Πέθανε το απόγευμα της Τρίτης (2/7) ο ηχολήπτης Σταύρος Ντελέκος, ο οποίος είχε εργαστεί στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΣΚΑΪ, «ΣΚΑΪ 100.3», για περισσότερα από 30 χρόνια.
Ο Σταύρος Ντελέκος, σύμφωνα με τον ΣΚΑΪ, ήταν από τους πρώτους εργαζόμενους κατά την ίδρυση και λειτουργία του, ενώ υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητός στους συναδέλφους και τους ακροατές του ραδιοφωνικού σταθμού.
«Με ιδιότυπο χιούμορ και αίσθηση του καθήκοντος. Επαγγελματίας του ήχου με γνώση και άποψη»καταλήγει σχετικά η ανακοίνωση του ΣΚΑΪ για τον θάνατο του ηχολήπτη.
«Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ εκφράζει τη θλίψη της για τον χαμό του Τόντσι Γκάμπριτς που φόρεσε τη φανέλα της ομάδας μας από το 1991 ως το 1993.
Ήταν μεγάλη η χαρά μας που τον συναντήσαμε πέρυσι στο Σπλιτ και μας καλωσόρισε σε άψογα ελληνικά, με ένα πλατύ χαμόγελο όταν εξιστορούσε τη θητεία του στον ΠΑΟΚ.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει…
Τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια και τους οικείους του…»
Πέθανε ο κινηματογραφικός και θεατρικός σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας, Δημήτρης Κολλάτος.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο Σπύρος Μπιμπίλας σε ανάρτησή του στο Facebook.
Ο Σπύρος Μπιμπίλας έγραψε τα εξής:
«Αντίο αγαπημένε μου Δημήτρη..Απο παιδι σ αγαπούσα και μ αγαπουσες αφού ήσουν συμμαθητής του αδελφού της μητέρας μου! Πόσες συζητήσεις κάναμε μαζί! Πόσα γυρίσματα στις ταινίες σου! Πόσα καλοκαίρια στην Αίγινα στο φεστιβάλ του ελληνικου σινεμά που οργανωνες στο κτήμα σου με τις φιστικιών. Δημήτρη δεν θα ξεχασω ποτέ το νοιαξιμό σου για τον Άλκη! Ο Αλέξανδρος κι όλα τα παιδια θα συνεχίσουν το έργο σου και θυμάστε κοντα τους.Το τελευταίο καλοκαίρι στην Αίγινα μου είπες του χρονου πάλι εδώ!!! Αλλά ταξίδεψες… Καλό ταξίδι φιλοσοφε,σκηνοθέτη,συγγραφεα, ταξιδευτή των ονείρων…θα σε θυμόμαστε,πάντα Δημήτρη Κολλατε!»
Ο Δημήτρης Κολλάτος γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1937 στην Αθήνα. Έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1956, ενώ ήταν μαθητής στο λύκειο.
Το 1959-1960 ίδρυσε το «Πειραματικό Θέατρο Τσέπης» ανεβάζοντας, εκείνη και τις επόμενες δύο θεατρικές περιόδους, σε ένα υπόγειο της οδού Στουρνάρη, τη «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο, το «Τέλος του παιχνιδιού» του Σάμιουελ Μπέκετ και το «Δωμάτιο» του Χάρολντ Πίντερ, Ένα βροχερό απόγευμα του Ουίλιαμ Ινγκ, «Ο μακαρίτης» Ρενέ ντε Ομπαλντιά . Σκηνοθέτησε την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη στο ρόλο της Ιφιγένειας η Μαριέτα Ριάλδη . Στις 7 Οκτωβρίου 1961 στο Παρίσι ανέβασε την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη, στο Centre culturel Πρωταγωνιστές ήταν οι: Arlette Baumann, Roger Jandly, Nicolas Ruffieux,M.-F. Bonte, F. Guiman. Το γαλλικό περιοδικό «L’Express» χαρακτήρισε την παράσταση «μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο». Η Αρλέτ Μπωμάν έγινε σύζυγός του, από την οποία απέκτησε δύο γιούς, τον Αλέξανδρο και τον Άλκη, και η οποία πρωταγωνίστησε στις ταινίες του.
Το 1962 ο Δημήτρης Κολλάτος γύρισε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους «Αθήνα Χι Ψι Ξι», που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε η μεσαίου μήκους ταινία του , «Ελιές» το 1964, που κι αυτή βραβεύτηκε. Το 1966 η μεγάλου μήκους ταινία του ,»Θάνατος του Αλέξανδρου», στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αγνοήθηκε από τα επίσημα βραβεία, πήρε όμως τρία βραβεία Κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής) και γνώρισε όχι μόνο καλλιτεχνική αλλά και εισπρακτική επιτυχία, αφού όταν κατάφερε επιτέλους να προβληθεί στους αθηναϊκούς κινηματογράφους έκοψε σε μία εβδομάδα, 29.900 εισιτήρια. Ο Μάνος Χατζηδάκις είχε πει: «Η σημαντικοτέρα ταινία που προεβλήθη εις το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αληθινά πανίσχυρη παρουσία που με άφησε άναυδον με το θάρρος και την δύναμιν της συλλήψεώς της, ήταν η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου «Ο Θάνατος του Αλέξανδρου». Αυτή είναι η αληθινά μεγάλη ταινία του φεστιβάλ. Ο Δημήτρης Κολλάτος είναι ο πρώτος Δραματουργός του ελληνικού κινηματογράφου».
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές, δημιουργώντας το «Θέατρο της Τέχνης» (Théatre de l’Art) στο ίδιο κτίριο του Châtelet Σατλέ, στο Παρίσι. Εκεί παρουσίασε, μεταξύ άλλων, το έργο Philippe Pétain και το θεατρικό έργο του «Γυναίκα του Σωκράτη», ένα μονόλογο με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Αρλέτ Μπωμάν που ανέβασε στο θέατρο Τέχνης. Η πρεμιέρα έγινε στις 22 Δεκεμβρίου 1973. Επιλέχτηκε ως καλύτερη παράσταση της χρονιάς, και παρουσιάστηκε στο θέατρο των εθνών στις Βρυξέλλες και επαναλήφθηκε τον Ιανουάριο του 1975 και το Σεπτέμβριο του 1976. Γύρισε επίσης την ταινία «Συμπόσιο» (1972), με θέμα τον έρωτα και την ομοφυλοφιλία. Το 1974 ανέβασε το θεατρικό του έργο «Καλησπέρα κύριε Τσέχοφ » με συμπρωταγωνίστριες την Αρλέτ Μπωμάν και την Φανί Αρντάν.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1975, άρχισε να ανεβάζει μια σειρά παραστάσεων που από πολλούς θεωρήθηκαν πως έχουν ως στόχο την πρόκληση (όπως τα «Σόδομα και Γόμορρα» με γυμνό που εκείνη την εποχή έκανε σάλο) ή έστω τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό και όχι την τέχνη, όπως οι «Οι εφοπλιστές», «Άγιος Πρεβέζης» που έγινε και ταινία (1982),»Οι Γιατροί» . Το λεγόμενο «θέατρο καταγγελίας». Κέρδισε ωστόσο τις συμπάθειες με τη μαχητική του στάση όσον αφορά τα δικαιώματα των αυτιστικών παιδιών, ορμώμενος από την προσωπική του εμπειρία με τον γιο του Άλκη, και τη δημιουργία ειδικού χώρου στην Αίγινα για τα αυτιστικά παιδιά.
Στην αυτοβιογραφική ταινία «Ζωή με τον Άλκη» (1988), το ρόλο του αυτιστικού νεαρού έπαιξε ο άλλος του γιος, Αλέξανδρος Κολλάτος, που βραβεύτηκε με ειδική Μνεία για την ερμηνεία του στο ρόλο του αυτιστικού ,αδελφού του. Ο Αλέξανδρος έκτοτε έγινε ηθοποιός και σκηνοθέτης. Άλλη μια ταινία, «Κόκκινα τριαντάφυλλα σου έκοψα» (1993), μιλά όχι μόνο για την εμπειρία ενός γονιού με αυτιστικό παιδί αλλά και για την αυτοκτονία της συζύγου του Αρλέτ Μπωμάν. Στην ταινία του «Αλέξανδρος και Αϊσέ» (1998), πάλι με πρωταγωνιστή τον γιό του Αλέξανδρο, προσεγγίζει το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας μέσα από μια ερωτική ιστορία. Ενώ η «Διαθήκη του ιερέα Ζαν Μεσλιέ» (2009), επιστρέφει πάλι στο θέμα της θρησκείας και το ρόλο της εκκλησίας.
Στη Γαλλία το 1977 γύρισε τη μεσαίου μήκους «Η Γαλλία του Ζισκάρ», μια κριτική ματιά στη Γαλλία της δεκαετίας του ’70.
Στην τηλεόραση ο Δημήτρης Κολλάτος είχε για ένα χρόνο δική του εκπομπή με τίτλο: «Ο Κολλάτος χωρίς λογοκρισία». Το 1989 και ξανά το 2013 έθεσε υποψηφιότητα ως ευρωβουλευτής. Το 2011 δημιούργησε την Ένωση Πολιτών Πόρτα-Πόρτα, μια νέα μορφή πολιτικής παρέμβασης που οργανώνει διάφορα «χάπενινγκ» διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής ηγεσίας, της παρέμβασης ξένων δυνάμεων στη χώρα κτλ. Το 2014 γύρισε την ταινία «Διόνυσος», με θέμα την Ελλάδα της κρίσης που συμμετείχε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
“Η ζωή με τον Άλκη”
Ο γιος του Δημήτρης Κολλάτου που έφυγε από τη ζωή μόλις στα 44 του χρόνια έπασχε από αυτισμό. Είχε γίνει γνωστός από την αυτοβιογραφική ταινία του 1988 του γνωστού σκηνοθέτη με τίτλο “Η ζωή με τον Άλκη”, η οποία κυκλοφόρησε και σε βιβλίο.
Η προσωπική εμπειρία του Δημήτρη Κολλάτου με τον γιο του Άλκη τον ώθησε να δημιουργήσει έναν ειδικό χώρο στην Αίγινα για τα αυτιστικά παιδιά. Ο γνωστός κινηματογραφικός και θεατρικός σκηνοθέτης και συγγραφέας, έχει ακόμα ένα γιο από την πρώτη του σύζυγο Αρλέτ Μπωμάν, τον Αλέξανδρο.
Στο πένθος βυθίστηκε ο δήμος Πύργου – Έφυγε από τη ζωή ο οδηγός του δημάρχου Γιώργος Αβραμόπουλος
Στο πένθος βυθίστηκε ο δήμος Πύργου με τον πρόωρο χαμό του δημοτικού υπαλλήλου και οδηγού του δημάρχου Πύργου Γιώργου Αβραμόπουλου, το πρωί της Δευτέρας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου Πατρών.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο 53χρονος τις τελευταίες ημέρες αισθανόταν ενοχλήσεις και αργά το βράδυ υπέστη έμφραγμα.
Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Πύργου όπου παρέμεινε στην μονάδα εμφραγμάτων και ύστερα μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ρίου Πατρών, για να υποβληθεί σε στεφανιογραφία.
Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, όμως δεν άντεξε και κατέληξε.
Ο Γιώργος Αβραμόπουλος ήταν πατέρας τριών παιδιών και πρόσφατα είχε γίνει και παππούς και η χαρά του ήταν απερίγραπτη.
Ήταν ιδιαίτερα εργατικός στο δήμο Πύργου και συμμετείχε στην ενεργά στην ομάδα Πολιτικής Προστασίας του δήμου.
Η συντακτική ομάδα εκφράζει τα ειλικρινή της συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Το ψήφισμα του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμων Πύργου – Αρχ. Ολυμπίας – Ζαχάρως
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
Στον Πύργο σήμερα 3-2-2020 συνήλθε εκτάκτως ο Σύλλογος Εργαζομένων Δήμων Πύργου – Αρχ. Ολυμπίας – Ζαχάρως, λόγω του αιφνίδιου θανάτου του συναδέλφου μας ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ που υπηρέτησε το Δήμο Πύργου τα τελευταία 27 χρόνια, με ήθος και εργατικότητα.
Υπήρξε πάντα εγκάρδιος, φιλικός και συνεργάσιμος με τους συναδέλφους, πρόθυμος, υπομονετικός και ευαίσθητος απέναντι σε όλους τους συναδέλφους.
Βαθιά συγκινημένοι από την μεγάλη απώλεια του εξαίρετου συναδέλφου και φίλου αποφασίσαμε ομόφωνα:
Να εκφράσουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του και ιδιαίτερα στην σύζυγο και στα παιδιά του.
Να παραστούμε στην εξόδιο ακολουθία.
Να καταθέσουμε αντί στεφάνου ένα χρηματικό ποσό ως δωρεά στα ευαγή ιδρύματα της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας.
Να δημοσιευτεί το παρόν ψήφισμα στον τοπικό τύπο.
Πολύ βαρύ είναι το κλίμα στις τάξεις του Αστέρα Τρίπολης και το μυαλό των παικτών δεν είναι στο ποδόσφαιρο, καθώς πέθανε από παθολογικά αίτια η σύζυγος του Ισιαγκά Σιλά.
Η ομάδα της Αρκαδίας υποδέχεται σε λίγη ώρα (7/12, 17:00) τον Λεβαδειακό για τη 13η αγωνιστική του πρωταθλήματος, το μυαλό όλων στις τάξεις της όμως μάλλον δεν είναι στο ποδόσφαιρο αλλά στον Σιλά που ζει ένα δράμα.
Η σύζυγος του διεθνή ποδοσφαιριστή από τη Γουινέα πέθανε από παθολογικά αίτια και ο ίδιος είναι, φυσικά, δίπλα στην οικογένειά του και όχι στην αποστολή της ομάδας, με την ΠΑΕ να εκφράζει την οδύνη της μέσω σχετικής ανακοίνωσης.
Αυτή, αναφέρει τα εξής: «Η ΠΑΕ ASTERAS AKTOR εκφράζει τη βαθιά οδύνη της και την αμέριστη συμπαράστασή της στον ποδοσφαιριστή της ομάδας μας, Issiaga Sylla για την απώλεια της συζύγου του.
Issiaga, σύσσωμη η οικογένεια του ASTERAS AKTOR είναι στο πλευρό σου σε αυτή την τόσο δύσκολη στιγμή.
Ευχόμαστε δύναμη και κουράγιο.
Courage, frère!
Θερμά συλλυπητήρια σε όλη την οικογένεια του ποδοσφαιριστή μας».
Συγκλονίζει, και πάλι, το Λιμενικό Σώμα η είδηση θανάτου ενός ακόμη νέου ανθρώπου!
Ο λόγος για τον 42χρονοΠαναγιώτηΚαπετάνιο με καταγωγή από το Άργος, που χάθηκε ξαφνικά την Τρίτη προκαλώντας σοκ στους κόλπους των συναδέλφων του λιμενικών.
Ο εκλιπών υπηρετούσε στο Κλιμάκιο της Δίωξης Ναρκωτικών του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ηρακλείου, ενώ και η σύζυγός του είναι λιμενικός.
Η περίπτωση θανάτου του 42χρονου λιμενικού είναι η τρίτη κατά σειρά περίπτωση θανάτου στο Σώμα. Όσοι τον γνώριζαν έχουν να πουν μόνον καλά λόγια..
Ένας ιδιαίτερα αγαπητός κι εξαίρετος άνθρωπος… ο Παναγιώτης Καπετάνιος είχε δύο μικρά παιδιά.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι είχε πάει να βοηθήσει δικό του άνθρωπο στην ελαιοσυγκομιδή.
Το μεσημέρι της Τετάρτης συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοί του θα απευθύνουν το ύστατε χαίρε στον πρόωρα χαμένο Παναγιώτη. Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί στις 3 μετά το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αναστάσεως του Κυρίου στο Νέο Κοιμητήριο, ενώ η σορός θα βρίσκεται στον ναό μια ώρα νωρίτερα.
Συλλυπητήρια ανακοίνωση από την Ένωση Προσωπικού Λιμενικού Σώματος Ανατολικής Κρήτης
Συλλυπητήρια ανακοίνωση εξέδωσε η Ένωση Προσωπικού Λιμενικού Σώματος Ανατολικής Κρήτης στην οποία επισημαίνονται τα εξής:
“Με οδύνη πληροφορηθήκαμε σήμερα την απώλεια του φίλου, του συναδέλφου, του μέλους μας Ανθυπασπιστή Λ.Σ. Καπετάνιου Παναγιώτη. Παγώσαμε στην είδηση αυτή όλοι, καθώς δεν υπάρχει άνθρωπος να πει έναν κακό λόγο για τον Παναγιώτη μας! Πάντα πρόθυμος, χαμογελαστός, μέσα σε όλες τις δραστηριότητες, άριστος συνάδελφος και οικογενειάρχης.
Τα λόγια μοιάζουν τόσο φτωχά…
Τα μέλη του Δ.Σ. της Ε.Π.Λ.Σ.Α.Κ. εκφράζουν τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στη σύζυγο και συνάδελφό μας”.
Πένθος στο ελληνικό ποδόσφαιρο: Πέθανε ο προπονητής Γιάννης Κόλλιας
Πένθος στο ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς πέθανε σε ηλικία 92 ετών ο Γιάννης Κόλλιας, πρώην προπονητής της Εθνικής Νέων και Ελπίδων.
Πέθανε σε ηλικία 92 ετών ο πρώην προπονητής της Εθνικής Νέων και Ελπίδων, Γιάννης Κόλλιας, βυθίζοντας σε θλίψη στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το θάνατο του Γιάννη Κόλλια γνωστοποίησε η κόρη του Γεωργία, γράφοντας σε ανάρτησή της τα εξής: «Πατέρα μου, οδηγέ της ζωής μου, φως μου, στήριγμά μου… τα συν και τα πλην μας, πάντα εκεί, πάντα δίπλα μου. Ένα ακόμη πικρό ποτήρι… πέτα, πέτα, πέτα ψηλά και ξεκουράσου».
Ποιος ήταν ο Γιάννης Κόλλιας
Ο Γιάννης Κόλλιας υπήρξε ένας από τους πιο αξιόλογους τεχνικούς της εποχής του.
Υπηρέτησε το άθλημα με συνέπεια, τόσο από τον πάγκο ως προπονητής όσο και ως εισηγητής σε εκπαιδευτικά προγράμματα της UEFA.
Ανέλαβε την Εθνική Νέων από το 1971 έως το 1975, ενώ εργάστηκε και στην Εθνική Ελπίδων, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εξέλιξη πολλών ταλαντούχων παικτών τα επόμενα χρόνια.
Στη διάρκεια της καριέρας του πέρασε από ομάδες όπως ο Πιερικός, ο Ολυμπιακός Βόλου, η Κόρινθος, η Νίκη Βόλου και ο Παναργειακός.
Eπιπλέον διετέλεσε υπηρεσιακός προπονητής και για τον Ολυμπιακό το 2003.
Στο πένθος βυθίστηκε η «οικογένεια» του Ιωνικού και το ελληνικό μπάσκετ, καθώς πέθανε ο επί 17 χρόνια παίκτης του, Γιάννης Γουργιώτης.
Θρήνος: Πέθανε ο Γιάννης Γουργιώτης
Ο άλλοτε καλαθοσφαιριστής έπαιξε στην ομάδα της Νίκαιας από το 1969 μέχρι το 1986. Επίσης, διετέλεσε και πρόεδρος του Α.Ο. Ιωνικού από το 1997 έως το 2002.
Ο σύλλογος εξέφρασε τα θερμά του συλλυπητήρια, μέσω ανακοίνωσης, όπου ανέφερε: «Γιάννη, θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη. Καλό ταξίδι».
Η ανακοίνωση του Ιωνικού
«Με μεγάλη μας θλίψη, πληροφορήθηκε πως ο Γιάννης Γουργιώτης, το νο11 του Ιωνικού, ο playmaker της μεγάλης Ομάδας, δεν είναι πια μαζί μας.
Το τμήμα μπάσκετ και όλη η οικογένεια του Ιωνικού, εκφράζει τα θερμά συλληπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Παίκτης του Ιωνικού από το 1969 έως το 1986. Πρόεδρος του Α.Ο. Ιωνικού από το 1997 έως το 2002 ενώ τα τελευταία χρόνια είχε διατελέσεις και πρόεδρος του Σ.ΠΑ.Κ.Ι.Ν. Το πιο σημαντικό, πάντα δίπλα στην Ομάδα.
Γιάννη, θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη. Καλό ταξίδι».
Πένθος στο γυναικείο μποξ: Πέθανε η Τζόρτζια Ο’ Κόνορ σε ηλικία 25 ετών από καρκίνο
Στην τελευταία της ανάρτηση στο Instagram, εκτόξευε βαριές κατηγορίες για το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας και για γιατρούς που «απλά σήκωναν αδιάφορα τους ώμους»
Την τελευταία της πνοή σε ηλικία μόλις 25 ετών άφησε η Βρετανίδα μποξέρ Τζόρτζια Ο’ Κόνορ, σκορπώντας θρήνο στον κόσμο της πυγμαχίας. Η γεννημένη στο Ντάραμ της βόρειας Αγγλίας Ο’ Κόνορ έδινε μάχη με τον καρκίνο.
Η μποξέρ Georgia O’ Connor είχε αρκετές διακρίσεις στην πυγμαχία και μάλιστα είχε κερδίσει χρυσό μετάλλιο σε Κοινοπολιτειακούς Αγώνες και είχε σημειώσει νίκες στο Παγκόσμιο Νέων γυναικών και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα».
«Είμαστε συντετριμμένοι από τον θάνατο της Τζόρτζια Ο’ Κόνορ. Μία πραγματική πολεμίστρια μέσα και έξω από το ρινγκ, η κοινότητα της πυγμαχίας έχασε μια ταλαντούχα, θαρραλέα και αποφασισμένη νεαρή γυναίκα πολύ νωρίς», δήλωσαν συνάδελφοί της από την επαγγελματική ένωση «Boxxer».
«Η Τζόρτζια αγαπήθηκε, έγινε σεβαστή και θαυμάστηκε από τους φίλους της εδώ στο ”Boxxer”. Οι σκέψεις μας είναι με τους αγαπημένους της σε αυτές τις δύσκολες στιγμές».
Πριν από δύο εβδομάδες, η άτυχη Αγγλίδα μποξέρ δημοσίευσε στα social media ότι παντρεύτηκε τον φίλο της και άλλαξε το επώνυμό της σε Καρντινάλι.
Τα αφιερώματα για εκείνη έχουν κατακλύσει τα social media, μεταξύ άλλων, από τις συναθλήτριές της: Claressa Shields, Jack Catterall, Jake Paul, Molly McCann και Francesca Hennessy.
Η παγκόσμια πρωταθλήτρια Ellie Scotney, από χρόνια φίλη της, δήλωσε ότι η Georgia O’ Connor «ήταν ο πιο όμορφος άνθρωπος» που είχε γνωρίσει ποτέ.
Ήμουν τόσο ευλογημένη με μία φίλη, όχι μόνο για 10 χρόνια, αλλά με μία αδελφή για μία ζωή.
Ακόμα και όταν η ζωή ήταν σε χρονοδιακόπτη, ποτέ δεν άφησες τίποτα να εξασθενίσει το φως σου. Ένα χαμόγελο που δεν ξεθωριάζει ποτέ, και μία καρδιά που θα ζει για πάντα με πολλούς τρόπους.
«Δεν υπήρχε τίποτα που δεν μπορούσες να κάνεις, ο κόσμος στα πόδια σου, σε όποιο χώρο και αν έμπαινες», τόνισε η Έλι Σκότνεϊ.
Η Αγγλική Ομοσπονδία Πυγμαχίας, υπογραμμίζοντας τα επιτεύγματα της Ο’ Κόνορ, ανέφερε:
«Μία ταλαντούχα πυγμάχος και αγαπητό μέλος της ερασιτεχνικής πυγμαχίας, κέρδισε μετάλλια στους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες Νέων, στο Παγκόσμιο Νέων και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα».
«Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, θα είμαστε πάντα περήφανοι για σένα και θα συνεχίσεις να μας εμπνέεις όλους από ψηλά», δήλωσε η βετεράνος μποξέρ, Στέϊσι Κόπλαντ.
Το «κατηγορώ» της O’ Connor για το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας
Στην τελευταία της ανάρτηση στο Instagram, η Τζόρτζια Ο’ Κόνορ είχε αναφερθεί στην περιπέτειά της΄, καταγγέλλοντας το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας και τους «ανίκανους» ανθρώπους που της έκαναν τη ζωή πιο δύσκολη:
«Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να το πω, αλλά έχω καρκίνο. Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε, ήρθε η ώρα να εκθέσω τους εντελώς ανίκανους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που επέτρεψαν να συμβεί αυτό.
Για 17 εβδομάδες από τις αρχές Οκτωβρίου, υπέφερα από συνεχή πόνο, πηγαινοερχόμουν μεταξύ του Durham και του Newcastle RVI A&E, γνωρίζοντας βαθιά μέσα μου ότι κάτι σοβαρό συνέβαινε. Από την αρχή είπα ότι ένιωθα ότι ήταν καρκίνος. ΓΝΩΡΙΖΑ τους κινδύνους. Έχω κολίτιδα και PSC, δύο ασθένειες που αυξάνουν δραματικά τις πιθανότητες να το πάθω. ΓΝΩΡΙΖΩ πόσο υψηλός είναι ο κίνδυνος και το γνωρίζουν και αυτοί. Πάντα το γνώριζαν.
Αλλά κανένας γιατρός δεν με άκουσε.
Κανένας γιατρός δεν με πήρε στα σοβαρά.
Κανένας γιατρός δεν έκανε τις εξετάσεις ή τις αιματολογικές αναλύσεις που τους παρακάλεσα ενώ κλαίγαμε στο πάτωμα από τον πόνο.
Αντ’ αυτού, με απέκλεισαν. Με παραπλάνησαν, μου είπαν ότι δεν ήταν τίποτα, με έκαναν να νιώθω ότι υπερβάλλω. Αρνήθηκαν να μου κάνουν εξετάσεις. Αρνήθηκαν να διερευνήσουν. ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ να με ακούσουν. Ένας μάλιστα μου είπε ότι «όλα είναι στο μυαλό μου».
Και τώρα; Τώρα ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, όλο αυτό το διάστημα είχα ΘΡΟΜΒΟΥΣ ΑΙΜΑΤΟΣ σε όλους τους πνεύμονές μου. Αυτό και μόνο θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει ακαριαία.
Θα μπορούσαν να είχαν κάνει κάτι πριν φτάσει σε αυτό το στάδιο. Αλλά δεν το έκαναν. Επειδή αυτή είναι η κατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS) – ένα σάπιο σύστημα που απογοητεύει ξανά και ξανά νέους ανθρώπους σαν εμένα. Ένα σύστημα που κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν, που τους στέλνει σπίτι τους σε αγωνία, που αφήνει τον καρκίνο να εξαπλωθεί ενώ οι χοντροκέφαλοι, ηλίθιοι, ανόητοι «γιατροί» απλά σηκώνουν τους ώμους τους.
Μπορούν να λένε ότι είναι τερματικό όσο θέλουν.
Μπορούν να μου πουν ότι θα πεθάνω.
Αλλά αφού τους πήρε 17 εβδομάδες για να καταλάβουν τι μου συμβαίνει, γιατί στο διάολο να τους πιστέψω;
«… Είμαι νέα, είμαι σε καλή φυσική κατάσταση και είμαι πιο δυνατή από ό,τι θα καταλάβουν ποτέ. Ψυχικά. Σωματικά. Με κάθε τρόπο. Εξακολουθώ να χαμογελάω και αυτό το χαμόγελο ΔΕΝ θα σβήσει ΠΟΤΕ, ό,τι και να συμβεί.
Έχουμε ήδη έναν καταπληκτικό ογκολόγο που αναλαμβάνει την περίπτωσή μου και έχουμε φροντίσει να λάβω την καλύτερη δυνατή θεραπεία και περίθαλψη. Ξεκινάμε ΤΩΡΑ.
Γ… τους γιατρούς που με απογοήτευσαν.
Γ… το σύστημα που άφησε να συμβεί αυτό.
Και όταν το νικήσω, όπως νίκησα όλα όσα προσπάθησαν να με καταστρέψουν στο παρελθόν, θα πάρουν όλοι αυτό που τους αξίζει».
