύψουν μάλιστα επιχειρούν την κλιμάκωση του πολέμου και την διασπορά φόβου για την επικείμενη τάχα γενικευμένη ρωσική εισβολή στην Ευρώπη. Η αλλαγή κυβέρνησης και στάσης των ΗΠΑ στο Ουκρανικό τους εκθέτει ακόμα περισσότερο.
Κυρίες και Κύριοι,
Όπως ήδη ελέχθη, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι πράξη απαράδεκτη και καταδικαστέα. Τίποτα δεν δικαιολογεί την προσφυγή στην βία και την αιματοχυσία. Όμως, η αλήθεια είναι ότι ο ανταγωνισμός με τη Ρωσία είναι το κίνητρο που καθοδήγησε τη Δύση στον πόλεμο αυτό και όχι οι αρχές και οι αξίες. Διαφορετικά, δεν θα βλέπαμε αυτήν την τεράστια αναντιστοιχία της δυτικής στάσης στον πόλεμο στην Ουκρανία με τη στάση της απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας. Η Δύση σύρθηκε σε έναν πόλεμο χωρίς τέλος, πόλεμο που – κακά τα ψέματα – δεν αφορούσε καν κράτος μέλος του ΝΑΤΟ ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη στιγμή που τη βλέπουμε να εθελοτυφλεί σε απειλές εναντίον μελών της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση φάνηκε για άλλη μια φορά να αυτοσχεδιάζει και απέτυχε να αναλάβει εγκαίρως πρωτοβουλίες για την ίδια την ήπειρό της, για την κατάπαυση του πυρός, τη λήξη του πολέμου και την επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ενδεχομένως στη βάση των συμφωνιών του Μίνσκ.
Αυτήν τη στιγμή, διαδραματίζονται στο κόσμο πρωτόγνωρες εξελίξεις. Για πρώτη φορά, οι ΗΠΑ αποσύρονται από τον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και επιδεικνύουν διάθεση προσέγγισης και συνεργασίας με τη Μόσχα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει, για μια ακόμη φορά, ανέτοιμη να διαμορφώσει πολιτική και ακολουθεί ασθμαίνοντας τις πολιτικές που διαμορφώνουν άλλοι για την ίδια την ήπειρό της. Παρακολουθούμε την Ουκρανία και την Ευρωπαϊκή Ένωση να σύρονται σε μια διαδικασία ειρήνευσης, υπό τους δυσμενέστερους δυνατούς όρους. Χωρίς ουσιαστικά να έχουν καμία δυνατότητα αντίδρασης. Γιατί, πλέον, καταδεικνύεται με τον πιο προφανή τρόπο η αδυναμία της Ένωσης να έχει λόγο και ρόλο στη διεθνή σκηνή, ακόμα και όταν πρόκειται για την ίδια την Ευρώπη, καθώς και η αδυναμία της να στηρίζει τις αποφάσεις της με αξιόπιστη αμυντική ικανότητα. Είναι χαρακτηριστικό το πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε κατάσταση σοκ, προσπαθούσε να βρει τρόπο να αντιδράσει, με συναντήσεις σε διαφορετικές συνθέσεις και με εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης χώρες, ουσιαστικά με ημίμετρα. Οι οποίες διαδικασίες οδηγούν σε ένα αποτέλεσμα που είναι πολύ μακριά από τις αρχές της εδαφικής κυριαρχίας και της ακεραιότητας της Ουκρανίας, υπέρ των οποίων υποτίθεται ότι μαχόταν μέχρι πρότινος η Δύση. Και αυτό, φυσικά, είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει όλους μας και να μας προετοιμάσει για την ανάγκη να μπορούμε να βασιζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και να ενισχύουμε τις δικές μας αποτρεπτικές και αμυντικές δυνατότητες.
Ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα έχει η προσπάθεια που γίνεται αυτήν τη στιγμή, για την οικοδόμηση της αμυντικής ικανότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μιας ικανότητας, για την οποία η Ένωση αμφιταλαντεύτηκε για πάρα πολλά χρόνια και που τώρα επιδιώκει να αποκτήσει, φοβάμαι εσπευσμένα και σπασμωδικά. Χωρίς ξεκάθαρη πολιτική βούληση και ολοκληρωμένο σχέδιο.
Από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, η Ευρωπαϊκή Ένωση θεώρησε την ειρήνη και την ασφάλεια στα εδάφη της ως δεδομένα. Όμως, η συνειδητοποίηση ότι η ασφάλεια που παρείχαν όλα αυτά τα χρόνια οι ΗΠΑ στην Ευρώπη δεν είναι πια δεδομένη αποτέλεσε ισχυρό σοκ. Σήμερα, η Ένωση οφείλει να κατανοήσει ότι οι κίνδυνοι στην περιφέρειά της είναι πολλοί και δεν προέρχονται μόνο από ανατολάς, δηλαδή –όπως θεωρούν κάποιοι– από τη Ρωσία, αλλά και από το νότο, δηλαδή από την Τουρκία και άλλους παράγοντες αστάθειας στην περιοχή μας. Και θα πρέπει να αντιληφθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι πια είναι μόνη της σε αυτό. Συνεπώς, οφείλει να οικοδομήσει έναν ισχυρό αμυντικό μηχανισμό που θα έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει, όπου αυτό απαιτηθεί στα σύνορά της, χωρίς εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες που δεν είναι μέλη της! Μόνο έτσι θα μπορούν τα κράτη μέλη της Ένωσης να αισθάνονται ασφαλή.
Κυρίες και Κύριοι,
Ηδημιουργία αυτού του Ευρωπαϊκού αμυντικού μηχανισμού είναι ένας πάγιος στόχος της Ελλάδας. Η ασφάλεια ήταν ίσως ο σοβαρότερος λόγος, για τον οποίο η χώρα μας εντάχθηκε στην τότε ΕΟΚ. Όμως, για να έχει αυτός ο μηχανισμός αξιοπιστία, θα πρέπει η Ένωση να μην έχει δύο μέτρα και σταθμά, αλλά να πείθει ότι λειτουργεί πράγματι στη βάση αρχών, αξιών και του Διεθνούς Δικαίου. Δεν μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να κρατάει ίσες αποστάσεις σε ότι αφορά την Τουρκία που κατέχει περίπου το 37% ενός κράτους μέλους της, της Κύπρου, και απειλεί καθημερινά με πόλεμο ένα άλλο κράτος μέλος της, την Ελλάδα.
Είναι εξωφρενικό να ακούμε, αυτόν τον καιρό, από κορυφαίους Ευρωπαίους αξιωματούχους, ότι η Τουρκία πρέπει να συμμετάσχει στους αμυντικούς μηχανισμούς της Ένωσης, γιατί αποτελεί πυλώνα για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της Ευρώπης! Αυτά θα πρέπει να απαντηθούν. Καμία αξιοπιστία δεν μπορεί να έχει η Ένωση όταν δαιμονοποιεί τη Ρωσία, ενώ κατευνάζει την Τουρκία.
Η Ελλάδα οφείλει να καταδεικνύει αυτήν την ασυνέπεια και να αναδεικνύει τον αναθεωρητισμό, την επιθετικότητα και τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, το ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου που διαχρονικά παίζει και τον αυταρχισμό που επικρατεί στο εσωτερικό της. Δεν μπορεί να προσπαθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να αυτονομηθεί αμυντικά από τις ΗΠΑ και να εξαρτηθεί αμυντικά από την Τουρκία!
Αν θέλει η Ένωση να αποκτήσει μια αληθινά αυτόνομη αμυντική ικανότητα, οφείλει να πάρει τις γενναίες εκείνες αποφάσεις που θα της επιτρέψουν να πατήσει στα δικά της πόδια και όχι να εξαρτάται πάλι από τρίτους! Και, μάλιστα, από μια Τουρκία που έχει αποδείξει ότι χρησιμοποιεί εκβιαστικά τον όποιο μοχλό πίεσης έχει απέναντι στην Ευρώπη! Ποιος πυλώνας σταθερότητας μπορεί να είναι η Τουρκία για την ασφάλεια της Ευρώπης; Που παρεμβαίνει στρατιωτικά σε όλες τις γειτονικές της χώρες και τις απειλεί με πόλεμο, προκειμένου να χαράξει δικές της ζώνες επιρροής και να υπερασπιστεί αυτά που θεωρεί ιστορικά της δικαιώματα! Στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στον Καύκασο, στα Βαλκάνια, όπως στην Αλβανία και το Κόσοβο.
Καμία συμμετοχή δεν μπορεί να έχει η Τουρκία στους μελλοντικούς αμυντικούς μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν συμβεί αυτό, θα αναδειχθεί η βαθιά υποκρισία της Ευρώπης. Όμως, θα ακυρωθεί και η όποια μελλοντική δυνατότητα να μας στηρίξει έμπρακτα η Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Όπως δεν μπορεί να ενταχθεί η Τουρκία στους Ευρωπαϊκούς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς για την άμυνα, να χρησιμοποιήσει δηλαδή ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις, για να επενδύσει στην επιθετικότητά της εναντίον μας και εναντίον της Κύπρου και να εξυπηρετήσει τους δικούς της επεκτατικούς σκοπούς στην περιοχή και όχι φυσικά την Ευρωπαϊκή ασφάλεια και σταθερότητα. Ούτε προφανώς θα μας προστατεύσουν οι όποιες αόριστες παραινέσεις τής τεθούν για εποικοδομητική στάση στο Κυπριακό και στο Αιγαίο, ως δήθεν όροι για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Άμυνα.
Κυρίες και Κύριοι,
Ο σημερινός κόσμος επιστρέφει σε μια realpolitik σφαιρών επιρροής και ωμής ισχύος ως μέσου διευθέτησης των διεθνών διαφορών με πλήρη απαξίωση των κανόνων δικαίου και των διεθνών οργανισμών. Είναι η επιστροφή στον ανταγωνισμό των μεγάλων και των ανερχόμενων δυνάμεων. Ο αιφνίδιος πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Ιράν που εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες είναι εκκωφαντικό παράδειγμα της αστάθειας, του απρόβλεπτου και της επικινδυνότητας του κόσμου στον οποίο ζούμε. Ένα κόσμο που διολισθαίνει σε κατάσταση διεθνούς αναρχίας, χωρίς κανόνες και αρχές, με την βία να επιβάλλει το δίκαιο του ισχυρότερου. Οι εξελίξεις αυτές κάθε άλλο παρά ευνοϊκές είναι για την Ελλάδα, μια χώρα status quo, μια χώρα υπέρμαχο της δικαιοκρατικής τάξης (rules based order). Ένα διεθνές περιβάλλον χαρακτηριζόμενο από κατακερματισμό, αναθεωρητισμό, ηγεμονικές επιδιώξεις και σφαίρες επιρροής αντίκειται στα ελληνικά στρατηγικά συμφέροντα.
Αντιθέτως σε αυτό το περιβάλλον η Τουρκία εμφανίζεται αναβαθμισμένη. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο ρόλος του επιτήδειου ουδέτερου στον πόλεμο της Ουκρανίας τής εξασφάλισε τη θέση του διαμεσολαβητή μεταξύ των μερών, κάτι που φάνηκε πλέον πως εκτιμάται από εταίρους και συμμάχους. Παρά την επιθετική και αναθεωρητική της συμπεριφορά σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή χαρακτηρίζεται από εταίρους και συμμάχους ως παράγων σταθερότητας και ασφάλειας.Τα ακούμε αυτά από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ και άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους. Το στρατιωτικό μέγεθος της Τουρκίας την κάνει να φαίνεται στα μάτια των Ευρωπαίων ως πολύφερνη νύφη τώρα που οι ίδιοι αδυνατούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την Ευρωπαϊκή ασφάλεια και ψάχνουν εύκολες λύσεις.
Από την άλλη η ανοιχτή στήριξη της Ελλάδας στην Ουκρανία δεν εξασφάλισε αυτομάτως υποστήριξη για τα δικά μας δίκαια. Ζητήθηκαν από εμάς πολύ περισσότερα από όσα μπορούσαμε να κάνουμε, ενώ ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αναδειχθούν οι δικοί μας περιορισμοί στην παροχή βοήθειας, εξαιτίας των τεράστιων απαιτήσεων και αναγκών που θέτει σε μας η απολύτως αντίστοιχη απειλή που αντιμετωπίζουμε.
Δεν μπορεί και δεν πρέπει η Διακήρυξη των Αθηνών Περί Φιλίας και Καλής Γειτονίας και η λογική των «ήρεμων νερών» να εμποδίζουν την ανάδειξη του νέο-οθωμανικού, αναθεωρητικού και επιθετικού χαρακτήρα της Τουρκίας. Είναι εξωφρενικό να αναστέλλεται η ηλεκτρική διασύνδεση των νησιών μας, καταμεσής του Αιγαίου. Και, μάλιστα σε θαλάσσιες περιοχές που είναι αδιανόητο να υπάρχουν διεκδικήσεις εκ μέρους της Τουρκίας! Πού; Μέσα στο Αιγαίο; Πίσω από μία συστάδα ελληνικών νησιών; Η όποια κίνηση εναντίον μας και εναντίον ιταλικών σκαφών μισθωμένων από γαλλική εταιρεία, για ένα καλώδιο, ανάμεσα από ελληνικά νησιά καταδεικνύει το μέγεθος της τουρκικής επιθετικότητας και της καταχρηστικής συμπεριφοράς της.
Με το να επιμένουμε στη διατήρηση μιας εξωραϊσμένης εικόνας, παρά τα όσα συμβαίνουν, εταίροι και σύμμαχοι δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος της αποθράσυνσης της Τουρκίας ότι λειτουργεί ως νταής και ταραξίας απέναντί μας, αλλά μένουν με την εντύπωση ή, χειρότερα ακόμη προσποιούνται, ότι έχουν εξομαλυνθεί οι σχέσεις μας και είναι μόνο τεχνικά τα ζητήματα μεταξύ μας. Αντιθέτως, είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αναδειχθεί προς τα έξω ο πραγματικός και εξόφθαλμα αποσταθεροποιητικός ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή και όχι να περνούν λανθασμένα μηνύματα αδυναμίας της Ελλάδας ή ανοιχτών ζητημάτων στην καρδιά του Αιγαίου! Διαφορετικά, αποδίδουμε λόγο στην Άγκυρα για οτιδήποτε αφορά την παραμικρή λειτουργία της Ελλάδος μεταξύ των νησιών της θέτοντας έτσι ουσιαστικά υπό αίρεση την εδαφική μας συνοχή.
Το ίδιο ισχύει και για το σχέδιο δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου θαλάσσιου πάρκου, στην καρδιά του Αιγαίου, το οποίο δεν μπορεί να διολισθήσει σταδιακά σε ένα σχέδιο που αποκλείει νησιά από τον αρχικό σχεδιασμό, ώστε να καταλήξει να αποφεύγει να ενσωματώσει περιοχές, όπου η κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν. Ένα πράγμα θέλω να τονίσω. Στις εν λόγω περιοχές στην καρδιά του Αιγαίου, πίσω από ελληνικά νησιά, είναι αδιανόητο να αφήνεται να εννοηθεί ότι θα μπορούσε άλλη χώρα να διεκδικήσει κυριαρχικά δικαιώματα πέραν της Ελλάδας! Επ’ ουδενί!
Δεν υπάρχουν εκκρεμή ζητήματα προς διαπραγμάτευση με την Τουρκία σε τέτοιες περιοχές και αυτό θα πρέπει να γίνει σαφές με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο προς κάθε κατεύθυνση! Όταν μάλιστα, το θράσος της Τουρκίας δεν έχει τέλος, όπως φαίνεται και από τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό που κατέθεσε χθες στην UNESCO, όπου παρουσιάζει το μισό Αιγαίο να ανήκει στη δική της ευθύνη χωροταξικού σχεδιασμού! Όπως και στην ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Επιπλέον τον μεγαλύτερο παραλογισμό τον ζήσαμε με το διαβόητο και νομικώς παντελώς ανυπόστατο Τουρκο–λιβυκό Μνημόνιο. Μια οριοθέτηση που δεν στηρίζεται πουθενά νομικά! Και που εξαλείφει τελείως τα νησιά μας από το χάρτη, για να καταστεί εφικτή! Αυτός ο παραλογισμός θα έπρεπε να καταδειχθεί και να αξιοποιηθεί πιο επίμονα, πιο έντονα. Θα έπρεπε να είχαμε κινηθεί πιο δυναμικά για την ενίσχυση των δικών μας ερεισμάτων στη Λιβύη. Πρόκειται για μια χώρα με την οποία έχουμε άμεση γειτνίαση και με την οποία οι ΑΟΖ μας συνορεύουν, σε αντιδιαστολή με την Τουρκία που δεν έχει καμιά γειτνίαση. Οφείλει η Ελλάδα να διαμορφώσει ολοκληρωμένη και προληπτική εξωτερική πολιτική απέναντί της, με στήριξη των συμμάχων και της επιρροής της εκεί, και όχι να αιφνιδιάζεται από τις πρωτοβουλίες και κινήσεις άλλων.
Κυρίες και κύριοι,
Τα επισημαίνω με έμφαση όλα αυτά διότι βλέπω ορατό έναν σοβαρό κίνδυνο: Σταδιακά, βήμα – βήμα, ανεπαισθήτως (κατά Κωνσταντίνο Καβάφη) να περιέλθει η χώρα σε μη αναστρέψιμη κατάσταση ομηρίας έναντι της Τουρκίας.Με απλά λόγια τίποτα να μη μπορεί να γίνει στην περιοχή χωρίς την έγκρισή της, έστω και αν παραβιάζονται βάναυσα το Διεθνές Δίκαιο, οι Διεθνείς Συνθήκες, τα ισχυρά θεμελιωμένα δίκαια της Ελλάδας. Αυτό πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία.
Κυρίες και Κύριοι,
Ένα τελευταίο σχόλιο που αφορά άμεσα και την ποιότητα της δυτικής δημοκρατίας. Παραθέτω δύο τρία σύντομα αποσπάσματα από το βιβλίο. «Η Δύση δρομολόγησε μια ολόκληρη επιχείρηση φίμωσης ιστοτόπων και λογαριασμών στα social media επειδή δημοσίευαν πληροφορίες εκτός του επίσημου αφηγήματος». «Δεν άφησαν κανένα χώρο για άσκηση κριτικής στις επιλογές της Δύσης, καταργώντας στην πράξη τη θεμελιώδη αξία της φιλελεύθερης δημοκρατίας». «Ακόμα και όταν τα γεγονότα βοούσαν, οι κυβερνήσεις και τα συστημικά ΜΜΕ στην Δύση είχαν, στην πλειονότητά τους, προτιμήσει τη βύθιση στη χοντροκομμένη προπαγάνδα» και παρακάτω «το κλίμα μακαρθισμού που είχε επιβάλει «το κόμμα του πολέμου» είχε οδηγήσει σε εξόφθαλμη συρρίκνωση των δημοκρατικών ελευθεριών, για τις οποίες ήταν δικαιολογημένα υπερήφανη η Δύση».
Όλοι ξέρουμε ότι σε πολεμικές περιόδους υπάρχει πάντα κάποια αυτοσυγκράτηση, ίσως και κάποιος έλεγχος, στην ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών και την ελευθερία έκφρασης. Από το σημείο αυτό όμως μέχρι το άλλο άκρο, να διαχέεται συστηματικά χονδροειδής προπαγάνδα στα περισσότερα δυτικά ΜΜΕ, να διασπείρονται απροκάλυπτα fake news, να λιθοβολείται κάθε αντίθετη άποψη και να συκοφαντείται κάθε κριτική σκέψη ως τάχα υποκινούμενη από ρωσικές μυστικές υπηρεσίες η απόσταση είναι τεράστια. Και δικαιολογημένα βάζει σε σκέψεις. Δυσάρεστες σκέψεις.
Αν μάλιστα αυτό συνδυαστεί με τις όλο και συχνότερες απόπειρες κυβερνήσεων σε πολλές χώρες να αξιοποιήσουν προς όφελός τους την δικαστική εξουσία, όπως το είδαμε στις ΗΠΑ, και πιο πρόσφατα στη Γαλλία και την Ρουμανία, είτε επιχειρώντας να σπιλώσουν αντιπάλους είτε ακόμα και να τους αποκλείσουν από τις εκλογές, το πράγμα γίνεται πολύ σοβαρότερο. Η δικαιοσύνη και τα μέσα ενημέρωσης είναι πυλώνες της δημοκρατίας. Και πρέπει να διαφυλαχθούν ως κόρη οφθαλμού. Η προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης και των μέσων ενημέρωσης είναι ακραία αντιδημοκρατική συμπεριφορά και συνιστά ορατό κίνδυνο φαλκίδευσης του δυτικού τύπου δημοκρατίας.
Για όλους εμάς που αγωνιστήκαμε για πολλές δεκαετίες και εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην ηθική και ποιοτική υπεροχή του Δυτικού πνεύματος, της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της ελευθερίας του ανθρώπου αυτό είναι η πρώτιστη και αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα.
