Πέμπτη 21 Αυγούστου 2025
Blog Σελίδα 4819

Έξαλλος ο Ορέστης Τζιόβας με γονείς που επιτρέπουν στα παιδιά να παίζουν με κατασκευή για ΑμεΑ σε παραλία

0

Μια οργισμένη ανάρτηση έκανε ο ηθοποιός Ορέστης Τζιόβας στο Facebook με αφορμή μία εικόνα που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, με μικρά παιδιά να παίζουν στην παραλία πάνω σε μία κατασκευή για τη διευκόλυνση πρόσβασης ΑμεΑ στη θάλασσα.

Έξαλλος ο Ορέστης Τζιόβας με γονείς που αφήνουν τα παιδιά να παίζουν με κατασκευή για ΑμεΑ σε παραλία

Πιο αναλυτικά, ο γνωστός ηθοποιός αναδημοσίευσε μία ανάρτηση από ένα άλλο προφίλ, που γράφει:

«Επιβάλλεται να μάθουμε στα παιδιά μας ότι αυτός ο εξοπλισμός στην παραλία δεν είναι κάποιο παιχνίδι που ανεβαίνουμε, χοροπηδάμε και βουτάμε αλλά αποτελεί απαραίτητο εξοπλισμό για να μπορέσουν να κάνουν συνάνθρωποί μας με κινητικά προβλήματα ένα μπάνιο στη θάλασσα με αξιοπρέπεια».

Αφού το αναδημοσίευσε από το δικό του προφίλ, έγραψε, απευθυνόμενος στους γονείς που επιτρέπουν στα παιδιά τους να παίζουν με τη συγκεκριμένη κατασκευή: «Άντε μοσχάρια. Μην κάνετε τα παιδιά σαν τα μούτρα σας».

Δείτε την ανάρτηση του Ορέστη Τζιόβα

ante moscharia exallos o orestis tziovas me goneis poy afinoyn ta paidia na paizoyn me kataskeyi paralias gia amea 1 880x1531 1

«Έμεινα έγκυος στην εμμηνόπαυση με θεραπεία που έφτιαξαν από το δικό μου αίμα Έλληνες γιατροί»

0

Συγκινεί και παράλληλα δίνει και ελπίδες σε γυναίκες που βρίσκονται στη φάση της εμμηνόπαυσης να αποκτήσουν παιδί με φυσική σύλληψη, η περίπτωση της 45χρονης σήμερα Assaraf Keren Dora από το Μονακό, η οποία υποβλήθηκε στην Ελλάδα σε πρωτοποριακή ερευνητική θεραπεία και έμεινε έγκυος.

Η κυρία Assaraf μπήκε σε πρόωρη εμμηνόπαυση όταν ήταν 33 ετών και ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι οι ελπίδες της να μείνει έγκυος και να αποκτήσει παιδί, ήταν ελάχιστες.

«Είχα πρόωρη εμμηνόπαυση όταν ήμουν 33 ετών και φυσικά είχα απελπιστεί ότι δεν θα μπορέσω να αποκτήσω παιδί. Η ορμόνη FSH (θυλακιοτρόπος ορμόνη) που διεγείρει την ανάπτυξη των ωοθυλακίων στις ωοθήκες πριν από την απελευθέρωση ενός ωαρίου από ένα θυλάκιο κατά την ωορρηξία, ήταν σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα. Επίσης, είχα πολλές παρενέργειες από την εμμηνόπαυση, κάτι που δεν μου επέτρεπε να ξεκινήσω κάποια θεραπεία με ορμόνες για να μείνω έγκυος», εξηγεί η κ. Assaraf στο NEWS 24/7.

Η γυναίκα είχε έρθει από το Μονακό στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2020 με την ελπίδα να αποκτήσει παιδί με δικά της ωάρια, κάτι που της είχαν αποκλείσει κατηγορηματικά οι γιατροί στη χώρα της.

PRP: Η μέθοδος που γύρισε τον χρόνο πίσω

«Είχε διαβάσει στο περιοδικό New Scientist για την καινοτόμο μέθοδο PRP που εφαρμόζεται στην κλινική “Γένεσις Αθηνών”, η οποία βασίζεται στην έγχυση αυτόλογου πλάσματος αίματος στις ωοθήκες και στόχο έχει την αναζωογόνηση των ωοθηκών. Στην πραγματικότητα η μέθοδος καταφέρνει να “γυρίσει το χρόνο πίσω” σε περιεμμηνοπαυσιακές γυναίκες», συμπληρώνει η ίδια.

Έτσι και έγινε. Με τιμές ορμονών FSH 62,6 και AMΗ 0,0 (δείκτες που αντιστοιχούν σε πλήρη εμμηνόπαυση) και χωρίς έμμηνο ρύση για 6 μήνες, η κυρία Assaraf Keren Dora απέκτησε και πάλι περίοδο 10 ημέρες μετά την εφαρμογή της θεραπείας PRP και 3 μήνες αργότερα έμεινε έγκυος με φυσική επαφή με τον σύζυγό της.

«Η μέθοδος αυτή αναζωογονεί τις ωοθήκες σε γυναίκες που είναι φτωχές ανταποκρίτριες ή στην εμμηνόπαυση, ώστε να κατεβάσουν ωάρια. Στην πραγματικότητα ακόμα και σε εμμηνόπαυση να είναι μία γυναίκα, υπάρχουν πολλά ωοθυλάκια, τα οποία όμως σε αυτές τις γυναίκες βαίνουν προς απόπτωση. Εμείς, όμως, τους προκαλούμε αναζωογόνηση και τα επαναφέρουμε στην επιφάνεια και να λειτουργήσει ο μηχανισμός της ωορρηξίας», εξηγεί στο NEWS 24/7 ο Κωνσταντίνος Πάντος, γυναικολόγος-μαιευτήρας, ο οποίος εφαρμόζει τη μέθοδο μαζί με τον συνεργάτη του Κώστα Σφακιανούδη, γυναικολόγο-μαιευτήρα.

Όπως εξηγεί ο ίδιος, με τον τρόπο αυτό, μία γυναίκα δύναται να μείνει έγκυος είτε με φυσιολογική επαφή με τον σύντροφό της, είτε με διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης.

«Είμαστε οι πρώτοι στον κόσμο που το εφαρμόσαμε. Τώρα, το εφαρμόζουν και άλλα κέντρα. Έρχονται καθημερινά γυναίκες από τις ΗΠΑ, από το Ντουμπάι και άλλες χώρες, που δεν θέλουν ξένα ωάρια και επιθυμούν αποκλειστικά το γενετικό τους υλικό. Η μέθοδος έχει μικρά ποσοστά επιτυχίας. Δεν λύνει το πρόβλημα. Δίνει μία διέξοδο και κάποιες γυναίκες μένουν έγκυες. Σαν μεθοδολογία είναι πολλά υποσχόμενη», εξηγεί ο κ. Πάντος.

Σήμερα, έχοντας αγκαλιά το υγιέστατο κοριτσάκι της που γεννήθηκε με φυσιολογικό τοκετό το 2021 στην Ελβετία, η κυρία Assaraf επέστρεψε με τον σύζυγό της στη χώρα μας και Μονάδας Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής “Γένεσις Κρήτης” με στόχο να αποκτήσει η κορούλα της αδερφάκι, καθώς σύντομα θα ξεκινήσει και πάλι τη διαδικασία με PRP.

PRP: Πώς δημιουργήθηκε φάρμακο από το δικό της αίμα

Τα αιμοπετάλια της γυναίκας που συλλέγονται με τη μέθοδο της φυγοκέντρισης από το αίμα, στην πραγματικότητα αποτελούν φυσικό φάρμακο, καθώς λειτουργούν ως αυξητικές ορμόνες και διεγείρουν τις ωοθήκες, ώστε ή να φέρουν στην επιφάνεια ωοθυλάκια που βαίνουν προς απόπτωση ή μέσα από τα βλαστικά κύτταρα των ωοθηκών, να δημιουργηθούν νέα ωοθυλάκια.

«Πρόκειται για μία ερευνητική μέθοδο για την οποία έχουν γίνει πολλές δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά υψηλού κύρους. Εγώ και ο συνεργάτης μου Κώστας Σφακιανούδης, γυναικολόγος-μαιευτήρας, είμαστε παγκοσμίως οι πρωτεργάτες της μεθόδου και στα διεθνή συνέδρια γίνεται πάντα αναφορά στη μέθοδό μας», λέει ο κ. Πάντος.

Μέχρι σήμερα και από όσο έχει γίνει γνωστό, η περίπτωση της κυρίας Assaraf ήταν η πρώτη στον κόσμο που αναφέρεται σε φυσική σύλληψη και φυσιολογικό τοκετό υγειούς τέκνου μετά από έγχυση PRP στις ωοθήκες εμμηνοπαυσιακής γυναίκας.

Η μέθοδος έχει δημιουργήσει ελπίδα σε αντίστοιχες περιπτώσεις που έχουν χάσει κάθε πιθανότητα απόκτησης παιδιού με δικό τους ωάριο και επιστήμονες ανά τον κόσμο, με τους έλληνες πρωτοπόρους, αναζητούν τρόπους ανάπτυξης και τελειοποίησής της.

Πηγή:https://www.news247.gr/

Μαρία Ελένη Λυκουρέζου για Ζωή Λάσκαρη: «Μετά τον θάνατο της μητέρας μου όλοι εξαφανίστηκαν»

0

Ιδιαίτερα ενεργή είναι το τελευταίο διάστημα στα social media η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου και πιο συγκεκριμένα στο TikTok, όπου αναρτά διάφορα βίντεο μιλώντας για τη ζωή της

Μάλιστα, η γνωστή ηθοποιός δεν διστάζει να αναφερθεί και σε πολύ προσωπικά ζητήματα ή ιστορίες από το παρελθόν.

Σε ένα από τα τελευταία της post, η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου εξομολογήθηκε πως οι κοντινοί της άνθρωποι εξαφανίστηκαν και σταμάτησαν να έχουν επαφή μαζί της, μετά τον θάνατο της μητέρας της, Ζωής Λάσκαρη. Ακόμα, τόνισε το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είχαν επαφή μαζί της λόγω της δημοσιότητας της μητέρας της.

Ειδικότερα, η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου, δήλωσε: «Δεν ξέρω αν έχει συμβεί και σε άλλους. Προφανώς έχει συμβεί και σε άλλους. Όταν πέθανε η μητέρα μου εξαφανίστηκαν όλοι. Όλος ο κόσμος ο οποίος ήταν γύρω από την οικογένεια μου και γύρω από τη μητέρα μου και τον πατέρα μου ακόμα και οι δικοί μου άνθρωποι, μετά το θάνατο της μητέρας μου εξαφανίστηκαν.

Όλοι, μόνο κανά-δυο έχουν κρατήσει επαφή. Ίσως και λίγοι παραπάνω. Τρομερό ξεκαθάρισμα. Εκεί καταλαβαίνεις τελικά πως τον κόσμο ουσιαστικά δεν τον αφορά καθόλου τι κάνεις, αν είσαι καλά. Δεν τον νοιάζει. Ο κόσμος έχει γίνει πια για την πάρτη του και φάνηκε τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ. Όταν σταμάτησα τα ναρκωτικά και ξέκοψα από αυτές τις παρέες και από το ψεύτικο κοινωνικό περιβάλλον, το έκανα συνειδητά στα 25 μου, έκανα παρέες, υπήρχε κόσμος στο σπίτι. Η μητέρα μου ήταν πολύ κοινωνικό άτομο είχε πάντα κόσμο στη ζωή μας».

«Πάντα ήμουν επιφυλακτική με τον κόσμο που ήταν γύρω από την οικογένειά μου, γιατί ξέρω ότι ήταν λόγω της δημοσιότητας και φάνηκε αυτό, όταν έφυγε η μητέρα μου. Πώς εξαφανίζονται όλοι όμως… και μένουν μόνο αυτοί που πραγματικά νοιαζόντουσαν για την οικογένειά μου, οι οποίοι είναι ελάχιστοι» σημείωσε η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου.

Λέσβος: Υιοθετήθηκε ο Χάρης που κακοποιήθηκε από κουτάβι – Δείτε το βίντεο

0

Στη νέα του οικογένεια που ζει στην Αθήνα, αναμένεται να ταξιδέψει τις επόμενες ημέρες ο Χάρης, ένα τρομαγμένο σκυλάκι από την κακοποίηση που υπέστη, ενώ ήταν ακόμα κουτάβι.

Τον εγκατέλειψαν στο δρόμο με το λουρί να του σφίγγει το λαιμό γιατί το φορούσε από κουτάβι και με έντονα τα σημάδια του στρες και του φόβου από την έλλειψη αγάπης και φροντίδας.

Η γυναίκα που θα το υιοθετήσει επικοινώνησε με την κτηνίατρο Μυρσίνη Τουρβαλή μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος στην ΕΡΤ Β. Αιγαίο και δεσμεύτηκε να αναλάβει την φροντίδα του καθώς και τα έξοδα εκπαίδευσης προκειμένου ο Χάρης να κοινωνικοποιηθεί.

Δημοσιογράφος του Open τρέχει να σωθεί από τη φωτιά στη ζωντανή σύνδεση: «Πάμε! Πάμε!»

0

Η δημοσιογράφος δεν κατάλαβε αρχικά πόσο είχε πλησιάσει η φωτιά και μόλις άκουσε την έκρηξη άρχισε να τρέχει.
Εξαιρετικά επικίνδυνη είναι η κατάσταση στον Άγιο Χαράλαμπο Κορινθίας, λόγω της φωτιάς που κατακαίει την περιοχή, με τα δέντρα να τυλίγονται στις φλόγες κι εκρήξεις να σημειώνονται.

Ο καπνός από τις φωτιές έχει κάνει την ατμόσφαιρα αποπνικτική.

Το Open μεταδίδει σε ζωντανή σύνδεση από τα σημεία της φωτιάς και η δημοσιογράφος Ελευθερία Σπυράκη, μετέφερε το ρεπορτάζ κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.

Ενώ η δημοσιογράφος μετέδιδε στην περιοχή του Αγίου Χαραλάμπους και έλεγε «παντού υπάρχει μαύρος καπνός και πρέπει σιγά σιγά να απομακρυνθούμε γιατί μας λένε ότι η φωτιά περικυκλώνει την περιοχή.

Τότε έγινε δίπλα σ’ εκείνη και τον οπερατέρ μια έκρηξη και οι φλόγες τους πλησίασαν.




Πάτρα: Αυτή είναι η φαρμακοποιός που χάρισε με τον θάνατό της, ζωή σε επτά ανθρώπους! -«Έφυγε νωρίς…»

0

«Εφυγε» μόλις στα 54, μετά από ολιγοήμερη «μάχη» που έδωσε στο Νοσοκομείο, μετά από ανεύρυσμα. Η Χριστίνα Μητροπούλου ήταν η φαρμακοποιός της Ανω Πόλης. Μαθήτρια του Προτύπου Γυμνασίου μητέρα ενός κοριτσιού. Η Χριστίνα δεν άντεξε και η κόρη της Ευγενίκη έδωσε την συγκατάθεσή της να γίνει μεταμόσχευση οργάνων. Η Πατρινή φαρμακοποιός χάρισε ζωή σε επτά ανθρώπους.

Είναι η δεύτερη τραγωδία που «χτυπά» την οικογένεια. Λίγους μήνες πριν «έφυγε» ξαφνικά από την ζωή ο Βασίλης Μητρόπουλος, καθηγητής μουσικής σε ηλικία μόλις 58 ετών. Τα ξαδέλφια της Χριστίνας έγραψαν: «Την Πέμπτη 13/7 αποχαιρετήσαμε για πάντα την πολυαγαπημένη μας Χριστίνα Μητροπούλου (φαρμακοποιό). Έφυγε από κοντά μας το Χριστινάκι μας, ένας άνθρωπος που πάντα έδινε, χωρίς να περιμένει ανταπόδοση. Πρέπει να είμαστε ήρεμοι, γιατί δεν ταλαιπωρήθηκε και πραγματικά δεν της άξιζε καμία ταλαιπωρία. Η αναπάντεχη απώλειά της είναι κάτι δυσβάσταχτο, αλλά εδώ κρύβεται και η ελπίδα ότι τίποτα δε χάθηκε.

356642581 578173267838612 6740220019117605471 n

Η Χριστίνα φεύγοντας έκανε κάτι μεγαλειώδες. Με τη συγκατάθεση της κόρης της Ευγενίκης Κατσίκη, δώρισε τα όργανά της και χάρισε τη ζωή σε 7 ανθρώπους. Ήταν, είναι και θα συνεχίσει λοιπόν να είναι για πάντα μαζί μας. Αυτή είναι η αρχή μιας νέας πραγματικότητας, που πρέπει όλοι να αγκαλιάσουμε. Στο τελευταίο της ταξίδι, την Παρασκευή 14/7 για την αποτέφρωσή της, στη Ριτσώνα, τη συνοδεύσαμε με οδύνη, τα ξαδέλφια της: Γιάννης και Αλίκη, Βασίλης και Γιάννα, Ελένη, Νίκος και Πίτσα και η ανιψιά της Αντωνία, Χριστίνα και Ηλίας»!

Πηγή: flamsi.gr

Tα είπε όλα με μια λέξη: H οργισμένη ανάρτηση της Χριστίνας Βραχάλη κατά τη διάρκεια της πύρινης λαίλαπας

0

Tην οργή της εξέφρασε μέσα από μία σειρά αναρτήσεών της στο Instagram η γνωστή δημοσιογράφος Χριστίνα Βραχάλη, για όσα συμβαίνουν κατά την αδυναμία διαχείρισης των σημερινών πυρκαγιών στο Λουτράκι.

Ενημέρωση για την κατάσταση στον αυτοκινητόδρομο Αθηνών-Πατρών, εξέδωσε η Ολυμπία Οδός, εξαιτίας της πολύ μεγάλης πυρκαγιάς που μαίνεται στο Λουτράκι με εντολή της Τροχαίας, για προληπτικούς λόγους έκλεισε το τμήμα του αυτοκινητόδρομου από τον κόμβο Αγ. Θεοδώρων μέχρι τον κόμβο Επιδαύρου.

Εν τω μεταξύ, την ίδια ώρα ελήφθη η απόφαση να κλείσει και η Παλαιά Εθνική Οδός με αποτέλεσμα όλοι οι οδηγοί να μην έχουν κανέναν άλλο τρόπο να κινηθούν και να υποχρεωθούν σε αναστροφή προς Πάτρα και προς Αθήνα αντίστοιχα.

Το χάος που δημιουργήθηκε ακόμα μία φορά, στην πρώτη ημέρα που ο κρατικός μηχανισμός αντιμετώπισε μία τέτοιου μεγέθους πυρκαγιά, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ανάγκασε τη δημοσιογράφο να γράψει «Εκκένωση οικισμών στους Αγίους Θεοδώρους, διακοπή κυκλοφορίας  μέχρι την Επίδαυρο. Κάθε χρόνο τα ίδια #μπάσταρδοι».

«Μπ@σταρδοι...»: H οργισμένη ανάρτηση της Χριστίνας Βραχάλη κατά τη διάρκεια της πύρινης λαίλαπας (Pics)

 

Η κόρη μου, μας έχει φτάσει στα όριά μας. Να τη βάλω εσώκλειστη σε σχολείο να μην είναι μέσα στα πόδια μας;

0

Έχω φτάσει σε απελπιστική κατάσταση και χρειάζομαι επειγόντως τη βοήθειά σας. Δεν ξέρω πια τι να κάνω. Είμαι στα όριά μου.

Έχω μία κόρη 15 χρονών από τον πρώτο μου γάμο και μας έχει κάνει τη ζωή πατίνι. Έλεγα στην αρχή εφηβεία είναι θα περάσει αλλά όσο περνάει ο καιρός αυτή χειροτερεύει. Βγαίνει έξω, γυρνάει ό, τι ώρα θέλει, δεν σηκώνει τα τηλέφωνα, κυκλοφορεί έξω σχεδόν γυμνή, έχει αγόρι και απ’ ότι έχω καταλάβει έχουν φτάσει στο απροχώρητο, μας βρίζει, μας φωνάζει, μας επιτίθεται και αντιδρά στα πάντα.

Και καλά εγώ είμαι μάνα της και μέχρι ενός σημείου μπορώ να την ανεχτώ αλλά ο νέος μου σύζυγος και το παιδί μας δεν αντέχουν άλλο τη συμπεριφορά της. Τσακώνεται συνεχώς με τον αδερφό της, τον δέρνει, τον δαγκώνει και εκείνος κλαίει. Ο άντρας μου μετά τα βάζει μαζί μου και ρίχνει το φταίξιμο πάνω μου, λες και τη βάζω εγώ να συμπεριφέρεται έτσι. Έχουμε δημιουργήσει μία όμορφη, ήρεμη οικογένεια και κοντεύει να μας διαλύσει. Μέχρι και σε παιδοψυχολόγο την πήγα μήπως έφταιγε το διαζύγιο με το μπαμπά της αλλά στον τόσο καιρό που πηγαίναμε δεν είδα καμία βελτίωση και σταματήσαμε.

Και ο γιος μου και ο άντρας μου με πιέζουν να τη «μαζέψω» λίγο γιατί ούτε εκείνοι ούτε εγώ μπορούμε να ησυχάσουμε μέσα στο ίδιο μας το σπίτι αλλά δεν μαζεύεται και έχω φτάσει σε σημείο να θέλω να τη βάλω εσώκλειστη σε σχολείο του εξωτερικού για να μην την έχουμε πια μέσα στα πόδια μας και μας κάνει άνω-κάτω. Ο πρώην άντρας μου είναι τελείως αμέτοχος. Στον κόσμο του τελείως. Βλέπει τι συμβαίνει και με λέει υπερβολική και από πάνω, ότι φταίω εγώ που ξαναπαντρεύτηκα και έκανα άλλο παιδί και της δημιούργησα ψυχολογικά. Δεν μπορώ να συνεννοηθώ μαζί του οπότε πρέπει να αποφασίσω από μόνη μου τι θα κάνω.

Θέλω ηρεμία και συνεννόηση και δυστυχώς η κόρη μου, μου έχει γίνει μόνιμο άγχος. Δεν μπορώ να την τιθασεύσω και από τη στιγμή που δεν μπορώ, ίσως σε ένα αυστηρό σχολείο ως εσωτερική να ηρεμήσει. Τι λέτε;

Ξένια

Ο άντρας μου είναι τσιγκούνης και ζούμε μέσα στη μιζέρια και στην κακομοιριά

0

Παντρεύτηκα τον άντρα που ερωτεύτηκα. Έναν άντρα όμορφο, με καλές αξίες και βέβαια με δουλειά. Είμαι η δεύτερη σύζυγός του. Τον γνώρισα όταν ήταν σε διάσταση με την πρώτη και τα φτιάξαμε.

Με την πρώτη του γυναίκα χώρισε μετά από 10 χρόνια γάμου. Η σχέση τους όπως έλεγε είχε βαλτώσει και είχε βάσιμες υποψίες ότι τον απατούσε.

Όταν τα φτιάξαμε τον είχα συμπονέσει και θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ τυχερό που τον γνώρισα. Βγαίναμε έξω, κάναμε καλή παρέα και βέβαια το σεξ μεταξύ μας και η χημεία εξαιρετική.

Με τον καιρό κατάλαβα πως έχει πολλές ανασφάλειες και ήταν σφιχτός στα έξοδά του και στη διαχείριση των οικονομικών του.  Ξεκίνησε και η κρίση και πίστεψα πως ήταν απόρροια του γενικού κλίματος.

Έβλεπα πως ήταν τσιγκούνης και ολιγαρκής. Όμως πάντα τον δικαιολογούσα.  Όταν μετά από 7 χρόνια έφτασε η ώρα να παντρευτούμε κάναμε πολιτικό γάμο. Δεν είχα καταλάβει πως ήταν από τσιγκουνιά, γιατί είχε την εξυπνάδα να το παρουσιάσει ως μια εύκολη και πρακτική λύση αφού και οι δύο κάναμε δεύτερο γάμο.

Ταξίδι του μέλιτος δεν πήγαμε γιατί δήλωνε πως κάθε μέρα είναι γιορτή και δεν είναι καιρός για έξοδα.

Ελέγχει το σούπερ μάρκετ αν πληρώσουμε 100€ ανά επίσκεψη γίνεται χαμός. Τι αγοράζεις με 100€; Τίποτα. Φωνάζει όταν ανάβω το θερμοσίφωνα το καλοκαίρι. Γκρινιάζει αν του πω να φέρουμε μια γυναίκα να καθαρίσει το σπίτι.

Αν του πω να βγούμε έξω προτιμά να παραγγείλουμε φαγητό στο σπίτι για να μη ξοδέψουμε παραπάνω χρήματα. Αν του πω να πάμε για καφέ θα πάμε εκεί που κοστίζει 1€ και όχι σε μια καφετέρια ως άνθρωποι.

Σινεμά έχουμε να πάμε πάνω από 1 χρόνο. Πάντα για να το αποφύγει λέει πως είναι κουρασμένος και πως η τηλεόραση έχει πολλές ταινίες. Εκδρομή 8 χρόνια δεν έχουμε πάει ποτέ. Διακοπές ούτε λόγος.

Να καλέσουμε φίλους; Πολύ σπάνια και αν έρθουν οι γονείς μας ή συγγενείς μας άντε να φτιάξω εγώ μια τούρτα και να προσφέρουμε έναν καφέ.

Θέλει να κόψουμε τα περιττά κατ’ εκείνον έξοδα όπως κινητό, καλωδιακή τηλεόραση και να έχουμε το αυτοκίνητο στο γκαράζ. Ο άντρας μου έχει μηχανή και πηγαίνει στη δουλειά του μ΄ αυτήν. Εγώ, όμως, δεν πρέπει να χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο αλλά να πηγαίνω με συγκοινωνία.

Όταν ψωνίζω για τον εαυτό μου ρούχα ή παπούτσια αναγκάζομαι να ξηλώνω τις ετικέτες και να λέω πως τα αγόρασα από κινέζικο μαγαζί. Αλλιώς μαύρο φίδι που με έφαγε.

Μόνο γκρίνια και κλεισούρα. Έχω τρελαθεί. Μάς έφαγε η μιζέρια, η ρουτίνα και η κακομοιριά. Δε λέω οι εποχές είναι δύσκολες, τα οικονομικά μας μειώθηκαν πολύ και το μέλλον είναι αβέβαιο. Όμως, η ζωή κυλάει σαν το νερό και δε γυρίζει πίσω.

Είναι άλλο να είσαι συνετός και μετρημένος και άλλο τσιγκούνης και να μη δίνεις ανάσες αναζωογόνησης στον εαυτό σου και στο γάμο σου.

Τώρα καταλαβαίνω γιατί τον παράτησε η πρώτη του σύζυγος. Πώς να ζήσεις έτσι; Η ψυχή έχει ανάγκη από αντίβαρα και ανάσες χαράς.

Πώς να ποθήσεις έναν άνθρωπο όταν σου φέρεται έτσι; Τί να συζητήσεις μαζί του; Ο ορίζοντας μικραίνει, ο διάλογος μειώνεται και το χαμόγελο σβήνει…

Μου έχει κάνει τη ζωή ποδήλατο. Πάντα κρύβω ό,τι αγοράζω και πάντα λέω πως βρήκα ευκαιρίες ή ψώνισα προσφορές.

Ευχή και κατάρα δίνω σε όποια γυναίκα ζήσει μια ανάλογη ζωή. Ο τσιγκούνης άντρας έχει στενό ορίζοντα και μικρό ψυχικό κόσμο. Η ζωή φεύγει και δεν είναι πρόβα. Αξίζει να τη ζεις έτσι; Αξίζει να ζεις με ένα skroutz;

Η κόρη μου είναι καραφλή και της έμαθα να αγαπάει τον εαυτό της

0

Την πρώτη φορά που παρατήρησα μια χούφτα καστανές μπούκλες στο ροζ μαξιλάρι της Rosie ήταν ένα φωτεινό, ηλιόλουστο Σάββατο πρωί του Οκτώβρη. Η κόρη μου είχε ήδη ξυπνήσει και έβλεπε παιδικά στο σαλόνι. Ήταν ένα περήφανο 2,5 ετών παιδάκι που λάτρευε να με βοηθά να ντύνω τη νεογέννητη αδερφή της και της φερόταν σαν να ήταν η κουκλίτσα της, το μικρό της παιδάκι. Μήπως ο ερχομός του νέου μωρού σπίτι την είχε στρεσάρει; Μήπως ήταν αλλεργική στο σαμπουάν; Το αντικαταστήσαμε με ένα άλλο, υποαλλεργικό, αλλά το πρωί της Δευτέρας ήρθα αντιμέτωπη με ένα σοκαριστικό θέαμα: στο μαξιλάρι της το πρωί βρήκα τη διπλάσια ποσότητα μαλλιών. Κάτι συνέβαινε. Έπρεπε αμέσως να μιλήσω με τον παιδίατρό μας.

Στο τηλέφωνο ο γιατρός ήταν καθησυχαστικός. Μάλλον η απώλεια των μαλλιών οφειλόταν στο άγχος εξαιτίας της άφιξης του νέου μέλους, αλλά καλού κακού ζήτησε να του κάνουμε μία επίσκεψη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα του όταν είδε τη μικρή για πρώτη φορά μετά από τόσο καιρό που είχε να τη δει. Ήταν φανερό ότι τρομοκρατήθηκε. Είδε κάτι που δεν περίμενε να δει. Η συνηθισμένη ευχάριστη συνομιλία μας σταμάτησε καθώς εξέταζε προσεκτικά το τριχωτό της κεφαλής της. «Δεν νομίζω ότι είναι άγχος», είπε τελικά. «Νομίζω ότι είναι αλωπεκία. Θα σας παραπέμψω σε ειδικό γιατρό το συντομότερο δυνατόν».

Μέχρι την Πέμπτη τα μαλλιά της Rosie είχαν πέσει εντελώς. Την επόμενη εβδομάδα ο γιατρός, στον οποίο μας παρέπεμψε ο παιδίατρός μας διέγνωσε το παιδί όντως με αλωπεκία, μία αυτοάνοση διαταραχή όπου το σώμα επιτίθεται στα θυλάκια των τριχών της κεφαλής προκαλώντας την πτώση τους.

«Δεν υπάρχει θεραπεία», είπε ο ειδικός. Αυτές οι λέξεις έχουν χαραχτεί στο μυαλό μου.

Για τους επόμενους μήνες φορούσαμε στο παιδί διαφορετικό καπέλο κάθε μέρα για να το προστατεύσουμε από ανεπιθύμητα βλέμματα κια σχόλια. Ελπίζαμε ότι η τριχόπτωση θα ήταν προσωρινή. Εν τω μεταξύ αναζητούσαμε απαντήσεις σε βιβλία, σε δεύτερες και τρίτες γνώμες γιατρών και στο γενετικό έλεγχο που της κάναμε. Σαρώσαμε κυριολεκτικά το διαδίκτυο ψάχνοντας για θαύματα, ιστορίες με happy end ή για μία έστω μαγική σφαίρα που θα επέστρεφε τις καστανές μπούκλες στο όμορφο κεφαλάκι της Rosie. Ήμασταν απελπισμένοι. Δοκιμάσαμε αμέτρητες θεραπείες, αλοιφές, κρέμες, στεροειδή, φυτικά φάρμακα, ειδικές δίαιτες, αλλάξαμε ακόμα και τον τρόπο ζωής μας και την καθημερινότητά μας για να μειώσουμε το στρες αλλά τίποτα δεν απέδωσε. Έπρεπε να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή θα ήταν η νέα μας πραγματικότητα.
Με τον καιρό γινόταν όλο και πιο δύσκολο να πείσουμε το παιδί να φοράει καπέλο παντού και οι επόμενοι μήνες ήταν γεμάτοι σκαμπανεβάσματα. Οι γονείς έσπρωχναν τα παιδιά τους στο θέαμα της φαλακρής Rosie ψιθυρίζοντας «Σςςςςςς, μην κοιτάζεις» και «σταμάτα να δείχνεις, δεν είναι ευγενικό». Κάθε φορά που η Rosie μας ρωτούσε γιατί την κοίταζαν και την έδειχναν όλοι, της λέγαμε ότι ήταν απλά περίεργοι ενώ παράλληλα προσπαθούσαμε να της αποσπάσουμε την προσοχή με κάτι άλλο νιώθοντας ένα απίστευτο σφίξιμο στο στομάχι μας.

Με την πάροδο του χρόνου η ανεπιθύμητη προσοχή που μας έδειχναν οι γύρω μας άρχισε να μειώνεται. Σταματήσαμε να προσπαθούμε να αποσπάσουμε την προσοχή του παιδιού από τα βλέμματα και τα σχόλια των γύρω μας. Επίσης, σοκαριστήκαμε την πρώτη φορά που μας πλησίασε κάποιος και μας μίλησε για το παιδάκι του που έχει καρκίνο και που έχει χάσει και αυτό τα μαλλιά του, όχι τόσο με την ιστορία αυτού του παιδιού, αλλά με το γεγονός ότι τόσο καιρό δεν είχαμε σκεφτεί το πιο λογικό: Το παιδί μας ήταν μία χαρά και υγιέστατο, θα κάτσουμε να κλαίμε για λίγες τρίχες τη στιγμή που τόσα παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα; Στην τελική αλωπεκία είχε, ένα αυτοάνοσο, από το οποίο δεν κινδύνευε η ζωή της.

Όταν οι άνθρωποι – συνήθως τα παιδιά – ρωτάνε τη Rosie για τα μαλλιά της πάντα έχει μία διαφορετική αλλά παράλληλα δημιουργική απάντηση να δώσει: «Τα μαλλιά μου πήγαν διακοπές» ή «τα μαλλιά μου κάνουν ένα διάλειμμα και θα επιστρέψουν σύντομα». Άλλες πάλι φορές όταν δεν είναι στα καλύτερά της λέει την αλήθεια ωμή όπως είναι. «Έχω αλωπεκία, είμαι φαλακρή».
Στην καθημερινότητά μας δεν είναι όλα ιδανικά. Υπάρχουν σχόλια που την ενοχλούν και την κάνουν να νιώθει άσχημα ειδικά όταν την περνούν για αγοράκι ή κάνουν ότι μπερδεύτηκαν ότι είναι αγοράκι (συμβαίνουν και αυτά!). Κατσουφιάζει και απαντά ότι δεν είναι αγόρι. Εκνευρίζεται τόσο πολύ που δεν μπαίνει καν στη διαδικασία να εξηγήσει τα περαιτέρω. Πολλές φορές με ρωτάει «γιατί με περνούν για αγόρι από τη στιγμή που βλέπουν ότι φοράω ροζ; Τα αγόρια δεν φορούν ροζ». Απ’ όλες τις απαντήσεις που πρέπει να της δώσουμε αυτή είναι η πιο δύσκολη, πώς να εξηγήσεις δηλαδή σε ένα παιδί που κλαίει με λυγμούς ότι μερικές φορές συμβαίνουν πράγματα στη ζωή που δεν μπορούμε να ελέγξουμε;

Εκείνο το βράδυ αφού η Rosie αποκοιμήθηκε αποφασίσαμε με τον άντρα μου να επικεντρωθούμε στη συναισθηματική της ανάπτυξη, στην αυτοεκτίμησή της, στο τι μπορούμε να κάνουμε από δω και πέρα και να αφήσουμε πίσω την αδικία που βιώνει καθημερινά. Δεν είχε νόημα να προσπαθούμε να διορθώσουμε το πρόβλημα υγείας της. Πλέον έπρεπε να δούμε πώς θα μεγαλώσουμε ένα κοριτσάκι που δεν είχε μαλλιά και παράλληλα να μάθει να αγαπάει τον εαυτό της.

Τη μάθαμε να χαμογελά, να είναι υπερήφανη, να μην ντρέπεται για τον εαυτό της, να είναι ευαισθητοποιημένη με τα προβλήματα των άλλων, να είναι ευγνώμων για όσα έχει και να χαίρεται την κάθε μέρα σαν να μην υπάρχει αύριο.

Αν τύχει και μας δείτε στο δρόμο θα δείτε ένα πανέμορφο και ευτυχισμένο φαλακρό κοριτσάκι που όσο μαλλί του λείπει, τόση αυτοπεποίθηση έχει.

Πηγή: motherwellmag.com