Για τα παιδικά του χρόνια, τη ζωή στο ορφανοτροφείο και τα πρώτα του βήματα στην ηθοποιία μίλησε μέσα σε άλλα σήμερα στην ΕΡΤ και την εκπομπή Στούντιο 4 ο ηθοποιός Θανάσης Βισκαδουράκης.
Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για το πώς ο πατέρας του, μετά το θάνατο της μητέρας του και αδυνατώντας να τον αναθρέψει, εξωθήθηκε στην απόφαση να τον δώσει σε ορφανοτροφείο σε ηλικία 5 ετών, λέγοντας «το ’73 με 5 παιδιά, τι κάνει ένας κωφός άντρας με ένα πενιχρό μεροκάματο;».
Για τη μέρα που έφυγε από το ορφανοτροφείο, σε ηλικία 18 χρονών, ο Θανάσης Βισκαδουράκης σημείωσε: «μου ήρθε ένα χαρτί που έλεγε ότι είμαι γέννημα θρέμμα Αθηναίος, που δεν το γνώριζα, και πρέπει να πάω φαντάρος» ενώ περιέγραψε και την επιστροφή του στο πατρικό του σπίτι και την συνάντηση με τον πατέρα του «ήρθε ο πατέρας μου και συνειδητοποίησα ότι τον έχω στεναχωρήσει πάρα πολύ, γιατί δεν με περίμενε ποτέ στην Αθήνα… τον δικαιολόγησα όμως και μου λείπει πολύ».
Αναφερόμενος στην ημέρα που έχασε τον πατέρα του είπε «δέχομαι ένα τηλέφωνο από τον αδερφό μου τον κωφό και ακούω κάτι άναρθρες κραυγές, λέω Κατερίνα ο μπαμπάς έχει φύγει και φεύγω σφαίρα με το αμάξι… μπαίνω μέσα στο σπίτι, βλέπω τον μπαμπά και σβήνει επάνω μου, στην αγκαλιά μου».
Για τη σημασία των γονιών, που ο ίδιος στερήθηκε στην παιδική ηλικία, ο Θανάσης Βισκαδουράκης τόνισε: «αυτό που λέω πάντα στα νέα παιδιά είναι ότι δεν υπάρχει πιο ιερό πράγμα από τον μπαμπά και τη μαμά, προσέχτε τους σαν τα μάτια σας, δεν υπάρχει πιο ωραίο λιμάνι, πιο αληθινό».
