Κυριακή, Ιουνίου 29 2025
Blog Σελίδα 3884

Όταν μια γυναίκα σταματάει να αγαπάει έναν άνδρα σuμβαίνουν αυτά τα 9 πpάγματα

0

Σε αρκετές σχέσεις υπάρχει αυτή η στιγμή όπου η αγάπη χάνεται και ένας ή ακόμα και οι δύο ψάχνουν τρόπους διαφυγής.

Στην πλειοψηφία οι γυναίκες είναι εκείνες οι οποίες παλεύουν για να κρατήσουν μια σχέση και κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους γι’αυτό. Αλλά υπάρχει και ένα κρίσιμο σημείο όπου η σχέση έχει φτάσει σε τέλμα και δεν υπάρχει τρόπος να ξανακολλήσει το γυαλί.

Σήμερα θα μάθετε μερικές συμπεριφορές αλλά και τι νοιώθει μία γυναίκα όταν πάψει πλέον να έχει αισθήματα αγάπης για τον σύντροφο της και πραγματικά θα σοκαριστείτε.

Προσέξτε αυτά τα 9 κρίσιμα πράγματα που της συμβαίνουν και προσπαθήστε να τα κατανοήσετε και να προλάβετε το κακό πριν συμβεί.

istockphoto 1424123725 612x612 1

Όταν το να τρώτε μαζί δεν είναι πλέον απολαυστικό

Όταν τα γεύματα ξεκινάνε να είναι πλέον βαρετά. Όταν δεν υπάρχει πλέον κανένας ρομαντισμός, δεν ανταλλάσσετε σχεδόν καμία κουβέντα και καμία καλή διάθεση κατά την διάρκεια των γευμάτων σας μαζί, και συμβαίνει σχεδόν συνέχεια, τότε είναι ξεκάθαρο ότι η σχέση βρίσκεται σε άσχημο μονοπάτι.

Σταματάτε να ανησυχείτε για το πως είναι ο σύντροφος σας και για το που βρίσκετε

Είναι στη φύση της γυναίκας να ανησυχεί για τον άντρα της και να θέλει να μαθαίνει για το πως και το που είναι. Όταν λοιπόν χαθεί η επικοινωνία και το ενδιαφέρον, την νοιάζει περισσότερο για τον εαυτό της και για άλλους ανθρώπους.

Όταν λέτε αντίο δεν νοιώθετε τίποτα

Όταν μία γυναίκα αποχαιρετάει έναν άντρα και δεν την νοιάζει το πόσο θα λείψει και πότε θα ξαναβρεθούν τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.

Όταν νοιώθετε ότι ο σύντροφος σας δεν είναι πλέον ο πρωταγωνιστής και δεν εμφανίζεται στις σκέψεις σας

Είναι άσχημο όταν δεν υπάρχει στο μυαλό της γυναίκας, ο σύντροφος της ως μέρος του μέλλοντος της ειδικότερα όταν το να μην παίρνει μέρος σε αυτό την κάνει να νιώθει καλύτερα.

Όταν ξυπνάτε το πρωί και δεν τον κοιτάτε

Αν το πρώτο πράγμα που σκέφτεστε είναι ότι είναι απλά «μία ακόμη μέρα» τότε κάτι πάει στραβά.

Δεν υπάρχει χαρά όταν ξυπνάτε μαζί

Όταν υπάρχει αγάπη νοιώθετε πάντα χαρούμενες όταν ξυπνάτε μαζί με τον σύντροφο σου. Μια γυναίκα που αγαπάει τον σύντροφο της, τον κοιτάει, τον παίρνει αγκαλιά, του λέει καλημέρα, βιώνοντας μια ακόμη μέρα αγάπης μαζί του.
istock 956341550
Όταν λείπει από το σπίτι δεν σου λείπει

Όταν μια γυναίκα μένει μόνη της στο σπίτι και νιώθει ότι δεν της λείπει σύντροφος της και είναι καλύτερα μόνη της τότε αυτό είναι ένα κακό σημάδι.

Συνειδητοποιείτε ότι είστε χαρούμενες όταν λείπει από δίπλα σας

Όταν μια γυναίκα νιώθει ότι όσο περισσότερο λείπει ο σύντροφος της, τόσο περισσότερο χρόνο έχει για τον εαυτό της, τότε συνειδητοποιεί ότι δεν τον χρειάζεται για να είναι χαρούμενη, αλλά μπορεί να είναι και περισσότερο ευτυχισμένη μόνη της.

Όταν αρχίζετε να φαντασιώνεστε μια καινούργια αγάπη

Όταν περνάει από το μυαλό μια γυναίκας ότι είναι με έναν άλλον άντρα, όχι μόνο σε πολύ προσωπικές στιγμές αλλά σε κάτι περισσότερο από αυτό τότε σημαίνει ότι η σχέση αυτή έχει τελειώσει.

signs that my girlfriend wants to break up

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Για τις Γυναίκες: Αν νιώθετε τα παραπάνω 9 πράγματα τότε πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην σχέση σας. Και αν έχει μείνει έστω και κάτι μέσα σας και θέλετε να σώσετε την σχέση σας, τότε αλλάξτε δραματικά τα πράγματα μεταξύ σας αλλιώς το πιο σίγουρο είναι ότι θα καταλήξετε στον χωρισμό.

Για τους Άντρες: Αν δείτε έστω και 2-3 από τα παραπάνω σημάδια τότε θα πρέπει να ταρακουνηθείτε γερά και να κάνετε κάτι δραστικό αλλιώς τα πράγματα θα γίνουν μη αναστρέψιμα.

Όταν μια γυναίκα δένεται υπερβολικά με τον σύντροφό της: Τι πραγματικά αποκαλύπτει αuτό

0

Σκέφτεται συνεχώς τον σύντροφό της, διαβάζει ξανά και ξανά τα μηνύματά του με αγωνία, ανησυχεί όταν εκείνος παραμένει σιωπηλός και η διάθεσή της εξαρτάται από κάθε του πράξη.

Ίσως γνωρίζετε κάποια που να συμπεριφέρεται έτσι—ή ίσως είστε εσείς αυτή η γυναίκα. Αλλά τι πραγματικά σημαίνει αυτή η βαθιά προσκόλληση; Είναι αληθινή αγάπη ή κάτι πιο περίπλοκο;

pourquoi certaines femmes aiment

Κατανοώντας την υπερβολική προσκόλληση

Όταν μια γυναίκα προσκολλάται έντονα στον σύντροφό της, σπάνια είναι τυχαίο. Αυτού του είδους η συναισθηματική εμμονή συχνά προέρχεται από βαθύτερες προσωπικές εμπειρίες—παλιές πληγές, τραύματα από την παιδική ηλικία ή ανασφάλειες που δεν έχουν λυθεί. Η υπερβολική προσκόλληση συνήθως αντανακλά συναισθηματικές ανάγκες που δεν έχουν ικανοποιηθεί.

Πολλά από αυτά τα μοτίβα μπορούν να εντοπιστούν στην πρώιμη ζωή. Η έλλειψη γονικής στοργής, η ασταθής οικογενειακή δυναμική ή ένα περιβάλλον γεμάτο συγκρούσεις μπορούν να δημιουργήσουν μια αγχώδη προσέγγιση στις σχέσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αγάπη γίνεται κάτι περισσότερο από στοργή—γίνεται διέξοδος, ένα «τσιρότο» για εσωτερικό πόνο.

4905.jpg

Αγάπη ή συναισθηματική εξάρτηση;

Είναι σημαντικό να διακρίνουμε μεταξύ υγιών συναισθηματικών δεσμών και συναισθηματικής εξάρτησης. Μια ασφαλής σχέση επιτρέπει και στους δύο συντρόφους να μοιράζονται εγγύτητα ενώ διατηρούν την ανεξαρτησία τους. Από την άλλη, η συναισθηματική εξάρτηση συχνά οδηγεί τη γυναίκα στο να χάσει εντελώς τον εαυτό της στη σχέση.

Σκεφτείτε το σαν ένα αναρριχητικό φυτό που δεν μεγαλώνει προς τον ήλιο αλλά τυλίγεται σφιχτά γύρω από έναν στύλο, αδύναμο να σταθεί μόνο του. Αυτό είναι η συναισθηματική εξάρτηση—όταν η ταυτότητά σας εξαρτάται πλήρως από κάποιον άλλο.

make him attached you doing one small thing

Προειδοποιητικά σημάδια υπερβολικής προσκόλλησης

Ορισμένες ενδείξεις που φανερώνουν ότι μια γυναίκα είναι υπερβολικά προσκολλημένη είναι:

  • Συνεχής εμμονή: Δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται τον σύντροφό της, ακόμα και όταν ασχολείται με άλλα πράγματα.

  • Φόβος εγκατάλειψης: Φοβάται ότι θα την εγκαταλείψει, ακόμη κι αν δεν υπάρχει πραγματικός λόγος.

  • Απώλεια ταυτότητας: Αλλάζει τα ενδιαφέροντα, τις συνήθειες ή τους στόχους της για να ταιριάζουν με τους δικούς του.

  • Ανοχή σε βλαβερή συμπεριφορά: Παραμένει σε τοξικές καταστάσεις μόνο για να αποφύγει τη μοναξιά.

  • Αίσθημα κενού κατά την απουσία του: Νιώθει χαμένη ή χωρίς νόημα όταν δεν είναι κοντά της.

Αν και αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να μοιάζουν με ρομαντική ένταση, συχνά αποτελούν συμπτώματα συναισθηματικής ανισορροπίας.

Βρίσκοντας ξανά ισορροπία

Τα καλά νέα είναι ότι αυτό το μοτίβο δεν είναι μόνιμο. Με αυτογνωσία και προσπάθεια, είναι απολύτως δυνατό να αναπτύξετε υγιέστερες συναισθηματικές συνήθειες. Ορισμένα βήματα που μπορούν να βοηθήσουν είναι:

  1. Ενίσχυση αυτοεκτίμησης: Αναγνωρίστε τις δυνάμεις σας και μάθετε να εκτιμάτε τον εαυτό σας ανεξάρτητα από τη γνώμη των άλλων.

  2. Επαναδιεκδίκηση της ζωής σας: Επανασυνδεθείτε με χόμπι, φίλους και προσωπικές φιλοδοξίες.

  3. Ανοιχτή επικοινωνία: Οι υγιείς σχέσεις βασίζονται στην ειλικρινή και σεβαστή επικοινωνία. Μην διστάζετε να εκφράζετε τις ανάγκες σας.

  4. Αναζητήστε υποστήριξη: Ένας θεραπευτής μπορεί να βοηθήσει στην αποκωδικοποίηση συναισθηματικών μοτίβων και στην ανάπτυξη πιο ασφαλών σχέσεων.

Η προσκόλληση δεν είναι αδυναμία

Η δημιουργία συναισθηματικών δεσμών είναι φυσική—μέρος της ανθρώπινης φύσης. Όταν όμως η προσκόλληση μοιάζει περισσότερο με κλουβί παρά με σύνδεση, είναι ώρα να κάνετε μια παύση και να αναλογιστείτε. Μια ικανοποιητική σχέση βασίζεται στην αμοιβαία αγάπη και την ανεξαρτησία.

Στο τέλος, μπορούμε να αγαπήσουμε υγιώς τους άλλους μόνο όταν αγαπάμε πρώτα τον εαυτό μας. Όπως δεν μπορείς να προσφέρεις από ένα άδειο δοχείο, δεν μπορείς να υποστηρίξεις πλήρως μια σχέση αν τα συναισθηματικά σου αποθέματα είναι συνεχώς εξαντλημένα. Η αυτοαγάπη δεν είναι εγωιστική—είναι η βάση κάθε ουσιαστικής σχέσης.

Όταν μια BMW M4 GTS λυσσάει πάνω στην πίστα!

0

Ωραίες οι φωτογραφίες, αλλά δεν μπορούν να αποτυπώσουν με ακρίβεια όσα μπορεί να κάνει μέσα σε πίστα ένα αυτοκίνητο όπως η κορυφαία Μ4.

Η έκδοση GTS δημιουργήθηκε για track days, όμως έχει άδεια κυκλοφορίας και στους δημόσιους δρόμους. Η παραγωγή μόλις 700 αυτοκινήτων εξασφαλίζει σε ένα βαθμό την αποκλειστικότητα του μοντέλου.

Η BMW M4 GTS κρύβει κάτω από το καπό της το γνωστό 3λιτρο turbo με τους 6 κυλίνδρους σε σειρά, όμως η τεχνολογία ψεκασμού νερού που ψύχει τον αέρα στην εισαγωγή του κινητήρα του χαρίζει ισχύ 500 ίππων. Έτσι, τα 100 km/h από στάση έρχονται σε 3,8 sec και η τελική ταχύτητα φθάνει τα 305 km/h.

Δείτε το βίντεο

Όταν μελαγχολεiτε να λέτε τα τоύτα δυο τρоπάρια της Παναγίας μας

0

1ο «Μακαρίζομεν σὲ πᾶσαι αἱ γενεαί, Θεοτόκε.. Παρθένε· ἐν Σοί γὰρ ὁ ἀχώρητος Χριστὸς ὁ Θεὸς Ἡμῶν χωρηθῆναι ηὐδόκησε. Μακάριοι ἐσμέν καὶ ἡμεῖς προστασίαν Σὲ ἔχοντες· ἡμέρας γὰρ καὶ νυκτὸς πρεσβεύεις ὑπὲρ ἠμῶν καὶ τὰ σκῆπτρα τῆς βασιλείας ταῖς Σαῖς ἱκεσίαις κρατύνονται διὸ ἀνυμνοῦντες βοῶμεν Σοί· Χαῖρε κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά Σοῦ».

2ο «Σὲ τὸ ἀπόρθητον τεῖχος, τὸ τῆς σωτηρίας ὀχύρωμα, Θεοτόκε Παρθένε, ἱκετεύομεν. Τὰς τῶν ἐναντίων βουλάς διασκέδασον, τοῦ λαοῦ Σου τὴν λύπην εἰς χαρὰν μετάβαλε· ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου πρέσβευε· ὅτι Σὺ εἶ, Θεοτόκε, ἡ ἐλπὶς Ἡμῶν».

(Από τό Βιβλίο: Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη – Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται.

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου) “Οἱ ἀναμμένες λαμπάδες μας, τα κεριά εἶναι σημεῖο τῆς θείας λαμπρότητας Αὐτοῦ πού ἔρχεται γιά νά διαλύσει τό πυκνό σκοτάδι τοῦ κακοῦ καί νά κάνει ὁλόκληρο τό σύμπαν φωτεινό μέ τήν αἴγλη τοῦ αἰωνίου φωτός Του. Οἱ λαμπάδες μας ἀκόμη δείχνουν πόσο φωτεινές οἱ ψυχές μας θά πρέπει νά εἶναι ὅταν συναντοῦμε τό Χριστό. Τό φῶς ἔχει ἔρθει καί ἔλαμψε στόν κόσμο πού ἦταν βυθισμένος στό σκοτάδι. Ἡ Ἀνατολή ἐξ ὕψους μᾶς ἐπισκέφθηκε κι ἔφερε τό φῶς σ’ αὐτούς πού κείτονταν στό σκότος.

Ἄς φωτισθοῦμε ὅλοι μας, ἀδελφοί μου, κι ἄς λαμπρυνθοῦμε ἀπό αὐτό τό φῶς. Ὅλοι μας ἄς πάρουμε μέρος στή λαμπρότητά του, καί νά γεμίσουμε μ’ αὐτό ὥστε κανείς νά μή μείνει στό σκοτάδι” (Ἁγ. Σωφρονίου Ἱεροσολύμων (+11 Μαρτ.), Λόγος στήν Ὑπαπαντή) ” Αντίο θλίψη,μπορείς να πηγαίνεις…! Αρκετά κράτησε η επίσκεψη σου. Έχω σκοπό να ζήσω με την χαρά από δω και πέρα…. Και αυτή η χαρά βρίσκεται στα υπέροχα μάτια αυτής της Μάνας.. Αρκετά μας πλάκωσε το πάπλωμα της μιζέριας και της λύπης…. Φτάνει κυρία Θλίψη…

Σήκω και φύγε και πήγαινε στις πέτρες και στα βράχια… Εκεί χτύπα τις γροθιές σου και μάτωσε τες. Εγώ πιστεύω και λατρεύω αυτό το όμορφο πρόσωπο της Παναγιάς μας Κανείς δεν πόνεσε περισσότερο από εκείνη και καμμιά καρδιά δε μάτωσε περισσότερο από την δική της. Και όμως πάντα πρόθυμη τρέχει να μας παρηγορήσει…

Τρέχει να μας πιάσει από το χέρι και να μας πει: -Μην κλαίτε παιδιά μου… Εγώ πόνεσα περισσότερο από εσάς ,μάτωσα,σκίστηκε η καρδιά μου στα δύο… Και όμως άντεξα…. Πύρινες φλόγες έμοιαζαν τα δάκρυα μου και έκαιγαν τα σωθικά μου καθώς ανέβαιναν για να κυλήσουν από τα μάτια μου… Και όμως άντεξα…” -” Και εμείς θα αντέξουμε Γλυκιά μας Παναγιά, γιατί σε λατρεύουμε και ,σ αγαπάμε.”

1 1 46

Βοήθειά μας! (π. Νικόλαος Αμαραντίδης) Φωτογραφία Κωνσταντινούπολη. Δέος μπροστά στην Αγιογραφία (Ψηφιδωτό) της Μονής της Χώρας όπου δείχνει την Παναγία Βρεφοκρατούσα σε όρθια θέση.

Όταν μεθάμε δείχνουμε τον πραγματικό μας εαυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες

0

Πόσες φορές δεν έχουμε ξυπνήσει μετά από μεθύσι και ρίχνουμε στο ποτό όλα όσα κάναμε την προηγούμενη νύχτα; Ε, λοιπόν, τέρμα οι δικαιολογίες! Δεν φταίει το αλκοόλ για όσα κάνουμε υπό την επήρεια του.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιου του Μιζούρι κατέληξαν στο συμπέρασμα πως όταν μεθάμε έρχεται στην επιφάνεια ο πραγματικός μας εαυτός. Στο πλαίσιο του πειράματος που διεξήγαγαν χώρισαν τους εθελοντές που συμμετείχαν σε αυτό σε δύο ομάδες.

04d89f97d1509ecf1aee95a53412aa42

Η πρώτη ομάδα κατανάλωσε σόδα και η δεύτερη σόδα αναμεμιγμένη με αλκοόλ. Στη συνέχεια, τους ζητήθηκε να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και να περάσουν από μία σειρά δοκιμασιών.

Όπως αποδείχθηκε, δεν υπήρξε καμία αλλαγή συμπεριφοράς. Αυτοί που κατανάλωσαν αλκοόλ ένιωθαν την επήρειά του, αλλά οι παρατηρητές δεν διέκριναν διαφορές στη συμπεριφορά τους.

8aa01ab4fef353fa93acbe39bfb42ec1

Μάλιστα, όσοι είχαν καταναλώσει αλκοόλ, δήλωσαν πως ένιωθαν τις αναστολές τους να εξανεμίζονται και την αυτοπεποίθησή τους να ανεβαίνει, όμως όσοι δεν είχαν καταναλώσει αλκοόλ το μόνο που παρατήρησαν στα μέλη της άλλης ομάδας ήταν πως φαίνονταν λίγο πιο εξωστρεφή.

Όπως εξηγούν, λοιπόν, οι επιστήμονες όταν έχουμε καταναλώσει αλκοόλ το μόνο που καταλαβαίνουν οι άλλοι για εμάς είναι πως είμαστε λίγο πιο εξωστρεφείς, όλα τα άλλα είναι μέσα στο κεφάλι μας!

[eurekalert] [sagepub] [enikos]

Όταν λες πράγματα με θυμό, αφήνουν μόνιμα σημάδια. Μια διδακτική ιστορία

0

Ήταν κάποτε ένα αγόρι που θύμωνε πολύ. Ο πατέρας του, του έδωσε μια σακούλα με καρφιά και του είπε πως κάθε φορά που θα έχανε την ψυχραιμία του θα έπρεπε να καρφώνει ένα καρφί πάνω στον φράχτη.

Την πρώτη μέρα το αγόρι είχε καρφώσει 37 καρφιά στον φράχτη. Τις επόμενες εβδομάδες, καθώς έμαθε να ελέγχει τον θυμό του, ο αριθμός των καρφιών σταδιακά μειωνόταν. Ανακάλυψε πως ήταν πιο εύκολο να διατηρεί την ψυχραιμία του παρά να καρφώνει τα καρφιά στον φράχτη.

Τελικά έφτασε η μέρα όπου το αγόρι δεν θύμωσε καθόλου. Το είπε στον πατέρα του και εκείνος του είπε ότι τώρα κάθε φορά που θα διατηρούσε την ψυχραιμία του θα έπρεπε να ξεκαρφώνει ένα καρφί. Οι μέρες πέρασαν και το μικρό αγόρι τελικά είπε στον πατέρα του ότι έβγαλε όλα τα καρφιά.

Ο πατέρας πήρε τον γιο του και τον πήγε στον φράχτη. Του είπε, «Τα έχεις πάει καλά γιε μου, αλλά δες τις τρύπες στον φράχτη. Ποτέ ο φράχτης δεν θα είναι ο ίδιος. Όταν λες πράγματα ενώ είσαι θυμωμένος, αφήνουν σημάδια όπως αυτά. Μπορείς να μαχαιρώσεις κάποιον και μετά να τραβήξεις το μαχαίρι. Όσες φορές και αν ζητήσεις συγγνώμη, η πληγή θα είναι εκεί.»

Το μικρό αγόρι τότε κατάλαβε την δύναμη που είχαν οι λέξεις. Κοίταξε τον πατέρα του και είπε «Πατέρα ελπίζω να μπορείς να με συγχωρέσεις για τις τρύπες που σου έκανα.»

«Φυσικά και μπορώ» απάντησε ο πατέρας του.

Δεν είναι πάντα ο θυμός, αλλά οι πράξεις σου γενικά. Δεν υπάρχουν «νέες αρχές» στην ζωή. Δεν υπάρχει νέο ξεκίνημα. Πολλοί άνθρωποι συγχωρούν εύκολα όμως τα σημάδια του παρελθόντος δεν φεύγουν ποτέ. Πρόσεχε τι λες σήμερα γιατί κάποιες φορές το τίμημα δεν αξίζει την ανταμοιβή.

Όταν λένε «σάντουιτς» στη Θεσσαλονίκη εννοούν τα πιτόγυρα (αυτά ειναι μερικά από τα καλύτερα!)

0

Η νύφη του Βορρά φημίζεται για τα σάντουιτς της, δηλαδή τα πιτόγυρα. Όχι άδικα. Μόνο που όταν λένε «σάντουιτς», εννούν το πιτόγυρο, κι όταν λένε «καλαμάκι» εννοούν το σουβλάκι. Βγάλε άκρη τώρα!

Γιώτης


Γνωστό γυράδικο της Τούμπας, δε γινόταν να μη το επισκεφτούμε ακόμα και αν περνώντας από έξω, σα να τρομάξαμε από το μέγεθος που είχαν οι σούβλες με τον γύρο. Το σάντουιτς με χοιρινό γύρο που έφτασε στο τραπέζι μας, ήταν εξίσου τεράστιο. Δε μπορέσαμε να φάμε πάνω από ένα η κάθε μια.

Γευστικό, χορταστικό και σετ με τον ευγενικό “Πατέρα” του καταστήματος ο οποίος εκτός του ότι μας μίλησε για τους διάσημους πελάτες, μας έδωσε τη βοήθεια του σε οποιαδήποτε πληροφορία θέλαμε για την πόλη.

+ Γεύση, εξυπηρέτηση, οικονομικά

– Πιο πολύ για όρθιο και πακέτο. Δεν έχει κάτι ιδιαίτερο ο χώρος

Βουρ για: Μάρκου Μπότσαρη 150

Ο Δάσκαλος
museum louvre

Μένουμε Τούμπα και αυτή τη φορά πάμε Δάσκαλο. Πρόκειται για μια παραδοσιακή ταβέρνα, που ιδρύθηκε το 1990 και συνεχίζει για δεύτερη γενιά να φτιάχνει νόστιμα σουβλάκια – και όχι μόνο – για τους πελάτες της.

Το δικό μας “μάθημα”, είχε ιδιαίτερο με σάντουιτς χοιρινό και λουκάνικο Τζουμαγιάς έτσι για την αλλαγή. Και τα δύο πολύ νόστιμα, ακόμα και αν για τις ανάγκες της αποστολής, κληθήκαμε να τα δοκιμάσουμε σχεδόν πρωινές ώρες (ναι, περίπου 12μιση).

+ Γεύση, περιβάλλον

– Ο χώρος όμορφος αλλά ίσως φύγεις με λίγη μυρωδιά ψητού παραπάνω

Βουρ για: Παπάφη 192

Κατσαμάκα
eco kids

Το όνομα σε τραβάει κατευθείαν. Πρόκειται για ένα έθιμο του Πολύγυρου Χαλκιδικής. Κατσαμάκα θα πει κάτσε και φάε αμάκα, δηλαδή τσάμπα. Εντάξει εμείς πληρώσαμε, αλλά όχι πολλά για τα καλούδια που φάγαμε.

Ο ευγενικός σερβιτόρος μας είπε την προέλευση του ονόματος και εμείς χαζεύαμε τρώγοντας μεγάλες μπουκιές από τα σάντουιτς μας, την γραφική πλατεία Άθωνος. Ξεχωρίσαμε το Γιαννιώτικο σάντουιτς!

+ Γεύση, τοποθεσία, ωραία τραπεζομάντηλα

– Μικρός χώρος

Ντερλικατέσεν όλα σουβλάκι
souvlaki

Και εκεί που χαζεύεις ρούχα στην Τσιμισκή, τσουπ διακρίνεις ένα μικρό γυράδικο στην κάθετη, που σα να το έχεις ακουστά και όχι άδικα. Το Ντερλικατέσεν είναι γνωστό τόσο για τα ωραία του σάντουιτς όσο και για τον γνώριμο ιδιοκτήτη του.

Πρόκειται για τον Δημήτρη Εικοσιδυό, που ήταν στην εκπομπή ΑΜΑΝ. Εμείς δοκιμάσαμε σάντουιτς κοτόπουλο και χαλούμι! Ναι, θα βρεις καλαμάκι με χαλούμι εδώ και μπορείς να το βάλεις σε σάντουιτς.

+ Γεύση, ωραίες πινελιές στο χώρο

– Ένα τραπεζάκι ρε παιδιά, ουρά

Βουρ για: Ιωάννη Κούσκουρα 7

Λαϊκόν
museum louvre

Το σχόλιο έφτασε στο Instagram : “να δοκιμάσετε από το Λαϊκόν”. Δε γινόταν να μην ακούσουμε αναγνώστρια. Κατηφορίσαμε προς τα Λαδάδικα και φτάσαμε ίσως στο πιο όμορφο από τα σαντουιτσάδικα που επισκεφτήκαμε – μας είχαν συστήσει. Ο χώρος μικρός αλλά με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και στο πόδι δύο γυναίκες και μάλιστα ευγενικές, εξυπηρετικές και κεφάτες.

Δεν είχαμε καλύτερο. Καθίσαμε έξω, σε πολύ προσεγμένα τραπεζάκια και φάγαμε 4 σάντουιτς. 2 η κάθε μια. Γύρος δεν υπήρχε. Μέσα στην πίτα το κρέας ήταν από καλαμάκι. Δοκιμάσαμε χοιρινό, κοτόπουλο και κεμπάπ, απ’ όλα ενώ τολμήσαμε και το γιαούρτι από πλευράς αλοιφών. Ήταν όλα μούρλια.

+ Γεύση, περιβάλλον, τοποθεσία

– Μικρός χώρος, λίιιγο μικρά τα σάντουιτς

Βουρ για: Πολυτεχνείου 24

Της Μαριέτας Χριστοπούλου

Πηγή: Ladylike

Όταν λέμε ότι κάποιος είναι άστοχος εννούμε ακριβώς αυτό που θα δείτε στο βίντεο!

0

Το FailArmy φέρνει για άλλη μια φορά μια απίστευτη και ξεκαρδιστική συλλογή από στιγμιότυπα οπυ προκαλούν γέλιο! Ειδικά όταν κάποιοι είναι τόσο άστοχοι!

Φυσικά είμαστε λίγο κακοί που γελάμε με τον “πόνο” και την ατυχία των άλλων, αλλά τι να κάνουμε, αφού είναι αστεία!

Δείτε το βίντεο!

Όταν λέμε «εβίβα» ουσιαστικά λέμε «ευοί ευάν»

0

Ευοί Ευάν και…εβίβα

Κάποιοι έχουν την εντύπωση ότι η λέξη «εβίβα» είναι λατινική ή ιταλική κι όταν πίνουν και φωνάζουν εβίβα, πιστεύουν ότι μιλούν ιταλικά. Πιστεύουν ότι προέρχεται από τη λέξη viva που σημαίνει ζωή. Στα ιταλικά και ισπανικά viva σημαίνει “να ζήσεις” ή ζήτω, όπως λέμε “viva Mexico”. Η λατινική λέξη που είναι η ρίζα αυτών είναι η λέξη “vivat, vivere”.

Κι όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η αλήθεια είναι διαφορετική.

Η λέξη “εβίβα”, που συχνά ανταλλάσσεται μεταξύ των συμποτών, όσο και αν μοιάζει, δεν είναι λατινική. Συγκεκριμένα, η προέλευση της είναι αρχαία ελληνική και προέρχεται από τη συναίρεση του βακχικού-διονυσιακού επιφωνήματος “ευοί-ευάν”. Για τους αρχαίους σήμαινε κάτι ανάλογο με το υγίαινε ή χαίρε.

Παρόλο που κάποιοι ισχυρίζονται ότι η έκφραση αυτή δεν μπορεί να αναλυθεί ετυμολογικά επειδή είναι επιφώνημα, κάτι αντίστοιχο δηλαδή με τα “ουφ”, “ωχ”, “μπα” κ.α. που χρησιμοποιούνται σε διαφορετικές περιστάσεις, εντούτοις θα αναφέρω ότι στα λεξικά των αρχαίων ελληνικών μπορούμε να βρούμε ότι η λέξη ευάζω σημαίνει φωνάζω «ευοί ευάν» προς τιμή του Βάκχου, το δε ευοί πιθανό να προέρχεται από το ευ=καλά και το ει = ζω.

Ο Ευρυπίδης αναφέρει αυτό το επιφώνημα μερικές φορές στις Βάκχες.

Kyriakos D. Papadopoulos

Όταν κράτησα πρώτη φορά το παιδί στην αγκαλιά μου, δεν το αγάπησα με την πρώτη ματιά. Δεν ένιωσα τίποτα…

0

Πριν από περίπου δύο μήνες, όταν γέννησα και πήρα για πρώτη φορά το κοριτσάκι μου στην αγκαλιά μου δεν ένιωσα τίποτα. Ίσως έφταιγε η έλλειψη ύπνου (η όλη διαδικασία κράτησε 26 ολόκληρες ώρες) ή ο χαμός που επικράτησε τις πρώτες ώρες μετά τη γέννησή της από την οικογένεια τη δική μου και του άντρα μου που πλάκωσαν στο μαιευτήριο και ήθελαν να δουν το μωρό.

Όπως και να έχει, δεν αγάπησα το παιδί μου με την πρώτη ματιά και αυτό με έκανε να θεωρήσω τον εαυτό μου ως το χειρότερο άνθρωπο του κόσμου. Ποια μητέρα δεν αγαπά το παιδί της από την πρώτη στιγμή που το νιώθει να σκιρτά στην κοιλιά της, από τον πρώτο χτύπο της καρδιάς του που ακούει στο υπερηχογράφημα; Σκέφτηκα μήπως έπασχα από επιλόχειο κατάθλιψη, αλλά όπως και να έχει αισθανόμουν ντροπή που δεν ένιωθα το παραμικρό θετικό συναίσθημα για το παιδί μου.
Πίστεψα πως όταν γυρνούσαμε σπίτι θα άλλαζαν τα πράγματα. Τις ημέρες και τις εβδομάδες που ακολούθησαν το δέσιμο που ήλπιζα να νιώσω δεν ήρθε. Κατηγορούσα τον εαυτό μου για όλα και ντρεπόμουν γιατί δεν ένιωθα το δέος που νιώθει κάθε μαμά για το μωρό της. Όταν στο τέλος αναγκάστηκα να μοιραστώ όσα ένιωθα, κατάλαβα ότι δεν ήμουν η μοναδική μητέρα που ένιωθε έτσι. Κάτι άλλο έφταιγε και δεν ήταν άλλο από τις ιστορίες που είχα ακούσει γύρω από τη μητρότητα και που μου είχαν γεννήσει την προσδοκία ότι έπρεπε να αγαπήσω το μωρό μου από την πρώτη στιγμή που το πήρα στην αγκαλιά μου.

Οι μέλλουσες μητέρες πιστεύουν ότι ο τοκετός είναι μια μαγευτική εμπειρία παρά την ταλαιπωρία και τον πόνο και ότι μόλις κρατήσεις το μωρό σου στην αγκαλιά σου θα ξεχάσεις τα κακά και θα γεννηθούν μέσα σου συναισθήματα απερίγραπτου έρωτα, κάτι που για πολλές μαμάδες μπορεί να είναι αλήθεια, σίγουρα όμως δεν ισχύει για όλες. Η γέννα σε κάποιες γυναίκες φέρνει απίστευτη χαρά, για άλλες όμως η εμπειρία είναι δραματική και τις αφήνει στην απόλυτη δυστυχία να θεωρούν τους εαυτούς τους άχρηστους που δεν αγάπησαν με την πρώτη ματιά το παιδί τους.
Πριν τη γέννα ο σύζυγός μου και εγώ είχαμε παρακολουθήσει πολλά μαθήματα – ανώδυνου τοκετού, φροντίδα του νεογνού, θηλασμού ακόμα και πρώτων βοηθειών – για να είμαστε άριστα προετοιμασμένοι για τον ερχομό του μωρού που θα έρθει στη ζωή και παρόλο που γνωρίζω ότι είναι αδύνατο να είναι κανείς πανέτοιμος, το κενό που ένιωσα μέσα μου ήταν απροσδόκητο. Όλο αυτό το διάστημα που πραγματικά αγωνιζόμουν να δημιουργήσω μια σχέση με την κόρη μου ένιωθα απαίσια. Δεν μπορούσα να χωνέψω την ιδέα ότι μόλις είχα γίνει μαμά και παρόλα αυτά αισθανόμουν αποτυχημένη. Ήμουν σε θέση να φροντίσω το μωρό, να το ταΐσω, να το αλλάξω, αλλά το ένιωθα ξένο, σαν να ήμουν απλά η μπεϊμπισίτερ του. Την κοίταζα κι έβλεπα πόσο όμορφη ήταν, αλλά δεν την ένιωθα δική μου.
Όσο και αν εκτιμούσα το ενδιαφέρον και τη διάθεση της οικογένειας και των φίλων μας τις πρώτες εβδομάδες να είναι κοντά μου και να μου κάνουν παρέα, αυτές οι επισκέψεις ήταν εξαντλητικές. Ένιωθα σαν να έπρεπε να υποκρίνομαι όλη την ώρα ότι χαίρομαι και είμαι ενθουσιασμένη που έγινα μητέρα ψάχνοντας κάθε φορά τα σωστά λόγια για να τους πείσω όλους, ακόμα και τον εαυτό μου, ότι είμαι χαρούμενη. Ευτυχώς μπόρεσα να εμπιστευτώ την αλήθεια στη μητέρα μου, στον άντρα μου και τον ψυχολόγο μου, οι οποίοι ήταν κόντα μου και με βοήθησαν πολύ, αλλά οποιοσδήποτε άλλος με ρωτούσε πώς ένιωθα, αισθανόμουν υποχρεωμένη να του πω ψέματα. Ανέβαζα φωτογραφίες μου με το μωρό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λέγοντας ψέματα σε όλους και διαιωνίζοντας τη φήμη ότι ο έρωτας ανάμεσα σε μαμά και παιδί είναι κεραυνοβόλος.

Αισθανόμουν πολύ τυχερή για τη στήριξη που είχα. Η μητέρα μου άφησε το σπίτι της και έμεινε μαζί μας για να μας βοηθήσει να προσαρμοστούμε. Ήταν πρόθυμη να αφήσει τα πάντα, τη ζωή της, το σπίτι της και τον πατέρα μου, για να με βοηθήσει με το μωρό. Έχασε μαζί με εμάς και εκείνη την ηρεμία της και πολλές φορές χρειάστηκε να σηκωθεί στη μέση της νύχτας όταν έκλαιγε το μωρό, γιατί δεν μπορούσα εγώ. Ο ύπνος είχε γίνει για όλους μας μια ξεχασμένη ανάμνηση.

Η οικογένεια και η δική μου και του άντρα μου ήταν τόσο ενθουσιασμένη με το μωρό και του αφιέρωναν κάθε διαθέσιμο λεπτό τους τη στιγμή που εγώ πάλευα να νιώσω την ίδια αγάπη. Αγαπούσαν το παιδί μου οι «ξένοι» και δεν το αγαπούσα εγώ, η ίδια του η μάνα.

Ξόδεψα τόσο πολύ χρόνο να λυπάμαι τον εαυτό μου μέχρι που στο τέλος έχασα όλες εκείνες τις όμορφες στιγμές που έπρεπε να είχα περάσει με το μωρό μου. Για καλή μου τύχη γνώριζα αρκετά πράγματα για την επιλόχειο κατάθλιψη στα μαθήματα που έκανα πριν γεννήσω και ήξερα ότι η ψυχική αυτή ασθένεια είχε σαν αποτέλεσμα να μην αφήνει μία μητέρα να αγαπήσει το μωρό της. Γνώριζα ότι η απελπισία μου, το συνεχές κλάμα και ο αγώνας μου να δημιουργήσω μια σχέση με το παιδί μου σήμαιναν ότι μπορούσα να έχω επιλόχειο κατάθλιψη, ωστόσο δυσκολευόμουν να αποδεχτώ την πραγματικότητα και ο μόνος που κατάφερε τελικά να με πείσει να απευθυνθούμε σε ένα γιατρό ήταν ο σύζυγός μου, ο οποίος με ικέτευσε βάζοντας την κόρη μου στην αγκαλιά μου και υπενθυμίζοντάς μου ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορούσε να συνεχιστεί άλλο. Ευτυχώς τον άκουσα. Ήταν το καλύτερο που μπορούσα να κάνω γιατί μόλις το έκανα βρήκα την ανταπόκριση και την παρηγοριά που χρειαζόμουν.

Το 20% των νέων γονέων δυσκολεύεται να χτίσει μια σχέση με το παιδί του και να το αγαπήσει με την πρώτη ματιά μετά τη γέννησή του. Εύχομαι κάποιος τότε όταν γέννησα να μου είχε πει ότι είναι φυσιολογικό να χρειαστεί λίγος χρόνος παραπάνω για να έρθω κοντά με το παιδί μου. Αν το γνώριζα, τα πράγματα θα ήταν για μένα πολύ καλύτερα ειδικά τις πρώτες εκείνες ημέρες που οι ενοχές με είχαν ρημάξει. Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν συνειδητοποιώ ότι θα έπρεπε να είχα μιλήσει νωρίτερα σε κάποιο γιατρό αντί να υποφέρω σιωπηλά και να κατηγορώ τον εαυτό μου. Αν το είχα κάνει θα είχα συνέλθει πιο γρήγορα και δεν θα είχα χάσει τόσες όμορφες στιγμές με το παιδί μου.

Πάντα ονειρευόμουν τη στιγμή που θα κρατούσα αγκαλιά το ωρό μου για πρώτη φορά και με πληγώνει το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή την έχασα. Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω να ζήσω ξανά εκείνη τη μέρα. Είναι μια στιγμή που δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Μια φορά κρατάς για πρώτη φορά στην αγκαλιά σου το πρώτο σου παιδί.

Καμία μάνα δεν θέλει να παραδεχτεί ότι δεν αγάπησε το μωρό της αμέσως και κανείς δεν μας προετοιμάζει για την πιθανότητα να ζήσουμε μια τέτοια εμπειρία. Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να προειδοποιούμε μια νέα μητέρα όχι μόνο για τα καλά που έρχονται μετά τον τοκετό, αλλά και για τα κακά. Πρέπει να γνωρίζουν ποια συναισθήματα είναι πιθανό να βιώσουν κατά την πρώτη τους συνάντηση με το παιδί τους ώστε να μη νιώσουν ως οι χειρότερες μαμάδες του κόσμου. Αν είμαστε ανοιχτές και ειλικρινείς για τις δικές μας εμπειρίες, θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε κι άλλες μαμάδες να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι επαίσχυντες ή η ντροπή των μαμάδων όπως μπορεί να νιώθουν. Είμαι εδώ για να σου πω ότι είναι φυσιολογικό να μην αγαπήσεις το μωρό σου αμέσως μόλις η νοσηλεύτρια το βάλει στην αγκαλιά σου αμέσως μετά τον τοκετό. Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να μην έρθει αμέσως, αλλά με τον καιρό. Το σίγουρο είναι ότι θα έρθει. Σε εμένα αυτή η στιγμή ήρθε όταν το μωρό μου έγινε ενός μήνα. Στεκόμουν πάνω από την κούνια της και της τραγουδούσα όταν με κοίταξε έντονα και βαθιά μέσα στα μάτια σαν να ήξερε. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι όλες οι ελπίδες και τα όνειρα που έχω σε αυτό τον κόσμο εναπόκεινται σε αυτό το παιδί και ξαφνικά ένιωσα όλα τα όμορφα συναισθήματα του κόσμου να με πλημμυρίζουν. Ήταν εκείνη η στιγμή που κατάλαβα ποια είναι η αγάπη για την οποία μιλάει κάθε μητέρα. Έκλαψα όχι για άλλο λόγο αλλά επειδή ήμουν ευτυχισμένη, ήμουν όμως και στεναχωρημένη που άφησα ένα μήνα να περάσει έτσι. Δεν εύχομαι ούτε στο χειρότερο εχθρό μου να ζήσει αυτό που έζησα εγώ.

Να θυμάσαι: Ίσως σου πάρει παραπάνω χρόνο μέχρι να αγαπήσεις το παιδί σου. Δεν είναι ότι δεν θες. Είναι οι ορμόνες που πολλές φορές παίζουν περίεργα παιχνίδια. Συνέχισε να φροντίζεις το μωρό και τον εαυτό σου και θα έρθει και η αγάπη. Ίσως λίγο-λίγο με την πάροδο του χρόνου ή όλη μαζί ταυτόχρονα, στο τέλος όμως θα αγαπήσεις το μωρό σου με όλο σου το είναι και όταν αυτό συμβεί τότε θα καταλάβεις ότι η αγάπη αυτή για το παιδί σου είναι το υπέρτατο συναίσθημα στη ζωή σου.

Πηγή: huffpost.com