Η βραδιά χθες σίγουρα ανήκε στην Loreen και την Σουηδία κατακτώντας για 2η φορά την eurovision, και 7η φορά για την Σουηδία γράφοντας ιστορία στον διαγωνισμό τραγουδιού. Ωστόσο υπήρξαν και οι αντιδράσεις τόσο από το κοινό κατά την ανακοίνωση αποτελεσμάτων αλλά και από την Γαλλίδα εκπρόσωπο όταν άκουσε την βαθμολογία που έλαβε η Γαλλία από το τηλεοπτικό κοινό. Εκνευρισμένη η Γαλλίδα με τους βαθμούς που έλαβε από το τηλεοπτικό κοινό.
Eurovision 2023: Τα “πήρε” με τη βαθμολογία η Γαλλίδα
Η Γαλλία για κάποιους ήταν ανάμεσα στα φαβορί του φετινού διαγωνισμού, και εάν όχι για την πρώτη θέση τότε σίγουρα για να βρεθεί στις πρώτες θέσεις ωστόσο το κοινό είχε διαφορετική άποψη και δεν επιβεβαίωσε τα προγνωστικά. Έτσι το κοινό φιλοδώρησε τη Γαλλία με μόλις 50 βαθμούς κάτι που δεν άρεσε στην Γαλλίδα εκπρόσωπο, La Zarra.
Η La Zarra φανερά εκνευρισμένη στο άκουσμα της βαθμολογίας της προχώρησε σε μια άσεμνη και απρεπέστατη χειρονομία με το μεσαίο της δάχτυλο, κουνώντας το μια φορά προς τα πάνω και μια προς τα κάτω. Η παρουσιάστρια Μαρία Κοζάκου αιφνιδιάστηκε από την αντίδρασή της και έκανε ένα επιφώνημα έκπληξης για να προσθέσει στην συνέχεια «Δεν πήγε καλά». Ενώ σύμφωνα με πληροφορίες αποχώρησε και πριν να ανακοινωθεί ο νικητής.
Η αντίδραση της Γαλλίδας στο χθεσινό διαγωνισμό της Eurovision 2023
Καμία ψήφος δεν πάει χαμένη στην Τουρκία – Στέλνουν ηλικιωμένους πάνω σε… φορεία για να ψηφίσουν
Στις κάλπες βρίσκονται από το πρωί της Κυριακής οι Τούρκοι πολίτες προκειμένου να ψηφίσουν για την επόμενη κυβέρνηση της χώρας.
Ψηφοφόροι κάθε ηλικίας έχουν σπεύσει στα εκλογικά κέντρα για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα για την πολύ αμφίρροπη αναμέτρηση ανάμεσα σε Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.
Ωστόσο στην πιο κρίσιμη εκλογική μάχη των τελευταίων ετών, φαίνεται ότι καμία ψήφος δεν πάει χαμένη. Όπως βλέπουμε σε φωτογραφίες από τη γειτονική χώρα, στα εκλογικά κέντρα προσέρχονται ηλικιωμένοι μέχρι και σε… φορείο για να ψηφίσουν.
— Demirören Haber Ajansı (@dhainternet) May 14, 2023
Memleketten oy manzaraları: 92 yaşındaki Keriman nine sedyeyle oy kullanmaya geldi
Sağlık görevlileri tarafından sedye ile oy vereceği sandığa götürülen Keriman Met'e, okuldaki diğer seçmenler "Helal olsun teyzem" diyerek destekte bulundu.https://t.co/QgIfBeBu14pic.twitter.com/p4PCLB1Lvf
Sandığa kimi çocuğuyla geldi, kimi sedye ile getirildi. Bugün yurt içinde 60 milyon 697 bin 843 seçmenin oy kullanması bekleniyor. 4 milyon 904 bin 672 seçmen ilk kez oy verecek.https://t.co/SOxlIRtpPbpic.twitter.com/W2TMgl3xiV
Ο δημοσιογράφος και συνεργάτης της Ζήνας Κουτσελίνη, Σπύρος Σιγούρος και η αγαπημένη του επίσης δημοσιογράφος Μαίρη Αρώνη βάπτισαν την κόρη τους το Σάββατο 13 Μαΐου, στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στις Αφίδνες. Νονά δεν ήταν άλλη από την καλή φίλη και συνεργάτη του Σπύρου, Ζήνα Κουτσελίνη η οποία και έκλεψε την παράσταση.
Ο Σπύρος Σιγούρος και η Μαίρη Αρώνη παντρεύτηκαν το 2019 και πριν λίγους μήνες ολοκλήρωσαν την ευτυχία τους φέρνοντας στον κόσμο το πρώτο τους παιδί, και χθες λοιπόν βάπτισαν την αγαπημένη τους κόρη.
Μάλιστα το ευχάριστο νέο το είχε ανακοινώσει και η Ζήνα από την εκπομπή της
Ο Σπύρος Σιγούρος είχε μιλήσει σχετικά με γέννηση της κόρης του μερικούς μήνες πριν στο okmag: «Ήταν απερίγραπτο το συναίσθημα όταν μου είπαν ότι γέννησε η Μαίρη και ειδικά όταν μου φέρανε το μωρό…».
Η νονά Ζήνα Κουτσελίνη έδωσε στην μικρή το όνομα Δέσποινα Ελένη ενώ ανάμεσα στους καλεσμένους ξεχωρίζουν, ο Χάρης Λεμπιδάκης, ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο Μάκης Δελαπόρτας και η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου. Την παράσταση πάντως κέρδισε το εντυπωσιακό φόρεμα της Ζήνας Κουτσελίνη και δεν μπορούσαν να πάρουν τα μάτια τους από πάνω της και από τον υπέροχο φιόγκο που είχε το φόρεμά της
Δείτε φωτογραφίες από τους καλεσμένους
Στη διακόσμηση κυριάρχησαν τα ροζ χρώματα με τα μπαλόνια και τους αρκούδους να κυριαρχούν στον χώρο.
Το βίντεο με τις χαριτωμένες πιρουέτες του Anthony Mmesoma Madu υπό καταρρακτώδη βροχή σάρωσε το Διαδίκτυο. Το 11χρονο αγόρι με τον πανέμορφο χορό του έγινε viral και κέρδισε μια υποτροφία προκειμένου να σπουδάσει μπαλέτο στο American Ballet Theater, στη Νέα Υόρκη.
11χρονος στην Αφρική χορεύει μπαλέτο ξυπόλυτος στη βροχή
Ένα βίντεο με τον Anthony Mmesoma Madu να χορεύει ξυπόλητος έξω στη βροχή και έτυχε απεριόριστων επαίνων και σχολιασμών στο διαδίκτυο.
Αφού είδε το κλιπ, το Αμερικανικό Θέατρο Μπαλέτου προσέφερε στον νεαρό χορευτή υποτροφία και κανόνισε πρόσβαση στο διαδίκτυο για εικονική εκπαίδευση το καλοκαίρι, αναφέρει η Washington Post.
Ο Άντονι θα προπονηθεί επίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες το επόμενο έτος με υποτροφία από το Ballet Beyond Borders (Μπαλέτο Πέρα από τα Σύνορα).
Ο ταλαντούχος χορευτής είναι ένας από τον μικρό αριθμό μαθητών που φοιτούν στην Ακαδημία Χορού Leap of Dance στο Λάγος, μια σχολή χορού που ιδρύθηκε από τον Daniel Ajala Owoseni το 2017.
Από τότε που το βίντεο έκανε θραύση στο διαδίκτυο, υπήρξε μια αύξηση των δωρεών προς τη σχολή, την οποία ο Owoseni λειτουργεί δωρεάν. Μιλώντας στο BBC News τον περασμένο μήνα, ο Anthony μοιράστηκε τις ελπίδες του να αμφισβητήσει τα στερεότυπα που περιβάλλουν τους άνδρες χορευτές μπαλέτου.
“Όταν οι άνθρωποι βλέπουν μπαλέτο νομίζουν ότι είναι μόνο για κορίτσια”, είπε. “Το πώς θέλω να με βλέπουν είναι ότι όταν χορεύω ξέρουν ότι υπάρχει ένας άνδρας χορευτής μπαλέτου.
Το συναίσθημα που με κυριεύει είναι σαν να ονειρεύομαι”, πρόσθεσε.
Ένα τόσο λαμπρό μέλλον μπροστά σε έναν απίστευτα ταλαντούχο νεαρό χορευτή…
«Όταν οι φίλοι μου με βλέπουν να χορεύω σκέφτονται: “Τι κάνει αυτό το αγόρι;Χορεύει κάποιον ξένο χορό;” Τώρα που κέρδισα ένα σπουδαίο βραβείο για να πάω στις ΗΠΑ και θα ταξιδέψω έως εκεί με αεροπλάνο, ήταν το μπαλέτο που τα έκανε όλα αυτά για μένα» λέει ο μικρός Μαντού στο πρακτορείο Reuters.
Ο Άντονι ξεκίνησε το μπαλέτο στην ακαδημία χορού Leap of Dance Academy στο Λάγος της Νιγηρίας, που διδάσκει δωρεάν χορό σε μικρά παιδιά. Και ήταν έξω από αυτή τη σχολή που γυρίστηκε το βιντεάκι που άλλαξε τη ζωή του νεαρού αγοριού.
«Όταν χορεύω, νιώθω στην κορυφή του κόσμου» εξομολογείται ο μικρός Μαντού.
‘Ballet is my life and I practice everywhere, and when I am dancing I feel as if I am on top of the world,' says this 11-year-old Nigerian boy whose dancing has caught the attention of the world https://t.co/5YCApBQHUspic.twitter.com/MHywUQVOLm
H Loreen, που είχε πάρει την πρώτη θέση για τη Σουηδία στη Eurovision το 2012, κατέκτησε την πρώτη θέση εκ νέου το βράδυ του Σαββάτου και έγινε η πρώτη γυναίκα στην ιστορία του διαγωνισμού που επιτυγχάνει δύο φορές νίκη- ωστόσο επειδή στην εποχή των social media όλα έχουν την τάση να εξαπλώνονται γρήγορα, ήδη έχει εμφανιστεί και κάνει τον γύρο των social media μια θεωρία συνωμοσίας περί «στημένης» νίκης.
Με τη Σουηδία να κερδίζει σε μια οριακή αναμέτρηση τη Φινλανδία, ούτως ή άλλως πολλοί είναι αυτοί που ζητούν την κατάργηση των κριτικών επιτροπών και να αφήσουν τον διαγωνισμό πλήρως στην κρίση του κοινού. Ωστόσο η νέα θεωρία συνωμοσίας πάει αρκετά παραπέρα, υποδεικνύοντας τους…ΑΒΒΑ, οι οποίοι είχαν κερδίσει το 1974 επίσης για τη Σουηδία, με το «Waterloo». Η νίκη της Loreen φέτος σημαίνει πως ο διαγωνισμός θα λάβει χώρα το 2024 στη Σουηδία, στα 50 χρόνια από εκείνη τη νίκη- και αυτό έχει κάνει κάποιους Eurofans να αναρωτιούνται μήπως…δεν είναι σύμπτωση.
Ακολουθούν κάποια σχετικά σχόλια που βρίσκει κανείς στο Twitter, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο χιουμοριστικά ή «σοβαρά».
— Sardaran Carol Ahmed (@SardaranCarol) May 13, 2023
Look I'm not saying it's rigged but… Sweden winning the year before the anniversary of ABBA's win seems entirely too convenient to me #Eurovisionpic.twitter.com/ugQeUzEBNa
Jury vote so rigged. Nearly 37 countries deciding that Loreen should’ve won so next year it goes to Sweden on the 50th anniversary of ABBA. Total fix. Finland robbed #Eurovision
«Στις μανούλες που τα παιδιά τους, τις επισκέφτηκαν για λίγο» γράφει, μεταξύ άλλων – Η συγκινητική ανάρτησή της
Τη Γιορτή της Μητέρας γιορτάζουν οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο σήμερα. Αυτή η μέρα όμως, είναι αγκάθι για όσες δεν κατάφεραν να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους και απέβαλαν.
Σε αυτές τις γυναίκες ανήκει και η κόρη της Ελπίδας, Ήρα Κατσαντώνη, που στις 21 Απριλίουέχασε το μωρό που κυοφορούσε, στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης της.
Σήμερα Κυριακή 14 Μαΐου στη γιορτή της Μητέρας, η Ήρα Κατσαντώνη έκανε μία νέα ανάρτηση με φωτογραφία της από την περίοδο που ήταν ακόμη έγκυος. Στη λεζάντα έγραψε: «Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου! Στις μανούλες που έχουν τα παιδιά τους, στις μανούλες που έχασαν τα παιδιά τους, στις μανούλες που τα παιδιά τους, τις επισκέφτηκαν για λίγο, στις μανούλες που υιοθέτησαν τα παιδιά τους και σε όλες τις γυναίκες που νιώθουν μανουλες. Σας αγαπώ και σας εκτιμώ όλες!».
Η ανάρτηση για τον χαμό του μωρού
Στις 7 Μαΐου, η Ήρα Κατσαντώνη δημοσίευσε μία ασπρόμαυρη φωτογραφία με το χέρι της, από την ημέρα που βρέθηκε στο νοσοκομείο και στη λεζάντα της ανάρτησής της εξέφρασε τα συναισθήματά της.
Συγκεκριμένα, έγραψε: «21.04.23 η ημερομηνία που δεν θα ξεχάσω ποτέ.. Ήταν μια μέρα που βίωσα την ζωή και τον θάνατο σε μια στιγμή. 8 μήνες γεμάτοι προσδοκίες κατέληξαν σε ένα κενό. Δυστυχώς το αγγελούδι μας δεν τα κατάφερε.. Ο πόνος τεράστιος… όμως η ζωή είναι εδώ και συνεχίζεται κάθε μέρα.. και νιώθω ευγνωμοσύνη για όσο κράτησε αυτή η εμπειρία.. ευγνωμοσύνη που έχω την υγεία μου, ευγνωμοσύνη για την ζωή, ευγνωμοσύνη για τον σύντροφο που έχω δίπλα μου. Όλα τα άλλα θα τα χτίσουμε πάλι από την αρχή.. και τίποτα δεν θα με κάνει να σταματήσω ποτέ να προσπαθώ!».
Με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας της Μητέρας το infokids.gr ήρθε σε επαφή με μια μητέρα που δέχθηκε το μεγαλύτερο πλήγμα της ζωής της καθώς πριν 2 μήνες έχασε την κόρη της, Μάρθη, στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Η ολιστική παιδίατρος Μαρία Καρυστιανού από το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου έχει έρθει αντιμέτωπη με το σκληρό πρόσωπο της μοίρας καθώς η 20χρονη Μάρθη είναι μία από τις 57 ψυχές που χάθηκαν στη μοιραία σύγκρουση των Τεμπών.
Βιώνει μαζί με τις υπόλοιπες οικογένειες των θυμάτων τον ανείπωτο πόνο και την βαθιά θλίψη όμως έχει υποσχεθεί στην κόρη της ότι θα κάνει τα πάντα για να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι της τραγωδίας και να δικαιωθεί η μνήμη των θυμάτων.
Όπως τονίζει από την θέση της Προέδρου νεοϊδρυθέντος σύλλογου Τέμπη 2023 «Οι ευθύνες είναι πολύ πιο πάνω από τον σταθμάρχη Λάρισας και απαιτούμε πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης και απόδοση ευθυνών».
Η μαμά της Μάρθης μιλά αποκλειστικά στο Infokids.gr για την απώλεια τη κόρης της και τα όσα βιώνει από εκείνη την στιγμή. Για την διαχείριση του πένθους, τις πρώτες στιγμές μετά την τραγωδία αλλά και το πώς είναι ζωή χωρίς το φωτεινό χαμόγελο και το εκφραστικό βλέμμα της δυναμικής Μάρθης που ονειρευόταν να ανοίξει το δικό της Νηπιαγωγείο.
Τα λόγια της μιλούν στην καρδιά όλων καθώς μετουσίωσε τον ατελείωτο πόνο της σε δράση για να τιμωρηθούν οι ιθύνοντες
Ποιες ήταν οι τελευταίες στιγμές που θυμάστε με την Μάρθα; Είχατε συνομιλήσει πριν γίνει το δυστύχημα; Είχατε κάποιο προαίσθημα για εκείνη την ημέρα;
Η Μάρθη κατέβηκε για εκδρομή μαζί με την κολλητή της στην Πάτρα και οι τελευταίες στιγμές μαζί της ήταν μέσω τηλεφώνου και viber.
Μιλήσαμε για θέματα της σχολής της και για το βιογραφικό που ήθελε να φτιάξει για μια part time δουλειά. Εκείνη την Τρίτη, μιλήσαμε με μηνύματα 3-4 φορές . Ήταν χαρούμενη. Περνούσαν πολύ καλά.
Δεν είχα προαίσθημα για κάτι κακό, αλλά εκείνη την ημέρα αισθανόμουν περίεργα…Δεν είχα διάθεση ούτε μια γουλιά νερό ,να πιώ. Νόμιζα ότι θα αρρωστήσω.
Με πήρε τηλέφωνο γύρω στις εφτά το απόγευμα, αλλά δεν το σήκωσα γιατί εξέταζα και μετά με ξαναπήρε στις εννιά για να μου πει ότι έχουν καθυστέρηση και να με ρωτήσει αν θα ήμουν σπίτι να της ανοίξω, γιατί δεν είχε κλειδιά . Η όλη συνομιλία που ήταν δυσχερής , επειδή μάλλον δεν υπήρχε καλό σήμα , κράτησε λιγότερο από λεπτό.
Είναι τόσο τραγικό… γιατί ποτέ δεν μιλούσαμε τόσο λίγο… Το τελευταίο τηλεφώνημα κράτησε λιγότερο από λεπτό …
Πώς διαχειρίζεστε την απώλεια της κόρης σας; Είστε μια δραστήρια γυναίκα που από την πρώτη στιγμή της τραγωδίας έχετε βρεθεί στο προσκήνιο παλεύοντας να δικαιωθεί η μνήμη του παιδιού σας και των υπολοίπων θυμάτων και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Τι σκέψεις κάνετε καθημερινά για την Μάρθη; Την βλέπετε στα όνειρα σας;
Παλεύω να διαχειριστώ την απώλεια της. Είναι εξάλλου τόσο νωρίς ακόμη. Πώς μπορείς , άλλωστε, να διαχειριστείς την απώλεια του παιδιού σου… όταν ακόμα και η σκέψη ότι κάτι κακό μπορεί να του συμβεί ,είναι τρομακτική.
Παίρνω δύναμη από την έντονη επιθυμία μου για δικαίωση και από το γεγονός ότι πρέπει να είμαι δυνατή για το γιο μου.
Καθημερινά, η σκέψη που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Μάρθη μου, είναι η τιμωρία των υπευθύνων. Είναι ο σκοπός της ζωής μου και η υπόσχεση που της έχω δώσει από την πρώτη μέρα.
Παρόλο που -σχετικά νωρίς- επέστρεψα στο ιατρείο διότι η επαφή με τα παιδιά και τους γονείς με βοηθάει πολύ να περάσει η ημέρα… το βράδυ, καθώς πλησιάζει η ώρα του δυστυχήματος, νιώθω τον πιο βαθύ πόνο και την πιο μεγάλη απελπισία….
όχι μόνο που δεν μπορώ να την δω, να την ακούσω, να την αγκαλιάσω, αλλά που δεν θα μπορέσω να τα κάνω ποτέ ξανά.
Εκείνη είναι η ώρα η δική μου και η δική της. Μπορώ να την φανταστώ, να της ζητήσω συγγνώμη για καθεμία φορά που την στενοχώρησα και μέσα από το κλάμα και τον οδυρμό, έρχεται η ηρεμία και η παροδική γαλήνη της νύχτας.
Ο ύπνος, που τελικά έρχεται λόγω εξάντλησης και φαρμάκων, φέρνει την έντονη επιθυμία και ελπίδα να την δω.
Περίμενα ότι από την πρώτη μέρα κιόλας θα την έβλεπα, αλλά δυστυχώς δεν την έχω δει ακόμα. Με πληγώνει αυτό. Ελπίζω κάποια στιγμή να την δω, να την βλέπω κάθε μέρα. Θέλω να είναι το μοναδικό όνειρο που θα βλέπω για το υπόλοιπο της ζωής μου.
Είστε μητέρα ενός ακόμη παιδιού. Πώς διαχειρίζεται εκείνος την απώλεια της αδελφής του και πόσο εύκολο είναι να διατηρηθούν οι ισορροπίες στο σπίτι;
Έχω ένα γιο, ο οποίος είναι τρία χρόνια μεγαλύτερος από την Μάρθη μου. Τελείωσε πολιτικές επιστήμες και μάλιστα, η ορκωμοσία, ήταν το τελευταίο πράγμα που συζήτησαν μεταξύ τους την Τρίτη 28/2.
Είχε σκοπό να της το ανακοινώσει όταν θα την έβλεπε, αλλά δεν κρατήθηκε και της το είπε όταν μίλησαν γιατί γνώριζε ότι θα χαιρόταν πολύ. Τον λάτρευε και το ήξερε. Είναι αρκετά ζορισμένος και προσπαθεί με ψυχολόγους.
Μου λέει ότι παίρνει δύναμη από εμένα και με θεωρεί πολύ γενναία. Έτσι, εκτός τον αγώνα για την δικαίωση της Μαρθούλας μου, πρέπει να φαίνομαι δυνατή για να στηρίξω τον γιο μου.
Δεν ξέρω πώς μπορεί να κρατηθούν ισορροπίες σε ένα σπίτι μέσα στο οποίο συνέβη κάτι τόσο τραγικό. Εμείς δεν έχουμε καταφέρει να το διαχειριστούμε ακόμη και το σπίτι έχει κλείσει προς το παρόν.
Μένουμε αλλού. Το σπίτι και το δωμάτιό της έχουν μείνει ακριβώς όπως τα άφησε όταν έφυγε για εκείνη την εκδρομή….
Ποια ήταν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες της Μαρθης;
Ένα κορίτσι γεμάτο όνειρα, φιλοδοξίες και αγάπη για καθετί συναρπαστικό και ενδιαφέρον. Ήθελε να τα κάνει όλα πολύ γρήγορα. Λες και ήξερε…Η Μάρθη ήταν φοιτήτρια ειδικής αγωγής και όνειρό της ήταν να ανοίξει ένα δικό της νηπιαγωγείο. Όποτε δεν είχε υποχρεώσεις της άρεσε να ταξιδεύει….με τρένο φυσικά. Σε αυτό συμφωνούσα και προέτρεπα και εγώ καθώς το θεωρούσα το ασφαλέστερο μέσο για να ταξιδέψει…
Είστε πρόεδρος του νεοϊδρυθέντος σύλλογου Τέμπη 2023. Ποιοι είναι οι στόχοι του συλλόγου και ποια θα είναι τα επόμενα βήματα σας προκειμένου να αποδοθούν ευθύνες και να τιμωρηθούν όσοι είναι υπεύθυνοι για το δυστύχημα; Θεωρείτε ότι θα αποδοθεί πραγματικά δικαιοσύνη; Πώς μπορεί ο κόσμος να συνδράμει στο έργο σας;
Ο σύλλογος ιδρύθηκε με κύριο σκοπό να ενώσει όλους εμάς, ώστε να μπορέσουμε να πετύχουμε την δικαίωση. Επίσης, θεωρήσαμε ,ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει ως φόρος τιμής για να μην ξεχαστούν ποτέ αυτά τα παιδιά που έφυγαν τόσο άδικα, από παραλήψεις ενός εγκληματικού και διεφθαρμένου κράτους.
Δεν εθελοτυφλώ, είμαι άνθρωπος με κριτική σκέψη και λογική και γνωρίζω πολύ καλά για την διαφθορά στη δικαιοσύνη. Όταν ένα έγκλημα αφορά και πολιτικούς είμαι πάρα πολύ επιφυλακτική στο κατά πόσο η δικαιοσύνη θα μπορέσει αμερόληπτα να κάνει τη δουλειά της.
Δεν σας κρύβω ότι μέχρι στιγμής ,προσωπικά , δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένη από τις μέχρι τώρα ενέργειες της δικαιοσύνης.
Ο κόσμος , από την άλλη, από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα μας. Ένιωσε τον πόνο μας , αισθάνθηκε την οργή μας, καθώς φαντάστηκε τον εαυτό του ή τους δικούς του επιβάτες σε αυτό το τραίνο.
Σκεφτείτε κάθε καλοκαίρι πόσα νέα παιδιά παίρνουν το τρένο για να πάνε στις κοντινές παραλίες της περιοχής ,πόσοι τουρίστες και φυσικά όλοι εμείς. Όλοι εν δυνάμει θύματα ενός δυστυχήματος, που όσοι ήξεραν…. περίμεναν να συμβεί ..
Το δυστύχημα των Τεμπών είναι αποτέλεσμα της χρόνιας διαφθοράς και του τέλματος που έχει βυθιστεί η κοινωνία μας…. Οι πολίτες που ενοχλούνται από την διαφθορά έχουν πληγωθεί βαθύτατα και από αυτό το έγκλημα.
Η φετινή ημέρα της μητέρας είναι διαφορετική για εσάς. θρηνείτε την απώλεια της κόρης σας. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε σε όσες μαμάδες βιώνουν αντίστοιχες καταστάσεις; Οι αναμνήσεις είναι αυτές που σας δίνουν δύναμη να συνεχίσετε και να μην λυγίσετε;
Κάθε γιορτή, κάθε αργία είναι για εμένα μια περίοδος βαθιάς θλίψης και απελπισίας, καθώς η απουσία της είναι εντονότερη. Προσπαθώ να θυμάμαι όλες τις στιγμές μας και τις χαρούμενες και τις πιο δύσκολες και σκέφτομαι ότι θα έδινα τα πάντα για να κρατούσαν λίγο ακόμα.
Θυμάμαι τις φορές που ένιωθα απογοήτευση και θυμό και τώρα ξέρω ότι δεν άξιζε τίποτα… αλλά ότι ήμουν τυχερή γιατί είχα δίπλα μου το μόνο που αξίζει….
Τα παιδιά μου. Τώρα μου έμεινε μόνο η οδυνηρή σιωπή από την απώλεια της κόρης μου…Μια απώλεια που δεν αναπληρώνεται…Μια σιωπή που δεν συνηθίζεται…Δεν πιστεύω ότι ο χρόνος είναι γιατρός…. Πιστεύω ότι απλά συνηθίζεις τον πόνο και μαθαίνεις να ζεις με αυτόν. Δεν γιατρεύεσαι ποτέ.
Τι να πω στις μανούλες που έχουν βιώσει τον ίδιο πόνο; Μόνο εμείς ξέρουμε ότι οι αναμνήσεις και τα όνειρα θα μας βοηθήσουν να συνεχίσουμε στη ζωή . Μέχρι να φτάσει εκείνη η τελευταία ημέρα, η μέρα της συνάντησης. Τότε θα είμαστε ξανά χαρούμενες..
Πόσα και πόσα δεν έχουμε ακούσει για την Ελληνίδα Μάνα και πόσα δεν έχουμε ζήσει από τις δικές μας. «Θανατηφόρες ατάκες», το ταπεράκι με το φαγητό, τα all time classic «ζακέτα να πάρεις», «άμα πέσεις και χτυπήσεις, θα τις φας», «τι το πέρασες εδώ ξενοδοχείο;» και άλλα τέτοια.
Και φυσικά, όταν μας κυνηγά για να μας τις «βρέξει» σήμα κατατεθέν – τι άλλο;- η παντόφλα! Και δεν είναι μία 80’s συνήθεια αυτή, υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων και μάλιστα έχει και…θεϊκή προέλευση.
Κάτι αντίστοιχο, λοιπόν, έκανε και η Θεά Αφροδίτη, στο άτακτο ανυπάκουο και σκανταλιάρικο παιδί τον Έρωτα (αντιλαμβάνεστε). Καλλιτεχνήματα, αλλά και κείμενα του Λουκιανού αποδεικνύουν του λόγου το αληθές και αποτυπώνουν την όμορφη θεά να κυνηγά τον μικρό Έρωτα με το σανδάλι, γιατί κάπου πάλι τα έκανε «θάλασσα».
Αρκεί να δείτε τα παρακάτω έργα. Αρχικά έχουμε έναν ασημένιο καθρέφτη του 2ου – 1ου αιώνα πΧ με παράσταση της Αφροδίτης να δέρνει τον Έρωτα με το σανδάλι της.
Τον μαλώνει, όπως κάθε μαμά, και τον απειλεί, ότι θα του πάρει τα αγαπημένα του παιχνίδια, το τόξο και τα βέλη, όπως στον πίνακα που βλέπετε:
Πίνακας: Η Αφροδίτη αφοπλίζει τον Έρωτα – Paolo Veronese (1555)
Άλλοτε τον κυνηγά, τον «ξυλοφορτώνει» με το σανδάλι της ή του δένει στο πόδι μία σιδερένια μπάλα. Καλά βέβαια αυτό το τελευταίο δεν το κάνει η σημερινή Ελληνίδα μάνα, αλλά… μία παντοφλιά στον ποπό, όλοι την έχουμε φάει.
Αναπόφευκτα σαν παιδί και ο Έρωτας εικονίζεται να κλαίει και να σκουπίζει τα δάκρυά του ή κουρασμένος ξαποσταίνει στο δικέλλι της καταναγκαστικής του εργασίας.
«Άσ’ τα είναι άτακτος (…) πολλές φορές τον απείλησα, ότι αν δεν σταματήσει να κάνει αυτά τα πράγματα, θα του σπάσω το τόξο και τη φαρέτρα, ότι θα του πάρω τα φτερά, μέχρι και που του τις έβρεξα στα πισινάκια με το σανδάλι», φαίνεται να εξομολογείται η «αγανακτισμένη μάνα» Αφροδίτη στη Σελήνη, όπως περιγράφει ο Λουκιανός στο έργο του «Θεών Διάλογοι».
Στις 5 Νοεμβρίου 1981 γίνεται η πρεμιέρα της ταινίας «Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ», με πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, όπως άλλωστε γνωρίζετε ήδη οι περισσότεροι από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Εκείνο που δεν γνώριζαν, όμως, οι χιλιάδες θεατές που έσπευσαν να δουν το φιλμ στο σινεμά ήταν ότι επρόκειτο για την τελευταία εμφάνιση αυτού του σπουδαίου ηθοποιού στη μεγάλη οθόνη…
Το σενάριο υπέγραφε ο γιος του, Δημήτρης κι ένας ακόμα, άγνωστος, σεναριογράφος. Ο Πάνος Τσίρας ο οποίος πάντως δεν ήταν άλλος από τον ίδιο τον Λάμπρο Κωνσταντάρα που είχε χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο ψευδώνυμο. Η κατάσταση της υγείας του σπουδαίου ηθοποιού ήταν επιβαρυμένη, όμως ο ίδιος ήθελε να παίξει για να ξαναβρεί κίνητρο στη ζωή του. Ο Μάκης Δελλαπόρτας, στο βιβλίο του «Τα bacstage του ελληνικού σινεμά» περιέγραψε τι συνέβη στο πρώτο γύρισμα, της τελευταίας ταινίας του Λαμπρούκου. Τα λόγια της συμπρωταγωνίστριας του, Μάρως Κοντού, ήταν χαρακτηριστικά:
«Την πρώτη μέρα υπήρξε μια αρκετά ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα για όλους μας» είχε πει. «Θυμάμαι ότι είχαμε γύρισμα σ’ ένα ξενοδοχείο στη Βουλιαγμένη και περιμέναμε όλοι να έρθει ο Λάμπρος. Κάποια στιγμή έφτασε και όλοι πέσαμε πάνω του να τον αγκαλιάσουμε και να τον καλωσορίσουμε. Εκείνος, μόλις με είδε, μου είπε: “Τιτιτι κακακάνεις, ψηψηψηλή;”. Εγώ σοκαρίστηκα, αλλά προσπάθησα να μην το δείξω. Έπιασα τον Καραγιάννη και τον ρώτησα: “Βρε Κώστα, τι πάμε να κάνουμε; Πώς θα τα πει ο Λάμπρος; Θα τον εκθέσουμε τον άνθρωπο και δεν κάνει”. “Άσε τώρα, ας ξεκινήσουμε και θα δούμε” μου απάντησε. Πάμε λοιπόν για πρώτο πλάνο. Εγώ είχα καταπιεί τη γλώσσα μου. Είχε στεγνώσει το στόμα μου. “Θεέ μου” είπα “τι θα γίνει τώρα;”. Ο Λάμπρος φώναξε: “Παιπαιπαιδιά, παπαπάμε, ειειείμαι έτοιτοιτοιμος!”.
Τότε άκουσα τον Καραγιάννη που φώναξε “πλάνο” για να ξεκινήσουμε. Και, ως εκ θαύματος, ξεκινώντας τη σκηνή ο Λάμπρος δεν κόμπιασε καθόλου. Είπε όλες τις φράσεις του μονομιάς χωρίς να σταματήσει ούτε μια φορά. Μόλις τέλειωσε το πλάνο του ξανά δυσλεξία. Όταν ξεκινούσαμε το γύρισμα τίποτα. Σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Τι μαγική δύναμη μας δίνει τελικά αυτή η δουλειά; Έτσι συμβαίνει συχνά. Ό,τι κι αν έχεις, όπου κι αν πονάς, ό,τι προβλήματα κι αν κουβαλάς, όταν ανέβεις στο σανίδι όλα περνούν. Σαν κάτι να γίνεται μαγικό, ανεξήγητο. Έτσι συνέβη και σε εκείνη την ταινία με τον Λάμπρο. Όταν πηγαίναμε “πλάνο”, ήταν ο Λάμπρος που όλοι ξέραμε, αλλά στα διαλείμματα το πρόβλημα εμφανιζόταν ξανά».
Ποιος ξέρει, ίσως να είχε σχεδιάσει κι άλλα πράγματα για το μέλλον ο Λάμπρος Κωνσταντάρας. Άλλωστε ήταν ακόμη 68 ετών και σίγουρα δεν είχε χάσει την όρεξη και την δίψα του για το θέατρο, τον κινηματογράφο και φυσικά την ίδια την ζωή την οποία έτσι κι αλλιώς ρούφηξε μέχρι τέλους.
Δυστυχώς, όμως, δεν θα συνέβαινε τίποτα από αυτά. Λιγότερο από δύο χρόνια αργότερα ο Κωνσταντάρας θα χτυπηθεί από διπλό εγκεφαλικό επεισόδιο μέσα σε κάποιος μήνες ουσιαστικά και μάλιστα το δεύτερο τόσο σοβαρό ώστε να χάσει την φωνή του και την κίνηση στο δεξί χέρι του. Ήταν τόσο μεγάλο το πλήγμα που ένιωσε βαθιά μέσα στην ψυχή του ώστε να πέσει σε βαθιά μελαγχολία που δεν άργησε να μετατραπεί σε βαριά κατάθλιψη.
Μάταια οι δικοί του άνθρωποι –και κυρίως η σύζυγός του η Φιλιώ– προσπαθούσαν να του ανεβάσουν το ηθικό και να τον πείσουν ότι η ζωή άξιζε, έστω και αν δεν θα έμοιαζε σε τίποτα πια με αυτά που είχε συνηθίσει. Ήταν τόσο άσχημη η ψυχολογική κατάστασή του που αποφάσισε να κόψει κάθε δημόσια εμφάνιση και να αποτραβηχτεί από όλους και όλα. Σε τέτοιο σημείο ώστε στον Τύπο και τα περιοδικά της εποχής οι αναφορές σε εκείνον γίνονταν με τον χαρακτηρισμό «ο έγκλειστος της Βάρκιζας»…
Εκείνη την ζοφερή για τον ίδιο περίοδο οι συναναστροφές του περιορίστηκαν στο ελάχιστο. Έγνεφε χαμογελώντας στους περαστικούς που τον αναγνώριζαν περνώντας έξω από το σπίτι και περίμενε την επίσκεψη του γιου του, Δημήτρη. Μέχρι εκεί, ως την ώρα τουλάχιστον που δέχτηκε να συναντήσει τον γνωστό δημοσιογράφο, συγγραφέα και μεταξύ άλλων βιογράφο του Αριστοτέλη Ωνάση, Δημήτρη Λυμπερόπουλο, ο οποίος μετέφερε στον κόσμο την τελευταία εικόνα του Λάμπρου Κωνσταντάρα, μερικές εβδομάδες πριν τον θάνατό του.
Αυτή η συνέντευξη για λογαριασμό του περιοδικού «Εικόνες» δημοσιεύτηκε στις 5 Ιουνίου 1985, ενώ ο λατρεμένος ηθοποιός άφησε την τελευταία πνοή του στις 28 του ίδιου μήνα. Αντιλαμβανόμενος άλλωστε και ο ίδιος το τέλος που πλησίαζε όταν ο Λυμπερόπουλος αποχαιρετώντας τον του είπε «θα ξανάρθω», εκείνος του έγραψε στο σημειωματάριό του «ίσως να μην ξανασυναντηθούμε»…
Όπως περιγράφει και ο δημοσιογράφος, εκείνο το σημειωματάριο ήταν ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο ο Κωνσταντάρας επικοινωνούσε με τον έξω κόσμο. Εκεί, ανάμεσα σε άλλα, είχε γράψει και το «γιατί σε εμένα», περικλείοντας σε αυτές τις τρεις λέξεις όλη την πικρία που ένιωθε για το κακό που τον είχε βρει. Ολόκληρη η συνέντευξη έγινε με αυτόν τον τρόπο, με τον λατρεμένο Λαμπρούκο να σταματά πολλές φορές βουρκωμένος, μπορώντας μόνο να κάνει νοήματα στους γύρω του ή να αρθρώσει τη μόνη φράση που μπορούσε να πει μετά τα δύο εγκεφαλικά. «Στο διάβολο», έλεγε και βυθιζόταν ξανά στην κατάθλιψή του, μέχρι την ώρα που μεταφέρθηκε στο Ασκληπιείο της Βούλας.
Επέστρεψε στο σπίτι του για λίγες ημέρες θέλοντας να έχει τον ελάχιστο έλεγχο πάνω στο αναπόφευκτο τέλος του. Τουλάχιστον να έφευγε από αυτόν τον κόσμο στο σπίτι του, όπως και τελικά συνέβη… Οξύμωρο ή όχι, πάντως, η ιστορία έγραψε ότι «ο έγκλειστος της Βάρκιζας», ο άνθρωπος που είχε χάσει την φωνή του λίγο πριν τα φώτα σβήσουν, άφησε ως τελευταία δουλειά του τον δίσκο που ηχογράφησε με 12 τραγούδια του γιου του…
Η μουσικός άφησε άναυδους τους θαυμαστές της όταν αμφιλεγόμενα παντρεύτηκε ένα φάντασμα, αλλά τώρα, έχοντας συνειδητοποιήσει το λάθος της, έβαλε τέλος στη σχέση της με το παραφυσικό ον.
Μια τραγουδίστρια που ισχυρίστηκε ότι παντρεύτηκε ένα φάντασμα χώρισε τελικά με εξορκισμό για να γλιτώσει από μια ζωντανή κόλαση.
Η 38χρονη Brocarde απευθύνθηκε σε εξορκιστή για να δώσει τέλος στον ταραχώδη γάμο της μετά από πέντε άθλιους μήνες που ήταν παντρεμένη με τον παραφυσικό χαρακτήρα.
Ο εξορκισμός του Εντουάρντο πραγματοποιήθηκε στο παρεκκλήσι The Asylum Chapel στο Λονδίνο – το ίδιο μέρος όπου το ζευγάρι αρχικά ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου το Halloween.
Η παράξενη τελετή χρειάστηκε αρκετές ώρες για να ολοκληρωθεί και η Brocarde δήλωσε: “Ο εξορκισμός ήταν συγκλονιστικός και απόκοσμος. Ένιωσα έξω από το σώμα μου.
«Έχασα τον έλεγχο κάθε μέλους και ήταν σαν να βρισκόμουν υπό τον έλεγχο τρίτων. Ήταν συγκλονιστικό. Κάθε μέρος του σώματός μου έτρεμε, είχα σπασμούς, ίδρωνα και αισθανόμουν ζαλάδα. Ένιωθα σαν να προσπαθούσα να ξεράσω τον διάβολο».
Τώρα η Brocarde ελπίζει ότι μπορεί να αφήσει πίσω της τον Edwardo και είναι έτοιμη να ξεκινήσει τη ζωή της σαν καινούργια, βρίσκοντας τελικά έναν πραγματικό άνθρωπο
