Είμαι 45 ετών και χωρισμένος τα τελευταία 8 χρόνια. Αιτία του διαζυγίου ήταν η απιστία της γυναίκας μου, η οποία τελικά με χώρισε για να φύγει με τον εραστή της.

Μετά το διαζύγιο η κόρη μας επέλεξε να μείνει μαζί μου, γιατί δεν ήθελε να αλλάξει σχολείο εν μέσω χρονιάς. Της έχω πολλή αδυναμία και ήθελα το καλύτερο γι’ αυτήν γι’ αυτό και της αφιέρωσα όλο το χρόνο μου και έβαλα τελείως στην άκρη τον εαυτό μου και τις ανάγκες μου. Σήμερα είναι 18 χρονών και αριστούχα φοιτήτρια.

Είναι εδώ και χρόνια κολλητή με ένα κορίτσι της ίδιας ηλικίας, η οποία εγκατέλειψε το σχολείο στα 16 της, αλλά παρέμεινε πολύ καλή φίλη με την κόρη μου.

Πριν από μερικούς μήνες χώρισε με τον φίλο της με άσχημο τρόπο. Πήρε τηλέφωνο σπίτι και το σήκωσα εγώ. Την άκουσα να ουρλιάζει. Ήταν τελείως εκτός εαυτού. Ήταν κοντά στο σπίτι μου γι’ αυτό και της ζήτησα να περάσει να της φτιάξω ένα καφέ μέχρι να ηρεμήσει.

Με ρώτησε αν μπορούσε να μείνει γιατί με το φίλο της είχαν χωρίσει και οι γονείς της έλειπαν σαββατοκύριακο. Η κόρη μου έλειπε επίσης. Η φίλη της είχε μείνει πολλές φορές σπίτι μας στο παρελθόν, οπότε συμφώνησα.

Κάτσαμε να δούμε τηλεόραση και έβαλα να πιω ένα ποτήρι κρασί να μου φύγει η ένταση. Ξαφνικά ήρθε και έκατσε δίπλα μου, έβαλε τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου και άρχισε να με φιλάει. Προσπάθησα να απομακρυνθώ. Τη ρώτησα γιατί το έκανε αυτό και μου είπε ότι πάντα φαντασιωνόταν να κάνουμε σεξ στον καναπέ μου. Όσο πιο πολύ την απομάκρυνα, τόσο πιο παθιασμένα με φιλούσε μέχρι που στο τέλος ανταποκρίθηκα. Κολακεύτηκα που μία τόσο νέα και όμορφη κοπέλα με ήθελε, είχα και πολύ καιρό να κάνω σεξ, καταλήξαμε στο κρεβάτι.

Το επόμενο πρωί έφυγε και επέστρεψε στο φίλο της. Της ζήτησα να κρατήσει μυστικό από την κόρη μου ό, τι συνέβη μεταξύ μας. Δεν ήθελα να της κάνω κακό τώρα που πήγαινε τόσο καλά με τις σπουδές της, ούτε όμως και να χαλάσω τη σχέση μου μαζί της.

Ανησυχούσα, αλλά μέσα μου πίστευα ότι δεν ήταν λάθος αυτό που έκανα. Κάναμε σεξ άλλες 4 φορές από τότε. Δυστυχώς σε καμία από αυτές τις φορές δεν χρησιμοποίησα προφυλακτικό με αποτέλεσμα την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε να μου ρίξει τη βόμβα ότι είναι έγκυος και υποψιάζεται ότι εγώ είμαι ο πατέρας. Τέτοια εξέλιξη δεν την είχα φανταστεί. Σκοπεύει, λέει, να κρατήσει το μωρό και να το φορτώσει στο φίλο της.

Ακόμα και αν το κάνει δεν θα αντέξω στη σκέψη ότι το παιδί αυτό μπορεί να είναι δικό μου και να το μεγαλώνει κάποιος άλλος. Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω. Είμαι σε αδιέξοδο.

Αλέξανδρος

Πριν από 9 μήνες , πέθανε η μητέρα μου από λευχαιμία.  Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για όλη την οικογένεια δεδομένου πως οι γονείς μου είναι ακόμη νέοι.

Εγώ, είμαι μόλις 20 ετών.  Ήταν , δυστυχώς, ένα μεγάλο σοκ για όλη την οικογένεια και κυρίως για τον αδελφό μου που ήταν πολύ δεμένος με τη μητέρα μου.

Στο νοσοκομείο αλλά και μετά το θάνατο της μητέρας μου ερχόταν συνεχώς να μάς δει και να μάς συμπαρασταθεί η καλύτερη φίλη της μητέρας μου. Η κολλητή της, έδειχνε να μάς συμπονά και να θέλει να μάς συμπαρασταθεί.

Πού να φανταστώ πως είχε βάλει στο μάτι τον πατέρα μου προκειμένου να τον τυλίξει και στη δύσκολη αυτή στιγμή που ο ίδιος και εμείς ήμασταν ευάλωτοι να πάρει τη θέση της και να τον παντρευτεί….

Ο πατέρας μου, 9 μήνες μετά το θάνατο της μητέρας μου, παντρεύτηκε την καλύτερή της φίλη. Αν είναι δυνατόν!

Ξέρω βέβαια πως οι άντρες δεν αντέχουν τη μοναξιά και τους είναι δύσκολο να διαχειριστούν το θάνατο και την απώλεια. Αλλά 9 μήνες μετά; Πώς να πιστέψω πως δεν έπαιζε κάτι μεταξύ τους και όσο ήταν η μητέρα μου εν ζωή;

Η καλύτερη φίλη της μητέρας μου μήπως θέλει να απομυζήσει τα χρήματα του πατέρα μου; Πώς ξαφνικά να την αποκαλώ μητέρα;

Μου φαίνεται πολύ πρόστυχο εκ μέρους της. Είναι ένα είδος προδοσίας προς τη μητέρα μου και αυτό με πονάει πολύ.

Ίσως να είμαι σκληρή και υπερβολική αλλά νιώθω πως ο πατέρας μου δεν πένθησε τη μητέρα μου όσο της άξιζε. Νιώθω, επίσης, πως ήταν ένα μελετημένο και κακόγουστο σχέδιο από την καλύτερη της φίλη ώστε πάνω στον πόνο και στην απελπισία να γαντζωθεί ο πατέρας μου πάνω της.

Παντρεύτηκα πριν 10 χρόνια έναν πολύ πλούσιο άντρα. Ήμουν μια γυναίκα πολύ ελκυστική και όπως ξέρετε αυτό αποτελεί διαβατήριο για να μπορείς να κάνεις ένα γάμο με έναν ευκατάστατο άντρα.

Προσπάθησα να τον αγαπήσω γιατί μου φερόταν καλά, ήταν προστατευτικός και βέβαια μού παρείχε μια πολύ άνετη ζωή, με ταξίδια, ρούχα, κοσμήματα και όσες ανέσεις με έκαναν ευτυχισμένη.

Λίγους μήνες πριν σάς γράψω αποφάσισα να σπάσω τα δεσμά του γάμου αυτού. Απαρνήθηκα τον πλούσιο γάμο μου γιατί ζούσα  σε μια χρυσή φυλακή.

Ο άντρας μου με αγαπούσε πολύ και με έβλεπε ως όαση στη ζωή του. Είμαι όπως είπα και στην αρχή μια όμορφη γυναίκα, έξυπνη και με καλές σπουδές. Όμως, δεν ήμουν ευκατάστατη.

Έτσι όταν παρουσιάστηκε στη ζωή μου η δυνατότητα να ζήσω πλουσιοπάροχα, άδραξα την ευκαιρία.

Το να απαρνηθώ το γάμο αυτό και να φύγω, δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Έχω 3 παιδιά με τον άνθρωπο αυτόν και όπως είπα με αγαπούσε και με σεβόταν πολύ.

Δεν σάς είπα επίσης πως δεν έχουμε μεγάλη διαφορά ηλικίας καθότι με περνάει μόλις 7 χρόνια.

Ξέρω πως ακούγεται τρελό να εγκαταλείπεις ένα γάμο επειδή εσύ νιώθεις να πνίγεσαι επειδή ζεις σε μια χρυσή φυλακή.

Οποιαδήποτε άλλη γυναίκα, θα ήταν ευγνώμων αν ήταν στη θέση μου.

Τα παιδιά μου σε ιδιωτικό σχολείο, εγώ με τη βοήθεια μιας οικιακής βοηθού , ρούχα, κοσμήματα, ακριβές έξοδοι… ό,τι ονειρεύεται κάθε γυναίκα δηλαδή.

Παρέλειψα να σάς πω πως ο άντρας μου δεν ήθελε να δουλέψω και ήθελε πάντα να με βλέπει όμορφη γλυκιά και πάντα διαθέσιμη. Αυτοί ήταν οι όροι του.…με αντάλλαγμα το χρυσό κλουβί…

Είμαι 32 ετών και από τότε που πέθανε ο πατέρας μου και απομακρύνθηκα από την τοξική μητέρα μου, η ψυχική μου υγεία βελτιώθηκε κατά πολύ. Είμαι ευτυχισμένη μακριά της και θα ήμουν πολύ πιο ευτυχισμένη αν δεν χρειαζόταν να ξαναέρθω ποτέ σε οποιαδήποτε επαφή μαζί της. Κατανοώ ότι η μητέρα μου δεν πέρασε καλά στη ζωή της αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία για να κακοποιεί εμένα και τον αδερφό μου.

Προχτές με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι η μητέρα μου πέθανε και ότι μεθαύριο είναι η κηδεία της. Δεν ένιωσα τίποτα. Δεν χάρηκα, αλλά δεν λυπήθηκα κιόλας. Όπως όταν ακούμε για το θάνατο κάποιου μακρινού ατόμου που ούτε ξέρουμε ούτε γνωρίσαμε ποτέ. Απορείτε αν σκέφτομαι να πάω; Το σκέφτηκα, αλλά δεν θέλω.

Η μητέρα μου και η οικογένειά της πάντα με κορόιδευαν και με κακομεταχειρίζονταν για το σεξουαλικό μου προσανατολισμό. Ποτέ δεν μπόρεσαν να χωνέψουν το γεγονός ότι είμαι λεσβία. Από μία ηλικία και μετά επέλεξα να απομακρυνθώ και δεν έχω δει κανένα μέλος της οικογένειάς μου εδώ και χρόνια ούτε θέλω. Έχω έναν αδερφό που μιλάμε μία στις τόσες αλλά μέχρι εκεί.

Κατανοώ ότι εάν δεν παραβρεθώ στην κηδεία θα καταστραφεί η καλή σχέση που έχω με τους ελάχιστους συγγενείς μου αλλά δεν με νοιάζει. Δεν θέλω να πάω. Νιώθω ότι θα κάνω κακό στον εαυτό μου και θα προδώσω τη σύντροφό μου και τους φίλους μας που με δέχονται και με αγαπούν όπως είμαι. Ακόμα περισσότερο φοβάμαι εμένα. Ξέρω ότι αν επιστρέψω οι κρίσεις πανικού θα επανέλθουν.

Τι να κάνω; Ξέρω ότι πρέπει να πάω για το τυπικό κυρίως της υπόθεσης, αλλά δεν νιώθω τίποτα μέσα μου. Δεν είμαι αναίσθητη, ταλαιπωρημένη είμαι. Δεν τράβηξα και λίγα τόσα χρόνια.

Χρύσα

Καλημέρα υπάρχει ένα θέμα που με καιει…. Καταρχάς σας τονίζω ότι εγώ είμαι ελεύθερος…. Και θέλω να θέσω το εξής ερώτημα,

Η αναγνώριση τέκνου γίνεται από την ημέρα που γίνεται η σύλληψη του μωρού δλδ κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης η κατά την γέννηση του;;;;

Παρεμπιπτόντως η εξέταση DNA θα γίνει τον άλλον μήνα γιατί η μητέρα του μωρού με έχει κοροϊδέψει διότι το φόρτωσε στον σύζυγό της κ παρόλες τις προσπάθειες που έχω κανει να την πείσω να του το πει πέφτουν στο κενό.

Ίσως δεν θέλει να είμαστε μαζί ίσως δεν θέλει να χάσει την βολεψη της δεν ξέρω …

Έχω ρωτήσει 3 δικηγόρους και ο καθένας μου έχει πει τα δικά του έναν τον έχω κ έχω κουραστεί να τον βλέπω κρυφά από το ιντερνετ γιατί είμαστε 650 χιλιόμετρα μακριά ευχαριστώ πολύ.

Απαντά η δικηγόρος, κυρία Ζαχαρούλα Γκριέλα

Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή μέσα σε τριακόσιες (300) ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του γάμου της τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον σύζυγο της μητέρας του (τέκνο γεννημένο εντός γάμου). Ακόμη και εάν στην πραγματικότητα δεν κατάγεται από τον σύζυγο, το παιδί τεκμαίρεται ότι είναι του συζύγου.

Στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να γίνει εκούσια αναγνώριση του παιδιού από εσάς, δηλαδή με συμβολαιογραφική πράξη, αλλά μπορείτε μόνο να ασκήσετε αγωγή προσβολής πατρότητας, στο πλαίσιο της οποίας θα αποδείξετε ότι εσείς είστε ο βιολογικός πατέρας του παιδιού.

Η προθεσμία που έχετε για να ασκήσετε την αγωγή είναι δύο χρόνια από τον τοκετό. Μετά παραγράφεται το δικαίωμά σας.

Ζαχαρούλα Γκριέλα
Δικηγόρος
Ακαδημίας 84, Αθήνα
Τηλ : 2103844544
Κιν :6937174747
Email : [email protected]
Web: http://grielazacharoula.blogspot.gr/